• Σχόλιο του χρήστη 'PERIKLIS' | 13 Φεβρουαρίου 2013, 17:00

    Ενώ η αιτιολογική έκθεση αναφέρει ότι οι αρμοδιότητες προετοιμασίας, κατάρτισης προδιαγραφών-διακηρύξεων, διεξαγωγής διαγωνισμών σύναψης συμβάσεων έχουν εφαρμογή σε έργα του Υπουργείου και εξαιρούνται οι εποπτευόμενοι Φορείς του ["......εξαιρουμένων των εποπτευόμενων φορέων και Σωμάτων, ενώ, επίσης, προβλέπεται και η σύσταση εξειδικευμένων προς τα αντικείμενα αυτά Επιτροπών."], στο σχέδιο νόμου αναγράφεται ακριβώς το αντίθετο: ["6. Οι κατά τα ως άνω αρμοδιότητες ασκούνται για κάθε προμήθεια αγαθών και υπηρεσιών, εκπόνησης μελετών και εκτέλεσης έργων των φορέων και των Σωμάτων του Υπουργείου."]. Είναι εμφανές ότι στο σημείο αυτό, το σχέδιο νόμου περιγράφει τα αντίθετα από την αιτιολογική έκθεση, πράγμα που γεννά ερωτήματα: 1. Του τι ισχύει (και αν τελικά ισχύει το κείμενο του σχεδίου νόμου, γιατί άλλαξε από την αιτιολογική έκθεση). 2. Γενικότερα ποιος είναι τελικά ο σκοπός και το προσδωκόμενο όφελος που επιδιώκεται; Αν θέλει το υπουργείο να κάνει πράγματι οικονομίες κλίμακας και να εξορθολογίσει πόρους και αν βέβαια ο στόχος δεν είναι η ίδρυση ακόμη μιας διοικητικής δομής (κατά το ως είθισται στην ελληνική δημόσια διοίκηση, χωρίς added value και χωρίς ξεκάθαρο πλάνο του τι προορίζεται να κάνει-επιτύχει σε σχέση με αυτά που κάνουν ήδη οι αντίστοιχες οικονομικές και τεχνικές υπηρεσίες των φορέων του υπουργείου μέχρι σήμερα) τότε το θέμα χρήζει διευκρίνισης και σοβαρής εξέτασης. 3. Τελικά τις διαδικασίες αυτές των διαγωνισμών, προετοιμασία - διαξαγωγή - τελεσφόρηση και ομαλής ένταξή τους στην επιχειρησιακή λειτουργία, για την κάλυψη αναγκών του ΠΣ,της ΕΛ.ΑΣ., του ΕΣΚ, της ΓΓΠροστ.Πολίτη, ποιος θα τις 'τρέχει'; α) περίπτωση: θα τις 'τρέχει' η νέα διεύθυνση υποδομών του υπουργείου (αν ναι τότε αναγκαστικά θε πρέπει να πάρει προσωπικό από τις υφιστάμενες τις οικομικές και τεχνικές υπηρεσίες του υπουργείου και επιπλέον να διατηρεί συνεχώς συνεργασία μαζί τους, καθώς το μετακινούμενο προσωπικό μετά από μήνες-χρόνο θα ‘ξεχνάει’ σιγά σιγά τις προτεραιότητες και τις ιδιαιτερότητες-λεπτομέρειες φορέων. Αυτή η ουσιαστική, και όχι τυπική συνεργασία, είναι ένα δύσκολο εγχείρημα προκειμένου μελλοντικά η νέα διεύθυνσητου υπουργείου αφενός αντιλαμβάνεται τις ανάγκες από ‘κάτω’, αφετέρου να έχει ενιαία εικόνα και αποτέλσμα προς τα ‘πάνω’) β) περίπτωση: θα τις 'τρέχουν' οι αντίστοιχες οικονομικές και τεχνικές υπηρεσίες των επί μέρους φορέων του υπουργείου (αν ναι, τότε τι νέο και τι προστιθέμενη αξία έρχεται να προσδώσει η νέα διεύθυνση που συστήνεται; μακροπρόθεσμα θα βαλτώσει) γ) περίπτωση: θα είναι ένα μεικτό σύστημα (το τελευταίο θα σημαίνει ότι πρακτικά, και αναγκαστικά στο αρχικό στάδιο, θα ‘τρέχουν’ τις διαδικασίες εκείνοι που ξέρουν τις ανάγκες τους όπως λογικά τις ξέρουν μέχρι σήμερα, δηλ. οι οικονομοτεχνικές υπηρεσίες των ΠΣ, ΕΛ.ΑΣ., ΓΓΠΠολίτη, και επειδή πολλές φορές ισχύε το «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» η νέα διεύθυνση που θα συσταθεί θα έχει πάλι κίνδυνο να βαλτώσει). Αν αυτά τα ζητήματα δε διευκρινιστούν τώρα στο σχεδιασμό, τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος πολλά πράγματα να καταστούν στην πράξη αναποτελεσματικά και να δημιουργήσουν πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που πάνε να λύσουν.