• Σχόλιο του χρήστη 'Αναστασιος Σύρμας' | 6 Οκτωβρίου 2010, 16:19

    Αρθρο 1, παρ. 2.β Διαφαίνεται η προχειρότητα και έλλειψη θέλησης εναρμόνισης με τον "κοινό μέσο όρο" της ευρωπαίκής νομοθεσίας αφού στον ορισμό "όπλο" και δή κυνηγετικό (άστοχα αφού η χρήση καθορίζει την ιδιότητα και όχι η κατασκευή- όλα τα πυροβόλα όπλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κυνήγι-σκοποβολή ή άμυνα) ηθελημένα ορίζει ώς κυνηγετικά όπλα μόνο όσα έχουν λεία κάνη και όχι ραβδωτή. Η διάκριση αυτή αποτελεί "ευρασιτεχνία' των συντακτών του Ν 2168/1993 που μεταφέρεται και στο νέο νομοσχέδιο. Αυτή η διάκριση δεν προβλέπεται πουθενά στις αποφάσεις 2008/51/ΕΚ και 91/477/ΕΟΚ με τις οποίες υποτίθεται ότι προσπαθούμε να εναρμονιστούμε. Αντιθέτως, η Ευρωπαϊκές Οδηγίες διακρίνουν τα πυροβόλα όπλα ως προς τον τρόπο λειτουργίας και τη χωρητικότητα της αποθήκης φυσιγγίων ( 1 φυσίγγιο, εως 3 φυσίγγια, 4 και άνω φυσίγγια) και με βάση τη μέθοδο λειτουργίας (αυτόματης βολής, αυτογεμές, επαναληπτικό, μονόσφαιρο). Ο αποκλεισμός μιας κατηγορίας όπλων (αυτών με ραβδωτή κάνη) από τη νομοθεσία απαγορεύει στους πολίτες την κατοχή όπλων κυνηγίου αυτού του τύπου, πράγμα που δεν προστάζουν  ή παροτρύνουν οι παραπάνω Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Αντίθετα, το σημείο αυτό της ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ των όπλων με ραβδωτή κάνη για χρήση στο κυνήγι, καταλύει ένα δικαίωμα που απολαμβάνουν όλοι οι υπόλοιποι ευρωπαίοι πολίτες, διατηρώντας την ανισότητα που προέκυψε από την εποχή της δικτατορίας (οπότε και απαγορεύτηκαν αυτού του τύπου τα κυνηγετικά όπλα).