• Σχόλιο του χρήστη 'Αναστασιος Σύρμας' | 6 Οκτωβρίου 2010, 22:16

    Αρθρο 4 παρ. 3β Συνεχίζεται στο ίδιο "φοβικό" πνεύμα ο ιδιότυπος ελληνικός διαχωρισμός  μεταξύ πυρομαχικών λειόκανων (τα οποία εσφαλμένα ο συντάκτης του σχεδίου ονομάζει "κυνηγετικά") και ραβδωτών πυροβόλων όπλων.  Αυτός ο διαχωρισμός δεν προβλέπεται στις Ευρωπαϊκές Οδηγίες με τις οποίες θέλουμε να εναρμονίσουμε τον Νόμο και αποτελεί αυθαίρετη πρωτοβουλία των συντακτών. Ακόμη δε και στα πυρομαχικά λειόκανων (κατά το σχέδιο "κυνηγετικών"), οι συμπληρωματικές  διατάξεις καταργούν χωρίς λόγο το δικαίωμα του ερασιτέχνη-ιδιογομωτή να κατασκευάζει τα δικά του φυσίγγια. Αυτή η παραδοσιακή ενασχόληση εθιμικά υπάρχει από αρχής των πυροβόλων όπλων, αφού μόνο πρόσφατα η βιομηχανική παραγωγή πυρομαχικών αντικατέστησε την ιδιοκατασκευή. Το μόνο όφελος προκύπτει για τους εισαγωγείς πυρομαχικών οι οποίοι θα ορίζουν ολιγοπωλιακά το καθεστώς της αγοράς, αφού με τις νέες διατάξεις δεν υπάρχει εναλλακτική λύση πέρα από την αγορά εργοστασιακών φυσιγγίων. Η προσπάθεια εναρμόνισης του Νόμου θα πρέπει να καταργεί το διαχωρισμό των πυρομαχικών σε αυθαίρετες κατηγορίες και να εξασφαλίσει το δικαίωμα του ιδιώτη κυνηγού/σκοπευτή να κατασκευάζει μόνος τα πυρομαχικά του, επεκτείνοντας αντί να περιορίζει αυτό που το δικαίωμα που  προϋπήρχε από καταβολής του Ελληνικού Κράτους.