• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΔΑΣΑ' | 16 Φεβρουαρίου 2013, 11:04

    Ο ΕΔΑΣΑ (Εθελοντές Δασοπυροπροστασίας Αττικής) ως σωματείο που ασχολείται από το 1987 στους τομείς της δασοπροστασίας (π.χ. πυροφυλάξεις) και δασοπυρόσβεσης, καταθέτει τις προτάσεις του για το παρόν σχέδιο νόμου μόνο σε ότι αφορά τους τομείς αυτούς. Γενικά σχόλια: 1. To νομοσχέδιο βελτιώνει σαφέστατα την παρούσα κατάσταση και τους θεσμούς που ισχύουν με τον ν. 3013/2002 για τις εθελοντικές οργανώσεις Πολιτικής Προστασίας. Θεσπίζει την πιστοποίηση, εκπαίδευση, ασφάλιση και εργασιακή διευκόλυνση των εθελοντών και φαίνεται ότι προσπαθεί να διορθώσει με κάποιο τρόπο τα κακώς κείμενα. Μάλιστα ενσωματώνει πολλές από τις προτάσεις που έχουν κάνει εθελοντικές οργανώσεις κατά το παρελθόν (συλλογικά ή ατομικά). 2. Το νομοσχέδιο θα έπρεπε να περιλαμβάνει περισσότερα και πιο αναλυτικά άρθρα και να ρυθμίζει λεπτομέρειες για την εκπαίδευση, ένταξη, πιστοποίηση και επιχειρησιακή αξιοποίηση των οργανώσεων. Πολλά και κρίσιμα ζητήματα προβλέπεται να ρυθμιστούν με αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Π.Π., γεγονός που θα συμβάλει στην πολυνομία, σε καθυστερήσεις (ή μη ρυθμίσεις όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν) και σε προβλήματα όσο αφορά την διαβούλευση ή την αλλαγή πολιτικής στο θέμα ανάλογα με τον εκάστοτε Γενικό Γραμματέα. Ο θεσμός του εθελοντισμού χρειάζεται ένα σύγχρονο, στιβαρό και σταθερό νομικό καθεστώς που θα ανανεώνεται-για να βελτιώνεται-κάθε 5 χρόνια. 3. Η διαδικασία αξιολόγησης, εκπαίδευσης και πιστοποίησης των οργανώσεων ΠΠ και των εθελοντών θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο από τις επιχειρησιακές κρατικές υπηρεσίες που είναι επιφορτισμένες με το κάθε αντικείμενο Π.Π. Οι προτάσεις για αξιολόγηση ομάδων ή εθελοντών από άλλες ομάδες ή εθελοντές ή προτάσεις για συστήματα «αυτοαξιολόγησης» δεν συμβάλλουν στην αξιοπιστία του συστήματος, αλλά διατηρούν και επιτείνουν προβλήματα που έχουμε συναντήσει ως σήμερα. Η διαδικασία θα πρέπει να είναι διαφανής, συγκεκριμένη, με ποιοτικά κριτήρια. 4. Οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας όπως λειτουργούν σήμερα δεν μπορούν να υποστηρίξουν το σύστημα εθελοντών που θεσπίζει ο προτεινόμενος νόμος. Θα πρέπει και η πολιτική προστασία να αναδιοργανωθεί και να στελεχωθεί με ικανό αριθμό καταρτισμένων προσώπων, που να έχουν άμεση επαφή με το αντικείμενο του εθελοντισμού και να είναι σε διαρκή επαφή με τις οργανώσεις. Σχόλια κατά άρθρο: Άρθρο 14, Αποστολή και δράση των Εθελοντών Πολιτικής Προστασίας Κατά τη γνώμη μας η διατύπωση της παραγράφου 1 του άρθρου 14 (“παροχή συνδρομής στους αρμόδιους κρατικούς φορείς στο έργο της προστασίας της ζωής, υγείας και της περιουσίας των πολιτών από φυσικούς, ανθρωπογενείς και λοιπούς κινδύνους, που προκαλούν καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης”) περιέχει τον κίνδυνο της παρανόησης, ότι αν ο εκάστοτε κίνδυνος δεν προκαλεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης, τότε δεν απαιτείται η συνδρομή εθελοντών. Όμως στη σχετική νομοθεσία (ν. 3013/2002 και ΥΑ 1299/2003 ΦΕΚ 423 Β' περί σχεδίου “Ξενοκράτης”) η κατάσταση έκτακτης ανάγκης έχει στενό ορισμό και συνδέεται με συγκεκριμένη καταστροφή που απαιτεί κινητοποίηση δυναμικού και μέσων επιπλέον των διατιθέμενων υπό κανονικές συνθήκες. Έτσι το αποτέλεσμα μιας στενής ερμηνείας θα ήταν ότι δε χρειάζεται (και ενδεχομένως δεν επιτρέπεται) συνδρομή εθελοντών π.χ. στην αναζήτηση ενός ορειβάτη που χάθηκε στο βουνό – μια περίπτωση για την οποία έχει ζητηθεί συχνά η συνδρομή μας στην Πάρνηθα λόγω γνώσης της περιοχής. Προτείνουμε μετά τη λέξη κινδύνους” να διαγραφεί η φράση “που προκαλούν καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης” ώστε να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής του νόμου.