Αρχική Εθνικό Σύστημα Πολιτικής ΠροστασίαςΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ -ΑΠΟΣΤΟΛΗ – Άρθρο 01 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Δρ Γεώργιος Γιαννιτσιώτης | 6 Μαΐου 2019, 10:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δρ Γεώργιος Γιαννιτσιώτης' | 6 Μαΐου 2019, 10:03

    Γενικές Παρατηρήσεις: Α. Ορισμοί: 1.Πολιτική Άμυνα: Η ικανότητα μιας πολιτικά οργανωμένης κοινωνίας - κράτους να αντεπεξέρχεται πάσης φύσεως απειλών ή καταστροφών, ανεξαρτήτως του αιτίου (φυσικού ή ανθρωπογενούς) που τις προκαλεί, διατηρώντας τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά λειτουργίας και αναπαραγωγής της 2. Συγκρότηση & Λειτουργία Πολιτικής Άμυνας: Περιλαμβάνει τα στάδια σχεδιασμού, συγκρότησης κατάλληλου-ευέλικτου μηχανισμού, υλοποίησης, αξιολόγησης και επανασχεδιασμού-τροποποιήσεων του μηχανισμού για αποτελεσματική Πολιτική Άμυνα του Κράτους 3.Πολιτική Σχεδίαση Εκτάκτου Ανάγκης (ΠΣΕΑ): Η μορφή που έλαβε η Πολιτική Άμυνα εν Ελλάδι, μετά την κατάρρευση του Κυπριακού μετώπου, με το ΝΔ 17/1974 (ΦΕΚ 236/Α΄/2-9-1974) και τους μετέπειτα νόμους περί Πολιτικής Προστασίας Β. Προβλήματα Πολιτικής Άμυνας 1. Η Α-συνέχεια διοικήσεως (ελέω μετακλητών γενικών γραμματέων κ.α. "φαρισαίων") ΣΚΟΤΩΝΕΙ. Το απέδειξαν περίτρανα η Ζαχάρω Ι (Ηλεία 2007) και Ζαχάρω ΙΙ (Μάτι 2018). Η επίλυση του ζητήματος αυτού, προϋποθέτει την κατάργηση των μετακλητών γενικών γραμματέων και την ανάθεση ουσιαστικών αρμοδιοτήτων στους Γενικούς Διευθυντές των Υπουργείων (γενικότερο ζήτημα χειραφέτησης της Δημόσιας Εκτελεστικής Διοίκησης από το βυζαντινο-οθωμανικό "φατρίες-ρουσφέτια-μπαξίσια") 2. Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι (και μάλιστα, άσχετοι με το αντικείμενο της Πολιτικής Άμυνας), δεν αργεί να ξημερώσει απλώς: ξημερώνει ΚΟΛΑΣΗ. Το νομοσχέδιο επαναλαμβάνει τα λάθη των πολλαπλών επιτροπών όπου ο κάθε άσχετος αιρετός "άρχει" προσθέτοντας προβλήματα που σοβαροί μηχανισμοί Πολιτικής Άμυνας (βλ. Κυπριακή Δημοκρατία, Ισραήλ κ.α.) δεν αντιμετωπίζουν ούτε στο στάδιο του σχεδιασμού. Εκεί, το γενικό πρόσταγμα έχει ΕΝΑΣ μάχιμος αξιωματικός είτε του ΠΣ είτε των ΕΔ. Όλοι οι άλλοι, ακολουθούν τις εντολές του και ενεργούν βάσει σχεδίων στα οποία έχουν (ΠΡΙΝ την κρίση) καταλήξει ειδικοί επί του θέματος (όχι ο κάθε άσχετος ΔΥ) και επί των οποίων έχει εξασκηθεί ο μηχανισμός της Εκτελεστικής Διοίκησης. 3. Το νομοσχέδιο ΔΕΝ επιλύει την αδιανόητη για ειδικούς σε θέματα Στρατηγικών Σπουδών-Ασφάλειας, διάσπαση της Πολιτικής Άμυνας της χώρας σε δύο τμήματα ("πολιτικό" και "στρατιωτικό"). Και μόνον η απουσία συμμετοχής του ΓΕΕΘΑ και του ΥΕΘΑ στην υπόθεση "Πολιτική Άμυνα" διαιωνίζει θεμελιώδη προβλήματα και διπλασιάζει το κόστος αυτής. 4. Όταν ανακύπτει ΚΡΙΣΗ, ο μηχανισμός της Εκτελεστικής Διοίκησης πρέπει να προσαρμόζεται αναλόγως αυτής με ευελιξία, βάσει σχεδίου. Αυτό ΔΕΝ μπορεί να γίνει με νόμους και διατάγματα (δυσκίνητα ως προς την αναθεώρησή τους) αλλά με εξουσιοδοτήσεις σε ειδικό μηχανισμό. Η αιρετή Πολιτική εξουσία απλώς πρέπει να αποφασίζει για την κήρυξη Κατάστασης Έκτακτης Ανάγκης και το επίπεδο αυτής, αφήνοντας το εκτελεστικό μέρος στον ειδικά συγκροτημένο για τον σκοπό αυτό, μηχανισμό Πολιτικής Άμυνας. Κάτι τέτοιο ΔΕΝ διασφαλίζεται με το παρόν νομοσχέδιο. Συνεπώς, η Ζαχάρω ΙΙΙ πρέπει να θεωρείται αναπόφευκτη (ο Θεός δεν μπορεί να είναι πανταχού παρών και να σώζει - συν Αθηνά και χείρα κίνει!). Εν κατακλείδι: όποιος νομίζει ότι ακολουθώντας την "πεπατημένη" θα λάβει διαφορετικό αποτέλεσμα από εκείνο που προέκυψε τοιουτοτρόπως, απλώς επιβεβαιώνει την γνωστή ρήση του Αϊνστάιν και τον ρόλο των βλακών εις τον κοινωνικόν βίον. Σημείωση: στην διάθεση οιουδήποτε επιθυμεί να λύσει το πρόβλημα που, φυσικά δεν επιλύεται ούτε με το παρόν νομοσχέδιο.