• Σχόλιο του χρήστη 'Παντελής Καλαποθάκης' | 11 Οκτωβρίου 2010, 04:41

    Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Καταρχήν η διαβούλευση αφορά τον εναρμονισμό με τις συγκεκριμένες οδηγίες της ΕΕ, για τις οποίες μάλλον ασκούνται πιέσεις σε υπηρεσιακό επίπεδο. Από το κείμενο δεν διαφαίνεται πρόθεση για ευρύτερη επανεξέταση των διατάξεων του ν. 2168. Γνωρίζω ότι στο παρελθόν κάποιες προσπάθειες τροποποίησης του νόμου δεν είχαν αποτέλεσμα. Εκτιμώ ότι αυτό οφείλεται στο ότι δεν υπήρχε πραγματική βούληση για κάτι τέτοιο από πλευράς ιθυνόντων. Είναι γνωστό στους "παροικούντες την Ιερουσαλήμ" ότι πολλές ιδιότυπες απαγορεύσεις και αυστηρές ρυθμίσεις της νομοθεσίας περί όπλων στην Ελλάδα, για τις οποίες υπάρχουν πολλές διαμαρτυρίες, δεν υποστηρίζονται από στατιστική ανάλυση των καταγεγραμμένων στοιχείων ή από σχετικές μελέτες που αφορούν την Ελλάδα ή έχουν προσαρμοσθεί κατάλληλα στα Ελληνικά δεδομένα, όπως είναι το σωστό, αλλά αποτελούν εν λευκώ και αβασάνιστη αποδοχή απόψεων συγκεκριμένων λόμπι και συντεχνιών που καλυπτόμενες πίσω από  φορείς με αντικειμενικά αποδεκτές προθέσεις (διευθυντήρια του ΟΗΕ, επιτροπές της ΕΕ, ανθρωπιστικές και οικολογικές οργανώσεις, εμπορικοί φορείς κλπ) ουσιαστικά προωθούν τα δικά τους συμφέροντα (πολιτικά, εμπορικά, συντεχνιακά) κατευθύνοντας ολόκληρες αγορές "κάτω από τη μύτη" των αρμοδίων. Όποιος αμφιβάλλει για αυτό ας ψάξει να βρει κάποια ομάδα εμπλεκομένων που να είναι ικανοποιημένη από τη νομοθεσία (εκτός ίσως από τους εισηγητές της). Οι δικαστικοί χρειάζονται μονίμως εμπειρογνώμονες για να διαπιστώσουν εάν κάποιο αντικείμενο που σχετίζεται με ποινικές παραβάσεις είναι πράγματι όπλο. Οι δικηγόροι πρέπει να εξαντλούν κάθε φορά τα αποθέματα φαντασίας τους για να υποστηρίξουν έναν ενάγοντα ή να υπερασπίσουν έναν κατηγορούμενο, σε υποθέσεις που αφορούν όπλα. Τα στελέχη των αστυνομικών αρχών στερούνται, σε σχέση με τον οπλισμό τους, δυνατοτήτων που θα τους έδιναν επιχειρησιακά πλεονεκτήματα και εξομοιώνονται νομικά με τους πολίτες που οπλοφορούν. Οι κυνηγοί και οι σκοπευτές ζηλεύουν τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους για τις παραδοσιακές δυνατότητές τους, τις οποίες οι ίδιοι στερούνται. Οι έμποροι υστερούν σε δυνατότητες πρωτοβουλιών και εμπορικών ελιγμών λόγω των απαγορεύσεων και της αναπόφευκτης γραφειοκρατίας, πράγμα που καθιστά τον κλάδο πρακτικά ανίκανο για κάθε μορφή ανάπτυξης. Οι συλλέκτες οφείλουν την ύπαρξή τους μάλλον στην οικονομική και κοινωνική τους επιφάνεια και στις διασυνδέσεις τους παρά στις δυνατότητες που τους προσφέρει η νομοθεσία. Εαν υπάρχει γνήσια διάθεση για διαβούλευση και επίλυση προβλημάτων τότε η διαδικασία θα πρέπει να αφορά την επανεξέταση της νομοθεσίας περί όπλων σε όλα τα επίπεδα. Από την ορθή επεξήγηση όρων και τεχνικών προσδιορισμών μέχρι τη χρησιμοποίηση των νέων τεχνολογιών για την καταγραφή και παρακολούθηση των όπλων και τη μείωση της γραφειοκρατίας. Εάν το κάνουμε σωστά πραγματικά αξίζει τον όποιο κόπο και χρόνο. Ακόμα και το ιδιαίτερα αυξημένο στην Ελλάδα πρόβλημα της παράνομης διακίνησης, κατοχής και χρήσης είναι πιο εύκολο να αντιμετωπιστεί μέσω αυτοματοποιημένων διαδικασιών που δεν ταλαιπωρούν τους νόμιμους κατόχους και διευκολύνουν τη μαζικότερη ροή και διασταύρωση στοιχείων (πχ η εισαγωγή/αγορά όπλων και πυρομαχικών και η ακριβής ταυτοποίηση - παρακολούθηση τους μπορεί κάλλιστα να γίνεται ή να διασταυρώνεται on line μέσω των εμπορικών διαδικασιών που παρακολουθεί το Υπουργείο Οικονομικών δηλ. τιμολόγια, ονομαστικές αποδείξεις, διασαφήσεις κλπ, οι οποίες περιλαμβάνουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία - αγοραστή, πωλητή, ποσότητα, αρ. σειράς, αρ. ονομαστικού, τεχνικά πρότυπα κλπ - και οι οποίες είναι διεθνώς τυποποιημένες και απαραίτητες για κάθε νόμιμη διακίνηση). Με τη σωστή χρήση της τεχνολογίας θα μπορούσαμε να πρωτοπορήσουμε στον τομέα αυτό και να βάλουμε τα γυαλιά στους Ευρωπαίους αντί να ψάχνουμε ποιόν θα αντιγράψουμε. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι σε μία ευρεία διαβούλευση και όσον αφορά τα θέματα που αποτελούν αντικείμενο διαφωνίας, θα πρέπει να προκριθούν μόνο οι προτάσεις που υποστηρίζονται από στατιστικά στοιχεία ή μελέτες και όχι αυτές που απλά "ακούγονται λογικές". Πάρτε για παράδειγμα τα φυσίγγια με "διαστελλόμενα" βλήματα και σημειώστε ότι ο νόμος δεν περιλαμβάνει ακριβή τεχνική περιγραφή. Οι απόψεις  που ακολουθούν μοιάζουν όλες να έχουν ένα λογικό υπόβαθρο. Ένας σκοπευτής θα ήθελε να χρησιμοποιεί στο τουφέκι κεντρικής πυροδότησής του (για τα πιστόλια και τα όπλα περιφερειακής πυροδότησης δεν υπάρχει διαφορά)φυσίγγια με βλήματα κοίλης αιχμής, όχι λόγω διαστολής αλλά λόγω της καλύτερης αεροδυναμικής τους και συνεπώς της αυξημένης ακρίβειας στο στόχο. Άλλωστε αν προσδιορίσουμε ως διαστελλόμενα βλήματα αυτά που αυξάνουν το εμβαδόν διατομής τους όταν διέρχονται από υλικά με πυκνότητα παρεμφερή με τους μυϊκούς ιστούς, σε συνθήκες σκοπευτηρίου κανένα βλήμα δεν είναι διαστελλόμενο. Ένας κυνηγός θα ήθελε να χρησιμοποιεί διαστελλόμενα βλήματα στο κυνήγι τριχωτών ώστε μέσω της μεγαλύτερης καταστροφής ιστών να διασφαλίσει ότι δεν θα διαφύγει το θήραμα καταδικαζόμενο έτσι σε αργό θάνατο λόγω των τραυμάτων του. Ένα ευαισθητοποιημένο άτομο σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων καί περιβάλλοντος θα καταδίκαζε ασυζητητί τη χρήση διαστελλόμενων βλημάτων για λόγους αύξησης του ποσοστού επιβίωσης τραυματιών. Ένας αστυνομικός, ο οποίος καλείται να εξαντλήσει κάθε εναλλακτική αντίδραση πριν καταφύγει στο όπλο του, γνωρίζει ότι όταν θα χρειασθεί να αμυνθεί πυροβολώντας θα έχει απειροελάχιστο πλέον χρόνο για να σταματήσει την επίθεση του αντιπάλου του και για το λόγο αυτό είναι υποχρεωμένος να μπορεί να προκαλέσει τη μεγαλύτερη δυνατή βλάβη στο μικρότερο δυνατό χρόνο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επιζητά το θάνατο ή τον βασανισμό του. Για το λόγο αυτό  θα επεδίωκε τη χρήση διαστελλομένων βλημάτων. Ένας εισαγγελέας θα θεωρούσε την οπλοφορία με φυσίγγια διαστελλομένων βλημάτων ως ένδειξη ανθρωποκτόνου πρόθεσης. Ένας άλλος εισαγγελέας θα ασκούσε δίωξη σε αστυνομικούς που σχεδίασαν και εκτέλεσαν επιχείρηση σε κατοικημένη περιοχή χωρίς τη χρήση διαστελλομένων βλημάτων, επειδή εξέθεσαν τους πολίτες σε κίνδυνο από τυχόν εξοστρακισμό των κοινών βλημάτων ή υπερδιάτρηση των στόχων από αυτά. Κάθε μία από τις παραπάνω αιτιάσεις και πιθανόν και άλλες, δείχνουν λογικές και τεκμηριωμένες. Παρόλα αυτά θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά μόνο όσες υποστηρίζονται από μετρήσεις και μελέτες. Εάν και πάλι υπάρχουν θετικές και αρνητικές τεκμηριωμένες γνώμες είναι προφανές ότι απαιτείται μέση λύση. Αντίστοιχη προσέγγιση απαιτείται σε όλα τα θέματα που θίγονται από τα υποβληθέντα σχόλια (αναγόμωση, ραβδωτά κυνηγετικά, διόπτρες, κα) καθώς και σε άλλα που δεν θίγονται (ιδιωτική κατοχή από στελέχη ΣΑ, εμπροσθογεμή όπλα, αγχέμαχα όπλα κα). Ανεξάρτητα από την εναρμόνιση με τις οδηγίες της ΕΕ, που αποτέλεσαν την αφορμή αυτής της διαβούλευσης, νομίζω πως είναι καιρός να επανεξετασθεί σοβαρά το όλο θέμα. Θα γίνει κάποτε αναγκαστικά και πιθανόν υπό όχι ομαλές συνθήκες. Γιατί όχι τώρα;