• Άρθρο 71 Αρθρο 14β παρ. 4 Τα πρωτόκολλα συνεργασίας σε τι θα χρησιμεύσουν; Οι Ε.Ο. λειτουργούν σε συγκεκριμένα χωρικά πλαίσια και συνδέονται ήδη μέσω της ένταξής τους στα ΣΟΠΠ με κρατικές οντότητες. Άρθρο 14β παρ. 6 εδάφιο δ. Το ασυμβίβαστο μεταξύ εθελοντή ΠΠ και εθελοντή πυροσβέστη είναι σωστό για λόγους κινητοποίησης. Σε μια δασική πυρκαγιά λόγου χάρη, θα πρέπει να κινητοποιηθεί ή με την Ε.Ο. ή με το Π.Σ., οπότε θα πρέπει να επιλέξει. Άρθρο 14Γ παρ. 3 Ενώ η ανανέωση της εκπαίδευσης είναι πολύ λογική και θεμιτή, η επέκταση σε άλλα αντικείμενα ΠΠ δεν μπορεί να είναι προϋπόθεση για την παραμονή μιας ομάδας στο μητρώο. Μπορεί οι εθελοντές να μην ενδιαφέρονται ή απλώς να μη θέλουν να αναπτύξουν περαιτέρω δραστηριότητα. Επομένως προτείνουμε να απαλειφθεί το «ή να επεκτείνουν την εκπαίδευσή τους σε αντικείμενα Πολιτικής Προστασίας». Άρθρο 14Δ παρ. 2 Η διαθεσιμότητα των εθελοντών εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (δουλειά, οικογένεια, υγεία κτλ.) και αλλάζει καθημερινά. Δεν είναι δυνατόν να ξέρει ούτε καν η Εθελοντική Οργάνωση για την καθημερινή διαθεσιμότητα των εθελοντών, πόσο μάλλον να την καταγράφει και να ενημερώνει την Εθνική Αρχή, το γραφειοκρατικό κόστος είναι τεράστιο. Αντίθετα, ανά περιόδους (π.χ. ετήσια) μπορεί να ενημερώνει για τα ενεργά της μέλη, δηλαδή αυτά που ενδεχομένως να είναι διαθέσιμα σε μια κινητοποίηση. Η παράγραφος αυτή πρέπει να τροποποιηθεί, λαμβάνοντας υπόψη ότι αναφέρεται σε ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ κι όχι υπαλλήλους. Άρθρο 14Δ παρ. 3 Η καταλληλότητα τι σημαίνει; Εάν ένας εθελοντής πληροί τις προϋποθέσεις (εκπαίδευση, υγεία κτλ.) δεν είναι κατάλληλος; Η παράγραφος αυτή να καταργηθεί και να παραμείνει σε ενέργεια η αντίστοιχη του παλιού νόμου (2014). Άρθρο 14Δ παρ. 4 Αφού το κράτος μέσω της Εθνικής Αρχής δεν αναλαμβάνει να καλύψει αποκλειστικά όλες τις ανάγκες των Ε.Ο. σε εξοπλισμό, πώς γίνεται να επιλέγει τον εξοπλισμό και τα μέσα; Εδώ υπάρχει δυνατότητα σοβαρής παρερμηνείας των προθέσεων του συντάκτη! Να αλλάξει το «θα γίνεται από τους αρμόδιους» σε «θα γίνεται σε συνεργασία με τους αρμόδιους». Άρθρο 14Ζ παρ. 1 Η συμπερίληψη του ιδιωτικού τομέα στο νόμο είναι χρόνιο αίτημα του εθελοντικού κινήματος. Ωστόσο, επειδή δε συνοδεύεται από μέτρα συνοδευτικά θετικής διάκρισης (όπως απαγόρευση απόλυσης ή ποσόστωση σε μια επιχείρηση) μπορεί να αποτελέσει αιτία για την απόλυση ή τη μη πρόσληψη ενός εθελοντή. Επομένως πρέπει να συμπληρωθεί περιλαμβάνοντας τουλάχιστον «απαγόρευση απόλυσης». Άρθρο 14Η παρ. 2&3 Η γενικολογία αυτών των παραγράφων αφήνει μεγάλα κενά. Δηλαδή εάν ένας υπάλληλος έχει προσωπικά προβλήματα με έναν εθελοντή ή Ε.Ο. θα μπορεί να προτείνει τη διαγραφή τους; Ποιος θα κρίνει, με τι κριτήρια, και οι αποφάσεις διαγραφής πού κρίνονται σε δεύτερο βαθμό; Άρθρο 14Θ παρ. 1 Η κατανομή των κονδυλίων πρέπει να γίνεται με βάση τα αιτήματα, τον αριθμό μελών και την αποδεδειγμένη συμμετοχή και προσφορά των Ε.Ο., όχι στη βάση προγραμμάτων. Δηλαδή οι αποκλειστικά Εθελοντικές οργανώσεις, που δεν έχουν υπαλλήλους ή χρήματα να πληρώσουν κάποιον να συντάξει πρόγραμμα θα μένουν απέξω; Επίσης, οι Εθελοντικές Οργανώσεις της παλιάς Νομαρχίας Αθηνών ακόμα δεν έχουν πάρει τον εξοπλισμό από τα έτη 2006, 2007 και 2008 λόγω προφανούς ανικανότητας των υπηρεσιών της Περιφέρειας Αττικής, ποιος ξέρει τι θα γίνει με τα προγράμματα…