• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ' | 18 Οκτωβρίου 2019, 22:46

    Σε ότι αφορά το άρθρο 14 παράγραφος 4, ουσιαστικά επαναλαμβάνεται αυτολεξεί (μόνο η λέξη «τερματίζει» έχει απαλειφθεί) η διάταξη του άρθρου 14 παράγραφος 4 του Π.Δ/τος 141/2013. Θα πρέπει να προσδιοριστεί επακριβώς η έννοια του «ιδιαίτερου σοβαρού εγκλήματος» που μνημονεύεται στην περίπτωση (β) της υπόψη διάταξης του προτεινόμενου νόμου, ώστε να περιλαμβάνονται σ’ αυτήν καταρχήν όλες οι αξιόποινες πράξεις που διώκονται και τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος. Μέχρι σήμερα η έννοια του σοβαρού εγκλήματος προσδιορίζεται από την υπ’ αριθ. 1/2018 εγκύκλιο της Υπηρεσίας Ασύλου (ΑΔΑ: 7ΤΨΛ465ΧΘΕ-8ΦΩ), κατά την οποία ως τέτοιο θεωρείται μόνο το έγκλημα του οποίου η αντικειμενική υπόσταση περιλαμβάνει πράξη με την οποία ασκείται σωματική ή ψυχολογική βία. Με βάση όμως αυτήν την προσέγγιση, δεν θεωρούνται σοβαρά εγκλήματα, για την εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης, αξιόποινες πράξεις που διώκονται και τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος, όπως είναι η παράνομη διακίνηση ναρκωτικών, η διακίνηση παράνομων μεταναστών που διενεργείται από κερδοσκοπία, η γενετήσια πράξη με ανήλικο ή ενώπιόν του, η εισαγωγή, κατοχή, εμπορία, παράδοση, προμήθεια κ.λπ. πολεμικών τυφεκίων, πιστολιών, εκρηκτικών υλών, εκρηκτικών μηχανισμών κ.λπ. με σκοπό τη διάθεσή τους σε τρίτους για διάπραξη κακουργήματος ή με σκοπό τον παράνομο εφοδιασμό ομάδων, οργανώσεων, σωματείων ή ενώσεων προσώπων, κ.λπ. Θα πρέπει επίσης να προκύπτει ρητά, παρόλο που αποτελεί βασική αρχή του διοικητικού δικαίου, ότι, η αίτηση παροχής προσφυγικού καθεστώτος απορρίπτεται για τους ίδιους ακριβώς λόγους για τους οποίους ανακαλείται ή δεν ανανεώνεται το χορηγηθέν προσφυγικό καθεστώς.