• Σχόλιο του χρήστη 'Σωκράτης Παπαγεωργίου' | 11 Ιανουαρίου 2020, 17:24

    Καταθέτω την πρότασή μου περί "Αναβάθμισης της διαδικασίας σύνταξης Εκθέσεων Ικανότητας Αξιωματικών, μέσω της εξασφάλισης αξιοκρατικού και αντικειμενικού τρόπου βαθμολόγησης των προσόντων των αξιολογούμενων", την οποία είχα αποστείλει στην Τράπεζα Ιδεών Πυροσβεστικού Σώματος (Τ.Ι.Π.Σ.) το 2018. Επειδή η πρότασή μου αποσκοπούσε στην τροποποίησή του Π.Δ. 305/92, ενώ σύμφωνα με το Νομοσχέδιο, αυτό καταργείται, όπου στο κείμενο της πρότασής μου αναφέρεται το Π.Δ. 305/92, νοείται ότι (εφόσον γίνει αποδεκτή η πρότασή μου) τυχόν ρυθμίσεις-διατυπώσεις, μπαίνουν πλέον στο Άρθρο αυτό του Νομοσχεδίου ως παράγραφος 8 και επόμενες, με ανάλογη αναρίθμηση της υφιστάμενης 8. Επίσης όπου στο κείμενο της πρότασής μου αναφέρεται "συντάκτης" και "γνωματεύων", με τα νέα δεδομένα του Νομοσχεδίου νοούνται οι "Αξιολογητής Α" και "Αξιολογητής Β", ενώ όπου αναφέρεται "Έκθεση Ικανότητας Αξιωματικού", νοείται η "Έκθεση Αξιολόγησης". Πρόταση: Σχετ.: α) Π.Δ. 305/1992 β) Εγκύκλιος 13 Σύμφωνα με την παράγραφο 6 της β΄ σχετικής, δεν μπορούν να ενεργήσουν Διοικητικές Εξετάσεις Αξιωματικοί, εφόσον συντρέχουν γι αυτούς ένας ή περισσότεροι λόγοι εξαίρεσης που αναφέρονται στις διατάξεις των Ν.Δ. 343/69 (Άρθρο 26, παρ. 1) και 935/71 (Άρθρο 19, παρ. 1). Δηλαδή δύναται να εξαιρεθούν της διαδικασίας με αίτηση του εγκαλούμενου. Ειδικότερα στην περίπτωση β΄ της ίδιας παραγράφου αναφέρεται: “Όποιος έχει ιδιαίτερη φιλία, οικειότητα ή έχθρα μ’ αυτούς” (του υπό κατηγορία ή εγκαλούντος). Είναι γνωστό εξάλλου ότι στο Πυροσβεστικό Σώμα, εκτός από τις αυστηρά υπηρεσιακές, έχουν αναπτυχθεί και στενότερες σχέσεις μεταξύ συναδέλφων, οι οποίες εντάσσονται στην παραπάνω υποπερίπτωση β΄ (φιλία ή οικειότητα). Οι σχέσεις κουμπάρου, αναδόχου είναι ενδεικτικές και ακολουθούν το πνεύμα του νομοθέτη. Και μάλιστα οι σχέσεις αυτές αποδεικνύονται εύκολα σε περίπτωση που προκύψει ζήτημα (π.χ. ΕΔΕ), σε σχέση με μια γενικότερη φιλία-οικειότητα, η οποία μπορεί μεν να υπάρχει μεταξύ συναδέλφων, πλην όμως δύσκολα μπορεί να τεκμηριωθεί ώστε να ενταχθεί στην υποπερίπτωση αυτή. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μια τέτοια σχέση να έχει δημιουργηθεί και να υφίσταται – μεταξύ συντάκτη-αξιολογούμενου ή γνωματεύοντα-αξιολογούμενου, κατά τον χρόνο της σύνταξης Έκθεσης Ικανότητας Αξιωματικού (αξιολόγηση). Επίσης σε αρκετές περιπτώσεις και εξαιτίας διαφόρων λόγων, όπως διαφωνίες, προστριβές, ανταγωνισμοί, αδικίες κ.α., έχουν δημιουργηθεί έχθρες μεταξύ συναδέλφων, οι οποίες άλλοτε υποβόσκουν και δεν γίνονται αντιληπτές και άλλοτε εκδηλώνονται και γίνονται ορατές. Κατά την γνώμη μου, στην διάρκεια σύνταξης Έκθεσης Ικανότητας Αξιωματικών θα προέκυπταν διλήμματα στην κρίση του συντάκτη ως προς την αντικειμενική, αμερόληπτη σύνταξή της, εφόσον μεταξύ αυτού και του αξιολογούμενου υπάρχει ιδιαίτερη φιλία, οικειότητα ή έχθρα. Κάτι που ασφαλώς θα οδηγήσει στην ευμενή ή δυσμενή βαθμολόγηση των προσόντων του. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και στην περίπτωση που υπάρχουν τα παραπάνω στις σχέσεις μεταξύ αξιολογούμενου και γνωματεύοντα, καθόσον ο τελευταίος έχει το δικαίωμα να διαφωνήσει με τον συντάκτη και να κρίνει ευμενέστερα ή δυσμενέστερα τον αξιολογούμενο. Προτείνεται λοιπόν να εισαχθεί με νομοθετική ρύθμιση μία παράγραφος στο άρθρο 12 του α΄ σχετικού, παρόμοια με την παράγραφο 6 της β΄ σχετικής, με την οποία θα επιτυγχάνεται ανάλογο αποτέλεσμα και στην διαδικασία σύνταξης Εκθέσεων Ικανότητας. Δηλαδή λόγοι εξαίρεσης συντακτών ή/και γνωματευόντων από την διαδικασία. Πιο συγκεκριμένα: 1α) Να υπάρχει ρητή πρόβλεψη για προηγούμενο έλεγχο της σχέσης συντάκτη-αξιολογούμενου από τον γνωματεύοντα, η οποία να δίνει το δικαίωμα στον τελευταίο να εξαιρεί (με διαταγή του) τον συντάκτη από την διαδικασία αξιολόγησης. Ειδικά για τις περιπτώσεις όπου υφίσταται η ιδιαίτερη φιλία-οικειότητα, όπως αναλύθηκε πιο πάνω, δηλ. να μπορεί να τεκμηριωθεί, διότι αυτή μπορεί να μην έχει υποπέσει στην αντίληψη του γνωματεύοντα. Αυτός ο έλεγχος θα είναι καθοριστικής σημασίας, διότι ο γνωματεύων θα είναι το μόνο πρόσωπο από τους τρεις (3) που συμμετέχουν στην διαδικασία αξιολόγησης (συντάκτης-αξιολογούμενος-γνωματεύων), ο οποίος επί της ουσίας, δηλαδή πρακτικά, θα (μπορεί να) διατάσσει την εξαίρεση του συντάκτη, προκειμένου να εφαρμοστεί κι εδώ (Π.Δ. 305/1992) το πνεύμα της παραγράφου 6 της β΄ σχετικής. 1β) Επίσης, για να μπορέσει να διασφαλιστεί το ίδιο αποτέλεσμα και για την περίπτωση ιδιαίτερης φιλίας-οικειότητας μεταξύ γνωματεύοντα και αξιολογούμενου, θα πρέπει ομοίως να προβλεφθεί ρητά αντίστοιχο δικαίωμα και για τον συντάκτη, ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση θα έχει την ευθύνη πλέον να ζητήσει (με αίτηση) την εξαίρεση του γνωματεύοντα από την διαδικασία. 2) Σε περίπτωση όπου υφίσταται έχθρα μεταξύ συντάκτη ή γνωματεύοντα και αξιολογούμενου, ο τελευταίος θα προστατεύεται με την ρύθμιση αυτή που προτείνεται, αντίστοιχα όπως ισχύει και στην Εγκύκλιο 13. Δηλαδή ζητώντας ο αξιολογούμενος την εξαίρεση του συντάκτη ή γνωματεύοντα από την διαδικασία αξιολόγησής του, με σχετική αίτησή του. Έτσι θα αποτραπεί η μη αντικειμενική και δυσμενής βαθμολόγηση του αξιολογούμενου. 3) Σε περίπτωση συγγένειας μεταξύ συντάκτη-αξιολογούμενου ή γνωματεύοντα-αξιολογούμενου, αυτή θα ρυθμίζεται παρόμοια όπως και στην 1η περίπτωση. Τέλος προτείνεται να εισαχθεί στο α΄ σχετικό εδάφιο, όμοιο με τα εδάφια των Ν.Δ. 343/69 (Άρθρο 26, παρ. 4, εδ. 2) και 935/71 (Άρθρο 19, παρ. 3, εδ. 2), το οποίο θα συνδυάζεται με τους λόγους εξαίρεσης Αξιωματικών από την σύνταξη Εκθέσεων Ικανότητας. Αυτό θα καθιστά αυτομάτως υπόλογους τους συντάκτες στις περιπτώσεις που εν γνώσει τους προβαίνουν σε σύνταξη σχετικών Εκθέσεων. Κατά την γνώμη μου με την πρόταση αυτή, θα αναβαθμιστεί η διαδικασία αξιολόγησης διότι: 1ον θα εισαχθούν και μάλιστα με σαφή τρόπο, οι περιπτώσεις κατά τις οποίες χωρεί εξαίρεση του συντάκτη ή γνωματεύοντα των Εκθέσεων Ικανότητας και 2ον διότι η υφιστάμενη διαδικασία ελέγχου του συντάκτη από τον γνωματεύοντα, όπως αυτή ρυθμίζεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 15 του α΄ σχετικού, πρακτικά δεν εφαρμόζεται, έχει δηλ. σιωπηρά καταργηθεί. Και το σπουδαιότερο, δεν δεσμεύει τον εκάστοτε Διοικητή (γνωματεύοντα). Με την ρητή πρόβλεψη των περιπτώσεων που αναλύθηκαν, σε μορφή διάταξης (π.χ. προσθήκη παραγράφου ή/και τροποποίηση άρθρου στο α΄ σχετικό), ο Διοικητής (γνωματεύων) θα δεσμεύεται για μια σειρά ενεργειών κατά την διαδικασία αξιολόγησης (ανάθεση σε άλλον συντάκτη, διερεύνηση της αίτησης εξαίρεσης από τον αξιολογούμενο ή/και υποβολή της στο Α.Π.Σ. κ.α.). Η πρόταση αυτή αποσκοπεί στο να διασφαλιστεί η αμεροληψία και να αποτραπεί η εμπαθής, μη αντικειμενική (ευμενής ή δυσμενής) βαθμολόγηση των προσόντων των αξιολογούμενων. Έτσι θα προστατεύεται ο αξιολογούμενος, το κύρος και η αξιοπιστία της Διοίκησης, τα οποία θα έχουν ως αποτέλεσμα να προαχθεί το γενικότερο συμφέρον του Π.Σ.