• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 13 Ιανουαρίου 2020, 15:05

    Στα γεγονότα του 2018 αλλά και στο παρελθόν η πράξη έδειξε ότι οι Δήμοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν πλήρως στα θέματα πολιτικής προστασίας για μια σειρά από λόγους: 1. ελλιπής χρηματοδότηση, 2. υποστελέχωση στο αντικείμενο (συνήθως ένα άτομο και με άλλα παράλληλα καθήκοντα), 3. στελέχωση με στελέχη που δεν είναι εξειδικευμένα στο αντικείμενο, 4. δεν διαθέτουν τους κατάλληλους πόρους και μέσα για να φέρουν εις πέρας την αποστολή, 5. εξάρτηση των ανωτέρω στελεχών από αιρετούς που στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν ελάχιστες γνώσεις για το αντικείμενο και το αντιμετωπίζουν ως πάρεργο, 6. οι φυσικές καταστροφές συνήθως ξεπερνούν τα διοικητικά όρια ενός δήμου ενώ η αντιμετώπιση τους απαιτεί σίγουρα πόρους μεγαλύτερους από αυτούς που διαθέτει ένα δήμος με πενιχρά μέσα. Αν δεν λυθούν τα παραπάνω, η πρόβλεψη για πολιτική προστασία σε τοπικό επίπεδο θα παραμείνει ανεφάρμοστη. Οι Δήμοι αναλαμβάνουν έργο που δεν μπορούν να υπηρετήσουν (υπάρχουν φυσικά και ελάχιστες εξαιρέσεις) και ίσως θα ήταν ορθότερο ο σχεδιασμός Πολιτικής Προστασίας να σταματά στο επίπεδο Περιφερειακής Ενότητας με την δημιουργία σημείου επαφής Πολιτικής Προστασίας στους Δήμους. Εφόσον προχωρήσει η (θετική κατά τα άλλα) θέσπιση αυτοτελών τμημάτων στους Δήμους με αποκλειστική αρμοδιότητα την Πολιτική Προστασία, θα πρέπει να απαγορεύεται ρητά η ανάθεση παράλληλων καθηκόντων στα στελέχη τους καθώς έχει αποδειχθεί ότι τελικά αυτό οδηγεί σε απραξία. Τέλος πρέπει να οριστεί ο ελάχιστος αριθμός στελεχών, οι ειδικότητες τους και η κατάρτιση που οφείλουν να έχουν ή να αποκτήσουν εντός εύλογου χρονικού διαστήματος ώστε να ανταποκριθούν στα καθήκοντα που ορίζονται από το παρόν νομοσχέδιο (π.χ. την κατάρτιση και εφαρμογή των προβλεπόμενων Σχεδίων Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών και Διαχείρισης Συνεπειών).