• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 13 Ιανουαρίου 2020, 15:57

    Το συγκεκριμένο άρθρο εισάγει παρεκκλίσεις στην περιβαλλοντική νομοθεσία με σοβαρές αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ειδικά για όσα έργα εμπίπτουν στο άρθρο 6 παρ. 3 της Οδηγίας 92/43, η πρόβλεψη δεν συμβιβάζεται με τις προβλέψεις του άρθρου αυτού. Πιο συγκεκριμένα, τα έργα αυτά απαιτούν καταρχήν δέουσα εκτίμηση, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Οδηγίας αυτής. Θα πρέπει, για παράδειγμα, να τονιστεί ότι οι εργασίες «καθαρισμού», με τον τρόπο που εκτελούνται (ιδίως από υπηρεσίες της αυτοδιοίκησης) έχουν συχνά πολύ σοβαρές, αν όχι καταστροφικές, συνέπειες για το περιβάλλον. Για όσα από τα αναφερόμενα έργα εμπίπτουν στην Οδηγία 2011/92, η διάταξη είναι ασύμβατη με το άρθρο 2 παρ. 4 της Οδηγίας αυτής. Όπως προκύπτει από το άρθ. 42 παρ. 1 του νομοσχεδίου, η υλοποίηση των έργων αυτών δεν εξαρτάται από την κήρυξη κάποιας περιοχής σε Κατάσταση Ειδικής Κινητοποίησης Πολιτικής Προστασίας. Ωστόσο, η διάταξη δεν προβλέπει κάποια άλλη διαδικασία διαπίστωσης και τεκμηρίωσης, ex ante ή ex post, του κατεπείγοντος χαρακτήρα των έργων. Δεν προβλέπεται καμία επιστημονικά και τεχνικά τεκμηριωμένη διαπίστωση (με αντίστοιχη τεχνική έκθεση ειδικών) ότι κατ΄ελάχιστο τα έργα αυτά θα έχουν για παράδειγμα τον σκοπό βραχείας αποκατάστασης και θα πραγματοποιηθούν για την προστασία της ανθρώπινης ζωής ή την αποτροπή νέας άμεσης καταστροφής. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει η παραμικρή δικλείδα ασφαλείας, η οποία να αποτρέπει την καταχρηστική εφαρμογή της διάταξης σε όσες περιπτώσεις οι αρμόδιοι φορείς αδυνατούν να ακολουθήσουν τις απαιτούμενες αδειοδοτικές διαδικασίες. Σημειώνεται ότι για ορισμένα από τα έργα αυτά, όπως τα αντιπλημμυρικά, υπάρχει σχεδιασμός κατά το ισχύον νομικό πλαίσιο. Σχεδιασμός προβλέπεται και για άλλα από τα αναφερόμενα στο άρθ. 42 έργα – π.χ., την αντιπυρική προστασία: ο σχεδιασμός αυτός, φυσικά, καλύπτει κατεπείγοντα φαινόμενα, και αντί να υπονομεύεται, πρέπει να εφαρμοστεί. Τα έργα πρόληψης (ειδικά για έργα που υλοποιούνται σε ετήσια βάση όπως η συντήρηση δασικών οδών) υποτίθεται ότι αποτελούν έργα μακροχρόνιου σχεδιασμού για τα οποία υπάρχει διαθέσιμος χρόνος υλοποίησης και τήρησης των περιβαλλοντικών όρων εφόσον σχεδιαστούν εγκαίρως και αποτελεσματικά. Η ανεπάρκεια που παρατηρείται στον σχεδιασμό της πρόληψης δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για την παράκαμψη της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Όσο αφορά την επιτροπή του άρθρου 42 παρ. 1 μόνο ένα μέλος της επιτροπής φαίνεται να έχει ειδικές γνώσεις για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των έργων αυτών (ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΝ). Η επιτροπή αυτή θα επιτρέπει παρεκκλίσεις από διαδικασίες που αποσκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος χωρίς να έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία. Για άλλη μια φορά, θα πρέπει να τονιστεί ότι ο καλύτερος τρόπος προστασίας από επαπειλούμενους φυσικούς ή τεχνολογικούς κινδύνους είναι ο σχεδιασμός των χρήσεων γης και η αξιοποίηση των φυσικών («πράσινων») υποδομών. Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός ότι ο νομοθέτης θεωρεί ότι μία Επιτροπή, χωρίς ειδική τεχνογνωσία για το περιβάλλον ή τις φυσικές καταστροφές, λειτουργώντας αδιαφανώς και σπασμωδικά, μπορεί να προσφέρει τις απαραίτητες λύσεις.