• Σχόλιο του χρήστη 'Σωκράτης Παπαγεωργίου' | 13 Ιανουαρίου 2020, 18:38

    Η διάσωση στο χερσαίο χώρο από όσο γνωρίζω, έχει ανατεθεί εξ ολοκλήρου στο Π.Σ. από την δεκαετία του ΄90. Επίσης η πράξη έδειξε (και αυτό ενισχύεται όσο έλκονται όλο και περισσότεροι συνάνθρωποι μας προς τη φύση και δραστηριοποιούνται με τα extrem sports), ότι ενυπάρχει και προηγείται της διάσωσης, η έρευνα. Άλλωστε θα πρέπει να συμβαδίζουμε στον τρόπο δράσης και με άλλες χώρες της Ευρώπης, στις οποίες υπάρχει οργανωμένη και πολύ υψηλού επιπέδου διάσωση και στην οποία θα πρέπει να στοχεύουμε. Είναι επιβεβλημένο να βελτιωθεί και να αναβαθμιστεί η διάσωση στη χώρα μας. Επίσης συχνά είναι απαραίτητη η ιατρική συνδρομή και η παροχή εκτός από Α΄ βοήθειες στην σκηνή του ατυχήματος (συνήθως σε απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα σημεία των ελληνικών βουνών), και/ή ιατρικών πράξεων, τις οποίες ασφαλώς δε δύνανται να εκτελέσουν πυροσβέστες – διασώστες και πρέπει να συνεργαστούν και να συμβαδίσουν στο βουνό με τους υπαλλήλους του Ε.Κ.Α.Β. Γι αυτό λοιπόν προτείνεται η παρακάτω αντικατάσταση του στοιχείου (β.) της παραγράφου 1 του Άρθρου αυτού: « β. Τη διάσωση και παροχή κάθε δυνατής συνδρομής σε άτομα των οποίων η ζωή και σωματική τους ακεραιότητα απειλείται ή εκτίθεται σε κίνδυνο από κάθε είδους ατυχήματα, όπως αεροπορικά, σιδηροδρομικά, τροχαία, εργατικά, πτώση σε λίμνες, ποταμούς, εγκλωβισμούς σε ανελκυστήρες ή άλλους χώρους και εγκαταστάσεις, από αποκλεισμούς σε δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές, σπήλαια, καθώς και την ειδοποίηση των αρμόδιων Υπηρεσιών Υγείας για παροχή Α΄ βοηθειών (και ιατρικών πράξεων) επιτόπου και την μεταφορά τους σε ιδρύματα παροχής ιατρικής συνδρομής ή περίθαλψης.».