• Σχόλιο του χρήστη 'Κατερίνα' | 17 Μαΐου 2011, 11:23

    Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποχρεούται ο γιατρός να προχωρά στην αφαίρεση οργάνων. Η συναίνεση του πολίτη θα πρέπει να επιδιώκεται μέσω της υπογραφής του και όχι με τη λογική της υποχρεωτικής δωρεάς οργάνων χωρίς την, εν ζωή, συναίνεση του πολίτη ή τουλάχιστον των συγγενών πρώτου βαθμού στο χώρο νοσηλείας. Η πολιτεία θα πρέπει, με σχετικές καμπάνιες, να πληροφορήσει και να πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα της συναίνεσης και όχι να αποτελούν όλοι, εν δυνάμει, δωρητές οργάνων. Ποιός θα ελέγχει την αντικειμενική κρίση των γιατρών ? Όταν θα εμφανιστούν άνω του μέσου όρου περιπτώσεις μεταμοσχεύσεων σε ένα νοσηλευτικό ίδρυμα, ας πούμε?! Σύμπτωμα των κοινωνιών στις χώρες που βρίσκονται σε δυσχερή οικονομική κατάσταση για μακροχρόνιο διάστημα είναι η αύξηση της χρήσης ναρκωτικών, της πορνείας και του εμπορίου οργάνων. Η γραπτή συναίνεση του ατόμου που θα υποστεί τη μεταμόσχευση, εκ των προτέρων και όχι το αντίθετο, δηλαδή η καθολική επιβολή της συναίνεσης, προστατεύει σε μεγάλο βαθμό από τέτοιου είδους εγκληματικές πράξεις ή αμέλειες. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει έγγραφη συναίνεση, οι συγγενείς πρώτου βαθμού να έχουν τον πρώτο λόγο.