• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΣ.' | 22 Σεπτεμβρίου 2011, 20:51

    Προς ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΟΛΩΝ το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ μας ανακοίνωσε πώς στα άμεσα σχέδιά του είναι η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΠΑΣΤΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΑΤΡΑΣ (Μ.Σ.Π.Π) ως Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και η ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ της με τα ΚΕΝΤΡΑ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΑΡΡΕΝΩΝ & ΘΗΛΕΩΝ, στα οποία φιλοξενούνται ΟΡΦΑΝΑ ΠΑΙΔΙΑ. Είναι ποτέ δυνατό αυτά τα ιδρύματα να ΣΥΓΧΩΝΕΥΤΟΥΝ και να λειτουργήσουν ΑΡΜΟΝΙΚΑ εφόσον ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ …????? Η κάθε ομάδα απ’αυτές χρειάζεται ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ…. Σκοπός της Μ.Σ.Π.Π. είναι η κινητική αποκατάσταση, η αυτονομία και η κοινωνική ένταξη παιδιών με εγκεφαλική παράλυση, σπαστική τετραπληγία, ψυχοκινητική καθυστέρηση , σύνδρομα DOWN, υπερκινητικότητα, μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα ομιλίας κ.α... Δέχεται παιδιά ηλικίας 0 έως 18 ετών και προσφέρει νοσηλεία ( Φυσιοθεραπεία- Εργοθεραπεία – Λογοθεραπεία ) σε 52 παιδιά ηλικίας έως 18 ετών. Εξίσου σημαντική είναι η υπηρεσία που προσφέρουν ο γιατρός, το νοσηλευτικό προσωπικό και οι υπεύθυνοι μεταφοράς των παιδιών. Σήμερα η Μονάδα παρέχει υπηρεσίες σε περίπου 55 παιδιά και συστεγάζεται με το 3ο Ειδικό Σχολείο Πατρών , το οποίο αποτελείται από 17 μαθητές και στους οποίους παρέχει επιπλέον τη δυνατότητα παρακολούθησης και συμμετοχής στις θεραπείες. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι ύστερα από συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν στην 6η ΥΠΕ- παρουσία των Υποδιοικητών της, του Προέδρου του Δ.Σ. της Μονάδας και Εκπροσώπου της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος -κατατέθηκε στην εν λόγω Περιφέρεια φάκελος για την ένταξη του έργου κτηριακής υποδομής και εξοπλισμού της Μονάδας Σπαστικών Παιδιών Πάτρας προϋπολογισμού 2.100.000,00€ στο ΕΣΠΑ. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μάλιστα μελέτη από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, η οποία τινάζεται κυριολεκτικά στον αέρα, εάν η Μονάδα συγχωνευθεί! Όλοι λοιπόν καταλαβαίνουμε, ότι για άλλη μια φορά οι ανάγκες αυτών των παιδιών παραγκωνίζονται και μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα ….Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν είναι ούτε παράξενα ούτε περίεργα. Το μόνο που ζητάνε είναι να γίνουν αποδεκτά και αγαπητά έχοντας το δικό τους οικείο χώρο, που να μπορούν να λειτουργούν και να νιώθουν ασφάλεια, θαλπωρή και ζεστασιά. Εάν κάποιο απ΄τα δικά σας παιδιά βρίσκονταν σε αντίστοιχη θέση πώς θα ένιωθε άραγε εάν το ανάγκαζαν να φύγει από το χώρο του και να βρεθεί σε κάποιον άλλο με διαφορετικό κλίμα και άλλες ιδιάζουσες συνθήκες; Ποια είναι άραγε τα κοινά ενός κέντρου παιδικής μέριμνας (ορφανοτροφείου) και μιας μονάδας σπαστικών παιδιών;