• Σχόλιο του χρήστη 'Ευανθία Δ. Αργυρίου' | 7 Απριλίου 2015, 10:32

    Το "καυτό" θέμα αυτού του Π.Δ., βεβαίως, είναι οι μεταβατικές διατάξεις, καθώς δεν μιλάμε για ακαδημαικά προσόντα αλλά για εργασιακά δικαιώματα. Μιλάμε για αυτούς που ήδη ασκούν το επάγγελμα και πληρώνουν φόρους στο κράτος και εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία για πολλά ή λιγότερα χρόνια. Ο καθένας, λοιπόν, μπαίνει σε αυτή τη συζήτηση κουβαλώντας προσωπικά και συλλογικά συμφέροντα, με στόχο να μοιραστεί η "πίτα" με έναν τρόπο βολικό για τον ίδιο και τους ομοίους του. Κάποιοι λίγοι με φόβο για τις βιοποριστικές τους ανάγκες και τον τρόπο κάλυψης τους. Όπως ήταν, λοιπόν, αναμενόμενο η διάσταση των απόψεων είναι τεράστια. Ο καθένας, πότε σε ρόλο θύτη με ένα τεράστιο "κατηγορώ", πότε σε ρόλο θύματος δεχόμενος επιθέσεις, ψάχνει να βρει το δίκιο του, τουλάχιστον αυτό που νομίζει ότι είναι δίκαιο μέσα από τα δικά του φίλτρα. Την ίδια στιγμή που το κράτος βλέπει και ακούει και περιμένει σαν δίκαιος κριτής να κρίνει και να αποφασίσει, ενώ είναι ο ηθικός αυτουργός αυτής της κατάστασης. Ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες των επιλογών και των αποφάσεων του, με πρώτη την έννομη πολιτεία για να δώσει και το σωστό παράδειγμα στους πολίτες, οι οποίοι είναι άνθρωποι δηλαδή ζώα και αντιδρούν ενστικτωδώς. Αν διαβάσει προσεκτικά κανείς τα σχόλια που αναρτώνται, υπάρχει ένα και μόνο σημείο στο οποίο όλοι συμφωνούν: η προαγωγή της επιστήμης και τα δικαιώματα των ασθενών για πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες. Έχουμε μια κοινή βάση στην οποία μπορούμε να χτίσουμε. Ας αποφασιστεί, λοιπόν, από το Υπουργείο και ας δεχθούμε όλοι εμείς (συμπεριλαμβανομένων των αποφοίτων του ΤΕΙ για να έχουμε δίκαιη και ίση μεταχείριση όλοι) να δώσουμε εξετάσεις. Τότε, ο καθένας από εμάς θα αποδείξει ποιός είναι και τι αξίζει από την ίδια γραμμή έναρξης. Διαφορετικά, φοβάμαι ότι κάποιοι θα αδικηθούν, όπως αναφέρει και ο κΦούρλας, με τον οποίο συμφωνώ απόλυτα ότι δεν πρέπει ούτε ένας να αδικηθεί και η αμέσως επόμενη δίκαιη λύση είναι να πάρουν την άδεια όλοι ανεξαιρέτως της εργασιακής τους εμπειρίας (από 1 εως 33 χρόνια). Όπως και να έχει, κατέθεσα τη γνώμη μου με πλήρη ειλικρίνεια, όπως μου την επιβάλουν η προσωπική μου ηθική και η επαγγελματική δεοντολογία. Προσβλέπω σε μια δίκαιη απόφαση και λύση και παρακαλώ να μην αναγκάσετε ανθρώπους να διαλέξουν ανάμεσα σε δυο εξίσου επώδυνες αποφάσεις: να μείνουν στη χώρα και να αλλάξουν δουλειά ή να μείνουν στη δουλειά αλλά να πρέπει να αλλάξουν χώρα...