• ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 2 (ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) Επειδή ακριβώς, ως προαναφέραμε, το ΠΔ της άδειας ασκήσεως εκδόθηκε μόλις πριν από τρείς μήνες, ενώ το επάγγελμα ασκείτο στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες, ακόμα και πριν την ίδρυση των πρώτων Δημόσιων Σχολών Λογοθεραπείας των ΑΤΕΙ, υφίστανται πολλοί επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται ως λογοθεραπευτές, οι οποίοι δεν θα μπορούσαν, για διάφορους λόγους ο καθένας, να ενταχθούν στις κατηγορίες των κύριων διατάξεων. Δίχως να παραβλέπει κανείς το γεγονός ότι η αδράνεια του Υπουργείου και η έλλειψη ελέγχου είχε δώσει τη δυνατότητα να ασκούν το επάγγελμα πρόσωπα που δεν έχουν ούτε την απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση, ούτε τις δέουσες ακαδημαϊκές εγγυήσεις, εντούτοις, κάποιοι εξ όσων δεν εμπίπτουν στις κύριες διατάξεις έχουν πράγματι την απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση και δεν θα έπρεπε να αποκλειστούν. Για τους λόγους αυτούς και στο ΠΔ 176/2014 συμπεριελήφθησαν μεταβατικές διατάξεις που είχαν σαν στόχο την εξασφάλιση της συνέχισης της εργασίας των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στην επιστήμη μας, οι οποίοι έχουν λάβει την απαραίτητη επαγγελματική και ακαδημαϊκή κατάρτιση και δεν εμπίπτουν στις κύριες διατάξεις. Στο πλαίσιο αυτό και μόνο (των μεταβατικών διατάξεων) θα μπορούσαμε να εξετάσουμε υπό ποιες προϋποθέσεις οι συνάδελφοι αυτοί θα πρέπει να εξασφαλιστούν και όχι, φυσικά, με την ένταξή τους στις κύριες διατάξεις, καθώς κάτι τέτοιο θα αντέβαινε στα όσα ανωτέρω αναφέρουμε. Ανεπάρκεια της δεκαετούς και μόνο επαγγελματικής απασχόλησης δίχως αυτή να συνοδεύεται από κάποιο πτυχίο λογοθεραπείας Η προτεινόμενη από το Υπουργείο μεταβατική διάταξη, σύμφωνα με την οποία θα αποκτά την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος όποιος μέχρι την έκδοση του παρόντος διατάγματος διαθέτει αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα δεκαετή (10ετή) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή, στερείται όποιας βασιμότητας. Δίνει τη δυνατότητα σε όποιον δήλωνε λογοθεραπευτής από το 2005 και πριν (σημειωτέον, ότι το ΠΔ για την θεσμοθέτηση των όρων για άσκηση του επαγγέλματος προβλέπεται ήδη από το 2002), ο οποίος ασκούσε προφανώς το επάγγελμα δίχως να κατέχει κανέναν τίτλο σπουδών στη λογοθεραπεία, σε αντίθετη περίπτωση θα υπάγετο σε κάποια άλλη κατηγορία, να συνεχίσει να εργάζεται ως λογοθεραπευτής. Όχι μόνο νομιμοποιεί, δηλαδή, μία παράνομη και επικίνδυνη πρακτική για τη δημόσια υγεία, αλλά δίνει την δυνατότητα η κατάσταση αυτή να συνεχιστεί. Πρόκειται ακριβώς για την κατηγορία των «επαγγελματιών» που η θέσπιση του ΠΔ για την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος θέλει να αντιμετωπίσει και να περιορίσει. Σε μία τέτοια θεώρηση, δυστυχώς, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ «Κάτοχοι πτυχίων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής στη λογοθεραπεία, αναγνωρισμένων ως ισότιμων και όχι αντίστοιχων, οι οποίοι επιπλέον έχουν άδεια άσκησης επαγγέλματος της χώρας προέλευσης του πτυχίου ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετή τουλάχιστον κύρια απασχόληση ως λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή» Η προτεινόμενη αυτή διάταξη, η οποία είναι μία διευρυμένη εκδοχή της πρώτης μεταβατικής διάταξης (άρθρο 2 περ α΄ του ΠΔ 176/2014), έχει σαν στόχο να συνεχίσουν να εργάζονται οι συνάδελφοι που είχαν αποκτήσει τους τίτλους βασικών σπουδών τους στην αλλοδαπή πριν την ίδρυση των Ελληνικών Σχολών ΤΕΙ και ως εκ τούτου τα πτυχία τους έχουν αναγνωρισθεί από το ΔΟΑΤΑΠ μόνο ως ισότιμα και όχι ως αντίστοιχα. Με την πρόβλεψη του ΠΔ 176/2014 απαιτείτο επιπλέον η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος στο εξωτερικό και διετής επαγγελματική απασχόληση. Ως μεταβατική η διάταξη αυτή θα μπορούσε να αντικαθιστά το «και» με το «ή» έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα σε κατόχους τίτλων βασικών σπουδών στην λογοθεραπεία αναγνωρισμένους μόνο ως ισότιμους και διετή προϋπηρεσία να συνεχίσουν να εργάζονται. «Κάτοχοι τίτλων βασικών σπουδών σε άλλη επιστήμη και μεταπτυχιακών τίτλων στη λογοθεραπεία, διάρκειας τουλάχιστον δύο (2) ετών και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος της χώρας προέλευσης του πτυχίου ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετή τουλάχιστον κύρια απασχόληση ως λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή» Η προτεινόμενη αυτή διάταξη σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί τα όσα αναφέρονται στο άρθρο 1 για τους κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών. Για το λόγο ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν οι μεταπτυχιακές σπουδές να αντικαταστήσουν το βασικό πτυχίο. Με δεδομένα όμως τα όσα αναφέρουμε για τους συναδέλφους που ήδη εργάζονται ως λογοθεραπευτές υπό το προϊσχύον του ΠΔ 176/2014 καθεστώς, θα ήταν δυνατόν ένας μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών διάρκειας όμως τουλάχιστον διετούς (2), σε συνδυασμό με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από την χώρα προέλευσης του πτυχίου (ή του μεταπτυχιακού) ή αποδεδειγμένη διετή τουλάχιστον κύρια απασχόληση ως λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή να αποτελέσει εχέγγυο για την επαγγελματική του κατάρτιση.