• Σχόλιο του χρήστη 'Άννα-Μαρία Λεούτση' | 6 Σεπτεμβρίου 2018, 13:03

    Δημόσια Υγεία χωρίς ολοκληρωμένους και σταθερούς μηχανισμούς διάχυσης της πληροφορίας, τόσο προς ειδικά κοινά όσο και προς τον γενικό πληθυσμό δεν νοείται. Το επιστημονικό έργο που συζητείται εντός μια κλειστής κοινότητας και δεν μετουσιώνεται σε πληροφορία, δεν καθοδηγεί και τεκμηριώνει τη διαδικασία διαμόρφωσης πολιτικών δημόσιας υγείας, κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί ως μη γενόμενο. Οι σύγχρονες, πολυδιάστατες εθνικές και διεθνείς προκλήσεις δημόσιας υγείας απαιτούν στρατηγικό σχεδιασμό επικοινωνίας, σταθερές δομές και διαδικασίες εξωτερικής αλλά και εσωτερικής, εντός του οργανισμού, επικοινωνίας, διαχείρισης επικοινωνιακών κινδύνων και κρίσεων, που θα εξασφαλίζουν και θα εγγυώνται συνεχή και απρόσκοπτη λειτουργία της αμφίδρομης επικοινωνίας (διαχέει την πληροφορία προς τα κοινά-στόχος αλλά και συλλέγει και επεξεργάζεται την πληροφορία που προέρχεται από αυτά τα κοινά), την οποία οφείλει να πραγματοποιεί ένας σύγχρονος οργανισμός δημόσιας υγείας. Υπό το φως των παραπάνω, η μη πρόβλεψη συγκεκριμένης, ευρείας διοικητικής μονάδας που να αφορά την επικοινωνία (external and internal communication), ως δομικό στοιχείο του νέου οργανισμού, κατά τα πρότυπα όλων των αντίστοιχων εθνικών οργανισμών δημόσιας υγείας, είναι άξια απορίας και, στο πλαίσιο της καλής πίστης, μόνον ως απόρροια αβλεψίας ή άγνοιας της σχέσης της επικοινωνίας με τη δημόσια υγεία, ήθελε ερμηνευτεί.