• Σχόλιο του χρήστη 'Στέλιος Στυλιανίδης' | 15 Μαΐου 2019, 15:05

    Ίσως θα ήταν προτιμότερο να τροποποιηθεί το άρθρο 2 για αναγκαστική θεραπεία στην κοινότητα κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας και να ισχύσει πιλοτικά και επιλεκτικά σε 4-5 ψυχιατρικούς τομείς της χώρας (οι οποίοι έχουν τεκμηριωμένη εμπειρία από τη λειτουργία της τομεοποίησης και του συνεχούς της φροντίδας, πχ. τομέας ΚΨΥ Βύρωνα-Καισαριανής, 5ος Ψυχιατρικός Τομέας Αττικής – Σισμανόγλειο και Κέντρο Ημέρας ΕΠΑΨΥ, Κέντρο Ψυχικής Υγείας Αγίων Αναργύρων, ένας τομέας στη Θεσσαλονίκη, Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική Νομού Ιωαννίνων, Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική Αλεξανδρούπολης). Μετά από παρέλευση μιας 3ετίας πιλοτικής εφαρμογής αυτού του μέτρου και αποφεύγοντας κινδύνους, όπως η γραφειοκρατικόποίηση ενός τέτοιου μέτρου με τη στέρηση της ελευθερίας ασθενών στην κοινότητα και η παρέκκλιση του μέτρου σε διαδικασίες κοινωνικού ελέγχου, και μετά από ενδελεχή παρακολούθηση της εφαρμογής του σε αυτούς τους τομείς, τότε μια τέτοια πρακτική θα μπορούσε να επεκταθεί πανελλήνια. Το έλλειμμα των κατάλληλων δομών για μια ολοκληρωμένη ψυχιατρική φροντίδα στην κοινότητα (πρώιμη παρέμβαση στην ψύχωση, κατ’ οίκον παρέμβαση – ACT, βελτίωση λειτουργίας των υπαρχόντων ΚΨΥ και Κέντρων Ημέρας και δημιουργία άλλων υπηρεσιών) και η δραματική έλλειψη των πόρων, μπορεί να καταστήσει το μέτρο αυτό αναποτελεσματικό στην εφαρμογή του και να οδηγήσει στη διαστρέβλωση του σε μηχανισμό κοινωνικού ελέγχου παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς, όπως αυτό έγινε στην πρόσφατη μεταρρύθμιση του νόμου του 2011-803 στη Γαλλία (Haute Autorité de Santé, 2010; Baillon, 2012). Στο πλαίσιο του πιλοτικού σχεδιασμού αυτού του μέτρου, θα μπορούσε σε επίπεδο ΤΕΨΥ και ΤΟΨΥ να δοκιμαστεί πιλοτικά η εκτέλεση ακούσιας νοσηλείας κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο σε ΚΨΥ, το οποίο να λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, ή σε αυτόνομο κέντρο κρίσης (24ωρο) που να συνδέεται λειτουργικά με τον ψυχιατρικό τομέα γενικού νοσοκομείου του Τομέα ή και αντίστοιχη κλινική των 3 εναπομεινάντων ψυχιατρικών νοσοκομείων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (εφαρμογή μοντέλου τομεοποίησης Τεργέστης - WHO Collaborating Centre for Research and Training in Mental Health, Trieste (Italy)). Για την Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας (Ε.Π.Α.Ψ.Υ.), Στέλιος Στυλιανίδης Καθ. Κοινωνικής Ψυχιατρικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο Βιβλιογραφία: 1. Baillon, G. (2012). Stigmatisation et démagogie: les soins sous contrainte, pires que l’asile. Le Huffington Post en association avec le Groupe Le Monde, May. 2. Haute Autorité de Santé (2010). Audition publique – Recommandations de la commission d’audition, Dangerosité psychiatrique: étude et évaluation des facteurs de risqué de violence hétéro-aggressive chez les personnes ayant des troubles schizophréniques ou des troubles de l’humeur. Paris: Haute Autorité de Santé (www.has-sante.fr) 3. WHO Collaborating Centre for Research and Training in Mental Health, Trieste (Italy). Link: https://www.mhinnovation.net/organisations/who-collaborating-centre-research-and-training-mental-health-trieste-italy