• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Κακαβούλιας' | 20 Μαΐου 2019, 12:10

    Παρ.1 Το παραδεκτό της αίτησης προϋποθέτει το πρακτικό ενημέρωσης που όμως εκδίδεται από τη ΜΨΥ νοσηλείας, που δεν υπάρχει τις περισσότερες φορές στον τόπο κατοικίας και εισαγγελικής αρχής. (Βλέπε και αρ.12,παρ.1) Παρ.2 Η κλήση του ασθενή πριν τη συζήτηση στο δικαστήριο να γίνεται αυτόματα με την έκδοση προσωρινής διαταγής του εισαγγελέα κι αυτό όχι μόνο για τη συντόμευση του χρόνου και την εύρυθμη λειτουργία της διαδικασίας, αλλά κυρίως για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης με την άσκηση των δικαιωμάτων του. Η παράσταση τεχνικού συμβούλου –ψυχιάτρου είναι ανέφικτη αν γίνεται με έξοδα του ασθενή, καθώς τις περισσότερες φορές, στις πλέον ευάλωτες ομάδες, δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα και κάποτε δεν υπάρχουν καν συγγενείς. Επομένως αν σκοπεύουμε σε προάσπιση δικαιωμάτων να γίνεται επίσης αυτόματα απ΄ την Εισαγγελία εφόσον δεν υπάρχει η δυνατότητα εκ μέρους του εξεταζόμενου ανθρώπου. Κατά τη συζήτηση στο δικαστήριο οι γνωματεύσεις μένουν χωρίς εκπροσώπηση, αλλά σε εξαιρετικές περιπτώσεις πρέπει να γίνεται και αυτό, να υπάρχει δηλ. η δυνατότητα υποστήριξης των γνωματεύσεων και ανάδειξης κλινικού σκεπτικού. Η μεταφορά του ασθενή στο δικαστήριο να έχει τη σύμφωνη γνώμη του θεράποντα ιατρού ή του Δντή της κλινικής, καθώς κάποιες φορές είναι ανέφικτη και θεραπευτικά επιβλαβής/ελεγκτέα. Παρ.3 Σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης, διατάσσεται η άμεση έξοδος απ΄ τη ΜΨΥ νοσηλείας του φερόμενου ασθενή. Εδώ τίθεται και πάλι το θέμα της θεραπείας στο ενδιάμεσο διάστημα (βλέπε και αρ.14 και αρ.16 παρ.1).