• Αναμφίβολα υπάρχουν καλές προθέσεις και θετικές διατάξεις στον νόμο. Θετικό είναι κατ’ αρχήν το γεγονός ότι εισάγεται η έννοια της θεραπείας στην κοινότητα, πλην όμως εντάσσεται και αυτή σε ένα υποχρεωτικό πλαίσιο που στην ουσία την ακυρώνει. Θα πρέπει, εξάλλου, να εξασφαλιστούν στην κοινότητα αυτού του είδους οι υπηρεσίες, ώστε να μην καταλήγει, λόγω έλλειψης αυτών, να ακολουθείται στο τέλος η ακούσια νοσηλεία. Θετική είναι η διάταξη που ορίζει ότι δεν επιτρέπεται ο θεσμός να χρησιμοποιείται για να καλυφθούν ανάγκες προνοιακής φροντίδας ή προστατευτικής φύλαξης, θα πρέπει ωστόσο να εξασφαλιστούν οι αντίστοιχες αυτές δομές από την πολιτεία. Θετικό επίσης είναι ότι δεν επιτρέπεται η εφαρμογή του θεσμού σε συγκεκριμένες διαταραχές. Υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι και οι διατάξεις που αφορούν την μεταφορά των προσώπων μέσω ΕΚΑΒ ή την ενημέρωση των προσώπων πριν την ψυχιατρική αξιολόγηση, πλην όμως οι λεπτομέρειες των διατάξεων θα πρέπει να συζητηθούν ως προς την εφαρμογή τους. Όμως, δίνει την δυνατότητα συμμετοχής της αστυνομίας σε περίπτωση που αυτό είναι αναγκαίο(σε περιπτώσεις βίαιης συμπεριφοράς). Θετική η θέσπιση ειδικού Γραφείου Υποστήριξης Ψυχικής Υγείας στο ΕΚΑΒ και ειδικών εισαγγελέων στις μεγάλες πόλεις. Είναι σημαντικό εδώ να υπογραμμιστεί η άρτια εκπαίδευση όλων των εμπλεκομένων στο νέο πλαίσιο. Η όλη διαδικασία των γνωματεύσεων με εισαγγελική παραγγελία και της ενημέρωσης με υπογραφή διαφορετικών πρακτικών είναι αρκετά πολύπλοκη και ενδέχεται να δημιουργηθούν προβλήματα στην εφαρμογή της. Είναι ένας νόμος που προωθεί τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των ληπτών ψυχικής υγείας και βοηθάει έτσι ώστε όπου είναι δυνατόν ο ασθενής να μην αποκόπτεται από την κοινότητα με την ¨θεραπεία στην κοινότητα. Σε αρκετά άρθρα τονίζεται η συμμετοχή του λήπτη με την υπογραφή εγγράφων, την πρόσληψη δικηγόρου ή συμβολή του δικαστικού συμπαραστάτη στην φάση της εισαγωγής στο νοσοκομείο. Πιστεύουμε πως γίνεται προσπάθεια μέσα από αυτόν τον νόμο να τονιστούν τα δικαιώματα και να αναστραφεί ο όρος από ασθενή με παθητικά στοιχεία σε λήπτη, χρήστη υπηρεσιών ψυχικής υγείας με ενεργή συμμετοχή. Επιπλέον, με αυτό τον νόμο προωθείται η διασύνδεση μεταξύ ΜΨΥ, νοσοκομείων, εισαγγελίας και αστυνομίας προς όφελος του λήπτη που είναι σε κρίση. Επίσης κάτι που δεν φαίνεται να καλύπτει ο νόμος είναι η εμπλοκή της πολυκλαδικής θεραπευτικής ομάδας των Μ.Ψ.Υ. κατά την έναρξη μιας υποτροπής, παρά μόνο στο άρθρο 17 που αφορά τα θεραπευτικά μέτρα κατά την νοσηλεία. Θεωρούμε σημαντική την συμβολή μελών της ΠΘΟ στις υποτροπές. Ακόμη, πιστεύουμε πως υπάρχουν κενά στον σχεδιασμό. Για να λειτουργήσει ο νόμος πρέπει πρώτα από όλα να λειτουργήσει η τομεοποίηση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Επιπλέον, μέσα στην τομεοποίηση να υπάρχουν Κέντρα Ημέρας τα οποία να έχουν τις κατάλληλες υποδομές για να υποδεχτούν και να υποστηρίξουν τους υποψήφιους ωφελούμενους. Ο νόμος αναφέρεται στο άρθρο 18 για την ανάπτυξη υπηρεσιών Ολοκληρωμένης Κοινοτικής Θεραπείας που θα πρέπει να λειτουργήσουν από τα ψυχιατρικά τμήματα των νοσοκομείων και πως αυτά θα έχουν την ευθύνη όπως και οι Κινητές Μονάδες ή τα Κέντρα Ημέρας για την υποτροπή της ψυχιατρικής νόσου και μετέπειτα την συνέχεια στην φροντίδα. Επίσης οι Υπηρεσίες Ολοκληρωμένης Κοινοτικής Θεραπείας και παρέμβασης στην κρίση, έργο των οποίων είναι και η πρόληψη, θα πρέπει να αφιερώσουν πολύ χρόνο στην πρωτοβάθμια φροντίδα προκειμένου να έχει ήδη δημιουργηθεί σχέση εμπιστοσύνης με τους ασθενείς του Τομέα τους, ώστε η κατ’ οίκον παρέμβαση στην κρίση να είναι αποτελεσματική. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι ένας ασθενής σε κρίση δύσκολα εμπιστεύεται ένα άνθρωπο που δε γνωρίζει, πόσο μάλλον εκείνον που φέρει μια εισαγγελική παραγγελία και ουσιαστικά τον εκβιάζει να συμμορφωθεί. Είναι επίσης σημαντικό να τονιστεί ότι η παρουσίαση προς διαβούλευση και εφαρμογή του Νομοσχεδίου για την εφαρμογή των εισαγγελικών παραγγελιών για αναγκαστική θεραπεία σε κοινοτικές δομές ψυχικής υγείας, χωρίς να γίνεται μια ουσιαστική προσπάθεια να πριμοδοτεί, να δημοσιοποιεί και να συνδέει το τι προσφέρουν τελικά οι κοινοτικές δομές, ναρκοθετεί την προοπτική της πλήρους πλαισίωσης του ψυχικά πάσχοντα στην κοινότητα του. Το νομοσχέδιο οφείλει να έχει ένα εισαγωγικό σημείωμα για το πλαίσιο εργασίας των κοινοτικών δομών ψυχικής υγείας, να επισημαίνει την αξία της δικτύωσης και συνεργασίας σε επίπεδο παραπομπών, μεταξύ των Μονάδων Ψυχικής Υγείας. Στόχος είναι η έγκαιρη αντιμετώπιση σε συνθήκες καθημερινότητας, για να φανεί τελικά ότι όταν το κράτος νομοθετεί την ακούσια ψυχιατρική περίθαλψη, είναι για την εξαίρεση και όχι για τον κανόνα. Ενδεικτικά, υπογραμμίζοντας την σημασία της σωστά πλαισιωμένης θεραπείας-παρέμβασης στην κοινότητα όπως αυτή παρέχεται επί σειρά ετών από τις Κινητές Μονάδες της Εταιρείας Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας, υπογραμμίζουμε ότι : Στο Νομό Φωκίδας για το 2018, πραγματοποιήθηκαν 8.308 ραντεβού για 735 άτομα. Από αυτούς τους 735, οι 290 επικοινώνησαν για πρώτη φορά με τη Μονάδα μέσα στο 2018. Η Μονάδα, αντιμετώπισε 11 υποτροπές-οξέα περιστατικά στο σπίτι και μόνο ένα μπήκε σε διαδικασία ακούσιας νοσηλείας σε εφημερεύον Νοσοκομείο στην Αττική. Αντίστοιχα στη Θράκη, η Κινητή Μονάδα Έβρου – Ροδόπης, πραγματοποίησε 9.717 ραντεβού για 1.311 άτομα. Από αυτά, 519 επικοινώνησαν για πρώτη φορά μέσα στο 2108 και οι 175 είχαν διάγνωση F20-F29. Αντιμετώπισε 29 υποτροπές – οξέα, και μόνο οι 10 νοσηλεύτηκαν στην Ψυχιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης. Τέλος και το πιο σημαντικό, εάν δεν υλοποιηθεί στην πράξη η Τομεοποίηση με πραγματική δημιουργία και λειτουργία δικτύου υπηρεσιών, με πολύ καλό συντονισμό και διασύνδεση μεταξύ τους, δεν πρόκειται να λειτουργήσει αποτελεσματικά ο νόμος, όσο καλές παραμέτρους κι αν έχει.