• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ' | 24 Δεκεμβρίου 2010, 19:48

    Η εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου δεν έχει όρια για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Με έναν πρωτοφανή και ανάλγητο τρόπο, η κυβέρνηση δίνει βωρά στους ιδιώτες χιλιάδες νέους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα ναρκωτικών ουσιών και τις οικογένειες τους. Στο άρθρο 52 του περιβόητου πολύ-νομοσχεδίου «σκούπα» του Υπουργείου Υγείας προβλέπεται η επιχορήγηση από πιστώσεις του Τακτικού προϋπολογισμού των Δημοσίων αλλά και των Ιδιωτικών Μονάδων για την αντιμετώπιση της εξάρτησης. Με το άρθρο αυτό η κυβέρνηση δεν ανοίγει μόνο τη δίοδο για τη νομιμοποίηση των ιδιωτικών κλινικών, οι οποίες τόσο καιρό παράνομα εκμεταλλεύονταν την ανησυχία και τον πόνο των οικογενειών των εξαρτημένων λειτουργώντας προγράμματα αποτοξίνωσης. Τους προσφέρει επιπλέον και τη χρηματοδότηση από τον κρατικό προυπολογισμό! Αλήθεια, αυτοί που θα ψηφίσουν κάτι τέτοιο, πώς θα μπορέσουν να κοιτάξουν κατάματα τους πολίτες σε περιοχές, όπως στα Χανιά, τη Βοιωτία και τα Τρίκαλα που απαιτούν τη δημιουργία στεγνών Θ.Π. και εισπράττουν ως απάντηση ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Για τη χρηματοδότηση των ιδιωτικών κλινικών υπάρχουν;; Ντροπή! Η παραπάνω εξέλιξη αποτελεί συνέχεια της αντιναρκωτικής πολιτικής που ασκείται από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στη χώρα μας. Μιας αντιναρκωτικής πολιτικής που στόχο της έχει την πριμοδότηση της υποκατάστασης, την απαξίωση των στεγνών Θ.Π., ιδιαίτερα και μέσω των περικοπών των κονδυλιών τους, την απαξίωση και διάλυση των Κέντρων Πρόληψης, την ιδιωτικοποίηση της πρόληψης, θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αξιοποιεί τη λεγόμενη δημοσιονομική κρίση της χώρας και προχωράει διαρκώς στην εφαρμογή μέτρων βαθιά αντιλαϊκού χαρακτήρα. Το «μνημόνιο διαρκείας» περιλαμβάνει μέτρα που έχουν ήδη προαποφασιστεί εδώ και δεκαετίες από την ΕΕ, τα οποία καταδικάζουν την πλειοψηφία των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων σε πολύχρονες θυσίες και καλούν το λαό να πληρώσει την κρίση που δε δημιούργησε. Με τη βοήθεια και το άλλοθι του ΔΝΤ οι ντόπιοι υπάλληλοι των Βρυξελλών ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις, μειώνουν τους μισθούς των εργαζομένων, εξευτελίζουν και ουσιαστικά καταργούν τις συντάξεις, καταργούν χωρίς ντροπή τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ταυτόχρονα αυξάνουν τις τιμές των προϊόντων, αυξάνουν τους φόρους, αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης, διευρύνουν το σύστημα ενοικίασης εργαζομένων, αντίστοιχο της δουλεμπορίας του 15ου και 16ου αιώνα. Αυτοί οι υποτελείς, μερικοί εκ των οποίων δεν έχουν αποφασίσει ακόμα με ποια ξενική προφορά θα εκφέρουν την ελληνική γλώσσα, διαλύουν την εκπαίδευση και την προσφέρουν ως δώρο στις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, διαλύουν το σύστημα υγείας, ιδιωτικοποιούν την παροχή υπηρεσιών υγείας, διαλύουν το λεγόμενο κράτος πρόνοιας και υποβαθμίζουν τη λειτουργία του συνόλου των περιφερικών νοσοκομείων της χώρας στο επίπεδο των κέντρων υγείας και κέντρων ψυχικής υγείας. Σε αυτές τις συνθήκες η απόφαση ποιος ζει και ποιος πεθαίνει θα λαμβάνεται με κριτήριο αν έχει να πληρώσει για την υγεία. Σε αυτή την πολιτική η υγεία αντιμετωπίζεται σαν κόστος και γι' αυτό σαν εμπόρευμα που πουλιέται και αγοράζεται. Το ΕΣΥΝ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει για αυτές τις εξελίξεις. Πρόσφατα μέσα από έναν κύκλο επαφών που πραγματοποίησε με αρμόδιους φορείς, συλλόγους εργαζομένων, συλλόγους γονέων κατήγγειλε τις βασικές κυβερνητικές επιλογές σε ό,τι αφορά την αντιναρκωτική πολιτική στη χώρα μας. Το ΕΣΥΝ καλεί μαζικά το λαό σε: Αντίσταση στα γενικότερα αντιλαϊκά μέτρα Αγώνα αποφασιστικής διεκδίκησης όλων εκείνων των αιτημάτων που προβάλλει το ταξικό κίνημα για την ικανοποίηση των εργατικών και λαϊκών αναγκών. Αγώνα ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Καμία αποδοχή του διαχωρισμού τους σε «σκληρά» και μαλακά». Αγώνα ενάντια στα προγράμματα απεξάρτησης από ιδιώτες. Ξεσηκωμό ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της υγείας γενικά και όσον αφορά στα ναρκωτικά των υπηρεσιών πρόληψης, απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης Διεκδίκηση μιας δημόσιας και δωρεάν αντιναρκωτικής πολιτικής κεντρικά σχεδιασμένης, με ενιαία φιλοσοφία και αντίληψη, που να αφορά στην Πρόληψη, στην Θεραπεία, στην Κοινωνική Επανένταξη, στην Έρευνα. Αγώνα για να δημιουργηθούν τόσα προγράμματα (συμβουλευτικοί σταθμοί, κλειστής διαμονής, κλπ) όσα έχει ανάγκη ο τόπος. Για να καλυφθούν στο ελάχιστο οι ανάγκες της χώρας, χρειάζεται ένα τουλάχιστον «κλειστό» θεραπευτικό πρόγραμμα σε κάθε νομό. Να στελεχωθούν, να χρηματοδοτηθούν και να στηριχθεί η ανάπτυξη των ήδη υπαρχόντων στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων. Η Γραμματεία της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ε.ΣΥ.Ν. Δεκέμβρης 2010