• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Μπούρη' | 17 Φεβρουαρίου 2020, 21:45

    Επισημαίνονται τα εξής: Η διεθνώς τεκμηριωμένη διασύνδεση της δημόσιας υγείας με την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) που εισάγει το Σ/Ν στο πρώτο Άρθρο αυτού, μοιάζει να αποσιωπάται στη συνέχεια… Δεν διευκρινίζεται ποιος θα είναι ο ρόλος των δημόσιων φορέων παροχής ΠΦΥ, τυχόν προϋποθέσεις συμμετοχής τους στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη Δημόσια Υγεία, όροι των συμπράξεων κλπ. Απεναντίας, λεπτομερής αναφορά (Άρθρα 3,4, 9 κ.ο.κ) γίνεται για τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας των ΟΤΑ (για την αδειοδότηση των οποίων παραπέμπω στο σχόλιο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών της 15/2/20) καθώς και τις ποικίλες ΜΚΟ που σχεδιάζεται να αναλάβουν την υλοποίηση σχετικών δράσεων (άραγε δεν προηγείται οι οργανώσεις αυτές να αδειοδοτηθούν για την παροχή υπηρεσιών ΠΦΥ ή αρκεί η εγγραφή τους στο Μητρώο του Άρθρου 8;) Οι δημόσιοι φορείς ΠΦΥ μοιάζει συνεπώς να αναλαμβάνουν ρόλο «εκτελεστικό», καθώς αναφέρεται ότι θα «υποδεικνύονται» από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη Δημόσια Υγεία για την υλοποίηση δράσεων, θα συνάπτουν «μνημόνια συνεργασίας» και θα πραγματοποιούν «συμπράξεις» με τις εθελοντικές οργανώσεις του Μητρώου (Άρθρα 3 και 8). Προτείνεται να ληφθεί μέριμνα για την ενεργό συμμετοχή των υπηρεσιών ΠΦΥ του δημοσίου συστήματος υγείας στον σχεδιασμό των δράσεων δημόσιας υγείας (π.χ. κατά το Άρθρο 9, αιτήματα διεξαγωγής δράσεων μπορούν να καταθέτουν στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας των ΥΠε οι εθελοντικές οργανώσεις: τα αιτήματα από τους δημόσιους φορείς ΠΦΥ που θα κατατίθενται;), όπως και την ουσιαστική τους αξιοποίηση στην υλοποίηση των δράσεων, με δεδομένη τη συμβολή των ομάδων ΠΦΥ στην παροχή υπηρεσιών πρόληψης, στήριξης και φροντίδας ατόμων και οικογενειών. Άρθρο 9, παράγραφοι 3 & 4: Προτείνεται να συμπεριληφθούν ιατροί ΠΕ οι οποίοι μπορεί να διαθέτουν εμπειρία/εξειδίκευση σε επιμέρους δραστηριότητες δημόσιας υγείας στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης. Στο Άρθρο 3 προβλέπεται το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη Δημόσια Υγεία να περιλαμβάνει Ειδικά Σχέδια Δράσης, μεταξύ των οποίων δράσεις που αφορούν «ασθενείς που χρήζουν ανακουφιστικής φροντίδας». Η διακύρηξη της Astana (2018) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (που μνημονεύεται επίσης στο Άρθρο 1) προβλέπει ότι το προαναφερόμενο είδος φροντίδας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ΠΦΥ. Προτείνεται συνεπώς προσθήκη στην πρόταση 2ι του Άρθρου 2, ως εξής: «ι) η διαμόρφωση πολιτικών προαγωγής δημόσιας υγείας, οι οποίες καλύπτουν όλα τα στάδια της ζωής, με στόχο την επέκταση του προσδόκιμου ζωής των πολιτών και τη βελτιστοποίηση των όρων υγείας τους σε κάθε επιμέρους στάδιο της ζωής τους, με έμφαση στη φροντίδα και τη στήριξη των ατόμων σε επίπεδο κοινότητας και ΠΦΥ, ειδικά όσων χρήζουν υπηρεσιών ανακουφιστικής και υποστηρικτικής φροντίδας. Στο Άρθρο 5, ενώ διευκρινίζεται σαφώς ότι «Η τριτογενής πρόληψη περιλαμβάνει τις παρεμβάσεις, που έχουν στόχο την πρόληψη της ανικανότητας, την αποκατάσταση των βλαβών, καθώς και την πρόληψη των υποτροπών από μία κλινικά ορατή νόσο. Ως τέτοιες παρεμβάσεις ενδεικτικά αναφέρονται η φυσικοθεραπεία στις περιπτώσεις αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και η παροχή ανακουφιστικής φροντίδας σε βαρέως πάσχοντες», «τα προγράμματα» που αναφέρονται σε επίπεδο τριτογενούς πρόληψης είναι το εξής ένα (!) : «i) Το Εθνικό Πρόγραμμα Ψυχοκοινωνικής Ένταξης και Αποκατάστασης για άτομα με σοβαρά Ψυχοκοινωνικά Προβλήματα (ΕΠΨΕΑΑΨΠ)…». Προτείνεται λοιπόν να προστεθεί ως ii) To Eθνικό Πρόγραμμα Ανακουφιστικής Φροντίδας/Παρηγορικής Αγωγής (ό,τι επιλεγεί κατόπιν συναίνεσης ως ορολογία), με βασικούς στόχους: α) τη δημιουργία μητρώου/μητρώων καταγραφής ατόμων (ενηλίκων ασθενών και παιδιατρικού πληθυσμού) που διαγιγνώσκονται με χρόνιες, εξελικτικές παθήσεις που περιορίζουν την επιβίωσή τους (επισημαίνεται ότι σύμφωνα με τον ΠΟΥ και τη διεθνή εμπειρία, το συγκεκριμένο είδος φροντίδας δεν αφορά – μόνο- βαρέως πάσχονες αλλά κάθε άτομο που αντιμετωπίζει μια απειλητική για τη ζωή πάθηση, ήδη από τη διάγνωσή της, δεδομένου ότι αποσκοπεί στη βελτιστοποίηση της ποιότητας ζωής του ατόμου) , β) τον ορθολογικό σχεδιασμό και την ανάπτυξη υπηρεσιών σύμφωνα με τις υφιστάμενες ανάγκες και με βάση τα προαναφερθέντα μητρώα, γ) την επικέντρωση στις υπηρεσίες φροντίδας στην κοινότητα, με στόχο την υποστήριξη των ατόμων στην καθημερινότητά τους και την ουσιαστική εφαρμογή, στο πλαίσιο αυτό, όλων των πτυχών τριτογενούς πρόληψης που απαιτεί η ιδιαίτερη φύση των παθήσεων αυτών. Μαρία Μπούρη Παιδίατρος, ΜΑ, Dip Palliat Med, PhD Περιφερειακό Ιατρείο Πλ. Αμερικής- Κ. Υ. Πατησίων