• Γενικό σχόλιο: Κατά την εκτίμηση της Ομοσπονδίας, η διασφάλιση της παροχής ποιοτικών υπηρεσιών από τους συμβεβλημένους με τον Οργανισμό ιδιώτες παρόχους, και όχι μόνο, σχετίζεται περισσότερο με την εκ των προτέρων θέσπιση προδιαγραφών και κριτηρίων για την επίτευξη του αποδεκτού επιπέδου επάρκειας και καταλληλότητας των υπηρεσιών υγείας, πόσω δε μάλλον για υπηρεσίες που δεν παρέχονται από δημόσιους φορείς υγείας (λ.χ. ειδικές θεραπείες), συνεπώς αποτελεί μονόδρομο για τους/τις ασφαλισμένους/ες η προσφυγή σε ιδιώτες παρόχους. Οι προδιαγραφές και προϋποθέσεις αυτές είναι απαραίτητο και ασφαλέστερο για τον/την ασφαλισμένο/η να προκαθορίζονται και ελέγχονται ως προϋποθέσεις στο στάδιο της λήψης άδειας λειτουργίας των παρόχων, και να επιθεωρούνται τακτικά ως προς την πλήρωσή τους, μεταξύ των οποιωνδήποτε πρόσθετων κριτηρίων τίθενται / προβλέπονται από τον Οργανισμό κατά τη συμβασιοποίηση με τους παρόχους. Σημειώνεται ότι ειδικά σε ό,τι αφορά τις κατηγορίες αναπηρίας που εκπροσωπεί η ΠΟΣΓΚΑμεΑ, έχει επανειλημμένα τονιστεί η ανάγκη θέσπισης κατάλληλων όρων και προδιαγραφών για την παροχή ειδικών θεραπειών από ιδιώτες παρόχους υπηρεσιών υγείας, ιδίως σε πολύπαραγοντικές και πολυδιάστατες παθήσεις (λ.χ. διαταραχή αυτιστικού φάσματος), στο πλαίσιο των οποίων καθίστανται απαραίτητες οι διαδικασίες διεπιστημονικής εμπλοκής και προσέγγισης, και για τις οποίες τα οριζόμενα κριτήρια ποιότητας για τη σύναψη συμβάσεων με τον Οργανισμό, στο εν λόγω άρθρο, ενδέχεται να μην είναι επαρκή / ασφαλή. Περαιτέρω, παρότι η θέσπιση κριτηρίων ποιότητας στο επίπεδο της σύναψης συμβάσεων και της παροχής των υπηρεσιών είναι προφανώς θεμιτή, η συσχέτισή τους με τις πολιτικές αποζημιώσεων των παρόχων, ενδέχεται να επιφέρει αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα ή ακόμα και να ενέχει απευκταίους κινδύνους για τους/τις λήπτες των υπηρεσιών υγείας, από τη στιγμή που παραμένει ορατό το ενδεχόμενο να αναδειχθούν κατηγορίες δομών υγείας που, κατοχυρώνοντας υψηλότερη στάθμη αποζημιώσεων, βελτιώνουν τις υπηρεσίες τους, ενώ άλλες τις υποβαθμίζουν ελλείψει αναγκαίων πόρων προς τούτο. Σε κάθε περίπτωση, η θέσπιση κριτηρίων ποιότητας θα πρέπει να συνοδεύεται από δικλείδες που διασφαλίζουν τη σχετική ενημερότητα του/της ασφαλισμένου/ης για την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχονται από έναν πάροχο, καθώς και τη δυνατότητα ανεμπόδιστης πρόσβασής του/της σε αυτές, εφόσον το επιλέξει. Εκτιμούμε, τέλος, πως από τη στιγμή που ο Οργανισμός συμβάλλεται με έναν πάροχο, τεκμαίρεται ότι έχει αποδεχθεί ένα ποιοτικό και ασφαλές επίπεδο παροχής υπηρεσιών, προϊόντων και υλικών και οποιαδήποτε διαφοροποιημένη αντιμετώπιση των αποζημιώσεων, για όμοιας φύσεως υπηρεσίες / προϊόντα, μάλλον παραπέμπει σε σιωπηρή συναίνεση για την παροχή υπηρεσιών κατώτερης ποιότητας προς τους/τις ασφαλισμένους/ες, σε αντίθεση με αυτό που φιλοδοξεί να θέσει στο «επίκεντρο» το παρόν σχέδιο νόμου.