Αρχική Αναμόρφωση πλαισίου και διαδικασιών επιστροφών πολιτών τρίτων χωρών – Λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου Μετανάστευσης και ΑσύλουΜΕΡΟΣ Α’ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ | 20 Ιουλίου 2025, 20:21
Μετανάστευσης και Ασύλου Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License![]() Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Με βάση το δίκαιο περί διεθνούς προστασίας η Ελλάδα αναλαμβάνει την προστασία πολιτών τρίτων χωρών και ανιθαγενών για τους οποίους κρίθηκε, κατόπιν εξατομικευμένης εξέτασης του οικείου αιτήματός τους, ότι υφίσταται βάσιμος κίνδυνος σοβαρής δίωξής τους σε περίπτωση που επιστρέψουν στη χώρα πολιτογράφησής τους ή προηγούμενης διαμονής τους. Η διαπίστωση στο πρόσωπο του αιτούντος της ιδιότητας του δικαιούχου διεθνούς προστασίας έχει ως συνέπεια την πρόσβαση σε ορισμένα δικαιώματα, που απολαμβάνουν τόσο Έλληνες όσο και αλλοδαποί πολίτες που διαμένουν νόμιμα στη χώρα μας, τα οποία όμως προκαλούν οικονομική επιβάρυνση στον ετήσιο προϋπολογισμό της χώρας μας. Το δεδομένο αυτό θέτει από μόνο του ζήτημα καθορισμού του μέγιστου αριθμού των προσώπων των οποίων την προστασία δύναται να αναλάβει η χώρα μας στα πλαίσια των διεθνών υποχρεώσεών της. Πράγματι, η συνεχής διαπίστωση της ιδιότητας του δικαιούχου διεθνούς προστασίας στο πρόσωπο πολιτών τρίτων χωρών που εισέρχονται ανεξέλεγκτα στη χώρα μας, μοιραία θα επιφέρει ανεπάρκεια των διατιθέμενων σχετικών πόρων, η οποία με τη σειρά της θα επηρεάσει δυσμενώς το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων πολιτών αλλά και των αλλοδαπών που νόμιμα διαβιούν στη χώρα μας, αφού πεπερασμένοι πόροι θα διατίθενται σε ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων, οδηγώντας αμφότερους στο να υποστούν στερήσεις σε βασικές τους ανάγκες και άρα απάνθρωπη, εξευτελιστική και ταπεινωτική μεταχείριση, πράγμα που απαγορεύεται, μεταξύ άλλων και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Κατόπιν των προαναφερόμενων, κρίνεται επιβεβλημένη η συμπερίληψη στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο διάταξης που να προβλέπει τη δημιουργία αξιόπιστου μηχανισμού καθορισμού του μέγιστου αριθμού δικαιούχων διεθνούς προστασίας των οποίων την προστασία δύναται να αναλάβει η Ελλάδα, χωρίς συγχρόνως να υφίσταται κίνδυνος υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου τόσο των πολιτών της όσο και των αλλοδαπών που ήδη διαβιούν νόμιμα στη χώρα μας.