Αρχική Αναμόρφωση πλαισίου και διαδικασιών επιστροφών πολιτών τρίτων χωρών – Λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου Μετανάστευσης και ΑσύλουΆρθρο 29 Άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους – Τροποποίηση παρ. 5 άρθρου 134 Κώδικα ΜετανάστευσηςΣχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ | 31 Ιουλίου 2025, 11:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ' | 31 Ιουλίου 2025, 11:55

    - Κατάργηση δυνατότητας χορήγησης άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους για πολίτες τρίτων χωρών οι οποίοι διαμένουν τουλάχιστον επί 7ετία στη χώρα. Με το προτεινόμενο άρθρο 29 του σ/χ καταργείται η δυνατότητα χορήγησης άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους σε πολίτες τρίτων χωρών οι οποίοι διαμένουν συνεχώς και αδιαλείπτως στην ελληνική επικράτεια για 7 χρόνια. Η διάταξη αυτή αποτελεί την μόνη πάγια και σταθερή διαδικασία πρόσβασης σε καθεστώς νόμιμης διαμονής που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία. Η προτεινόμενη διάταξη αφήνει έκθετους σε κίνδυνο εκμετάλλευσης ή/και σύλληψης, κράτησης απομάκρυνσης ανθρώπους που βρίσκονται ήδη επί μακρόν στη χώρα (τουλάχιστον 7ετία) και που έχουν ήδη δημιουργήσει ισχυρούς - άξιους προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 8 ΕΣΔΑ- δεσμούς στη χώρα. Συγκεκριμένα, μετά από τα πρώτα διατάγματα νομιμοποίηση που ανατρέχουν ήδη στη δεκαετία του 1990, ήδη από το 2001 και εξής προβλέφθηκαν σειρά διατάξεων που προέβλεπαν τη χορήγηση χορήγηση αδειών παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Μετά από αλλεπάλληλες τροποποιήσεις διαμορφώθηκε στην ελληνική έννομη ένα πλαίσιο χορήγησης αδειών διαμονής για εξαιρετικούς ή ανθρωπιστικούς λόγους, όπως αυτό σήμερα με τα άρθρα με βάση τα άρθρα 19 και 19Α ν. 4251/2014, όπως ισχύουν μετά την αναδιατύπωση και την κωδικοποίησή τους με το άρθρο 134 του Κώδικα Μετανάστευσης ν. 5038/2023. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ενταξης (ν. 4251/2014), σκοπός του νομοθέτη ως προς το άρθρο 19 (που κωδικοποιήθηκε μετέπειτα ως παρ. 5 του άρθρου 134 με το ν. 5038/2023) ήταν η θέσπιση μιας πάγιας διαδικασίας για την κατά περίπτωση νομιμοποίηση της διαμονής ή επαναφοράς στη νομιμότητα πολιτών τρίτων χωρών που διατηρούν ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα. Έτσι, όπως η διάταξη αυτή διαμορφώθηκε και ισχύει σήμερα (άρθρο 134 παρ. 5 ν. 5078/2023), αποβλέπει στην τακτοποίηση της διαμονής όσων αποδεικνύουν τη διαμονή τους επί 7 συνεχή έτη στη χώρα, σε προφανή συμμόρφωση της υποχρέωσης της Πολιτείας περί προστασίας της ήδη δημιουργηθείσας ιδιωτικής και κοινωνικής ζωής των πολιτών τρίτων χωρών που διαμένουν επί μακρόν στη χώρα, όπως επιτάσσει και το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Με την προτεινόμενη διάταξη προτείνεται η κατάργηση μιας πρακτικής, ισχύουσας επί σειρά ετών, η οποία αποτελούσε και τη μοναδική εναπομένουσα διέξοδο για τακτοποίηση της διαμονής όσων έχουν αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς υπό τη χώρα, τεκμαιρόμενους από τη μακρόχρονη διαμονή τους σε αυτή. Η διακριτική ευχέρεια χορήγησης αδείας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, όσο και η απόλυτα αυθαίρετη διαδικασία χορήγησης αδείας διαμονής για λόγους δημοσίου συμφέροντος που θα παραμείνουν σε ισχύ, είναι κατανοητό ότι δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες της πραγματικότητας ενός αριθμού ατόμων που βρίσκονται επί μακρόν στην Ελληνική επικράτεια και οι οποίοι όπως αναγνωρίζει και το Ελληνικό Κράτος έχουν κατά τεκμήριο δημιουργήσει προστατευόμενους υπό το άρθρο 8 ΕΣΔΑ δεσμούς με τη χώρα και συνεπώς η διαμονή του θα πρέπει να τακτοποιηθεί στο πλαίσιο μιας συντεταγμένης διαδικασίας.