Αρχική ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ, ΤΡΙΤΕΚΝΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣΆρθρο 4 Δικαιούχοι μισθωτές κοινωνικής κατοικίας – Προσθήκη άρθρου 5Α στον ν. 5006/2022Σχόλιο του χρήστη Ελληνικό Δίκτυο για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία | 20 Αυγούστου 2025, 15:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνικό Δίκτυο για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία' | 20 Αυγούστου 2025, 15:22

    Με τον τρόπο που είναι διατυπωμένα τα κριτήρια και ιδίως με την ειδική και επαναλαμβανόμενη και σε άλλα σημεία αναφορά στην ύπαρξη τέκνων, ελλοχεύει ο κίνδυνος νέα ζευγάρια χωρίς παιδιά να εξαιρούνται εξαρχής από την κοινωνική μίσθωση. Παράλληλα, η προϋπόθεση να μην είναι ωφελούμενοι άλλων προγραμμάτων είναι περιοριστική, αυτό στο οποίο θα έπρεπε να συνεισφέρει το νομοσχέδιο είναι το ακριβώς αντίθετο, η συμπληρωματικότητα. Επίσης, τόσο οι μηχανισμοί καθορισμού του ενοικίου όσο και το χρονικό πλαίσιο δεν γίνεται προσπάθεια να καθοριστούν, αλλά παραπέμπονται στην οικονομοτεχνική μελέτη ή άλλου είδους διαδικασίες. Η ρήτρα rent to own μας προβληματίζει, καθώς με τον τρόπο που προωθείται φαίνεται να οδηγεί στην πλήρη ιδιωτικοποίηση των διαμερισμάτων που θα παραχθούν. Εξηγήσαμε πως η θέση μας είναι πως η Αυτοδιοίκηση, ως ο θεσμός εκείνος που βρίσκεται πιο κοντά στον πολίτη, θα πρέπει να διαθέτει εργαλεία και τρόπους να τον στηρίζει. Τέτοιο εργαλείο είναι το απόθεμα δημοτικά ελεγχόμενης κατοικίας, η δημιουργία του οποίου είτε δεν προωθείται με το νομοσχέδιο είτε παραπέμπεται σε ένα αόριστο βάθος χρόνου. Τέτοιος τρόπος είναι ένα νομικό πλαίσιο κοινωνικής αντιπαροχής, το οποίο να συμβάλλει στην δημιουργία δημοτικά ελεγχόμενης κατοικίας Για τους λόγους αυτούς εκτιμάμε πως θα πρέπει να εξεταστούν μοντέλα που αρχικά να συμβάλλουν στην δημιουργία δημοτικά ελεγχόμενης κατοικίας σε πραγματικό χρόνο, όχι μετά τη λήξη της εκμετάλλευσης, σε 20 ή 30 χρόνια. Θα μπορούσε ενδεικτικά να υπάρξει ρήτρα κοινωνικών διαμερισμάτων αναλόγως του πληθυσμού μιας πόλης, π.χ. 1/500 κατοίκους, ή κάθε Δήμος να διατυπώσει τις ανάγκες του σε κοινωνική κατοικία, όπως π.χ. συμβαίνει εδώ και χρόνια με το πρόγραμμα Στέγαση και Εργασία, στο οποίο οι Δήμοι έχουν καταγράψει και διατυπώνουν τις ανάγκες τους. Μετά από αυτή την διαδικασία, ό,τι στεγαστικό απόθεμα παράγεται, μπορεί κάλλιστα να αξιοποιηθεί για την εφαρμογή της ρήτρας rent to own. Προτείνουμε ξανά οι σχετικές δυνατότητες αξιοποίησης - χρήσης κενών ιδιοκτησιών για στεγαστικό σκοπό να παρέχονται κυρίως στους οικείους Δήμους. Οι Δήμοι, λόγω της αρμοδιότητάς τους και μέσω των κοινωνικών τους υπηρεσιών ή μέσω της συνεργασίας με τις κοινωνικές υπηρεσίες άλλων μη κερδοσκοπικών τοπικών φορέων θα μπορούν να διαθέτουν τις κοινωνικές κατοικίες σε πρόσωπα και νοικοκυριά που αποδεδειγμένα (με εκθέσεις των κοινωνικών υπηρεσιών) έχουν άμεση ανάγκη στεγαστικής συνδρομής. ζουν σε μη ικανοποιητικές στεγαστικές συνθήκες, είναι άστεγα ή κινδυνεύουν να γίνουν άστεγα. Η ελεγχόμενη αξιοποίηση των κοινωνικών κατοικιών χρειάζεται σε κάθε περίπτωση νομικό πλαίσιο, το οποίο αφενός θα προστατεύει τους χρήστες της κοινωνικής κατοικίας (ώστε να έχουν κατάλληλη, ασφαλή και εξασφαλισμένη κατοικία) και αφετέρου τους Δήμους και τις υπηρεσίες τους ή άλλους συνεργαζόμενους διαχειριστές από κακή χρήση των ακινήτων, μη καταβολή των ενοικίων κλπ.