Στον ν. 5006/2022 (Α’ 239) προστίθεται άρθρο 5Α ως εξής:
«Άρθρο 5Α
Δικαιούχοι μισθωτές κοινωνικής κατοικίας – Δικαίωμα προαίρεσης για εξαγορά
- Οι δικαιούχοι μισθωτές σε κοινωνικές κατοικίες επιλέγονται από τον Οργανισμό Προνοιακών Επιδομάτων Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Ο.Π.Ε.Κ.Α.) με βάση κοινωνικά κριτήρια, στα οποία περιλαμβάνονται, ιδίως, το εισόδημα, η περιουσιακή και οικογενειακή κατάσταση και η ηλικία των τέκνων των δικαιούχων. Οι δικαιούχοι μισθωτές, οι σύζυγοι αυτών ή τα πρόσωπα με τα οποία αυτοί έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, καθώς και τα εξαρτώμενα μέλη τους, εφόσον φιλοξενούνται από τους δικαιούχους μισθωτές, από τη σύναψη της σύμβασης μίσθωσης και εξής δεν δύνανται να λαμβάνουν το επίδομα στέγασης του άρθρου 3 του ν. 4472/2017 (Α’ 74), το επίδομα στεγαστικής συνδρομής σε ανασφάλιστους υπερήλικες της υποπερ. αα) της περ. στ) της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 4520/2018 (Α’ 30) και το στεγαστικό επίδομα σε φοιτητές του άρθρου 10 του ν. 3220/2004 (Α’ 15) ούτε να είναι ωφελούμενοι άλλων προγραμμάτων ή παροχών που αποσκοπούν στην κάλυψη των στεγαστικών τους αναγκών.
- Τα κριτήρια επιλογής των δικαιούχων μισθωτών πρέπει να συντρέχουν, σωρευτικά, κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης για σύναψη της σύμβασης μίσθωσης κοινωνικής κατοικίας, κατά τον χρόνο σύναψης της σύμβασης μίσθωσης και κατά τον χρόνο παράτασης ή ανανέωσης της σύμβασης μίσθωσης.
- Το ύψος του μισθώματος που καταβάλλουν οι δικαιούχοι μισθωτές κοινωνικής κατοικίας υπολείπεται ουσιωδώς του μισθώματος που διαμορφώνεται σύμφωνα με τις συνθήκες της αγοράς για κατοικία αντίστοιχων ποιοτικών χαρακτηριστικών με την προς εκμίσθωση κοινωνική κατοικία.
- Στις οριζόντιες ή κάθετες ιδιοκτησίες των ακινήτων που ανεγείρονται ή ανακαινίζονται ή επισκευάζονται στο πλαίσιο σύμβασης κοινωνικής αντιπαροχής επιτρέπεται η σύναψη συμβάσεων μίσθωσης με δικαίωμα προαίρεσης για την εξαγορά τους (rent tο own) από τους δικαιούχους μισθωτές, μετά από την παρέλευση δέκα (10) ετών από τη σύναψη της αρχικής σύμβασης μίσθωσης. Στην περίπτωση αυτή, η σύμβαση μίσθωσης περιβάλλεται τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και το δικαίωμα προαίρεσης αγοράς ισχύει μόνο μετά από την καταχώριση της σύμβασης στο οικείο Κτηματολογικό Γραφείο, που διενεργείται ατελώς.».




Με τον τρόπο που είναι διατυπωμένα τα κριτήρια και ιδίως με την ειδική και επαναλαμβανόμενη και σε άλλα σημεία αναφορά στην ύπαρξη τέκνων, ελλοχεύει ο κίνδυνος νέα ζευγάρια χωρίς παιδιά να εξαιρούνται εξαρχής από την κοινωνική μίσθωση. Παράλληλα, η προϋπόθεση να μην είναι ωφελούμενοι άλλων προγραμμάτων είναι περιοριστική, αυτό στο οποίο θα έπρεπε να συνεισφέρει το νομοσχέδιο είναι το ακριβώς αντίθετο, η συμπληρωματικότητα. Επίσης, τόσο οι μηχανισμοί καθορισμού του ενοικίου όσο και το χρονικό πλαίσιο δεν γίνεται προσπάθεια να καθοριστούν, αλλά παραπέμπονται στην οικονομοτεχνική μελέτη ή άλλου είδους διαδικασίες.
Η ρήτρα rent to own μας προβληματίζει, καθώς με τον τρόπο που προωθείται φαίνεται να οδηγεί στην πλήρη ιδιωτικοποίηση των διαμερισμάτων που θα παραχθούν. Εξηγήσαμε πως η θέση μας είναι πως η Αυτοδιοίκηση, ως ο θεσμός εκείνος που βρίσκεται πιο κοντά στον πολίτη, θα πρέπει να διαθέτει εργαλεία και τρόπους να τον στηρίζει. Τέτοιο εργαλείο είναι το απόθεμα δημοτικά ελεγχόμενης κατοικίας, η δημιουργία του οποίου είτε δεν προωθείται με το νομοσχέδιο είτε παραπέμπεται σε ένα αόριστο βάθος χρόνου. Τέτοιος τρόπος είναι ένα νομικό πλαίσιο κοινωνικής αντιπαροχής, το οποίο να συμβάλλει στην δημιουργία δημοτικά ελεγχόμενης κατοικίας
Για τους λόγους αυτούς εκτιμάμε πως θα πρέπει να εξεταστούν μοντέλα που αρχικά να συμβάλλουν στην δημιουργία δημοτικά ελεγχόμενης κατοικίας σε πραγματικό χρόνο, όχι μετά τη λήξη της εκμετάλλευσης, σε 20 ή 30 χρόνια. Θα μπορούσε ενδεικτικά να υπάρξει ρήτρα κοινωνικών διαμερισμάτων αναλόγως του πληθυσμού μιας πόλης, π.χ. 1/500 κατοίκους, ή κάθε Δήμος να διατυπώσει τις ανάγκες του σε κοινωνική κατοικία, όπως π.χ. συμβαίνει εδώ και χρόνια με το πρόγραμμα Στέγαση και Εργασία, στο οποίο οι Δήμοι έχουν καταγράψει και διατυπώνουν τις ανάγκες τους.
Μετά από αυτή την διαδικασία, ό,τι στεγαστικό απόθεμα παράγεται, μπορεί κάλλιστα να αξιοποιηθεί για την εφαρμογή της ρήτρας rent to own.
Προτείνουμε ξανά οι σχετικές δυνατότητες αξιοποίησης – χρήσης κενών ιδιοκτησιών για στεγαστικό σκοπό να παρέχονται κυρίως στους οικείους Δήμους. Οι Δήμοι, λόγω της αρμοδιότητάς τους και μέσω των κοινωνικών τους υπηρεσιών ή μέσω της συνεργασίας με τις κοινωνικές υπηρεσίες άλλων μη κερδοσκοπικών τοπικών φορέων θα μπορούν να διαθέτουν τις κοινωνικές κατοικίες σε πρόσωπα και νοικοκυριά που αποδεδειγμένα (με εκθέσεις των κοινωνικών υπηρεσιών) έχουν άμεση ανάγκη στεγαστικής συνδρομής. ζουν σε μη ικανοποιητικές στεγαστικές συνθήκες, είναι άστεγα ή κινδυνεύουν να γίνουν άστεγα.
Η ελεγχόμενη αξιοποίηση των κοινωνικών κατοικιών χρειάζεται σε κάθε περίπτωση νομικό πλαίσιο, το οποίο αφενός θα προστατεύει τους χρήστες της κοινωνικής κατοικίας (ώστε να έχουν κατάλληλη, ασφαλή και εξασφαλισμένη κατοικία) και αφετέρου τους Δήμους και τις υπηρεσίες τους ή άλλους συνεργαζόμενους διαχειριστές από κακή χρήση των ακινήτων, μη καταβολή των ενοικίων κλπ.
Καλημέρα στα άτομα με αναπηρία 67 τοίς εκατό πρέπει να δίνεται το επιδόμα στέγασης όσα αναγράφεται στο συμβόλαιο.
Καταρχάς, η Ε.Σ.Α.μεΑ. εκφράζει την ικανοποίηση του αναπηρικού κινήματος για την υλοποίηση ενός μακροχρόνιου αιτήματος το οποίο πραγματοποιείται με το άρθρο 20 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου, των Δομών Βραχείας Φιλοξενίας Ατόμων με Αναπηρία, οι οποίες θα προσφέρουν υπηρεσίες προσωρινής διαμονής, φροντίδας και υποστήριξης, με σκοπό την ενίσχυση της αυτονομίας των ατόμων με αναπηρία, την προώθηση της κοινωνικής τους ένταξης, τη στήριξη του υποστηρικτικού τους περιβάλλοντος και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.
Επιπρόσθετα, θετική είναι και η ρύθμιση του άρθρου 6 του σχεδίου νόμου, σύμφωνα με την οποία, στα διαγωνιστικά τεύχη για τις συμβάσεις κοινωνικής αντιπαροχής πρέπει να περιλαμβάνεται ρητή πρόβλεψη, ώστε τα νέα κτίρια που πρόκειται να ανεγερθούν, να ανακαινιστούν ή να επισκευαστούν να πληρούν τις προϋποθέσεις πρόσβασης για τα άτομα με αναπηρία, το οποίο αποτελεί επίσης ένα από τα πάγια αιτήματα μας.
Θεωρούμε όμως απολύτως αναγκαίο, να υπάρξει ρητή και διακριτή πρόβλεψη για τη στέγαση των ατόμων με αναπηρία στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο, με σαφή αναφορά της αναπηρίας σε όλα τα προβλεπόμενα μέτρα.
Σύμφωνα και με τα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat , η Ελλάδα είναι πρώτη στην ΕΕ στην επιβάρυνση των ατόμων με αναπηρία από το κόστος στέγασης, με το 33% των ατόμων με αναπηρία να επωμίζονται κόστος στέγασης, το οποίο ανέρχεται σε περισσότερο από το 40% του συνολικού διαθέσιμου εισοδήματός τους.
Στα στοιχεία της Eurostat, επισημαίνεται ότι τα άτομα με αναπηρία ζουν συχνότερα σε υποβαθμισμένες συνθήκες στέγασης και αντιμετωπίζουν προβλήματα που σχετίζονται με την ποιότητα της κατοικίας και του περιβάλλοντος όπου ζουν, σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό.
Επίσης, θεωρούμε πολύ σημαντικό να προβλεφθεί στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου, ότι στις κατοικίες που περιλαμβάνονται στην κοινωνική αντιπαροχή και στην κοινωνική μίσθωση του σχεδίου νόμου, ένας ικανοποιητικός αριθμός κατοικιών θα διατίθενται για τη δημιουργία Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (ΣΥΔ) χωρητικότητας έως 5 ατόμων.
Ως εκ τούτου και λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, αλλά και:
Α. Τις προβλέψεις του άρθρου 28 «Ανεκτό Βιοτικό Επίπεδο και Κοινωνική Προστασία» της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, την οποία η χώρα μας κύρωσε με τον ν.4074/2012, καθιστώντας την μέρος του εθνικού μας πλαισίου, στο οποίο αναφέρεται ότι:
«1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες για ένα βιοτικό επίπεδο ανεκτό, για τα ίδια και τις οικογένειές τους, συμπεριλαμβανομένης και της κατάλληλης διατροφής, ένδυσης και κατοικίας, και για συνεχή βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους και λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να προστατεύουν και να προάγουν την εξασφάλιση του δικαιώματος αυτού, χωρίς διακρίσεις βάσει αναπηρίας.
2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες για κοινωνική προστασία και την απόλαυση αυτού του δικαιώματος χωρίς διακρίσεις βάσει αναπηρίας και λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να προστατεύουν και να προάγουν την εξασφάλιση του δικαιώματος αυτού, συμπεριλαμβανομένων και των ακόλουθων μέτρων: […],
δ. Να διασφαλίζουν την πρόσβαση από τα άτομα με αναπηρίες στα προγράμματα δημόσιας στέγασης, […]»
Β. Τον ν.4488/2017, όπου στο άρθρο 62 αναφέρεται ότι «1. Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές εντάσσουν τη διάσταση της αναπηρίας σε κάθε δημόσια πολιτική, διοικητική διαδικασία, δράση, μέτρο και πρόγραμμα της αρμοδιότητάς τους με στόχο την εξάλειψη, αποκατάσταση και αποτροπή ανισοτήτων μεταξύ ατόμων με και χωρίς αναπηρίες» και στο άρθρο 64 ότι «1. Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς τους μεριμνούν για τη διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης των ΑμεΑ στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον, τόσο σε συνήθεις συνθήκες όσο και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.[…]».
Γ. Τις προβλέψεις του άρθρου 26 του ν.4067/2012, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει
η Ε.Σ.Α.μεΑ. προτείνει και αιτείται τα εξής:
Άρθρο 4 Δικαιούχοι μισθωτές κοινωνικής κατοικίας – Προσθήκη άρθρου 5Α στον ν. 5006/2022
Συμπλήρωση της παρ. 1 ως εξής (βλ. έντονη γραμματοσειρά):
Στον ν. 5006/2022 (Α’ 239) προστίθεται άρθρο 5Α ως εξής:
«Άρθρο 5Α
Δικαιούχοι μισθωτές κοινωνικής κατοικίας – Δικαίωμα προαίρεσης για εξαγορά
1. Οι δικαιούχοι μισθωτές σε κοινωνικές κατοικίες επιλέγονται από τον Οργανισμό Προνοιακών Επιδομάτων Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Ο.Π.Ε.Κ.Α.) με βάση κοινωνικά κριτήρια, στα οποία περιλαμβάνονται, ιδίως, το εισόδημα, η περιουσιακή και οικογενειακή κατάσταση, η ύπαρξη αναπηρίας ή/και χρόνιας πάθησης και η ηλικία των τέκνων των δικαιούχων, καθώς και η αναπηρία ή χρόνια πάθηση αυτών […]».
2. […] »
ΜΕΡΟΣ Β’ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ
Άρθρο 4
Σχόλιο: Δεν παρέχονται σαφή δεδομένα ή άλλα στοιχεία αναφορικά με την διαδικασία υπολογισμού τόσο του «μισθώματος αγοράς» όσο και του μισθώματος κοινωνικής κατοικίας. Η έλλειψη τεκμηρίωσης ως προς τον τρόπο προσδιορισμού των εν λόγω ποσών, δεν επιτρέπει την αντικειμενική αξιολόγηση της διαφοράς που αναφέρεται. Περαιτέρω ο όρος «υπολείπεται ουσιωδώς» παρατίθεται γενικά και αφήνει περιθώριο αόριστης επιβολής του ύψους του μισθώματος των κοινωνικών κατοικιών. Ως εκ τούτου κρίνεται σκόπιμο να οριστεί συγκεκριμένη ποσόστωση διαφοροποίησης του μισθώματος κοινωνικής κατοικίας από τα μισθώματα της αγοράς αντίστοιχων κατοικιών.
Στην παράγραφο 1, στα κοινωνικά κριτήρια επιλογής των δικαιούχων θα πρέπει να περιλαμβάνεται ρητά και η κατάσταση της υγείας ή/και το ποσοστό αναπηρίας των αιτούντων ή των εξαρτώμενων μελών τους, καθώς οι πληθυσμοί αυτοί είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι και αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσχέρειες και συνακόλουθη δυσκολία στην πρόσβαση σε προσιτή στέγη.
Η Ένωση Ασθενών Ελλάδας προτείνει την επέκταση της πρόβλεψης της παρ. 3, ώστε να ορίζεται ότι, πέραν του ουσιωδώς μειωμένου μισθώματος, οι δικαιούχοι δεν επιβαρύνονται πλήρως με τις κοινόχρηστες δαπάνες, αλλά με ποσοστό αυτών, καθοριζόμενο με βάση τα κοινωνικά και οικονομικά τους χαρακτηριστικά. Η εν λόγω πρόβλεψη είναι απολύτως αναγκαία για τη διατήρηση της προσιτότητας της κατοικίας.
Η παράγραφος 4 του άρθρου, η οποία θεσπίζει δικαίωμα προαίρεσης για εξαγορά των κοινωνικών κατοικιών (rent to own) μετά από δεκαετή μίσθωση θα πρέπει να απαλειφθεί πλήρως. Η ρύθμιση αυτή αντιστρατεύεται τον κοινωνικό χαρακτήρα του θεσμού, καθώς απευθύνεται σε ωφελούμενους που εξ ορισμού δεν διαθέτουν αποταμιευτική ή επενδυτική δυνατότητα. Περαιτέρω ενδέχεται να δημιουργήσει μηχανισμούς έμμεσης καταστρατήγησης των κοινωνικών κατοικιών, ενώ θα οδηγήσει σε σταδιακή απομείωση του αποθέματος κατοικιών προς κοινωνική μίσθωση, καθώς όσες εξαγοράζονται παύουν να είναι διαθέσιμες για μελλοντικούς δικαιούχους. Κατ’ ελάχιστον, εφόσον διατηρηθεί η πρόβλεψη, θα πρέπει να συνοδεύεται από οριζόντιους περιορισμούς και κοινωνικά κριτήρια, που θα διασφαλίζουν ότι η εξαγορά δεν καθίσταται μοχλός αποδόμησης της κοινωνικής πολιτικής στέγασης.
Η θεσμοθέτηση της κοινωνικής μίσθωσης αποτελεί σημαντικό βήμα για την ανακούφιση ευάλωτων ομάδων από τη στεγαστική επισφάλεια.
🔹 Ζητούμε να υπάρξει ρητή αναγνώριση των ατόμων με αναπηρίες / Σπάνια όπως και τα Λυσοσωμικά νοσήματα ως ευάλωτης κοινωνικής ομάδας με αυξημένες ανάγκες .Είναι τα μέλη της κοινωνίας τα πιο περιθωριοποιημένα και επιβαρυμένα κοινωνικά και οικονομικά
🔹 Στα κριτήρια κατανομής να συμπεριληφθεί ειδική μέριμνα για χρόνια/σπάνια νοσήματα με διαρκή και δαπανηρή ολιστική ιατρική και κοινωνική διαχείριση.
🔹 Εισηγούμαστε τη θέσπιση μειωμένου ενοικίου για ασθενείς με διαπιστωμένη αναπηρία ή χρόνια/σπάνια πολύπλοκα νοσήματα με υψηλό κόστος αντιμετώπισης (π.χ. φαρμακευτική αγωγή, μετακινήσεις, αποκατάσταση κ.ά.).
Καμία διευκρίνηση εξακολουθείτε να μη δίνετε για το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος ενοικίου. Παραπέμπετε, κατά τη γνωστή σας συνήθεια, τα πάντα σε ΥΑ και ΚΥΑ.
Δεν παραθέτετε στο νόμο, ούτε καν ενδεικτικά παραμέτρους από όπου θα εξαρτάται αυτό το ενοίκιο. Λέτε απλώς ότι, σε σχέση με τους όρους της αγοράς θα είναι ουσιωδώς κατώτερο.
Αυτό δεν αποτελεί καμία εξασφάλιση ότι πραγματικά αυτά τα διαμερίσματα θα λειτουργήσουν ως κοινωνική κατοικία
Στους δικαιούχους μισθωτές για την κοινωνική κατοικία θα ήταν ωφέλιμο να έχουν προτεραιότητα όσο αφορά την επιλεξιμότητα Άτομα με σοβαρές αναπηρίες, Μακροχρόνια Άνεργοι,Δικαιούχοι Ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος,που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ενοικιάσουν ή να αγοράσουν κατοικία με τις τεράστιες τιμές που υπάρχουν στα ακίνητα αυτή τη στιγμή και να πληρώνουν με ευέλικτο διακανονισμό μέσω συμφωνητικού με τον αρμόδιο φορέα,με το μοντέλο «rent to own’ ανάλογα το οικονομικό σθένος της κάθε κοινωνικά ευάλωτης κατηγορίας…
ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΓΟΝΕΑΣ ΔΥΟ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΕΚΝΩΝ, ΝΟΜΙΜΗ ΜΟΔΙΣΤΡΑ, ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΜΙΑ ΜΕΡΙΜΝΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΩΦΕΛΗΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ RENT TO OWN. ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΨΗΛΟ, ΟΜΩΣ ΜΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΠΕΡΑ , Η ΚΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΣΤΕΓΗΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΑΔΥΝΑΤΗ ΜΕ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
Η διάταξη πρέπει να περιλαμβάνει ειδική μνεία για τα νέα ζευγάρια.
Αν θέλετε πραγματικά να στηρίξετε τα νέα ζευγάρια πρέπει να αναλάβετε πρωτοβουλίες.
Η πρόταση πρέπει να έχει αυξημένα εισοδηματικά σε νέα ζευγάρια.
Η δυνατότητα αγοράς πρέπει να γίνεται με ευνοϊκούς όρους για τα νέα ζευγάρια.
Δηλαδή να είναι ξεχωριστό πρόγραμμα για νέους, με νεογέννητα ή παντρεμένους πρόσφατα, για να μπορούν ακόμα και να αγοράσουν πληρώνοντας μια μικρή δόση αντί για ενοίκιο,
Ή το ενοίκιο να συμψηφίζεται με το ποσό της αγοράς.
Πρέπει να ληφθούν αυτά υπόψη για να υπάρξει ουσιαστική αλλαγή στην κατοικία των νέων ζευγαριών
Διεθνής Βέλτιστη Πρακτική:
Η Σιγκαπούρη με το Housing Development Board έχει επιτύχει στέγαση του 80% του πληθυσμού σε κοινωνικές κατοικίες μέσω του «Build-to-Order» συστήματος που απαιτεί 70% προ-πώληση πριν την κατασκευή, εξαλείφοντας το επενδυτικό ρίσκο (HDB Annual Report 2022). Παράλληλα, στη Γερμανία, 16 πόλεις εφαρμόζουν επιτυχώς τον Leerstandsabgabe (φόρος κενών ακινήτων) με ποσοστά 1-10% ετησίως της εκτιμώμενης αξίας, δημιουργώντας έσοδα για στεγαστικά προγράμματα (German Federal Ministry for Housing, 2023).
Συγκεκριμένη Πρόταση Τροποποίησης:
Άρθρο 4, παρ. 4 – Αντικατάσταση:
«Στις οριζόντιες ή κάθετες ιδιοκτησίες επιτρέπεται η σύναψη συμβάσεων
μίσθωσης με δικαίωμα προαίρεσης για την εξαγορά (rent to own) από τους
δικαιούχους μισθωτές μετά από την παρέλευση πέντε (5) ετών αντί δέκα,
εφαρμόζοντας το σιγκαπουριανό μοντέλο σταδιακής απόκτησης ιδιοκτησίας
που έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του στη μείωση του κοινωνικού
αποκλεισμού.»
Η διάταξη αποκλεισμού από άλλα προγράμματα στέγασης είναι περιοριστική
Προτάσεις:
Συμπληρωματικότητα προγραμμάτων αντί αποκλεισμού
Δυνατότητα εξαγοράς μετά από 5 έτη αντί 10, με ευνοϊκούς όρους για εργαζόμενους
Προστασία από έξωση σε περιπτώσεις ανεργίας ή οικονομικής δυσχέρειας