Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνικός Σύνδεσμος Παραγωγών Βιοαερίου' | 16 Ιουνίου 2025, 15:33

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 20 Παρ. 4.β – Υβριδική Λειτουργία Λαμβάνοντας υπόψη τον επείγοντα χαρακτήρα της μετατροπής των ήδη υπαρχουσών μονάδων βιοαερίου σε μονάδες βιομεθανίου, προκειμένου να επιτευχθεί ο φιλόδοξος στόχου του ΕΣΕΚ για παραγωγή 2,1 TWh βιομεθανίου ετησίως, η υβριδική λειτουργία αποτελεί την ταχύτερη και πιο ομαλή λύση για τη λήψη επενδυτικών αποφάσεων. Οι υβριδικές μονάδες πρέπει να εξασφαλιστεί ότι θα λειτουργούν σε πλαίσιο βιώσιμο για την παραγωγή βιομεθανίου καθώς και ηλεκτρισμού. Η επιβολή ενός ανώτατου ορίου 12 ωρών ημερήσιας λειτουργίας για την λειτουργία με συνέπεια την κατά 50 % μείωση των εσοδών του σταθμού, σε συνδυασμό με τη γενική και ασαφή πρόβλεψη ότι τόσο το ημερήσιο όριο όσο και η τιμή αποζημίωσης θα ορίζονται με Υπουργική Απόφαση, είναι δυστυχώς το απολυτό αντικίνητρο για οποιαδήποτε υβριδική επένδυση. Συγκεκριμένα, με δεδομένα τα προβλήματα βιωσιμότητας του κλάδου και τον δανεισμό του (όπως προκύττει και από την σχετική έκθεση της Delloite που σας έχουμε διαβιβάσει), καθως και ότι η μεση υπολειπομένη διάρκεια συμβάσεων για την ηλεκτροπαραγωγή είναι τα 15 έτη, ειναι αδύνατον να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα, εκτός εάν υπάρχει μια πολύ ισχυρή λειτουργική ενίσχυση για τουλάχιστον 15 έτη στο βιομεθανιο. Συνεπώς προτείνουμε να απαλειφθεί προς το παρόν ο όρος αυτός (με σκοπό να αποτελέσει πιθανή ρύθμιση μαζί με το σχήμα της λειτουργικής ενίσχυσης). Κάποιοι σταθμοί με επάρκεια πρώτης ύλης θα μπορούσαν να αποφασίσουν να μετατραπούν κατά ένα μέρος ή να επεκταθούν σε βιομεθανιο ακόμα και με μόνο κεφαλαιακή ενίσχυση στον εξοπλισμό αναβάθμισης και χωρίς να έχει καθοριστεί κανένα σύστημα λειτουργικής ενίσχυσης. Συνεπώς, προτείνεται η κατάργηση του μέγιστου ημερήσιου ορίου των 12 ωρών λειτουργίας και η πιθανή επαναφορά του σαν περιορισμό σε συνδυασμό με την τιμής λειτουργικής ενίσχυσης η οποία θα προσδιορίζεται σαφώς μέσω Υπουργικής Απόφασης όπως ορίζεται από το παρόν νομοσχέδιο. Τονίζουμε επίσης ότι η προσέγγιση ότι μέσα από το πλαίσιο του βιομεθανιου προσπαθούμε αναγκαστικά να σταματήσουμε την ηλεκτροπαραγωγή των υφιστάμενων σταθμών βιοαερίου τις ώρες αιχμής δεν έχει κανένα τεχνικό νόημα με βάση το μέγεθος των μονάδων (αθροιστικά 125 ΜWel με μέσο μέγεθος μόλις 1 MW και τεράστια διασπορά με εξαίρεση της μονάδες ΧΥΤΑ/ΕΕΛ και ελάχιστες δυνατότητες επέκτασης εξαιτίας των περιορισμών στην πρώτη ύλη αλλά, αντίθετα εξαφανίζει κάθε δυνατότητα παραγωγής βιομεθανιου στην Ελλάδα μέχρι το 2030 τουλάχιστον. Η μετακίνηση μπορεί να γινει με αλλους ορους και κινητρα τα οποια και ειμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε, αλλα δεν θα πρεπει να εμπλέκεται με αυτό τον τροπο με τους υβριδικούς σταθμούς (που αλλωστε ουτε το 35 % των υφισταμενων μονάδων δεν εχουν ουσιαστική τεχνική ή/και οικονομική δυνατότητα να μετατραπούν). Η μετακίνηση θα πρέπει να είναι μια οριζόντια λύση για όλους τους σταθμους και παρότι δεν θα εχει καμμία ουσιαστική τεχνική επίδραση στην ευστάθεια του δικτύου, μπορεί να εχει σημαντικά οικονομικά οφέλη και για το κράτος αλλά και για τους παραγωγούς, εάν θα μετατραπούν οι μονάδες ολικά ή μερικώς σε βιομεθανιο. Με δεδομένη την ιδιαιτερότητα ανά περιοχή (κάθε σταθμός βιοαέριου είναι διαφορετικός), γενικά, το νομοσχέδιο είναι σκόπιμο να επιτρέπει την μέγιστη δυνατή ευελιξία και να μην θέτει περιορισμούς και αντικίνητρα όταν δεν έχουν καθοριστεί τα κίνητρα σε ένα τομέα που έχει ήδη σημαντικά προβλήματα καθώς βρίσκεται στην καρδιά της τοπικής κυκλικής οικονομίας και είναι πρωτίστως διαχειριστής αποβλήτων και δευτερογενώς παραγωγός ενέργειας.