• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Ε ΤΣΙΜΕΝΤΩΝ ΤΙΤΑΝ' | 19 Νοεμβρίου 2025, 09:47

    Καλωσορίζουμε το σχέδιο Νόμου του Υπουργείου. Θεωρούμε ότι η ανάπτυξη ενός σαφούς και εφαρμόσιμου ρυθμιστικού πλαισίου για τη δέσμευση, χρήση, μεταφορά και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα (CCUS) αποτελεί βασική προϋπόθεση ανάπτυξης μιας βιώσιμης εγχώριας αλυσίδας αξίας CCUS. Μια τέτοια αλυσίδα με τη σειρά της θα συμβάλει αποφασιστικά στην επίτευξη των εθνικών στόχων μείωσης εκπομπών αερίων θερμοκηπίου όπως αυτοί έχουν ορισθεί στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, θα συμβάλλει στην πραγματοποίηση επενδύσεων αξίας τουλάχιστον 3,5 δις ευρώ, θα διασφαλίσει την απορρόφηση ευρωπαϊκών επιδοτήσεων στην εγχώρια αλυσίδα CCUS συνολικά άνω των 950 εκ. ευρώ, και θα δώσει ώθηση στην ανταγωνιστικότητα της εγχώριας δυσχερώς απανθρακοποιήσιμης (hard to abate) βιομηχανίας, διατηρώντας και προσθέτοντας υψηλά αμοιβόμενες θέσεις εργασίας. Θεωρούμε ότι το ρυθμιστικό πλαίσιο οφείλει να θέτει αυστηρούς κανόνες στην ανάπτυξη και λειτουργία των έργων CCUS και ταυτόχρονα να λειτουργεί ως καταλύτης ανάπτυξής τους, όντας εφαρμόσιμο και συμβατό με τους τεχνικούς, χρονικούς και άλλους περιορισμούς που τα χαρακτηρίζουν. Σε αυτή την κατεύθυνση κρίνουμε, λοιπόν, σκόπιμο να παραθέσουμε τις επισημάνσεις και προτάσεις μας στα παρακάτω βασικά σημεία του σχεδίου νόμου. Άρθρο 27, παράγραφος 2: Θεωρούμε ότι η πρόσβαση των δυνητικών χρηστών στους τόπους αποθήκευσης πρέπει να οργανώνεται με ενιαίο ρυθμιζόμενο τρόπο, με δημόσια διεθνή διαγωνιστική διαδικασία, βάσει κριτηρίων ποιοτικών και μόνον, ώστε να ελαχιστοποιείται το συνολικό κόστος της αλυσίδας αξίας CCUS. Όσο οι τόποι αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα παραμένουν περιορισμένοι σε αριθμό και διασπορά, οι σχετικές αλυσίδες αξίας δεν μπορούν παρά να αναπτύσσονται ρυθμιζόμενα και όχι στη λογική προϊόντων commodity. Η διαδικασία θα πρέπει να διενεργείται στη βάση του μέγιστου ετήσιου ρυθμού έγχυσης CO2 στους τόπους αποθήκευσης, όπως αυτός προκύπτει από τεχνικές μελέτες και ορίζεται αντιστοίχως στην άδεια αποθήκευσης, την οποία θα πρέπει να έχει ήδη εξασφαλίσει ο φορέας εκμετάλλευσης του τόπου αποθήκευσης πριν την έναρξη της διαγωνιστικής διαδικασίας. Διαδικασία από την οποία προκύπτουν παραπάνω από ένας τρόποι καθορισμού πρόσβασης θα οδηγούσε σε τιμολόγηση της ίδιας υπηρεσίας με διαφορετική τιμή, και συνεπώς θα μπορούσε να εγείρει ερωτήματα π.χ. ως προς τη συμβατότητα με τις ευρωπαϊκές πρακτικές ανάπτυξης έργων αποθήκευσης ή ως προς βασικές αρχές ανταγωνισμού. Επιπλέον, βραχυχρόνιες συμβάσεις παροχής υπηρεσίας αποθήκευσης είναι ασύμβατες με τη φύση των έργων δέσμευσης τα οποία είναι τεχνικά ανελαστικά, δεν μπορούν να προσαρμόζονται σε διακυμάνσεις προσφοράς. Τέλος, τα έργα CCUS που είναι εκ φύσεως επενδύσεις εντάσεως κεφαλαίου απαιτούν μακροχρόνιες συμβάσεις μεταφοράς και αποθήκευσης για την απόσβεσή τους. Η λίστα των αρχικά επιλέξιμων χρηστών των τόπων αποθήκευσης θα πρέπει να περιλαμβάνει μόνο Δυσχερώς Απανθρακοποιήσιμες Βιομηχανίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι τελικώς επιλέξιμοι χρήστες θα προκύπτουν μέσω δημόσιας διεθνούς διαγωνιστικής διαδικασίας και αξιολόγησης κριτηρίων που θα ορίζονται στον Κώδικα Κατανομής Χωρητικότητας των τόπων αποθήκευσης. Δυνητικά κριτήρια αξιολόγησης αποτελούν ο βαθμός ωριμότητας των έργων δέσμευσης, η μείωση εκπομπών διοξειδίου και η συνεισφορά στην ανάπτυξης της οικονομίας . Ο Κανονισμός Τιμολόγησης ενός τόπου αποθήκευσης και ο Κώδικας Κατανομής Χωρητικότητάς του πρέπει να έχουν ορισθεί, εγκριθεί με απόφαση της Ρ.Α.Α.Ε.Υ. και δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πριν την έναρξη δημόσιας διαγωνιστικής διαδικασίας για την πρόσβαση σε αυτόν. Η τελική κατανομή των χρηστών θα πρέπει να γίνεται για το σύνολο της ετήσιας δυναμικότητας του τόπου αποθήκευσης σε ρυθμιζόμενη τιμή αναφοράς, όπως αυτή περιγράφεται στην παράγραφο 2,α) και ορίζεται από τον Κανονισμό Τιμολόγησης του τόπου αποθήκευσης. Εν κατακλείδι, προτείνουμε αναδιατύπωση της παραγράφου στη βάση των παραπάνω. Άρθρο 27, παράγραφος 5: Με δεδομένο ότι οι τόποι αποθήκευσης θα πρέπει να αναπτύσσονται στη μέγιστη ετήσια δυναμικότητά τους όσον αφορά τους ετήσιους ρυθμούς έγχυσης, και η διαδικασία ορισμού της πρόσβασης σε αυτούς θα πρέπει γίνεται μόνο εφ’ όσον έχει εξασφαλιστεί άδεια αποθήκευσης στη μέγιστη ετήσια δυναμικότητα και σε ενιαία ρυθμιζόμενη τιμή αναφοράς, η παράγραφος 5 μπορεί να εξαλειφθεί εξ’ ολοκλήρου. Άρθρο 35, παράγραφος 3: Προτείνουμε την εξής αναδιατύπωση: «Η κατανομή της χωρητικότητας για τους πιλοτικούς τόπους αποθήκευσης αφορά στη μέγιστη συνολική ετήσια χωρητικότητα του πιλοτικού τόπου αποθήκευσης.» Άρθρο 37: Προτείνουμε την εξής αναδιατύπωση: «1. Προκειμένου να καλυφθεί ο κίνδυνος των παραγωγών εκπομπών CO2 από τη διακύμανση των τιμών δικαιωμάτων εκπομπής CO2, σύμφωνα με το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EU Emissions Trading System - ETS) ορίζεται καθεστώς κρατικών ενισχύσεων υπό τη μορφή χρηματοοικονομικού μηχανισμού συμβολαίων επί της διαφοράς άνθρακα (CCfD). Ο μηχανισμός προβλέπει ότι, εάν η τιμή της αγοράς για τα δικαιώματα εκπομπών άνθρακα σύμφωνα με το EU ETS υπολείπεται του συνολικού κόστους δέσμευσης, μεταφοράς και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, ο δικαιούχος αποζημιώνεται για τη διαφορά. Ο μηχανισμός θα πρέπει να εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και θα καλύπτει κόστη μεταφοράς και αποθήκευσης εκτός ελληνικών συνόρων, σε τόπους αποθήκευσης αποδεκτούς από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων τίθεται σε ισχύ μετά από την έγκρισή του από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 108 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 2. Ως αρχικοί δικαιούχοι της επιχορήγησης του μηχανισμού ορίζονται οι παραγωγοί εκπομπών CO2, που α) ασκούν οικονομική δραστηριότητα στην ελληνική επικράτεια και β) έχουν υποβάλει σχέδιο εφαρμογής τεχνολογιών δέσμευσης CO2, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, προϋπολογισμό και υπολογισμό των αναμενόμενων μειώσεων εκπομπών. Τα συμβόλαια επί της διαφοράς άνθρακα απονέμονται στους δικαιούχους μέσω ανταγωνιστικών διαδικασιών υποβολής προσφορών, που διοργανώνονται από την αρμόδια αρχή CCS, βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων αξιολόγησης, συμπεριλαμβανομένης της αποδοτικότητας του κόστους και του όγκου του αποθηκευμένου CO2, καθώς και της μείωσης των εκπομπών CO2 σε συγκεκριμένο και εκ των προτέρων καθορισμένο ποσοστό, σε σχέση με τη συμβατική τεχνολογία. Τα συμβόλαια περιλαμβάνουν την υποχρέωση υποβολής ετησίων εκθέσεων μείωσης εκπομπών.»