• Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης' | 7 Ιουλίου 2025, 09:45

    Σχετικά με τη δυνατότητα αναγνώρισης των 3 πλασματικών ετών υπηρεσίας που προβλέπεται από το άρθρο 22 παρ. 4 του ν. 3865/2010, θεωρώ ότι η ισχύουσα ρύθμιση εισάγει άνιση και αδικαιολόγητη μεταχείριση μεταξύ στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που υπάγονται στο ίδιο ασφαλιστικό καθεστώς. Συγκεκριμένα, το δικαίωμα αυτό παρέχεται μόνο στους καταταγέντες έως 31/12/1995, ενώ αποκλείονται όσοι κατατάχθηκαν από 1/1/1996 έως και το 2010, παρότι όλοι υπαγόμαστε στο ασφαλιστικό καθεστώς του Δημοσίου (ΓΛΚ) και έχουμε ακριβώς ίδιες συνθήκες υπηρεσίας και ίδια ασφαλιστικά/συνταξιοδοτικά χαρακτηριστικά. - Πρώτον, δεν υπάρχει καμία ουσιαστική διαφοροποίηση στις εργασιακές ή υπηρεσιακές συνθήκες ανάμεσα στους καταταγέντες πριν ή μετά το 1995. Όλοι υπηρέτησαν με το ίδιο πενθήμερο/εξαήμερο καθεστώς, την ίδια επιφυλακή, ασκήσεις, ετοιμότητες και απαιτήσεις. Άρα, το επιχείρημα της “αντιστάθμισης” υπερεργασίας, που αποτέλεσε τη βάση της νομοθετικής πρόβλεψης για τους προ του 1995, ισχύει εξίσου και για τους μετά το 1995. - Δεύτερον, οι καταταγέντες από το 1996 έως και το 2010 δεν μπορούν να εξομοιωθούν με όσους κατατάχθηκαν μετά την 1/1/2011, καθώς οι τελευταίοι υπάγονται στο νέο ασφαλιστικό καθεστώς ΕΦΚΑ, με εντελώς διαφορετικό πλαίσιο εισφορών, υπολογισμού συντάξεων και αναγνώρισης χρόνων. Οι προ του 2011 καταταγέντες υπάγονται εξ ολοκλήρου στο προηγούμενο σύστημα του Δημοσίου, και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ενιαία κατηγορία. Συνεπώς, η θέσπιση δικαιώματος εξαγοράς 3 πλασματικών ετών μόνο για τους μέχρι 31/12/1995, και όχι για όλους τους καταταγέντες προ του 2011, αποτελεί αυθαίρετη διάκριση και παραβίαση της αρχής της ισότητας (άρθρο 4 του Συντάγματος), εφόσον: - δεν υπάρχει αντικειμενική διαφοροποίηση, - δεν τεκμηριώνεται επαρκώς η εξαίρεση, - δημιουργεί διαφορετική ασφαλιστική μεταχείριση για στελέχη με τα ίδια χαρακτηριστικά. Ζητώ να προβλεφθεί επέκταση της δυνατότητας εξαγοράς των 3 πλασματικών ετών και για τους καταταγέντες από 1/1/1996 έως 31/12/2010, δηλαδή για όλους όσοι υπάγονται στο παλαιό ασφαλιστικό καθεστώς Δημοσίου, ώστε να αποκατασταθεί η ισονομία και να εφαρμοστεί δίκαια η πρόθεση του νομοθέτη, που ήταν η αντιστάθμιση υπερεργασίας και όχι η ημερολογιακή ευνοιοκρατία.