• Σχόλιο του χρήστη 'CLIA - Cruise Lines International Association' | 8 Ιουλίου 2025, 11:55

    Άρθρο 36 - Απαλλαγές από δασμό, ειδικό φόρο κατανάλωσης και φόρο κατανάλωσης ειδών προοριζόμενων για εφοδιασμό πλοίων Η CLIA υποστηρίζει την ανάγκη για σαφείς διατάξεις και θεωρεί κρίσιμο να διασφαλιστεί η ίση μεταχείριση με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ για να αποτραπεί η περαιτέρω συρρίκνωση του πεδίου απαλλαγών, ώστε ο ελληνικός εφοδιαστικός τομέας να παραμείνει βιώσιμος και ανταγωνιστικός καθώς και οι εταιρείες κρουαζιέρας να μπορούν να προμηθεύουν από τις ελληνικές επιχειρήσεις χωρίς να χρειάζεται να απευθύνονται σε εφοδιαστές άλλων χωρών. Η CLIA θεωρεί ότι το υπό διαβούλευση σχέδιο του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα, και ειδικότερα το Άρθρο 36 σχετικά με τις απαλλαγές από δασμούς και ειδικούς φόρους κατανάλωσης για εφοδιασμούς πλοίων, χρειάζεται ουσιαστικές βελτιώσεις ώστε να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού εφοδιαστικού τομέα και να ευθυγραμμιστεί πλήρως με το ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο διευκολύνοντας έτσι τις ανάγκες εφοδιασμού των κρουαζιερόπλοιων. Πιο συγκεκριμένα: Α) Περιοριστική Ερμηνεία Εφοδιασμών: Η παρούσα διατύπωση του άρθρου περιορίζει υπερβολικά το δικαίωμα απαλλαγής από δασμούς και φόρους μόνο στις περιπτώσεις που η αξία των ειδών περιλαμβάνεται στο αντίτιμο της αξίας του ταξιδιού. Αυτό δεν ανταποκρίνεται ούτε στην ευρωπαϊκή νομοθεσία ούτε στη διεθνή πρακτική ούτε μπορεί διαδικαστικά να εφαρμοστεί. Περαιτέρω, η εν λόγω διατύπωση δε θεραπεύει το χρόνιο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί από τις διάσπαρτες εγκυκλίους της Γ.Δ.Τ. που περιορίζουν χωρίς νομική βάση την απαλλαγή μόνο στο πρόσωπο του πλοιοκτήτη ή του διαχειριστή αποκλείοντας τρίτους που εκμεταλλεύονται χώρους ή υπηρεσίες εντός του πλοίου. Β) Ανταγωνισμός με Εφοδιαστές Άλλων Κρατών: Η εφαρμογή αυστηρότερων περιορισμών στην Ελλάδα οδηγεί σε μετατόπιση των εφοδιασμών προς εταιρείες άλλων κρατών-μελών της ΕΕ, ακόμη και όταν τα πλοία προσεγγίζουν ελληνικά λιμάνια. Αυτό στερεί από τη χώρα μας σημαντικά οφέλη, τόσο σε επίπεδο εμπορικού ισοζυγίου όσο και σε δημιουργία προστιθέμενης αξίας. Γ) Ανάγκη Εναρμόνισης με το Ενωσιακό Δίκαιο: Το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν επιβάλλει περιορισμούς ως προς τα πρόσωπα που μπορούν να επωφεληθούν από τις απαλλαγές, είτε πρόκειται για πλοιοκτήτες, διαχειριστές, εταιρείες εκμετάλλευσης χώρων ή ακόμα και για επιβάτες και πληρώματα που καταναλώνουν προϊόντα εν πλω. Δ) Στη διεθνή ναυτιλία, η ανάθεση της εκμετάλλευσης χώρων ή υπηρεσιών (όπως μπαρ, εστιατόρια, duty free) σε εξειδικευμένες εταιρείες είναι ευρέως διαδεδομένη, τόσο σε κρουαζιερόπλοια και ferries όσο και σε ποντοπόρα πλοία. Η ελληνική νομοθεσία οφείλει να ακολουθεί αυτή την πραγματικότητα. Ε) Τροποποίηση της Παραγράφου 3 του Άρθρου 36: Η συγκεκριμένη παράγραφος εισάγει περιορισμούς που δεν προβλέπονται στο ευρωπαϊκό δίκαιο και δημιουργεί εμπόδια στην ομαλή λειτουργία του εφοδιαστικού εμπορίου και της εξυπηρέτησης των αναγκών των κρουαζιερόπλοιων. Θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να μην συνδέεται η απαλλαγή με το αντίτιμο του ταξιδιού. ΣΤ) Συμπερίληψη Τακτικών και Διεθνών Γραμμών: Είναι απαραίτητο να προβλεφθεί ρητά η απαλλαγή για τακτικές γραμμές και διεθνείς επιβατικές γραμμές. Ζ) Απαλλαγή για Προσωπικές Ανάγκες Πληρωμάτων: Θα πρέπει να καλύπτονται από τις απαλλαγές και τα είδη που προορίζονται για την κάλυψη προσωπικών αναγκών των πληρωμάτων, όπως καπνικά προϊόντα, είδη υγιεινής και αναλώσιμα άμεσης κατανάλωσης.