• Σχόλιο του χρήστη 'Ελ' | 19 Οκτωβρίου 2025, 23:17

    Το άρθρο 37 επιβεβαιώνει τη συνεχιζόμενη άνιση αντιμετώπιση του κλάδου Διοικητικού-Προξενικού, ο οποίος παραμένει εκτός κάθε θεσμικής λογικής και οικονομικής εξίσωσης, δίνοντας την εντύπωση πως ειρωνεύεται, αντί να αναγνωρίζει, την προσφορά του. Οι υπάλληλοι του κλάδου αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των προξενικών αρχών. Διαχειρίζονται νομικά, οικονομικά και διοικητικά ζητήματα, εκδίδουν πιστοποιητικά, διαβατήρια και θεωρήσεις εισόδου, επιμελούνται συμβολαιογραφικές πράξεις και συχνά οργανώνουν από την αρχή ολόκληρα προξενεία. Εργάζονται πέραν του ωραρίου, τα Σαββατοκύριακα, χωρίς υπερωριακή αποζημίωση, ενώ παράλληλα εισπράττουν και αποδίδουν στο ελληνικό κράτος σημαντικά έσοδα από προξενικά τέλη. Παρ’ όλα αυτά, η συμβολή τους αυτή δεν αναγνωρίζεται ούτε οικονομικά ούτε θεσμικά. Χαρακτηριστικά, το επίδομα στέγης που τους καταβάλλεται είναι το χαμηλότερο από όλους τους κλάδους του ΥΠΕΞ, ανεπαρκές για το κόστος ζωής στις χώρες όπου υπηρετούν, γεγονός που οδηγεί πολλούς σε πραγματική οικονομική ασφυξία. Το νέο “επίδομα ειδικών συνθηκών” όχι μόνο δεν διορθώνει αυτή την κατάσταση, αλλά την παγιώνει. Είναι αδιανόητο υπάλληλοι με αυξημένα προσόντα, πολυετή εμπειρία και τεράστιο εύρος αρμοδιοτήτων να αμείβονται με ποσοστά επιδόματος καθορισμένα χωρίς αντικειμενικά κριτήρια ή λογική, που δεν αντανακλούν ούτε την ευθύνη ούτε το έργο τους. Οι υπάλληλοι του κλάδου Διοικητικού-Προξενικού εξακολουθούν να εξαιρούνται από το ενιαίο σύστημα κινητικότητας, χωρίς καμία ουσιαστική ή τεκμηριωμένη αιτιολογία, παρότι εντάσσονται στο ενιαίο μισθολόγιο. Την ίδια στιγμή, υπάλληλοι σε άλλους φορείς του Δημοσίου, που επίσης υπάγονται στο ενιαίο μισθολόγιο, απολαμβάνουν πλήρη κινητικότητα και ισότιμη μεταχείριση. Αν στόχος είναι η δικαιοσύνη και η αξιοκρατία, υπάρχουν δύο μόνο δίκαιες επιλογές: α) ένταξη του κλάδου στο ειδικό μισθολόγιο, ή β) πλήρης εξομοίωση του επιδόματος ειδικών συνθηκών και του επιδόματος στέγης με εκείνα των λοιπών κλάδων του ΥΠΕΞ, σύμφωνα με τις αντίστοιχες βαθμίδες και ποσά. Οτιδήποτε λιγότερο συντηρεί μια χρόνια αδικία εις βάρος ενός κλάδου που υπηρετεί αθόρυβα αλλά ουσιαστικά το ελληνικό κράτος, τόσο στην Κεντρική Υπηρεσία όσο και στο εξωτερικό.