Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Δημητριος Ανεστος' | 27 Αυγούστου 2025, 00:17

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Δημόσια Παρέμβαση για την Αντισυνταγματικότητα Επιμέρους Ρυθμίσεων του Νόμου Η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση για την εργασία περιλαμβάνει διατάξεις που προκαλούν σοβαρά ερωτήματα ως προς τη συμβατότητά τους με το Σύνταγμα και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Με βάση το άρθρο 22 του Συντάγματος, το δικαίωμα στην εργασία προστατεύεται από το Κράτος, ενώ οι όροι εργασίας ρυθμίζονται κατά κύριο λόγο μέσω συλλογικών συμβάσεων και όχι μέσω ατομικών, κατακερματισμένων συμφωνιών. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η ρύθμιση που επιτρέπει διευθέτηση του χρόνου εργασίας μέσω ατομικής συμφωνίας, παρακάμπτοντας τις συλλογικές συμβάσεις και τον θεσμικό ρόλο των συνδικάτων. Η δυνατότητα του εργοδότη να εφαρμόζει «ευέλικτα» ωράρια χωρίς συλλογική διαπραγμάτευση οδηγεί σε αποδυνάμωση της συλλογικής αυτονομίας και θέτει σε κίνδυνο την ισότιμη διαπραγμάτευση εργαζόμενου–εργοδότη, κατά παράβαση του άρθρου 22 παρ. 2 του Συντάγματος. Η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (π.χ. ΣτΕ 2175/2022) έχει ήδη τονίσει ότι παρόμοιες παρεμβάσεις που περιορίζουν τη λειτουργία ή τον ρόλο των συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι αντισυνταγματικές, καθώς παραβιάζουν τόσο την αρχή της συλλογικής αυτονομίας όσο και την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 Σ). Επιπλέον, η καταχώριση απολύσεων, αδειών ή υπερωριών αποκλειστικά μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων χωρίς ρητή πρόβλεψη για αποτελεσματικά μέσα έννομης προστασίας σε περιπτώσεις παρατυπιών ή πιέσεων, θέτει ζητήματα συνταγματικότητας υπό το άρθρο 20 Σ, που εγγυάται το δικαίωμα παροχής δικαστικής προστασίας. Τέλος, η πρόβλεψη για αυξημένες υπερωρίες και ελαστικές μορφές απασχόλησης χωρίς συλλογικές εγγυήσεις εγείρει θέματα σχετικά με το δικαίωμα στην υγεία και την ασφάλεια στην εργασία, όπως κατοχυρώνονται στο άρθρο 22 Σ και στο άρθρο 31 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Ζητούμε την άμεση αναθεώρηση των σχετικών διατάξεων, ώστε: Να διασφαλιστεί ο ρόλος των συλλογικών συμβάσεων ως κύριου ρυθμιστικού μηχανισμού εργασιακών σχέσεων. Να αποτραπούν ρυθμίσεις που αποδυναμώνουν την έννομη προστασία των εργαζομένων. Να εφαρμοστεί αυστηρά η αρχή της αναλογικότητας, ώστε κάθε περιορισμός εργασιακού δικαιώματος να είναι απολύτως αναγκαίος και δικαιολογημένος. Η προστασία της εργασίας και των συνδικαλιστικών ελευθεριών αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου και δεν μπορεί να υποχωρεί έναντι εργοδοτικών συμφερόντων ή τεχνοκρατικών διευκολύνσεων.