Άρθρο 1
Σκοπός
Σκοπός του παρόντος Μέρους είναι η αποτελεσματική και δίκαιη λειτουργία της αγοράς εργασίας, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες μέσω της ενίσχυσης της διαφάνειας και της προστασίας των εργαζομένων, της απλοποίησης και της επιτάχυνσης των διαδικασιών πρόσληψης, της προώθησης της ευελιξίας στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας καθώς και της ενσωμάτωσης σύγχρονων ψηφιακών εργαλείων στις εργασιακές σχέσεις.
Άρθρο 2
Αντικείμενο
Αντικείμενο του παρόντος Μέρους είναι:
(α) Η συγχώνευση των πολιτικών κατά της βίας και της παρενόχλησης,
(β) η απλοποίηση του τρόπου ενημέρωσης για τους ουσιώδεις όρους εργασίας και της διαδικασίας αναγγελίας της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης,
(γ) η αναπροσαρμογή των ορίων υπερωριακής απασχόλησης,
(δ) ο εξορθολογισμός των συστημάτων διευθέτησης της εργασίας,
(ε) η ευελιξία του εργαζόμενου κατά τη λήψη της ετήσιας αδείας του,
(στ) η απλοποίηση της δήλωσης της ετήσιας άδειας στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ,
(ζ) η ρύθμιση περί αφορολόγητου του επιδόματος γονικής άδειας,
(η) η επέκταση της άδειας μητρότητας στις ανάδοχες μητέρες,
(θ) η βελτίωση του πλαισίου για την αναγγελία της οικειοθελούς αποχώρησης στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ,
(ι) η απαγόρευση της μείωσης αποδοχών εξαιτίας της εισαγωγής του συστήματος της ψηφιακής κάρτας εργασίας,
(ια) η προστασία από την απόλυση σε περίπτωση άρνησης παροχής υπερωριακής εργασίας,
(ιβ) η κατάργηση εντύπων και της υποχρέωσης τήρησης σε έντυπη μορφή εγγράφων με πληροφορίες που υπάρχουν ηλεκτρονικά,
(ιγ) η δημιουργία ηλεκτρονικής εφαρμογής για επιχειρήσεις με την ονομασία «Ergani»,
(ιδ) η απλοποίηση της διαδικασίας αναγγελίας πρόσληψης στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ,
(ιε) η δημιουργία ηλεκτρονικής εφαρμογής για προσλήψεις για κάλυψη επειγουσών αναγκών, και
(ιστ) η επίλυση πρακτικών ζητημάτων που προέκυψαν από την ψηφιακή κάρτα εργασίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΡΟΥΣ Β΄ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Άρθρο 3
Πολιτικές εντός επιχείρησης για την καταπολέμηση της βίας και της παρενόχλησης και για τη διαχείριση εσωτερικών καταγγελιών – Τροποποίηση άρθρου 62 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 62 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 9 του ν. 4808/2021 (Α΄ 101), περί πολιτικών εντός επιχείρησης για την καταπολέμηση της βίας και της παρενόχλησης, επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις: α) στον τίτλο προστίθενται οι λέξεις «και για τη διαχείριση εσωτερικών καταγγελιών», β) στην παρ. 1, βα) οι λέξεις «της βίας και της παρενόχλησης» αντικαθίστανται από τις λέξεις «και για τη διαχείριση εσωτερικών καταγγελιών για περιστατικά βίας και παρενόχλησης», ββ) μετά τις λέξεις «μορφών συμπεριφοράς» προστίθενται οι λέξεις «και περιγράφεται η διαδικασία υποδοχής και εξέτασης των καταγγελιών αυτών, κατά τρόπο που διασφαλίζει την προστασία του θύματος και τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια», γ) στην παρ. 2 μετά την περ. στ΄ προστίθενται περ. ζ΄ έως ια΄, και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις το άρθρο 62 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 62
Πολιτικές εντός της επιχείρησης για την καταπολέμηση της βίας και της παρενόχλησης και για τη διαχείριση εσωτερικών καταγγελιών
- Οι επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από είκοσι (20) άτομα υποχρεούνται να υιοθετούν πολιτική για την πρόληψη και καταπολέμηση και για τη διαχείριση εσωτερικών καταγγελιών για περιστατικά βίας και παρενόχλησης στην εργασία κατά την έννοια των άρθρων 59 και 60, στην οποία δηλώνεται η μηδενική ανοχή σε αυτές τις μορφές συμπεριφοράς και προσδιορίζονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των εργαζομένων και του εργοδότη για την πρόληψη και αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών ή μορφών συμπεριφοράς και περιγράφεται η διαδικασία υποδοχής και εξέτασης των καταγγελιών αυτών, κατά τρόπο που διασφαλίζει την προστασία του θύματος και τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
- Η πολιτική αυτή μπορεί να εντάσσεται σε ή να συνοδεύεται από πολιτική για την προώθηση της ισότητας ευκαιριών και την καταπολέμηση των διακρίσεων και περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον:
α) Εκτίμηση των κινδύνων βίας και παρενόχλησης στην εργασία,
β) μέτρα για την πρόληψη, τον έλεγχο, τον περιορισμό και την αντιμετώπιση των κινδύνων αυτών, καθώς και για την παρακολούθηση τέτοιων περιστατικών ή μορφών συμπεριφοράς,
γ) ενέργειες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του προσωπικού,
δ) πληροφορίες για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των εργαζομένων και του εργοδότη, καθώς και των ατόμων που ασκούν το διευθυντικό δικαίωμα ή εκπροσωπούν τον εργοδότη, στο μέτρο και στον βαθμό της δικής τους ευθύνης, σε περίπτωση εκδήλωσης ή αναφοράς ή καταγγελίας τέτοιων περιστατικών, καθώς και για τη σχετική διαδικασία,
ε) ορισμό ενός προσώπου ως προσώπου αναφοράς («συνδέσμου») σε επίπεδο επιχείρησης, αρμόδιου για να καθοδηγεί και να ενημερώνει τους εργαζομένους για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας και παρενόχλησης στην εργασία,
στ) την προστασία της απασχόλησης και την υποστήριξη εργαζομένων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κατά το δυνατόν, με κάθε πρόσφορο μέσο ή εύλογη προσαρμογή,
ζ) ασφαλείς και εύκολα προσβάσιμους διαύλους επικοινωνίας για την υποδοχή των καταγγελιών, καθώς και τον προσδιορισμό των αρμόδιων προσώπων εντός της επιχείρησης για την παραλαβή και την εξέταση των καταγγελιών και την ενημέρωση των καταγγελλόντων,
η) την έρευνα και εξέταση των καταγγελιών με αμεροληψία και προστασία της εμπιστευτικότητας και των προσωπικών δεδομένων των θυμάτων και των καταγγελλόμενων,
θ) την απαγόρευση αντιποίνων και περαιτέρω θυματοποίησης του θιγόμενου προσώπου,
ι) την περιγραφή των συνεπειών σε περίπτωση διαπίστωσης παραβιάσεων,
ια) τη συνεργασία και παροχή κάθε σχετικής πληροφορίας στις αρμόδιες αρχές, εφόσον ζητηθεί.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
ΠΑΡΟΧΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ – ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΡΟΥΣ Γ΄ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Άρθρο 4
Παροχή πληροφοριών στους εργαζόμενους – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 75 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην παρ. 1 του άρθρου 75 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 5 του ν. 5053/2023 (Α΄ 158), περί παροχής πληροφοριών, χρονοδιαγράμματος και μέσων ενημέρωσης, προστίθενται οι λέξεις «ή γ) με ειδοποίηση μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής «MyErgani»» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Οι εργοδότες υποχρεούνται να παρέχουν γραπτώς στους εργαζομένους όλες τις πληροφορίες των άρθρων 73, 76 και 77 με έναν από τους παρακάτω τρόπους:
α) με παράδοση εντύπου ή β) σε ηλεκτρονική μορφή, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης από τον εργαζόμενο στις σχετικές πληροφορίες, αποθήκευσης και εκτύπωσης των πληροφοριών αυτών και ο εργοδότης διατηρεί απόδειξη αποστολής ή παραλαβής ή γ) με ειδοποίηση μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής «MyErgani».».
Άρθρο 5
Μερική και εκ περιτροπής απασχόληση – Τροποποίηση παρ. 1 και 3 άρθρου 113 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
- Στην παρ. 1 του άρθρου 113 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 38 του ν. 1892/1990 (Α΄ 101), περί μερικής απασχόλησης, επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο διαγράφονται οι λέξεις «ημερήσια ή εβδομαδιαία ή δεκαπενθήμερη ή μηνιαία» και β) στο δεύτερο εδάφιο οι λέξεις «ή δεν γνωστοποιηθεί εντός οκτώ (8) ημερών από την κατάρτισή της στην Επιθεώρηση Εργασίας» αντικαθίστανται από τις λέξεις «, τεκμαίρεται η πλήρης απασχόληση του εργαζομένου», και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Κατά την κατάρτιση της σύμβασης εργασίας ή κατά τη διάρκειά της ο εργοδότης και ο εργαζόμενος μπορούν με έγγραφη ατομική σύμβαση να συμφωνήσουν εργασία, για ορισμένο ή αόριστο χρόνο, η οποία θα είναι μικρότερης διάρκειας από την κανονική (μερική απασχόληση). Αν η συμφωνία αυτή δεν καταρτιστεί εγγράφως τεκμαίρεται η πλήρης απασχόληση του εργαζομένου.».
- Στην παρ. 3 του άρθρου 113 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου: α) προστίθεται νέο τρίτο εδάφιο, β) στο νέο τέταρτο εδάφιο η λέξη «προηγούμενου» αντικαθίσταται από τη λέξη «δευτέρου», γ) στο νέο έκτο εδάφιο: γα) μετά από την λέξη «εγγράφως» διαγράφονται οι λέξεις «ή αν η συμφωνία» και γβ) μετά από τις λέξεις «οκτώ (8) ημερών» διαγράφονται οι λέξεις «την κατάρτιση ή» και, μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3. Κατά την κατάρτιση της σύμβασης εργασίας ή κατά τη διάρκειά της, ο εργοδότης και ο εργαζόμενος μπορούν με έγγραφη ατομική σύμβαση να συμφωνήσουν κάθε μορφή απασχόλησης εκ περιτροπής. Εκ περιτροπής απασχόληση θεωρείται η απασχόληση κατά λιγότερες ημέρες την εβδομάδα ή κατά λιγότερες εβδομάδες το μήνα ή κατά λιγότερους μήνες το έτος ή και συνδυασμός αυτών κατά πλήρες ημερήσιο ωράριο εργασίας. Ο εκ περιτροπής απασχολούμενος δύναται να απασχοληθεί πέρα από το πλήρες ημερήσιο ωράριο, σύμφωνα με τα όρια και την αμοιβή της παρ. 3 του άρθρου 194. Η παρεχόμενη από το άρθρο αυτό προστασία καλύπτει και τους απασχολούμενους με βάση τις συμφωνίες του δευτέρου εδαφίου. Αν περιοριστούν οι δραστηριότητές του ο εργοδότης μπορεί, αντί καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, να επιβάλει σύστημα εκ περιτροπής απασχόλησης στην επιχείρησή του, η διάρκεια της οποίας δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τους εννέα (9) μήνες στο ίδιο ημερολογιακό έτος, μόνο εφόσον προηγουμένως προβεί σε ενημέρωση και διαβούλευση με τους νόμιμους εκπροσώπους των εργαζομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις των Κεφαλαίων Α` και Β` του Τμήματος ΙΙ του Μέρους Γ του Δευτέρου Βιβλίου. Αν η συμφωνία αυτή δεν καταρτιστεί εγγράφως ή η απόφαση του εργοδότη δεν γνωστοποιηθεί εντός οκτώ (8) ημερών από τη λήψη της στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας, τεκμαίρεται η πλήρης απασχόληση του εργαζόμενου.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄
ΧΡΟΝΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΕΤΗΣΙΑ ΑΔΕΙΑ – ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΡΟΥΣ Δ΄ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Άρθρο 6
Χρονικά όρια εργασίας – Τροποποίηση παρ. 2 και 3 άρθρου 194 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 194 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 4 του ν. 2874/2000 (Α’ 286), περί αμοιβής υπερεργασίας και υπερωρίας, επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις: α) στην παρ. 2 προστίθενται εδάφια τέταρτο και πέμπτο, β) στην παρ. 3 οι λέξεις «τρεις (3)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τέσσερις (4)», και οι παρ. 2 και 3 διαμορφώνονται ως εξής:
«2. Η πέραν των σαράντα πέντε (45) ωρών την εβδομάδα απασχόληση του εργαζομένου στις επιχειρήσεις της παρ. 1 θεωρείται υπερωριακή απασχόληση ως προς όλες τις νόμιμες συνέπειες, διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης. Για όσους εργαζομένους ισχύει σύστημα εργασίας έξι (6) εργάσιμων ημερών την εβδομάδα, υπερωριακή απασχόληση θεωρείται η εργασία πέραν των σαράντα οκτώ (48) ωρών την εβδομάδα. Σε κάθε περίπτωση, διατηρούνται σε ισχύ οι ρυθμίσεις για το νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παροχή της υπερωριακής αυτής εργασίας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 12 του παρόντος Κώδικα, με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 659 του Αστικού Κώδικα (π.δ. 456/1984, Α’ 164). Η άρνηση του εργαζομένου να παράσχει την επιπλέον εργασία δεν συνιστά λόγο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του.
- Εργαζόμενοι απασχολούμενοι υπερωριακά δικαιούνται για κάθε ώρα νόμιμης υπερωρίας, έως τέσσερις (4) ώρες ημερησίως και μέχρι τη συμπλήρωση εκατόν πενήντα (150) ωρών ετησίως, αμοιβή ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά σαράντα τοις εκατό (40%).».
Άρθρο 7
Διευθέτηση χρόνου εργασίας – Τροποποίηση άρθρου 202 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 202 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 41 του ν. 1892/1990 (Α΄ 101), περί διευθέτησης χρόνου εργασίας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο της περ. α΄ (i) μετά τη λέξη «επιτρέπεται» προστίθενται οι λέξεις «να συμφωνείται, υπό τις προϋποθέσεις της παρ. 6, ότι», (ii) μετά τις λέξεις «υπό την προϋπόθεση ότι οι» προστίθενται οι λέξεις «επιπλέον των οκτώ (8) ή του μικρότερου συμβατικού ωραρίου ώρες εργασίας την ημέρα ή οι», αβ) στο δεύτερο εδάφιο της περ. α, οι λέξεις «συνδυασμός μειωμένων ωρών εργασίας και ημερών αναπαύσεως», αντικαθίστανται από τις λέξεις «ανάλογη προσαύξηση της ετήσιας άδειας με αποδοχές ή συνδυασμός μειωμένων ωρών, ημερών αναπαύσεως και ημερών αδείας», αγ) στο τρίτο εδάφιο της περ. α οι λέξεις «έξι (6) μήνες σε διάστημα δώδεκα (12) μηνών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δώδεκα (12) μήνες, ενώ δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερο της μίας (1) εβδομάδας», αδ) στο δεύτερο εδάφιο της περ. γ΄ οι λέξεις «περίοδο του εξαμήνου (περίοδος αναφοράς)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «περίοδο αναφοράς», (αε) στο τρίτο εδάφιο της περ. γ οι λέξεις «σε περίοδο έξι (6) μηνών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «κατά την περίοδο αναφοράς», β) οι παρ. 2 και 3 καταργούνται, γ) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 4, στο πρώτο εδάφιο της περ. α) της παρ. 5 και στο πρώτο εδάφιο της παρ. 6 οι λέξεις «των παρ. 1 και 2» αντικαθίστανται από τις λέξεις «της παρ. 1», δ) στο τέταρτο εδάφιο της παρ. 6, δα) μετά τις λέξεις «συνδικαλιστική οργάνωση» προστίθενται οι λέξεις «συμβούλιο εργαζομένων και ένωση προσώπων», δβ) οι λέξεις «μεταξύ της συνδικαλιστικής οργάνωσης και του εργοδότη» αντικαθίσταται από τις λέξεις «σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο», και το άρθρο 202, μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 202
Διευθέτηση χρόνου εργασίας
- α) Σε επιχειρήσεις στις οποίες εφαρμόζεται συμβατικό ωράριο εργασίας έως σαράντα (40) ωρών εβδομαδιαίως, επιτρέπεται να συμφωνείται, υπό τις προϋποθέσεις της παρ. 6, ότι για μία χρονική περίοδο (περίοδος αυξημένης απασχόλησης) ο εργαζόμενος θα απασχολείται δύο (2) ώρες την ημέρα επιπλέον των οκτώ (8) ωρών, υπό την προϋπόθεση ότι οι επιπλέον των οκτώ (8) ή του μικρότερου συμβατικού ωραρίου ώρες εργασίας την ημέρα ή οι επιπλέον των σαράντα (40) (ή του μικρότερου συμβατικού ωραρίου) ώρες εργασίας την εβδομάδα αφαιρούνται από τις ώρες εργασίας μιας άλλης χρονικής περιόδου (περίοδος μειωμένης απασχόλησης). Αντί της παραπάνω μειώσεως των ωρών εργασίας, επιτρέπεται να χορηγείται στον εργαζόμενο ανάλογη ημερήσια ανάπαυση (ρεπό) ή ανάλογη προσαύξηση της ετήσιας άδειας με αποδοχές ή συνδυασμός μειωμένων ωρών, ημερών αναπαύσεως και ημερών αδείας. Το χρονικό διάστημα των περιόδων αυξημένης και μειωμένης απασχόλησης δεν υπερβαίνει συνολικά τους δώδεκα (12) μήνες, ενώ δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερο της μίας (1) εβδομάδας (περίοδος αναφοράς).
β) Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παροχή της επιπλέον αυτής εργασίας, αν δεν είναι σε θέση να την εκτελέσει και η άρνησή του δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη. Αυτή η άρνηση του εργαζομένου να παράσχει την επιπλέον εργασία δεν συνιστά λόγο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του.
γ) Οι κείμενες προστατευτικές διατάξεις για τον χρόνο υποχρεωτικής ανάπαυσης των εργαζομένων έχουν πλήρη εφαρμογή και κατά την περίοδο της αυξημένης απασχόλησης. Κατά τη διευθέτηση ο μέσος όρος των ωρών εβδομαδιαίας εργασίας κατά την περίοδο αναφοράς στις οποίες δεν περιλαμβάνονται οι ώρες της υπερεργασίας και των νόμιμων υπερωριών της περιόδου μειωμένης απασχόλησης, παραμένει στις σαράντα (40) ώρες ή, εάν εφαρμόζεται μικρότερο συμβατικό ωράριο, παραμένει στον αριθμό ωρών του μικρότερου αυτού ωραρίου. Οι ώρες εργασίας ανά εβδομάδα δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τις σαράντα οκτώ (48) ώρες, κατά μέσο όρο, κατά την περίοδο αναφοράς, συμπεριλαμβανομένων και των προαναφερόμενων ωρών υπερεργασίας και νομίμων υπερωριών.
- [Καταργείται].
- [Καταργείται].
- Η καταβαλλόμενη αμοιβή κατά το χρονικό διάστημα της διευθέτησης της παρ. 1 είναι ίση με την αμοιβή για εργασία σαράντα (40) ωρών εβδομαδιαίως, εφόσον στην επιχείρηση ισχύει εβδομαδιαίο ωράριο σαράντα (40) ωρών. Αν στην επιχείρηση ισχύει εβδομαδιαίο ωράριο μικρότερο των σαράντα (40) ωρών, η καταβαλλόμενη κατά το χρονικό διάστημα της διευθέτησης αμοιβή είναι ίση με την αμοιβή που προβλέπεται για το εβδομαδιαίο αυτό ωράριο.
- α) Κατά την περίοδο της αυξημένης απασχόλησης της παρ. 1, η ημερήσια απασχόληση του εργαζομένου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις δέκα (10) ώρες. Στις υπερβάσεις του νόμιμου ημερήσιου ωραρίου μέχρι το ανώτατο όριο των δέκα (10) ωρών, καθώς και στις υπερβάσεις των σαράντα (40) ωρών εβδομαδιαίως δεν εφαρμόζεται το άρθρο 194.
β) Κατά την περίοδο της μειωμένης απασχόλησης της παρ. 1, η υπέρβαση του συμφωνηθέντος μειωμένου εβδομαδιαίου ωραρίου, η οποία επιτρέπεται κατ` εξαίρεση, αμείβεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 194.
- Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας της παρ. 1 καθορίζεται με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή συμφωνία του εργοδότη με συνδικαλιστική οργάνωση στην επιχείρηση που αφορά τα μέλη της ή συμφωνία του εργοδότη και του συμβουλίου των εργαζομένων ή συμφωνία του εργοδότη και ένωσης προσώπων. Η ένωση προσώπων που αναφέρεται στο προηγούμενο εδάφιο μπορεί να συσταθεί από το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) τουλάχιστον των εργαζομένων στην επιχείρηση που απασχολεί πάνω από είκοσι (20) εργαζομένους και δεκαπέντε τοις εκατό (15%) εφόσον ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων στην επιχείρηση είναι κατ` ανώτατο αριθμό είκοσι (20) εργαζόμενοι. Κατά τα λοιπά, εφαρμόζεται η διάταξη της υποπερ. αγ` της παρ. 3 του άρθρου 368. Εάν δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση, συμβούλιο εργαζομένων και ένωση προσώπων ή δεν επιτευχθεί συμφωνία σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, μπορεί να εφαρμοσθεί το σύστημα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, μετά από έγγραφη συμφωνία του εργοδότη με τον εργαζόμενο. Σε κάθε περίπτωση, απαγορεύεται η καταγγελία της σύμβασης εργασίας για τον λόγο ότι ο εργαζόμενος δεν συναίνεσε σε διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
- Με επιχειρησιακές και κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας μπορεί να καθορίζεται άλλο σύστημα διευθέτησης χρόνου εργασίας, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου ή της επιχείρησης.
- Αν για οποιονδήποτε λόγο, ιδίως εξαιτίας παραίτησης ή απόλυσης του εργαζομένου, δεν εφαρμόζεται ή δεν ολοκληρώνεται η διευθέτηση του χρόνου εργασίας σύμφωνα με το παρόν άρθρο, έχουν πλήρη εφαρμογή όλες οι προστατευτικές διατάξεις που καθορίζουν τις συνέπειες της υπέρβασης του ημερήσιου και εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας.
- Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και για: α) εποχιακές επιχειρήσεις και β) εργαζομένους με σύμβαση εργασίας διάρκειας μικρότερης του ενός (1) έτους.
- Οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις και οι συμφωνίες της παρ. 6 κατατίθενται στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας, σύμφωνα με το άρθρο 398.
- Με το παρόν άρθρο δεν θίγονται οι σχετικές ρυθμίσεις του ν. 2602/1998 (Α` 83) ή άλλων ειδικών νόμων, που αποσκοπούν στην εξυγίανση φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
- Στην περίπτωση που λυθεί η σύμβαση εργασίας πριν από τη λήψη, εν όλω ή εν μέρει, του χρονικού αντισταθμίσματος που προβλέπεται κατά την περίοδο της μειωμένης απασχόλησης της παρ. 1, ο εργαζόμενος λαμβάνει, κατά τη λύση, αποζημίωση για τις υπερβάλλουσες ώρες που έχει απασχοληθεί σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 194.».
Άρθρο 8
Καταχώριση της ετήσιας άδειας στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 224 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην παρ. 3 του άρθρου 224 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 4 του α.ν. 539/1945 (Α΄ 229), περί χρονικής περιόδου χορήγησης της άδειας, επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις: α) στην περ. α΄ οι λέξεις «έως και μία (1) ώρα μετά την έναρξη πραγματοποίησής της» αντικαθίστανται από τις λέξεις «απογραφικά, εντός του πρώτου δεκαημέρου του μήνα που ακολουθεί τον μήνα χορήγησής της», β) η περ. γ΄ καταργείται, και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3. α) O εργοδότης αναγγέλλει ηλεκτρονικά στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ τη χορήγηση της άδειας απογραφικά, εντός του πρώτου δεκαημέρου του μήνα που ακολουθεί τον μήνα χορήγησής της.
β) Σε περίπτωση μη τήρησης της υποχρέωσης της περ. α) επιβάλλονται από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα σε βάρος του εργοδότη κυρώσεις, σύμφωνα με το άρθρο 572.
γ) [Καταργείται].».
Άρθρο 9
Χρονική κατάτμηση άδειας – Αντικατάσταση άρθρου 225 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Το άρθρο 225 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 8 του ν. 549/1977 (Α΄ 55), περί χρονικής κατάτμησης της άδειας, αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 225
Χρονική κατάτμηση της άδειας
- Η άδεια λαμβάνεται, καταρχήν, αδιαίρετη σε συνεχείς ημέρες. Ο εργαζόμενος δύναται, κατ΄ εξαίρεση, να λαμβάνει μέρος της αδείας του, σύμφωνα με τις προσωπικές του ανάγκες, κατόπιν έγγραφου αιτήματός του και αποδοχής από τον εργοδότη. Υποχρεωτικά ένα τουλάχιστον μέρος της αδείας περιλαμβάνει περισσότερες των έξι (6) εργασίμων ημερών επί εξαήμερης εβδομαδιαίας εργασίας και των πέντε (5) εργασίμων ημερών επί πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας ή προκειμένου περί ανηλίκων των δώδεκα (12) εργασίμων ημερών.
- Το αίτημα του εργαζόμενου, καθώς και η απόφαση του εργοδότη δεν απαιτούν έγκριση από την αρμόδια υπηρεσία της Επιθεώρησης Εργασίας, διατηρούνται στην επιχείρηση επί πέντε (5) έτη, σε ηλεκτρονική ή έντυπη μορφή, και είναι στη διάθεση των Επιθεωρητών Εργασίας.».
Άρθρο 10
Ακατάσχετο, ανεκχώρητο και αφορολόγητο του επιδόματος γονικής άδειας – Προσθήκη παρ. 13 στο άρθρο 231 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 231 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 28 του ν. 4808/2021 (Α΄ 101), περί γονικής άδειας, προστίθεται παρ. 13 ως εξής:
«13. Το επίδομα γονικής άδειας είναι αφορολόγητο, ανεκχώρητο και ακατάσχετο στα χέρια του Δημοσίου ή τρίτων, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης αντίθετης διάταξης, δεν δεσμεύεται και δεν συμψηφίζεται με βεβαιωμένα χρέη στη φορολογική διοίκηση, στο δημόσιο, στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, στα νομικά πρόσωπα των τελευταίων και στα ασφαλιστικά ταμεία ή στα πιστωτικά ιδρύματα για το δημόσιο και για τρίτους, και δεν προσμετράται στο συνολικό, πραγματικό ή τεκμαρτό οικογενειακό εισόδημα.».
Άρθρο 11
Επέκταση της άδειας μητρότητας στην αναδοχή – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 236 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην παρ. 2 του άρθρου 236 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 11 του ν. 2874/2000 (Α΄286), περί άδειας μητρότητας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο, μετά από τις λέξεις «η εργαζόμενη που υιοθετεί τέκνο», προστίθενται οι λέξεις «ή γίνεται ανάδοχος τέκνου», β) προστίθεται δεύτερο εδάφιο, γ) στο τρίτο εδάφιο, γα) στο τέλος της περ. α) προστίθενται οι λέξεις «, και ως «εργαζόμενη που γίνεται ανάδοχος τέκνου» νοείται η εργαζόμενη γυναίκα, η οποία είναι εγγεγραμμένη στο Εθνικό Μητρώο Υποψήφιων Αναδόχων Γονέων και μετά από δικαστική απόφαση ή εισαγγελική διάταξη ή σύμβαση ή διάταξη ανακριτή ή απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης της ανατίθεται η πραγματική φροντίδα ή η επιμέλεια ανηλίκου», γβ) στην περ. β), προστίθεται υποπερ. βγ) και η παρ. 2 του άρθρου 236, μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Η τεκμαιρόμενη μητέρα του άρθρου 1464 του Αστικού Κώδικα (π.δ. 456/1984, Α’ 164), που αποκτά τέκνο με τη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας, καθώς και η εργαζόμενη που υιοθετεί τέκνο ή γίνεται ανάδοχος τέκνου από την ένταξη του παιδιού στην οικογένεια και έως την ηλικία των οκτώ (8) ετών, δικαιούνται το μεταγενέθλιο τμήμα της άδειας μητρότητας, που ορίζεται στην προηγούμενη παράγραφο, καθώς και τις πάσης φύσεως αποδοχές και επιδόματα που συνδέονται με αυτήν, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις επιμέρους καταστατικές διατάξεις του φορέα ασφάλισής τους. Αν εργαζόμενη ανάδοχος τέκνου κάνει χρήση της άδειας του παρόντος και εν συνεχεία υιοθετήσει το τέκνο, δεν δικαιούται εκ νέου την άδεια. Για την εφαρμογή της παρούσας:
α) Ως «εργαζόμενη που υιοθετεί τέκνο» νοείται η εργαζόμενη γυναίκα, η οποία είναι εγγεγραμμένη στο Εθνικό Μητρώο Υποψηφίων Θετών Γονέων και μετά από απόφαση της αρμόδιας κοινωνικής υπηρεσίας παραλαμβάνει, για φροντίδα και ανατροφή με σκοπό την υιοθεσία, παιδί από κοινωνική υπηρεσία της κατά περίπτωση Μονάδας Παιδικής Προστασίας και Φροντίδας ή άλλου φορέα που έχει υπό την προστασία του το παιδί ή από τον φυσικό γονέα ή τους φυσικούς γονείς του παιδιού ακόμη και πριν την έκδοση της δικαστικής απόφασης υιοθεσίας, και
ως «εργαζόμενη που γίνεται ανάδοχος τέκνου» νοείται η εργαζόμενη γυναίκα, η οποία είναι εγγεγραμμένη στο Εθνικό Μητρώο Υποψήφιων Αναδόχων Γονέων και μετά από δικαστική απόφαση ή εισαγγελική διάταξη ή σύμβαση ή διάταξη ανακριτή ή απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης της ανατίθεται η πραγματική φροντίδα ή η επιμέλεια ανηλίκου.
β) Ως «ένταξη του παιδιού στην οικογένεια» νοείται:
βα) η ημερομηνία φυσικής παράδοσης, για φροντίδα και ανατροφή με σκοπό την υιοθεσία, του παιδιού στην «εργαζόμενη που υιοθετεί τέκνο» από την κατά περίπτωση Μονάδα Παιδικής Προστασίας και Φροντίδας ή από όποιον άλλον φορέα έχει υπό την προστασία του το παιδί, όπως αποδεικνύεται από σχετικό έγγραφο της αρμόδιας κοινωνικής υπηρεσίας, ή από τον φυσικό γονέα ή τους φυσικούς γονείς του παιδιού ακόμη και πριν την έκδοση της δικαστικής απόφασης υιοθεσίας, όπως αποδεικνύεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο που συνάπτει η «εργαζόμενη που υιοθετεί τέκνο» με τον φυσικό γονέα ή τους φυσικούς γονείς του παιδιού, ή
ββ) η ημερομηνία, κατά την οποία καθίσταται τελεσίδικη η δικαστική απόφαση που αναγνωρίζει αλλοδαπή απόφαση υιοθεσίας από την εργαζόμενη που υιοθετεί τέκνο, ή
βγ) η ημερομηνία έκδοσης της δικαστικής απόφασης που κηρύσσει την αναδοχή ή της εισαγγελικής διάταξης που διατάσσει ως προσωρινό μέτρο την αναδοχή, σύμφωνα με το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα, ή η ημερομηνία σύναψης της σύμβασης με τους αναδόχους γονείς ή η ημερομηνία έκδοσης της δικαστικής απόφασης που επιβάλλει την αναδοχή ως αναμορφωτικό ή θεραπευτικό μέτρο, σύμφωνα με το άρθρο 18 του ν. 4538/2018 (Α’ 85) σε συνδυασμό με τα άρθρα 122 ή 123 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), ή η ημερομηνία έκδοσης της διάταξης ανακριτή που επιβάλλει την αναδοχή ως περιοριστικό όρο, σύμφωνα με το πέμπτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 283 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ν. 4620/2019, Α’ 96), ή η ημερομηνία έκδοσης της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει την αναδοχή, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 46 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ή η ημερομηνία έκδοσης της απόφασης του Υπουργού Δικαιοσύνης που θέτει τον ανήλικο υπό διοικητική επιμέλεια, σύμφωνα με το άρθρο 8 του π.δ. 49/1979 (Α’ 11).
Η προθεσμία για την υποβολή αιτήματος για χορήγηση του μεταγενέθλιου τμήματος του επιδόματος μητρότητας (επιδόματος λοχείας) αρχίζει από την ένταξη του παιδιού στην οικογένεια.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄
ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΟΥΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ – ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΡΟΥΣ Ε΄ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Άρθρο 12
Αναγγελία της οικειοθελούς αποχώρησης στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» – Τροποποίηση άρθρου 330 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 330 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 38 του ν. 4488/2017 (Α΄ 137), περί αναγγελίας λύσης της σύμβασης εργασίας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 3, αα) στο πρώτο εδάφιο, i) μετά από τις λέξεις «για διάστημα μεγαλύτερο των», οι λέξεις «πέντε (5)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τριών (3)», ii) μετά από τις λέξεις «επιπλέον χρονικό διάστημα», οι λέξεις «πέντε (5)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2)», iii) η λέξη «αναρτάται» αντικαθίσταται από τις λέξεις «δηλώνεται υπευθύνως», β) προστίθεται δεύτερο εδάφιο, γ) στο νέο τρίτο εδάφιο, οι λέξεις «την επόμενη εργάσιμη ημέρα της λήξης» αντικαθίστανται από τις λέξεις «εντός δύο (2) εργάσιμων ημερών από τη λήξη», β) προστίθεται παρ. 6 και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις το άρθρο 330 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 330
Αναγγελία λύσης της σύμβασης εργασίας
- Ο εργοδότης υποχρεούται να αναγγέλλει, με ηλεκτρονική υποβολή των σχετικών εντύπων που προβλέπονται στην υπ’ αρ. 40331/13.9.2019 απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (Β΄ 3520) στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, κάθε περίπτωση οικειοθελούς αποχώρησης εργαζομένου ή αυτοδίκαιης λύσης της δοκιμαστικής περιόδου ή συναινετικής λύσης της σύμβασης εργασίας, όπως εθελουσία έξοδος, ή καταγγελίας σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου ή λήξης σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου το αργότερο τέσσερις (4) εργάσιμες ημέρες από την ημέρα αποχώρησης του εργαζομένου ή καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου ή λήξης της σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου ή κάθε άλλης περίπτωσης λύσης ή λήξης της σύμβασης εργασίας.
- Η αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης του εργαζομένου συνοδεύεται υποχρεωτικά από ηλεκτρονικά σαρωμένο έντυπο υπογεγραμμένο ιδιοχείρως από τον εργοδότη και τον εργαζόμενο ή από έγγραφο που φέρει ηλεκτρονική υπογραφή τους ή έγγραφο ψηφιακά βεβαιωμένο και από τους δύο μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr ΕΨΠ), σύμφωνα με το άρθρο 27 του ν. 4727/2020 (Α΄ 184), περί της έκδοσης εγγράφων μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης.
- Η αδικαιολόγητη (αυθαίρετη) αποχή του εργαζομένου από την εργασία για διάστημα μεγαλύτερο των τριών (3) συναπτών εργάσιμων ημερών μπορεί να θεωρηθεί ως καταγγελία της σύμβασης εκ μέρους του, εφόσον προηγουμένως έχει παρέλθει επιπλέον χρονικό διάστημα δύο (2) συναπτών εργάσιμων ημερών από την υποχρεωτική όχλησή του από τον εργοδότη του, η οποία α) δηλώνεται υπευθύνως στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ και β) αποδεικνύεται με κάθε πρόσφορο γραπτό τρόπο. Ο εργαζόμενος λαμβάνει αυτόματα ειδοποίηση της δήλωσης του εργοδότη περί όχλησης και μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής «MyErgani». Στην περίπτωση αυτή, ο εργοδότης υποχρεούται, εντός δύο (2) εργάσιμων ημερών από τη λήξη του διαστήματος του πρώτου εδαφίου, να αναγγείλει την οικειοθελή αποχώρηση του εργαζομένου στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, χωρίς να απαιτείται η υπογραφή του εργαζομένου.
- Αν ο εργοδότης δεν τηρήσει εμπρόθεσμα τις υποχρεώσεις αναγγελίας οικειοθελούς αποχώρησης, η σύμβαση εργασίας θεωρείται ότι λύθηκε με άτακτη καταγγελία του εργοδότη.
- Οι παρ. 2, 3 και 4 δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση επίσχεσης εργασίας.
- Σε περίπτωση οικειοθελούς αποχώρησης, ο εργαζόμενος δύναται να υποβάλει ο ίδιος την αναγγελία της παρ. 1.».
Άρθρο 13
Μονομερής βλαπτική μεταβολή – Τροποποίηση άρθρου 343 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 343 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 7 του ν. 2112/1920 (A΄ 67), περί μονομερούς βλαπτικής μεταβολής, προστίθεται τέταρτο εδάφιο και το άρθρο 343 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 343
Μονομερής βλαπτική μεταβολή
Κάθε μονομερής μεταβολή των όρων της σύμβασης εργασίας, βλαπτική για τον εργαζόμενο, θεωρείται ως καταγγελία αυτής, για την οποία ισχύουν οι διατάξεις του παρόντος Τμήματος. Ως τέτοια θεωρείται σε κάθε περίπτωση η μετάθεση του εργαζομένου σε γραφείο το οποίο λειτουργεί στην αλλοδαπή, εφόσον δεν αποδέχεται τη μετάθεση ο μετατιθέμενος εργαζόμενος. Επίσης, θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η πέραν των δύο (2) μηνών καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζομένου από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης. Επίσης, θεωρείται ως μονομερής βλαπτική μεταβολή η αδικαιολόγητη μείωση των πάσης φύσεως αποδοχών του εργαζόμενου εξαιτίας της ένταξης του εργοδότη στο σύστημα της ψηφιακής κάρτας εργασίας του άρθρου 580 ή της εφαρμογής του συστήματος της ψηφιακής κάρτας εργασίας του άρθρου 580.».
Άρθρο 14
Προστασία από την απόλυση λόγω άρνησης παροχής υπερωριακής εργασίας – Προσθήκη υποπερ. γιε) στην περ. γ) της παρ. 1 του άρθρου 350 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην περ. γ) της παρ. 1 του άρθρου 350 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 66 του ν. 4808/2021 (A’ 101), περί προστασίας από τις απολύσεις, προστίθεται υποπερ. γιε) ως εξής:
«γιε) των εργαζομένων που αρνούνται την παροχή υπερωριακής απασχόλησης και η άρνησή τους αυτή δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 194.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄
ΨΗΦΙΑΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΡΟΥΣ Γ΄ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Άρθρο 15
Κατάργηση υποχρέωσης τήρησης εγγράφων στον χώρο εργασίας – Τροποποίηση παρ. 3 και 6 άρθρου 572 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
- Στην παρ. 3 του άρθρου 572 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 24 του ν. 3996/2011 (Α΄170), περί διοικητικών κυρώσεων σε περίπτωση παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας, καταργούνται οι υποπερ. βα), ββ), βε) και βστ) και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3. Προκειμένου περί των κάτωθι ευθέως αποδεικνυόμενων παραβάσεων της νομοθεσίας, επιβάλλεται, κατά περίπτωση, διοικητική κύρωση της περ. Α΄ της παρ. 1 του παρόντος άρθρου ή και της παρ. 3 του άρθρου 26 του ν. 3996/2011, μόλις αυτές διαπιστωθούν, κατά δέσμια αρμοδιότητα του Επιθεωρητή Εργασίας που διενήργησε τον έλεγχο και χωρίς πρόσκληση για ακρόαση του εργοδότη:
α) στις περιπτώσεις της παρ. 3 του άρθρου 26 του ν. 3996/2011 και
β) στις εξής περιπτώσεις:
βα) [Καταργείται],
ββ) [Καταργείται],
βγ) μη τήρησης στον τόπο εκτέλεσης του έργου βιβλίου ημερήσιων δελτίων απασχολούμενου προσωπικού στην εκτέλεση οικοδομικών και τεχνικών έργων,
βδ) μη ανάρτησης κανονισμού εργασίας σε υπόχρεες επιχειρήσεις,
βε) [Καταργείται],
βστ) [Καταργείται],
βζ) μη χρήσης ή/και μη χορήγησης Μέσων Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) σε οικοδομικές εργασίες,
βη) μη επίδειξης της απαιτούμενης άδειας σε χειριστές Μηχανημάτων Έργου,
βθ) μη επίδειξης πιστοποιητικού απαλλαγής από επικίνδυνα αέρια σε ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες,
βι) μη επίδειξης πιστοποιητικού ελέγχου ανυψωτικών μηχανημάτων,
βια) μη επίδειξης του βιβλίου δρομολογίων των οδηγών φορτηγών αυτοκινήτων και οδηγών τουριστικών λεωφορείων,
βιβ) μη τήρησης στον τόπο εκτέλεσης του έργου αντιγράφου του εντύπου της αναγγελίας για κάθε ημέρα απασχόλησης του προσωπικού που απασχολείται για την εκτέλεση οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου,
βιγ) μη καταχώρισης στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ του αριθμού κυκλοφορίας του μοτοποδηλάτου ή της μοτοσυκλέτας που χρησιμοποιείται για την εκτέλεση της εργασίας για τη μεταφορά ή διανομή προϊόντων και αντικειμένων.
Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης καθορίζονται κάθε θέμα σχετικό με την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου, η συμπλήρωση των παραβάσεων όσο και η εισαγωγή εξαιρέσεων από αυτήν.».
- Στην παρ. 6 του άρθρου 572 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου, το πρώτο εδάφιο καταργείται και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«6. Το πιστοποιητικό ελέγχου ανυψωτικών μηχανημάτων πρέπει να βρίσκεται πάνω στο Μηχάνημα Έργου στο οποίο διενεργείται ο έλεγχος, όπως προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις, και ο χειριστής Μηχανήματος Έργου είναι υποχρεωμένος να φέρει την άδεια του χειριστή. Το πιστοποιητικό απαλλαγής από επικίνδυνα αέρια που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία πρέπει να βρίσκεται πάνω στο πλοίο στο οποίο εκτελούνται οι ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες. Η μη τήρηση των παραπάνω υποχρεώσεων από την επιχείρηση επισύρει τις διοικητικές κυρώσεις του παρόντος άρθρου.».
Άρθρο 16
Υποβολή στοιχείων στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 577 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην παρ. 1 του άρθρου 577 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε η παρ. 2 του άρθρου 73 του ν. 4808/2021 (Α΄ 101), περί σκοπού και λειτουργίας του Πληροφοριακού Συστήματος ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην περ. α), οι λέξεις «Η σύμβαση εργασίας και» διαγράφονται, β) στην περ. β) διαγράφονται οι λέξεις «τροποποίηση της σύμβασης εργασίας και η σχετική», γ) η περ. ε) αντικαθίσταται, δ) προστίθενται εδάφια δεύτερο και τρίτο και η παρ. 1 του άρθρου 577 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ υποβάλλονται, σε ψηφιακή μορφή, τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την εποπτεία της αγοράς εργασίας και ιδίως τα παρακάτω:
α) Η αναγγελία πρόσληψης του εργαζομένου,
β) κάθε δήλωση μεταβολών στοιχείων της εργασιακής σχέσης του εργαζομένου με το έντυπο «Δήλωση Στοιχείων Εργασιακής Σχέσης» και ιδίως τα στοιχεία που σχετίζονται με μεταβολή αποδοχών, μετατροπή σύμβασης ορισμένου χρόνου σε αορίστου, μετατροπή μερικής-εκ περιτροπής σε πλήρη απασχόληση, αλλαγή ειδικότητας, μεταβολή προσώπου του εργοδότη, ωράριο εργασίας στο πλαίσιο συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας,
γ) η κτήση ή η απώλεια μιας από τις ιδιότητες της περ. α’ του άρθρου 2 της Διεθνούς Συμβάσεως της Διεθνούς Διασκέψεως της Ουασινγκτώνος που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2269/1920 (Α’ 145),
δ) η αναγγελία της λύσης της σύμβασης εργασίας (απόλυση ή οικειοθελής αποχώρηση ή λήξη συμφωνημένου χρόνου ή κοινή συμφωνία) που γίνεται με την υποβολή του εντύπου «Έντυπο λύσης της Σχέσης Εργασίας»,
ε) η ψηφιακή οργάνωση χρόνου εργασίας,
στ) το μητρώο παραβατικότητας,
ζ) το «Λευκό Μητρώο Συνεπών Επιχειρήσεων ΠΕΡΣΕΑΣ»,
η) στοιχεία για τον υπολογισμό των Ετήσιων Μονάδων Εργασίας (Ε.Μ.Ε.).
Ο εργαζόμενος έχει πρόσβαση, πληροφορείται και αποθηκεύει όλες τις δηλώσεις που υποβάλλει ο εργοδότης στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, καθώς και εν γένει όλα τα στοιχεία της εργασιακής του σχέσης που τηρούνται στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, μέσω του πληροφοριακού συστήματος «MyErgani», που είναι διαθέσιμο μέσω της σχετικής ιστοσελίδας και της σχετικής ηλεκτρονικής εφαρμογής. Επιπλέον, ο εργαζόμενος δύναται να λαμβάνει απευθείας στην κινητή του συσκευή ειδοποιήσεις για κάθε νέα δήλωση του εργοδότη, η οποία τον αφορά, εφόσον έχει εγκαταστήσει την ηλεκτρονική εφαρμογή.».
Άρθρο 17
Δημιουργία ηλεκτρονικής εφαρμογής «Ergani» – Προσθήκη άρθρου 577Α στον Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στον Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), μετά από το άρθρο 577, προστίθεται άρθρο 577Α ως εξής:
«Άρθρο 577Α
Δημιουργία ηλεκτρονικής εφαρμογής «Ergani»
- Δημιουργείται ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή με την ονομασία «Ergani», μέσω της οποίας κάθε εργοδότης δύναται να χρησιμοποιεί το Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» (Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ) του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Η εφαρμογή του πρώτου εδαφίου είναι διαθέσιμη δωρεάν και μπορεί να εγκατασταθεί σε «έξυπνες» κινητές συσκευές («smartphones»).
- Ο εργοδότης συνδέεται στην εφαρμογή της παρ. 1 με τους εξατομικευμένους κωδικούς για το Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ και αναρτά, υποβάλλει και τροποποιεί τις δηλώσεις και τα έντυπα που υποβάλλονται στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ.».
Άρθρο 18
Αναγγελία έναρξης εργασίας στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» – Αντικατάσταση άρθρου 578 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Το άρθρο 578 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 21 του ν. 5053/2023 (Α΄ 158), περί ανάρτησης όρων εργασίας στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ», αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 578
Αναγγελία έναρξης εργασίας στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ»
- α) Κάθε εργοδότης, ο οποίος προσλαμβάνει εργαζόμενο με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, υποχρεούται να αναρτήσει ηλεκτρονικά στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, πριν από την έναρξη της εργασίας, την Ψηφιακή Αναγγελία Έναρξης Εργασίας, η οποία περιέχει, ιδίως, τους ουσιώδεις όρους εργασίας που προβλέπονται στο άρθρο 73.
β) Για την ισχύ της Ψηφιακής Αναγγελίας Έναρξης Εργασίας της περ. α) απαιτείται η υπογραφή αυτής από τον εργαζόμενο ιδιοχείρως ή με εγκεκριμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή με ψηφιακή βεβαίωση μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr – ΕΨΠ) ή με αποδοχή αυτής από τον εργαζόμενο μέσω του πληροφοριακού συστήματος «MyErgani» που λειτουργεί στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ.
- Για κάθε μεταβολή των όρων εργασίας ο εργοδότης υποβάλλει ηλεκτρονικά στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ την Ψηφιακή Δήλωση Μεταβολής Στοιχείων Εργασιακής Σχέσης, η οποία πρέπει να γίνει αποδεκτή από τον εργαζόμενο με έναν από τους τρόπους της περ. β) της παρ. 1.
- Ο εργοδότης εκπληρώνει την υποχρέωσή του για παροχή πληροφοριών, βάσει του άρθρου 75, με τη γνωστοποίηση της Ψηφιακής Αναγγελίας Έναρξης Εργασίας της περ. α) της παρ. 1 στον εργαζόμενο.».
Άρθρο 19
Πρόσληψη για κάλυψη επειγουσών αναγκών – Προσθήκη άρθρου 578Α στον Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στον Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), μετά από το άρθρο 578, προστίθεται άρθρο 578Α ως εξής:
«Άρθρο 578Α
Πρόσληψη για κάλυψη επειγουσών αναγκών
- Κάθε εργοδότης δύναται να προσλαμβάνει εργαζόμενους για την κάλυψη επειγουσών αναγκών με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, διάρκειας έως δύο (2) ημερών την εβδομάδα, μέσω ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής «Ταχείας Πρόσληψης».
- Πριν από την έναρξη της απασχόλησης, ο εργοδότης δηλώνει μέσω της ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής της παρ. 1 στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, τους ουσιώδεις όρους εργασίας που προβλέπονται στο άρθρο 73. Εφόσον πρόκειται για εργαζόμενο αλλοδαπό ή ανήλικο, μέσω της ίδιας εφαρμογής υποβάλλονται και τα αναγκαία έγγραφα που αποδεικνύουν τη νόμιμη πρόσβαση στην αγορά εργασίας.
- Ο εργαζόμενος λαμβάνει ειδοποίηση για την πρόταση προς σύναψη της σύμβασης της παρ. 1 και των όρων της παρ. 2, μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής «MyErgani», και πρέπει να την αποδεχθεί, μέσω της ίδιας ηλεκτρονικής εφαρμογής, πριν από την έναρξη της απασχόλησης. Σε περίπτωση τροποποιήσεων των δηλωθέντων στοιχείων ο εργοδότης αποστέλλει εκ νέου ηλεκτρονική ειδοποίηση, ως προς τα μεταβληθέντα στοιχεία, και ο εργαζόμενος πρέπει να αποδεχθεί την τροποποίηση, το αργότερο έως την έναρξη του αρχικά δηλωμένου ωραρίου ή έως την έναρξη τυχόν μεταβληθέντος ωραρίου, όποιο από τα δύο είναι νωρίτερα.
- Η αποστολή ηλεκτρονικής ειδοποίησης-πρότασης για σύναψη της σύμβασης εκ μέρους του εργοδότη και η αποδοχή της από τον εργαζόμενο ισοδυναμούν και αντικαθιστούν: α) την αναγγελία έναρξης εργασίας του άρθρου 578, β) τη δήλωση ψηφιακής οργάνωσης του χρόνου εργασίας και γ) την αναγγελία λύσης σύμβασης εργασίας του άρθρου 330.
- Αν ο εργαζόμενος βρεθεί να απασχολείται χωρίς να έχει γίνει η ανωτέρω πρόταση και αποδοχή, επιβάλλονται οι διοικητικές κυρώσεις του άρθρου 5 του ν. 4554/2018 (Α΄ 130), περί διοικητικών κυρώσεων για αδήλωτη εργασία και του άρθρου 572 του παρόντος.
- Σε κάθε περίπτωση πρόσληψης μέσω της εφαρμογής του παρόντος, εφαρμόζονται οι προστατευτικές για τον εργαζόμενο διατάξεις που συνδέονται με τη σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας του, καθώς και η υποχρέωση σήμανσης ψηφιακής κάρτας εργασίας του άρθρου 580.».
Άρθρο 20
Ευέλικτη προσέλευση – Χρόνος προετοιμασίας – Μονές σημάνσεις – Προσθήκη παρ. 2Α, 2Β και 2Γ στο άρθρο 580 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 580 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 74 του ν. 4808/2021 (Α΄101), περί ψηφιακής κάρτας εργασίας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) προστίθενται παρ. 2Α, 2Β και 2Γ, β) στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 3, οι λέξεις «βάσει των στοιχείων που εισάγονται με τη χρήση της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας» διαγράφονται και το άρθρο 580 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 580
Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας
- Επιχειρήσεις εργοδότες υποχρεούνται να διαθέτουν και να λειτουργούν ηλεκτρονικό σύστημα μέτρησης του χρόνου εργασίας των εργαζομένων τους, άμεσα συνδεδεμένο και διαλειτουργικό, σε πραγματικό χρόνο, με το Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ.
- Η μέτρηση του χρόνου εργασίας πραγματοποιείται με τη χρήση ψηφιακής κάρτας εργασίας. Με τη χρήση της, καταγράφεται σε πραγματικό χρόνο στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ κάθε μεταβολή που αφορά στον χρόνο εργασίας των εργαζομένων, όπως ιδίως, η ώρα έναρξης και λήξης της εργασίας, το διάλειμμα, η υπέρβαση του νομίμου ωραρίου εργασίας και κάθε είδους άδεια.
2Α. Οι επιχειρήσεις – εργοδότες που έχουν ενταχθεί στον μηχανισμό της ψηφιακής κάρτας εργασίας και την έχουν ενεργοποιήσει δύνανται να συμφωνούν εγγράφως με τους εργαζόμενους τους ευέλικτη προσέλευση μέχρι χρονικό διάστημα εκατό είκοσι (120) λεπτών ημερησίως. Αν υπάρχει τέτοια συμφωνία, η έναρξη της εργασίας είναι δυνατή από τη δηλωθείσα έναρξη του ωραρίου στην ψηφιακή οργάνωση του χρόνου εργασίας και έως τη λήξη του χρόνου της ευέλικτης προσέλευσης.
2Β. Η σήμανση της ψηφιακής κάρτας πρέπει να πραγματοποιείται: α) κατά την έναρξη του δηλωθέντος ωραρίου, μετά από τον χρόνο προετοιμασίας προς ανάληψη εργασίας, και β) κατά τη λήξη του δηλωθέντος ωραρίου, πριν από τον χρόνο προετοιμασίας προς αποχώρηση. Στις επιχειρήσεις – εργοδότες που ανήκουν κατά κύρια δραστηριότητα (βάσει ΚΑΔ) στον κλάδο της βιομηχανίας, ο χρόνος προετοιμασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τριάντα (30) λεπτά πριν από την έναρξη της εργασίας και τα τριάντα (30) λεπτά μετά από τη λήξη της εργασίας. Στις επιχειρήσεις – εργοδότες όλων των κλάδων, πλην αυτών του προηγούμενου εδαφίου, ο χρόνος προετοιμασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δέκα (10) λεπτά πριν από την έναρξη της εργασίας και τα δέκα (10) λεπτά μετά από τη λήξη της εργασίας. Εάν κατά τον ανωτέρω χρόνο βρεθεί εργαζόμενος να απασχολείται πραγματικά, επιβάλλονται από την Επιθεώρηση Εργασίας οι προβλεπόμενες διοικητικές κυρώσεις βάσει του άρθρου 572.
2Γ. Η διαπίστωση πλέον του αριθμού των τριών (3) μονών σημάνσεων τον μήνα ανά εργαζόμενο, όταν δεν δικαιολογείται από τη φύση ή την οργάνωση του χρόνου εργασίας ή γεγονός ανωτέρας βίας ή αντικειμενική αδυναμία, και οφείλεται σε αμέλεια του εργαζόμενου, συνιστά αιτία ελέγχου από την Επιθεώρηση Εργασίας στο πλαίσιο της ανάλυσης εκτίμησης κινδύνου.
- Τα στοιχεία της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας διασταυρώνονται με τα στοιχεία που αναγράφονται στην Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (Α.Π.Δ.) που υποβάλλεται από την επιχείρηση. Είναι δυνατή η αυτοματοποιημένη προσυμπλήρωση της Α.Π.Δ. από το Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ.
- Η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας αξιοποιείται από την Επιθεώρηση Εργασίας για τον έλεγχο τήρησης του ωραρίου των επιχειρήσεων. Εάν, κατά τον επιτόπιο έλεγχο σε επιχείρηση, διαπιστωθεί ότι η ψηφιακή κάρτα εργαζόμενου δεν είναι ενεργοποιημένη, επιβάλλεται στον εργοδότη πρόστιμο δέκα χιλιάδων πεντακοσίων (10.500) ευρώ ανά εργαζόμενο που δεν έχει ενεργοποιημένη ψηφιακή κάρτα. Αν σε τρεις (3) ελέγχους, εντός χρονικού διαστήματος δώδεκα (12) μηνών, διαπιστωθεί η παράβαση της παρούσας επιβάλλεται προσωρινή διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης για χρονικό διάστημα δεκαπέντε (15) ημερών.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄
ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 21
Εξουσιοδοτικές διατάξεις – Τροποποίηση περ. δ) παρ. 5 και προσθήκη παρ. 9 και 10 στο άρθρο 586 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
- Στην περ. δ) της παρ. 5 του άρθρου 586 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 79 του ν. 4808/2021 (Α΄ 101), περί εξουσιοδοτικών διατάξεων, μετά από τις λέξεις «βάσει των καταχωρίσεων που γίνονται», οι λέξεις «με χρήση της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας» αντικαθίστανται από τις λέξεις «στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» και η περ. δ) διαμορφώνεται ως εξής:
«δ) η δυνατότητα αυτοματοποιημένης προσυμπλήρωσης της Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης (Α.Π.Δ.) βάσει των καταχωρίσεων που γίνονται στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ».
- Στο άρθρο 586 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου προστίθενται παρ. 9 και 10 ως εξής:
«9. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, καθορίζονται οι δηλώσεις οι οποίες εντάσσονται σταδιακά στην ηλεκτρονική εφαρμογή του άρθρου 577Α, οι αναγκαίες διαλειτουργικότητες με άλλα πληροφοριακά συστήματα, ο χρόνος έναρξης της παραγωγικής λειτουργίας της εφαρμογής, και ρυθμίζεται κάθε άλλο αναγκαίο, τεχνικό ή άλλο ζήτημα σχετικά με τη λειτουργία της ηλεκτρονικής εφαρμογής του άρθρου 577Α.
- Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, καθορίζονται η διαλειτουργικότητα της ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής της παρ. 1 του άρθρου 578Α με το Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, οι όροι εργασίας που δηλώνονται από τον εργοδότη, η αποδοχή τους από τον εργαζόμενο, καθώς και κάθε άλλο αναγκαίο ζήτημα για την εφαρμογή του άρθρου 578Α.».
Άρθρο 22
Καταργούμενες διατάξεις
- Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργούνται:
α) το άρθρο 63 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 10 του ν. 4808/2021 (Α΄ 101), περί πολιτικών εντός επιχείρησης για τη διαχείριση εσωτερικών καταγγελιών.
β) οι παρ. 4 και 5 του άρθρου 190 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου, με τις οποίες κωδικοποιήθηκε το άρθρο 10 του ν. 5053/2023 (Α΄158) περί ελάχιστης προβλεψιμότητας της εργασίας.
- Από την 1η Ιανουαρίου 2026, καταργούνται:
α) το άρθρο 579 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου, με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 16 του ν. 2874/2000 (Α΄186), περί υποχρέωσης αναγγελίας προσωπικού και όρων εργασίας. Σε οποιαδήποτε διάταξη γίνεται αναφορά στον «Πίνακα Προσωπικού» νοείται πλέον η «Ψηφιακή Οργάνωση Χρόνου Εργασίας»,
β) η παρ. 2 του άρθρου 53 του ν. 4611/2019 (Α΄ 79), περί έναρξης ισχύος της καταχώρισης της κανονικής άδειας στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ,
γ) η περ. 2 της υποπαρ. ΙΑ.5 της παρ. ΙΑ του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 (Α΄ 85), περί ετήσιας καταχώρισης της κανονικής άδειας στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ.
Παρατηρήσεις του SolidarityNow
επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας – Στήριξη στον Εργαζόμενο – Προστασία στην Πράξη»
Το SolidarityNow συμμετέχει στη δημόσια διαβούλευση με βασική μέριμνα την ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων και τη διασφάλιση ενός πλαισίου εργασίας που ανταποκρίνεται στις παρούσες κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες. Η εμπειρία μας από την καθημερινή επαφή με εργαζόμενους/ες, ιδίως με τους πιο ευάλωτους, μας επιβάλλει να αξιολογούμε κάθε μεταρρύθμιση με γνώμονα την πραγματική της επίδραση στην καθημερινότητα και την σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων.
Αναγνωρίζουμε ότι στο σχέδιο νόμου περιλαμβάνονται σημαντικές θετικές προβλέψεις, κυρίως στο πεδίο της υγείας, της προστασίας της οικογένειας και της ενσωμάτωσης διεθνών συμβάσεων. Η κατοχύρωση του επιδόματος γονικής άδειας ως αφορολόγητου, ανεκχώρητου και ακατάσχετου θωρακίζει ουσιαστικά το εισόδημα των οικογενειών. Η επέκταση της άδειας μητρότητας σε ανάδοχες μητέρες αποτελεί έμπρακτη αναγνώριση του ρόλου της ανάδοχης οικογένειας. Η ενσωμάτωση διεθνών συμβάσεων για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία και για την καταπολέμηση της αναγκαστικής εργασίας αναβαθμίζει το θεσμικό πλαίσιο και εναρμονίζει το θεσμικό πλαίσιο με τα διεθνή πρότυπα προστασίας. Ωστόσο, την ίδια στιγμή εισάγονται διατάξεις που αντί να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την καθημερινότητά τους.
Πιο συγκεκριμένα, ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι οι διατάξεις που εισάγουν «ευελιξία» στον χρόνο εργασίας δεν ευνοούν τελικά την οικογενειακή ζωή, ούτε ανταποκρίνονται στις ανάγκες των γονέων και ιδιαίτερα των μητέρων εργαζόμενων. Η χώρα μας βρίσκεται ήδη αντιμέτωπη με ένα δημογραφικό αδιέξοδο, και θα περίμενε κανείς ότι οι θεσμικές παρεμβάσεις θα ενίσχυαν τη στήριξη της οικογενειακής ζωής. Με διατάξεις όπως το 13ωρο και η διευθέτηση του χρόνου εργασίας καταργείται η έννοια της ανάπαυσης, στοιχειώδες δικαίωμα που συνδέεται άμεσα με την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Επιπλέον, αυτές οι ρυθμίσεις δεν λαμβάνουν υπόψη την ιδιαιτερότητα πολλών επαγγελμάτων, στα οποία η εντατικοποίηση του χρόνου εργασίας οδηγεί αναπόφευκτα σε εξουθένωση και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Στην πραγματικότητα, οι προτεινόμενες διατάξεις αντί να αποτελούν κίνητρο παραμονής των νέων εργαζομένων στη χώρα, θα εντείνουν τη φυγή εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού προς το εξωτερικό, υπονομεύοντας τις πολιτικές για την αντιστροφή του brain drain και την προσέλκυση ανθρώπινου δυναμικού.
Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν, ότι η ίδια η σχέση εργοδότη–εργαζομένου είναι εκ των πραγμάτων ετεροβαρής, και σε αυτό το πλαίσιο η «συναίνεση» που προβάλλεται ως δικλείδα ασφαλείας, δεν πρόκειται για ελεύθερη επιλογή, αλλά για αποτέλεσμα εξαναγκασμού υπό την απειλή απώλειας της εργασίας. Έτσι, οι διατάξεις αυτές δεν εκσυγχρονίζουν την αγορά εργασίας αλλά την απορρυθμίζουν, περιορίζοντας τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων, αποδυναμώνοντας τις συλλογικές συμβάσεις και τελικά δημιουργώντας ένα ασταθές εργασιακό περιβάλλον. Η εμπειρία αλλά και η διεθνής πρακτική δείχνουν ότι τέτοιες ρυθμίσεις ενέχουν σοβαρό κίνδυνο καταστρατήγησης, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου οι μηχανισμοί ελέγχου παραμένουν περιορισμένοι.
Συνολικά, δημιουργείται ένα εργατικό δίκαιο που φαίνεται να «φωτογραφίζει» συγκεκριμένους τομείς τους οποίους η χώρα προτάσσει ως βασικούς κλάδους απασχόλησης, όπως ο τουρισμός, η εστίαση και ο κατασκευαστικός κλάδος. Αντί να σχεδιάζεται ένα θεσμικό πλαίσιο που να στηρίζεται στις ανάγκες των εργαζομένων, οικοδομείται ένα σύστημα που προσαρμόζεται κυρίως στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Και αυτό σε ένα πλαίσιο, όπου η εργατική νομοθεσία των τελευταίων ετών έχει ήδη ελαστικοποιήσει και διευρύνει σημαντικά τους όρους εργασίας. Οι αλλαγές αυτές έχουν επιβαρύνει τις συνθήκες εργασίας. Οι νέες ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου έρχονται να εντείνουν αυτή την τάση, χειροτερεύοντας και αποδυναμώνοντας ακόμη περισσότερο τη θέση των εργαζομένων. Η κατεύθυνση αυτή εγκυμονεί τον κίνδυνο να διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, να εντείνει την ανασφάλεια και τελικά να υπονομεύσει τον ίδιο τον διακηρυκτικό στόχο της νομοθεσίας, ήτοι την ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων.
Οι παρατηρήσεις μας που ακολουθούν εστιάζουν στα άρθρα όπου εκτιμούμε ότι απαιτούνται βελτιώσεις ή αναθεωρήσεις, με στόχο ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα ενισχύει την απασχόληση χωρίς να υπονομεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Στο πνεύμα αυτό, καταθέτουμε αναλυτικά σχόλια ανά άρθρο.
Παρατηρήσεις επί των άρθρων:
Άρθρο 6 – Υπερωρίες και ανώτατο όριο απασχόλησης
Η διάταξη επιτρέπει την απασχόληση μέχρι 12 ώρες ημερησίως, και μαζί με τη διευθέτηση του άρθρου 7, μπορεί να οδηγήσει σε 13ωρη ημερήσια απασχόληση, καταργώντας στην πράξη την προβλεπόμενη εννιάωρη ανάπαυση μεταξύ δύο βαρδιών, που αποτελεί βασική εγγύηση για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων. Η πρόβλεψη ότι ο εργαζόμενος «έχει δικαίωμα να αρνηθεί» την υπερωριακή εργασία δεν επαρκεί για να αντισταθμίσει την ανισορροπία στη σχέση εξάρτησης. Στην πράξη, η συναίνεση του εργαζομένου ενδέχεται να μην είναι ελεύθερη, αλλά να παρέχεται υπό καθεστώς πίεσης και φόβου, φόβου απόλυσης, μη ανανέωσης της σύμβασης κλπ.
Η συγκεκριμένη ρύθμιση όχι μόνο δεν παρέχει ουσιαστική προστασία, αλλά εκθέτει τον εργαζόμενο σε ακόμη μεγαλύτερη επισφάλεια, καθώς διευκολύνει τη χρήση των υπερωριών. Η επίκληση της συναίνεσης ενδέχεται να είναι προσχηματική, αφού σε ένα πλαίσιο έντονης εξάρτησης από τον εργοδότη ο εργαζόμενος σπανίως έχει την πραγματική δυνατότητα να αρνηθεί. Ιδίως οι πλέον ευάλωτες κατηγορίες – νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας, γυναίκες με οικογενειακές υποχρεώσεις, μετανάστες και πρόσφυγες που συχνά αγνοούν τα δικαιώματά τους ή φοβούνται για τη διαμονή τους – καθώς και όσοι απασχολούνται σε χειρωνακτικά και επικίνδυνα επαγγέλματα, θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή πίεσης για αποδοχή εξαντλητικών ωραρίων. Έτσι, η διάταξη δεν δημιουργεί συνθήκες ευελιξίας, αλλά θεσμοθετεί ένα περιβάλλον αυξημένης καταχρηστικότητας και ανασφάλειας.
Είναι αλήθεια ότι σε ορισμένους κλάδους, όπως η τεχνολογία ή η έρευνα, η δυνατότητα ευρύτερης χρονικής ευελιξίας μπορεί να αξιοποιηθεί θετικά, καθώς συνδέεται με έργα που απαιτούν συγκυριακή ένταση εργασίας και κατόπιν περιόδους χαλάρωσης. Ωστόσο, όταν μιλάμε για το σύνολο των επαγγελμάτων και ειδικά για χειρωνακτικά επαγγέλματα η προοπτική 13 ωρών εργασίας θέτει σοβαρά ζητήματα υγείας και ασφάλειας.
Για τους λόγους αυτούς θεωρούμε ότι η διάταξη πρέπει να αναθεωρηθεί, με διατήρηση του σημερινού ανώτατου ημερήσιου ορίου υπερωρίας στις τρεις ώρες και με ρητή πρόβλεψη ότι το συνολικό ημερήσιο όριο απασχόλησης δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δέκα ώρες, ανεξαρτήτως συνδυασμών.
Άρθρο 7 – Διευθέτηση χρόνου εργασίας
Η ρύθμιση αυτή δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους., καθώς ανοίγει τον δρόμο για καταχρηστικές πρακτικές, αφού η συναίνεση του εργαζομένου ενδέχεται να παρέχεται υπό συνθήκες ανισότητας και φόβου. Στην πράξη, οι υπερωρίες ενδέχεται να εμφανίζονται ως διευθέτηση και, συνεπώς, να μην αμείβονται ως τέτοιες, στερώντας από τον εργαζόμενο την οικονομική αποζημίωση που δικαιούται.
Σε συγκεκριμένους κλάδους, όπως η τεχνολογία, η διευθέτηση μπορεί πράγματι να δώσει μεγαλύτερη ευελιξία και να λειτουργήσει θετικά. Ωστόσο, στην πλειονότητα των επαγγελμάτων και ιδίως σε επαγγέλματα που απαιτούν χειρωνακτική εργασία η ευελιξία αυτή σημαίνει στην πράξη αυξημένη καταπόνηση. Χωρίς ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς που να εγγυώνται ότι η συναίνεση και η συμφωνία του εργαζόμενου είναι πραγματικά ελεύθερη, το μέτρο καθίσταται προβληματικό και οδηγεί σε θεσμοθετημένη ανασφάλεια.
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η επίδραση της διάταξης στους πιο ευάλωτους εργαζόμενους. Για τις ομάδες αυτές, η υποτιθέμενη ευελιξία μετατρέπεται σε πραγματική εξάρτηση και καθιστά την άρνηση σχεδόν αδύνατη. Έτσι, η διάταξη δεν εξυπηρετεί την προσαρμογή των αναγκών της επιχείρησης με τρόπο που να σέβεται τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά θεσμοθετεί ένα πλαίσιο εντατικοποίησης και επισφάλειας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα η περίοδος αναφοράς για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας ήταν έξι μήνες. Τέλος, σε περίπτωση παραίτησης ή απόλυσης πριν ολοκληρωθεί ο συμψηφισμός, ο εργαζόμενος πρέπει να αποζημιώνεται για όλες τις ώρες που παρείχε πέραν του συμβατικού του ωραρίου.
Άρθρο 9 – Κατάτμηση κανονικής άδειας
Παρότι διατηρείται ένα ελάχιστο όριο συνεχόμενης άδειας, η δυνατότητα ευρύτερης κατάτμησης δημιουργεί τον κίνδυνο η άδεια να χάσει τον ουσιαστικό της χαρακτήρα ως περίοδος πραγματικής ανάπαυσης και αποσύνδεσης από την εργασία. Το αποτέλεσμα είναι η αποδυνάμωση ενός θεμελιώδους δικαιώματος που έχει άμεση συνάφεια με την προστασία της υγείας και της οικογενειακής ζωής.
Η κανονική άδεια αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα και πρέπει να παραμένει εγγυημένη ως συνεχής περίοδος ανάπαυσης. Είναι απαραίτητο να κατοχυρωθεί νομοθετικά η δυνατότητα των εργαζομένων να λαμβάνουν τουλάχιστον δύο συνεχόμενες εβδομάδες άδειας τον χρόνο. Παράλληλα, κάθε απόκλιση από αυτόν τον κανόνα πρέπει να είναι αντικειμενικά αιτιολογημένη και να υπόκειται σε έλεγχο, ώστε να αποφεύγεται η κατάχρηση. Μόνον έτσι θα εξασφαλιστεί ότι η ετήσια άδεια υπηρετεί τον σκοπό της: την αποκατάσταση των δυνάμεων του εργαζομένου και την προστασία της υγείας του, ιδίως για εκείνους που βρίσκονται σε συνθήκες αυξημένης ευαλωτότητας.
Άρθρο 12 – Αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης
Η ρύθμιση αυτή αλλοιώνει τον χαρακτήρα ενός θεμελιώδους δικαιώματος, καθώς μεταθέτει στον εργοδότη τη δυνατότητα να καταγγείλει εμμέσως τη σύμβαση, παρουσιάζοντάς το ως οικειοθελή αποχώρηση του εργαζομένου. Με τον τρόπο αυτόν, ο εργαζόμενος κινδυνεύει να χάσει όχι μόνο τη θέση εργασίας του αλλά και το δικαίωμα αποζημίωσης, αποκλειστικά λόγω μιας μονομερούς πράξης του εργοδότη. Οι συνέπειες της ρύθμισης είναι ιδιαίτερα επαχθείς για τις πιο ευάλωτες ομάδες της αγοράς εργασίας.
Επιπλέον, δεν υπάρχουν επαρκείς ελεγκτικοί μηχανισμοί που να μπορούν να εγγυηθούν την ορθή εφαρμογή της διάταξης και την πραγματική προστασία του εργαζομένου, γεγονός που αφήνει μεγάλα περιθώρια αυθαιρεσίας και κατάχρησης από την πλευρά του εργοδότη.
Η συγκεκριμένη διάταξη πρέπει να αποσυρθεί. Σε κάθε περίπτωση λύσης της εργασιακής σχέσης απαιτείται η ρητή και αποδεδειγμένη συναίνεση του εργαζομένου. Ακόμη και σε περίπτωση αδικαιολόγητης απουσίας, η λύση της σχέσης θα πρέπει να λογίζεται ως καταγγελία από τον εργοδότη, και όχι ως οικειοθελής αποχώρηση.
Άρθρο 19 – Ταχεία πρόσληψη
Η ρύθμιση αυτή δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για την ουσία της προστασίας των εργαζομένων. Αν και φαινομενικά διευκολύνει την κάλυψη έκτακτων αναγκών, στην πράξη εγκυμονεί τον κίνδυνο γενικευμένης χρήσης βραχύβιων και αποσπασματικών συμβάσεων, που θα αντικαταστήσουν σταθερές θέσεις πλήρους ή μερικής απασχόλησης.
Για τον λόγο αυτό, η διάταξη πρέπει να αναθεωρηθεί ριζικά. Αν παραμείνει, πρέπει να περιοριστεί αυστηρά σε εξαιρετικές και απολύτως τεκμηριωμένες περιπτώσεις, να συνοδεύεται από ανώτατα όρια ανά εργαζόμενο και ανά επιχείρηση, καθώς και από αυστηρό έλεγχο από την Επιθεώρηση Εργασίας. Σε διαφορετική περίπτωση, κινδυνεύει να καταστεί εργαλείο αντικατάστασης σταθερών θέσεων με ακραία ελαστικές μορφές εργασίας, επιτείνοντας την ανασφάλεια και τις κοινωνικές ανισότητες.
Άρθρο 20 – Ευέλικτη προσέλευση και χρόνος προετοιμασίας
Η εισαγωγή της λεγόμενης ευέλικτης προσέλευσης μέχρι και 120 λεπτά από το δηλωμένο ωράριο, σε συνδυασμό με τον ορισμό του χρόνου προετοιμασίας εκτός ωραρίου, συνιστά υπονόμευση της προστασίας του χρόνου εργασίας. Πρόκειται για ρύθμιση που θολώνει τα όρια ανάμεσα σε εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο, επιτρέποντας στον εργοδότη να μεταβάλλει στην πράξη την έναρξη και λήξη του ωραρίου χωρίς σαφές πλαίσιο, και να αξιοποιεί τον χρόνο πριν και μετά την εργασία χωρίς αυτός να αναγνωρίζεται ως απασχόληση.
Η πρόβλεψη αυτή δεν έχει καμία σχέση με την έννοια της ευελιξίας προς όφελος του εργαζομένου· αντιθέτως, αφαιρεί τη δυνατότητα ουσιαστικού προγραμματισμού της καθημερινότητας και καθιστά τον εργαζόμενο διαρκώς διαθέσιμο, σε βάρος της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του. Ιδίως ο χρόνος προετοιμασίας συνιστά de facto απλήρωτη εργασία, καθώς σε πολλούς κλάδους, όπως η βιομηχανία, η εστίαση ή η καθαριότητα, η προετοιμασία δεν είναι αδρανής περίοδος αλλά πραγματική και απαιτητική απασχόληση. Στην πραγματικότητα, η εφαρμογή της θα διευρύνει τα περιθώρια αυθαιρεσίας, θα πολλαπλασιάσει τις γκρίζες ζώνες απλήρωτης εργασίας και θα ενισχύσει την επισφάλεια. Για τους λόγους αυτούς, το άρθρο 20 δεν πρέπει να υιοθετηθεί.
Άρθρο 9 – Πρόταση ΣΕΦΥΜΕΝ:
Θεωρούμε ότι η αξιολογούμενη ρύθμιση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο επειδή μπορεί να δημιουργηθεί πρόβλημα στις επιχειρήσεις του κλάδου, ιδιαίτερα σε περιόδους σώρευσης εργασίας, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να παραμείνουν οι 2 εξαιρέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 225 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121) και αφορούν την κατάτμηση της άδειας, προσαρμοσμένες και εναρμονισμένες με τις αλλαγές που επιφέρει η αξιολογούμενη ρύθμιση, και συγκεκριμένα:
1. Προτείνεται να προστεθεί: Να επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση με απόφαση του εργοδότη, η κατάτμηση του χρόνου άδειας εντός του αυτού ημερολογιακού έτους σε δύο περιόδους, εξαιτίας ιδιαίτερα σοβαρής ή επείγουσας ανάγκης της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης. Υποχρεωτικά ένα μέρος της άδειας περιλαμβάνει περισσότερες των έξι (6) εργάσιμων ημερών επί εξαήμερης εργασίας και των πέντε (5) εργάσιμων ημερών επί πενθήμερης εργασίας ή προκειμένου περί ανηλίκων των δώδεκα (12) εργάσιμων ημερών.
2. Προτείνεται να προστεθεί ως διακριτή παράγραφος: Ειδικά, σε περιπτώσεις επιχειρήσεων που απασχολούν τακτικό και εποχικό προσωπικό και παρουσιάζουν ιδιαίτερη σώρευση εργασίας που οφείλεται στο είδος ή στο αντικείμενο εργασιών τους, σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο του έτους, για το τακτικό προσωπικό, ο εργοδότης δύναται με απόφασή του να χορηγεί το τμήμα της άδειας που περιλαμβάνει περισσότερες των έξι (6) εργάσιμων ημερών επί εξαήμερης εργασίας και των πέντε (5) εργάσιμων ημερών επί πενθήμερης εργασίας ή προκειμένου περί ανηλίκων των δώδεκα (12) εργάσιμων ημερών, οποτεδήποτε εντός του ημερολογιακού έτους. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου αυτής διέπονται κατά τα λοιπά από τις διατάξεις της νομοθεσίας για την άδεια.
Από τον ΣΕΑΕΦΚ – Σύλλογος Εργαζομένων στην Αποκατάσταση Επιπτώσεων Φυσικών Καταστροφών-,
έχει διατυπωθεί αναλυτική Παρέμβαση στο Μέρος Β ́ του Σχεδίου Νόμου /
Προτεινόμενο Άρθρο – Πρωτόκολλο Υγείας και Ασφάλειας σε εκτός έδρας αποστολές.
ΜΟΝΙΜΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ https://www.opengov.gr/minlab/?c=12550
Συνοπτικό Παράρτημα -Προτεινόμενες Διατάξεις Υ&Α για εκτός έδρας
αποστολές κλιμακίων της Γενικής Γραμματείας Αποκατάστασης Φυσικών
Καταστροφών και Κρατικής Αρωγής:
Άρθρο 1 – Έγκριση αποστολής Κάθε εντολή εκτός έδρας αποστολής κλιμακίου
εκδίδεται υποχρεωτικά κατόπιν έγκρισης Τεχνικού Ασφαλείας και, όπου
απαιτείται, Ιατρού Εργασίας, οι οποίοι υπάγονται στην κεντρική διοίκηση του
Υπουργείου. Η έγκριση αφορά τον προληπτικό έλεγχο συνθηκών και την τήρηση
των μέτρων Υγείας & Ασφάλειας πριν την αναχώρηση.
Άρθρο 2 – Safety Officer πεδίου Σε κάθε κλιμάκιο ορίζεται Safety Officer με
καθήκοντα εφαρμογής και παρακολούθησης των προβλεπομένων μέτρων Υ&Α
κατά τη διάρκεια της αποστολής.
Άρθρο 3 – Ωράρια – Κόπωση Καθορίζονται ανώτατα όρια ημερήσιας και
εβδομαδιαίας απασχόλησης, υποχρεωτικά διαλείμματα και rotation προσωπικού,
με δυνατότητα power-nap όπου ενδείκνυται, ώστε να αποτρέπεται η κόπωση και η
μείωση της επιχειρησιακής ικανότητας.
Άρθρο 4 – Θερμικό στρες Εφαρμόζονται δείκτες/alerts (WBGT), μέτρα σκίασης,
επαρκής ενυδάτωση και προσαρμογή ωραρίου/ΜΑΠ για την πρόληψη θερμικού
στρες.
Άρθρο 5 – Πρόληψη λοιμώξεων (IPC) Θεσπίζονται κανόνες διαμονής και
μετακινήσεων (screening, αερισμός, καθαρισμοί, διαχείριση κρούσματος) σε
συνεργασία με τον ΕΟΔΥ.
Άρθρο 6 – Logistics ασφάλειας Καθορίζονται ελάχιστα πρότυπα διαμονής, σίτισης,
πόσιμου νερού, ασφαλών μεταφορών και σχέδιο εκκένωσης για κάθε αποστολή.
Άρθρο 7 – Ψυχική υγεία Μετά από κάθε κρίσιμο συμβάν προβλέπεται critical-
incident debrief, καθώς και πρόσβαση των εργαζομένων σε υπηρεσίες στήριξης
ψυχικής υγείας.
Άρθρο 8 – Ψηφιακή παρακολούθηση Η εφαρμογή των μέτρων Υ&Α
παρακολουθείται μέσω ψηφιακών εργαλείων (π.χ. ΗΡΙΔΑΝΟΣ), με δυνατότητα
καταγραφής, ελέγχου και επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.
———————————–
Θεωρούμε πως η ανωτέρω πρόταση που επιδιώκει την πρόβλεψη ενός σοβαρού καθεστώτος για την υπόθεση της Υγείας & Ασφάλειας για τις εκτός έδρας αποστολές της ΓΓΑΦΚΚΑ μπορούν να αποτελέσουν και γενικότερο υπόδειγμα, σε όλο το Δημόσιο Τομέα, με σχετική προσαρμογή στο είδος της εργασίας. Ο ΣΕΑΕΦΚ έχει στείλει το πλήρες υπόμνημα στον κ. Υπουργό και στον κ. Υφυπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, προσδοκώντας θετική τοποθέτηση, στο Υπουργείο Εργασίας, στο ΤΕΕ και σε Τεχνικούς/Επιστημονικούς φορείς, στην Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ., σε μεγάλες ομοσπονδίες, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΕΛΙΝΥΑΕ, κοινοβουλευτικούς τομείς και άλλους εμπλεκόμενους φορείς και στελέχη. Αποτελεί μέγιστη φροντίδα και κοινή υπόθεση η προστασία Υγείας & Ασφάλειας των εργαζομένων. Ο ΣΕΑΕΦΚ θα ζητήσει παρουσία στην Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, κατά τη συζήτηση Π. ΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΣ (Γεν. Γραμματέας ΣΕΑΕΦΚ)
Με το παρόν νομοσχέδιο επιλύονται κάποια θέματα του κλάδου μας. Θα θέλαμε όμως να επισημάνουμε ότι στην περίπτωση της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας στο άρθρο 20, παράγραφο 2Γ, ο αριθμός των 3 μονών χτυπημάτων/μήνα/εργαζόμενο δεν συνάδει με την πραγματική συχνότητα της εκ παραδρομής και λόγω αμέλειας τήρησης της διαδικασίας από τον εργαζόμενο. Θα πρέπει είτε ο αριθμός αυτός να αυξηθεί, είτε να υπάρχει κάποια διαδικασία αιτιολόγησης παραπάνω περιπτώσεων αμέλειας. Επίσης θεωρούμε ότι ο ποσό του προστίμου είναι πολύ υψηλό. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να δοθεί επαρκές μεταβατικό χρονικό διάστημα, διάρκειας τουλάχιστον 6 μηνών ώστε οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι να προσαρμοστούν χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος επιβολής προστίμου.
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), επισημαίνει ότι ο τίτλος του Σχεδίου Νόμου «Δίκαιη Εργασία για Όλους» δεν συνάδει το περιεχόμενό του και αυτό διότι:
α) Δεν προβλέπεται καμία ειδική μέριμνα για τους πλέον ευάλωτους εργαζόμενους, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και οι εργαζόμενοι με αναπηρία καθώς και οι εργαζόμενοι με χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις. Ενδεικτικά, απουσιάζουν ρυθμίσεις που να αφορούν: i) τη διευκόλυνση της παροχής εύλογων προσαρμογών μέσω της εφαρμογής προγράμματος χρηματοδότησης που να απευθύνεται σε όλους τους εργοδότες που επιθυμούν να προσλάβουν άτομα με αναπηρία και άτομα με χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις-αίτημα το οποίο η Ε.Σ.Α.μεΑ. έχει επανειλημμένα καταθέσει στην ελληνική Πολιτεία, ii) την εκπαίδευση των τεχνικών ασφαλείας σε ζητήματα προσβασιμότητας, αναπηρίας και χρόνιας πάθησης, iii) την υποχρέωση συμπερίληψης της διάστασης της αναπηρίας στην κατάρτιση των σχεδίων εκκένωσης των επιχειρήσεων σε περίπτωση κινδύνου, iv) την ενημέρωση των εργοδοτών και εργαζομένων σε θέματα αναπηρίας και χρόνιων παθήσεων και v) την παροχή πληροφοριών για την υγεία και την ασφάλεια, σε μορφές προσβάσιμες στους εργαζόμενους με αναπηρία. Σε αυτό το σημείο, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι η μη συμπερίληψη της διάστασης της αναπηρίας στις διατάξεις του εν λόγω σχεδίου νόμου, η οποία επιβάλλεται από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, την οποία η χώρα μας κύρωσε με τον ν.4074/2022 και ως εκ τούτου οφείλει να εφαρμόζει, και το Μέρος Δ΄ του ν.4488/2017, θα είχε αποφευχθεί εάν είχε προηγηθεί ουσιαστική διαβούλευση με την Ε.Σ.Α.μεΑ.
β) Η διεύρυνση του ημερήσιου ωραρίου εργασίας έως και 13 ώρες θα πλήξει δυσανάλογα τους εργαζόμενους με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, δεδομένου ότι λόγω της φύσης της αναπηρίας ή/και της χρόνιας πάθησής τους αδυνατούν να ανταποκριθούν σε εξαντλητικά ωράρια. Σε μια σχέση εργασίας όπου την εξουσία κατέχει πλήρως ο εργοδότης, το δικαίωμα του εργαζομένου να αρνηθεί την παροχή επιπλέον εργασίας μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί. Οι σχετικές ρυθμίσεις συνιστούν μορφή έμμεσης διάκρισης καθώς εγκυμονούν τον κίνδυνο τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις να στιγματιστούν ως «μη προσαρμόσιμα» ή «ανελαστικά». Αυτό, με τη σειρά του, θα αποθαρρύνει ακόμη περισσότερο τους εργοδότες από το να προχωρήσουν στην πρόσληψή τους, σε μια αγορά εργασίας, που όπως καταδεικνύουν τα διαθέσιμα δεδομένα, παραμένει μέχρι σήμερα για τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις πεδίο γεμάτο ανυπέρβλητους φραγμούς και διακρίσεις.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την: α) την «7η Έκθεση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία-Το Δικαίωμα στην Εργασία: Η κατάσταση απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (Απρίλιος 2023), η Ελλάδα μαζί με την Ιρλανδία, την Κροατία και την Ισπανία συγκαταλέγονται στις χώρες με το μικρότερο ποσοστό απασχόλησης ατόμων με αναπηρία μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) το 14ο Δελτίο του Παρατηρητηρίου Θεμάτων Αναπηρίας της Ε.Σ.Α.μεΑ. με τίτλο «Στοιχεία σοκ για την απασχόληση των ατόμων με αναπηρία: εκτός εργατικού δυναμικού η συντριπτική πλειονότητα!» (18.09.2023): i) Το ποσοστό των ατόμων με αναπηρία 20-64 ετών που μετέχουν στον ενεργό πληθυσμό (εργατικό δυναμικό) ανέρχεται σε 23,7%, ii) Το ποσοστό των απασχολούμενων ατόμων με σοβαρή αναπηρία 20-64 ετών ανέρχεται μόλις στο 18,4% με το χάσμα απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία, σε σύγκριση με τον πληθυσμό χωρίς αναπηρία, να υπολογίζεται στις 50 μονάδες, iii) Στο σύνολο των ανέργων με αναπηρία (20-64 ετών), το 65% αντιμετωπίζουν μακροχρόνια ανεργία, δηλαδή ανεργία που διαρκεί 12 μήνες ή και περισσότερο, iv) Το 57% των απασχολούμενων ατόμων με αναπηρία, βρήκαν εργασία μέσω φίλων, συγγενών ή γνωστών, έναντι αντίστοιχου ποσοστού 38% των ατόμων χωρίς αναπηρία, v) Ιδιαίτερα χαμηλό είναι το ποσοστό των ατόμων με αναπηρία που βρήκε εργασία μέσω της Δ.ΥΠ.Α. καθώς και όσων απευθύνθηκαν σε εργοδότες. Το ποσοστό των ατόμων με αναπηρία που αναφέρει τις αγγελίες ως επιτυχή τρόπο εύρεσης εργασίας είναι σχεδόν μηδενικό, vi) Ο δείκτης συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό στους νέους με αναπηρία από 15 ετών και ενήλικες έως 44 ετών βρίσκεται στο χαμηλό επίπεδο του 16%, vii) Ο δείκτης απασχόλησης των νέων με αναπηρία από 15 ετών και ενηλίκων ως 44 ετών ανέρχεται μόλις στο 12,5%, όταν στην ίδια ηλικιακή ομάδα, τα άτομα χωρίς αναπηρία είναι ενταγμένα στην απασχόληση σε ποσοστό 58% και δ) στην Εθνική Στρατηγική για τις Ενεργητικές Πολιτικές Απασχόλησης (Αύγουστος 2022) διαπιστώνεται ότι «Η υφιστάμενη κατάσταση στην αγορά εργασίας για τα άτομα με αναπηρία, οι πρακτικοί φραγμοί (π.χ. έλλειψη προσβασιμότητας του δομημένου περιβάλλοντος, των μέσων μαζικής μεταφοράς, των εργασιακών χώρων κ.α.) και τα στερεότυπα στις επιλογές των προσλήψεων, οδηγούν μεγάλο τμήμα των μη-ενεργών ατόμων σε εγκατάλειψη της προσπάθειας εξεύρεσης απασχόλησης και στη σταδιακή αποσύνδεση από την αγορά εργασίας και την οικονομική – αλλά και κοινωνική – δραστηριότητα. Προκειμένου να αναστραφεί η κατάσταση αυτή απαιτούνται συστηματικές προσπάθειες και ειδική στόχευση μέτρων και παρεμβάσεων στα άτομα με αναπηρία και τις ανάγκες τους» (σ. 38).
Υπενθυμίζεται ότι η Τράπεζα της Ελλάδος στην Έκθεσή της για την νομισματική πολιτική 2023-2024 (Ιούνιος του 2024) (διαθέσιμη στο: https://www.bankofgreece.gr/Publications/NomPol20232024.pdf) επισημαίνει πως το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής και των ατόμων με αναπηρία μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη στην περαιτέρω ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και να επηρεάσει αρνητικά την κοινωνική συνοχή (σελ. 23). Παράλληλα εκφράζει τη θέση ότι η πληθυσμιακή ομάδα των ατόμων με αναπηρία «[…] θα μπορούσε να αποτελέσει εν δυνάμει δεξαμενή εργατικού δυναμικού […]» (σελ. 95) και πως «Με κατάλληλες παρεμβάσεις […] μπορούν να προστεθούν στο εργατικό δυναμικό της χώρας επιπλέον εργαζόμενοι και να πλησιάσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο» (σελ. 95).
Πέραν όμως της αποθάρρυνσης των εργοδοτών, ακόμη και στην περίπτωση που οι εργαζόμενοι με αναπηρία εξαναγκαστούν να αποδεχθούν τέτοια ωράρια υπό τον φόβο της απόλυσης, είναι βέβαιο ότι η υγεία τους θα υποστεί σοβαρή και μη αναστρέψιμη επιβάρυνση.
Με αφορμή το εν λόγω Σχέδιο Νόμου, επανερχόμαστε στη θέση μας, όπως εκφράστηκε και με την υπ’ αριθμ. πρωτ. 790/02.09.2024 επιστολή μας προς τον Πρωθυπουργό (διαθέσιμη στο: https://www.esamea.gr/el/article/ston-prwthypoyrgo-k-mhtsotakh-gia-ta-empodia-sthn-eyresh-ergasias-gia-ta-atoma-me-anaphria), ότι είναι αναγκαία η εκπόνηση και εφαρμογή μιας εθνικής στρατηγικής για την ανατροπή του δομικού αποκλεισμού των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις από την αγορά εργασίας. Μόνο μέσω μιας ολιστικής και συντονισμένης προσπάθειας μπορούν να αρθούν τα υφιστάμενα εμπόδια -όπως η διακοπή των επιδομάτων αναπηρίας όταν τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις εργάζονται, η μη λειτουργία του συστήματος ποσόστωσης στον ιδιωτικό τομέα, ο χαρακτηρισμός «ανίκανος προς κάθε βιοποριστική εργασία» στα πιστοποιητικά αναπηρίας των Κ.Ε.Π.Α., η απουσία θεσμικού πλαισίου για την υποστηριζόμενη εργασία κ.ά.- και να εφαρμοστούν θετικά μέτρα που θα διευκολύνουν την ένταξη των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στην αγορά εργασίας.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι οι σχετικές διατάξεις του Μέρους Α΄ του Σχεδίου Νόμου βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 27 «Εργασία και Απασχόληση» της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (ν. 4074/2012). Το άρθρο 27 κατοχυρώνει το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις στην εργασία, απαγορεύει ρητά κάθε μορφή διάκρισης σε βάρος τους στον τομέα της απασχόλησης και υποχρεώνει τα συμβαλλόμενα κράτη να υιοθετούν θετικές πολιτικές και μέτρα για την ουσιαστική προώθηση της απασχόλησής τους στον ιδιωτικό τομέα. Για όλους τους προαναφερθέντες λόγους αιτούμαστε την άμεση απόσυρση των διατάξεων για το 13ωρο.
Λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο που διαμορφώνουν το άρθρο 21, παρ. 6 του Συντάγματος, οι απαιτήσεις του άρθρου 27 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (ν.4074/2012) και οι προβλέψεις της εθνικής νομοθεσίας (βλ. ν.4443/2016, ν.4488/2017-άρθρα 61 και 62, ν.4727/2020-Κεφάλαιο Η’), η Ε.Σ.Α.μεΑ. προτείνει τα ακόλουθα σε συγκεκριμένα άρθρα του Σχεδίου Νόμου:
1.Στο άρθρο 3 «Πολιτικές εντός επιχείρησης για την καταπολέμηση της βίας και της παρενόχλησης και για τη διαχείριση εσωτερικών καταγγελιών – Τροποποίηση άρθρου 62 Κώδικα Εργατικού Δικαίου», η παρ. 2 του άρθρου 62 να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«Άρθρο 62 Πολιτικές εντός της επιχείρησης για την καταπολέμηση της βίας και της παρενόχλησης και για τη διαχείριση εσωτερικών καταγγελιών.
[…]
2. Η πολιτική αυτή μπορεί να εντάσσεται σε ή να συνοδεύεται από πολιτική για την προώθηση της ισότητας ευκαιριών και την καταπολέμηση των διακρίσεων και περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον:
α) Εκτίμηση των κινδύνων βίας και παρενόχλησης στην εργασία,
β) μέτρα για την πρόληψη, τον έλεγχο, τον περιορισμό και την αντιμετώπιση των κινδύνων αυτών, καθώς και για την παρακολούθηση τέτοιων περιστατικών ή μορφών συμπεριφοράς,
γ) ενέργειες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του προσωπικού, σε προσβάσιμες μορφές για όλους,
δ) πληροφορίες για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των εργαζομένων και του εργοδότη, καθώς και των ατόμων που ασκούν το διευθυντικό δικαίωμα ή εκπροσωπούν τον εργοδότη, στο μέτρο και στον βαθμό της δικής τους ευθύνης, σε περίπτωση εκδήλωσης ή αναφοράς ή καταγγελίας τέτοιων περιστατικών, καθώς και για τη σχετική διαδικασία, οι οποίες παρέχονται σε προσβάσιμες μορφές στους εργαζόμενους με αναπηρία. [….]».
2. Στο Άρθρο 8 «Καταχώριση της ετήσιας άδειας στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ -Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 224 Κώδικα Εργατικού Δικαίου», να υπάρξει σχετική τροποποίηση ώστε η δήλωση της άδειας να γίνεται πριν από τη χορήγησή της, και όχι απογραφικά όπως αναφέρεται στην εν λόγω διάταξη, προκειμένου να είναι δυνατός ο έλεγχος από τις Υπηρεσίες της Επιθεώρησης Εργασίας.
3.Στο άρθρο 17 «Δημιουργία ηλεκτρονικής εφαρμογής ‘Ergani’–Προσθήκη άρθρου 577Α στον Κώδικα Εργατικού Δικαίου», το άρθρο 577Α να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«Άρθρο 577Α
Δημιουργία ηλεκτρονικής εφαρμογής «Ergani»
1.Δημιουργείται ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή με την ονομασία «Ergani», μέσω της οποίας κάθε εργοδότης δύναται να χρησιμοποιεί το Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» (Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ) του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Η εφαρμογή του πρώτου εδαφίου είναι διαθέσιμη δωρεάν και μπορεί να εγκατασταθεί σε «έξυπνες» κινητές συσκευές («smartphones»).
2.Ο εργοδότης συνδέεται στην εφαρμογή της παρ. 1 με τους εξατομικευμένους κωδικούς για το Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ και αναρτά, υποβάλλει και τροποποιεί τις δηλώσεις και τα έντυπα που υποβάλλονται στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ.
3.Η εφαρμογή είναι πλήρως προσβάσιμη στα άτομα με αναπηρία, σύμφωνα με το Κεφάλαιο Η του ν.4727/2020».
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 19
Πρόταση Εξορθολογισμού των Δηλούμενων Στοιχείων κατά την Πρόσληψη για Κάλυψη Επειγουσών Αναγκών – Άρθρο 587Α παρ. 2
Σύμφωνα με την παράγραφο 2 της ανωτέρω προτεινόμενης διάταξης του άρθρου 587Α, ο εργοδότης οφείλει να δηλώνει κατά την πρόσληψη, για την κάλυψη επειγουσών αναγκών, τους ουσιώδεις όρους του άρθρου 73. Συγκεκριμένα, απαιτείται η δήλωση των εξής στοιχείων:
α) Τα στοιχεία ταυτότητας των συμβαλλομένων μερών,
β) Ο τόπος παροχής της εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης παροχής σε διαφορετικά σημεία ή της δυνατότητας επιλογής από τον εργαζόμενο, εφόσον δεν ορίζεται συγκεκριμένος τόπος από τον εργοδότη, καθώς και η έδρα της επιχείρησης ή η κατοικία του εργοδότη,
γ) Η θέση ή ειδικότητα του εργαζομένου, ο βαθμός του, η κατηγορία ή ο κλάδος απασχόλησης και το αντικείμενο της εργασίας,
δ) Η ημερομηνία έναρξης της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας,
ε) Αν πρόκειται για ορισμένου χρόνου σχέση εργασίας, η ημερομηνία λήξης ή η προβλεπόμενη διάρκειά της,
στ) Τα στοιχεία του έμμεσου εργοδότη, σε περίπτωση παροχής εργασίας μέσω Ε.Π.Α.,
ζ) Η διάρκεια και οι όροι της δοκιμαστικής περιόδου (εφόσον συμφωνηθεί),
η) Η παρεχόμενη κατάρτιση (αν υπάρχει),
θ) Η διάρκεια άδειας με αποδοχές, καθώς και ο τρόπος και χρόνος χορήγησής της,
ι) Η διαδικασία λύσης της σύμβασης εργασίας (έγγραφη καταγγελία, προθεσμίες, αποζημίωση, ύπαρξη σπουδαίου λόγου),
ια) Οι αποδοχές του εργαζομένου, καθώς και η περιοδικότητα και ο τρόπος καταβολής τους,
ιβ) Όταν το ωράριο εργασίας είναι προβλέψιμο: η ημερήσια/εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας, οι όροι υπερωριακής ή πρόσθετης εργασίας και αμοιβής, καθώς και οι ρυθμίσεις αλλαγής βάρδιας,
ιγ) Όταν το ωράριο είναι μη προβλέψιμο:
η μεταβλητότητα του ωραρίου,
ο αριθμός των εγγυημένων αμειβόμενων ωρών,
οι ώρες και ημέρες αναφοράς,
η ελάχιστη προειδοποίηση πριν την ανάθεση εργασίας,
η προθεσμία ακύρωσης της ανάθεσης από τον εργοδότη,
ιδ) Η συλλογική σύμβαση που καθορίζει τους όρους εργασίας και οι φορείς που την υπογράφουν,
ιε) Οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης στους οποίους είναι ασφαλισμένος ο εργαζόμενος, καθώς και κάθε άλλη παροχή σχετική με την κοινωνική ασφάλιση.
Ωστόσο, η υποχρεωτική δήλωση όλων των ανωτέρω καταργεί τον χαρακτήρα μιας ταχείας (fast-track) πρόσληψης, η οποία αποσκοπεί στην κάλυψη επειγουσών αναγκών.
Πρόταση:
Προτείνεται, επομένως, η πρόβλεψη υποχρέωσης δήλωσης μόνο συγκεκριμένων βασικών στοιχείων για την ολοκλήρωση της fast-track πρόσληψης, και συγκεκριμένα των εξής:
Ονοματεπώνυμο συμβαλλομένων,
Α.Φ.Μ. των μερών,
Ημερομηνία έναρξης και λήξης της σύμβασης εργασίας,
Ωράριο απασχόλησης,
Ειδικότητα εργαζομένου.
Η περιορισμένη δήλωση των ανωτέρω στοιχείων ανταποκρίνεται καλύτερα στον σκοπό της διάταξης, δηλαδή την άμεση και ευέλικτη κάλυψη επειγουσών επιχειρησιακών αναγκών.
Σε κάθε περίπτωση, η πρόσληψη θα πρέπει να θεωρείται ολοκληρωμένη με μόνη την υποβολή της από τον εργοδότη στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ. Η νόμιμη απασχόληση του εργαζομένου να μπορεί να εκκινεί άμεσα με την υποβολή, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη υπογραφή του εργαζομένου.
Το πραγματικό γεγονός της ανάληψης εργασίας από τον εργαζόμενο να συνιστά σιωπηρή αποδοχή της fast-track πρόσληψης.
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 18
Πρόταση Τροποποιήσεων σχετικά με την Ψηφιακή Αναγγελία Έναρξης Εργασίας και τη Δήλωση Μεταβολής Στοιχείων Εργασιακής Σχέσης
Α. Ως προς την παράγραφο 1 της ανωτέρω διάταξης:
Προτείνεται, για την ισχύ της Ψηφιακής Αναγγελίας Έναρξης Εργασίας, να αρκεί η υποβολή αυτής από τον εργοδότη στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ. Με μόνη την υποβολή του εν λόγω εντύπου, να δύναται να εκκινήσει η νόμιμη απασχόληση του εργαζομένου, χωρίς να απαιτείται η υπογραφή του πριν από την έναρξη της εργασίας.
Το πραγματικό γεγονός της ανάληψης εργασίας από τον εργαζόμενο να συνιστά, από μόνο του, αποδοχή της Ψηφιακής Αναγγελίας Έναρξης Εργασίας.
Ακολούθως, να παρέχεται χρονικό περιθώριο επτά (7) ημερών από την πρόσληψη, εντός του οποίου ο εργαζόμενος θα μπορεί να αποδεχθεί τους όρους που περιλαμβάνονται στην Ψηφιακή Αναγγελία Έναρξης Εργασίας.
Περαιτέρω, προτείνεται η πρόβλεψη αποστολής ειδοποίησης από το ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ προς τον εργοδότη, κατά την αποδοχή της Ψηφιακής Αναγγελίας Έναρξης Εργασίας από τον εργαζόμενο.
Επιπλέον, προτείνεται να παρασχεθεί η δυνατότητα ανάκλησης της αναγγελίας πρόσληψης εντός 24 ωρών από την υποβολή της, χωρίς να απαιτείται η υπογραφή του εργαζομένου.
Παρατηρείται συχνά το φαινόμενο να αναγγέλλεται η πρόσληψη ενός μισθωτού από την προηγούμενη ημέρα, αλλά αυτός να μην εμφανίζεται την επομένη για να αναλάβει εργασία. Με το ισχύον καθεστώς, ο εργοδότης αναγκάζεται να προβεί σε επίδοση εξώδικης δήλωσης οικειοθελούς αποχώρησης, γεγονός που αφενός συνεπάγεται οικονομικό κόστος για τις επιχειρήσεις και αφετέρου έχει δυσμενείς συνέπειες για τους εργαζομένους, καθώς χάνουν το δικαίωμα επιδότησης ανεργίας.
Β. Αναφορικά με την παράγραφο 2 της ανωτέρω διάταξης:
Προτείνεται η τροποποίηση της διάταξης ώστε να προβλέπεται μόνο η δυνατότητα αποδοχής της Ψηφιακής Δήλωσης Μεταβολής Στοιχείων Εργασιακής Σχέσης από τον εργαζόμενο εντός επτά (7) ημερών. Εάν δεν υπάρξει ρητή αποδοχή εντός του διαστήματος αυτού, η υποβολή να θεωρείται νόμιμη και να τεκμαίρεται ότι οι τροποποιούμενοι όροι έχουν γίνει αποδεκτοί.
Επιπλέον, προτείνεται η πρόβλεψη αποστολής ειδοποίησης προς τον εργοδότη κατά την αποδοχή της μεταβολής από τον εργαζόμενο.
Τέλος, προτείνεται στην Ψηφιακή Δήλωση Μεταβολής Στοιχείων Εργασιακής Σχέσης να συμπεριληφθεί και η τροποποίηση των αποδοχών, με ταυτόχρονη κατάργηση του εντύπου Ε4 – Τροποποιητικού Αποδοχών.
Παρέμβαση της ΕΣΗΕΑ στην δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου με τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας – Στήριξη στον Εργαζόμενο – Προστασία στην Πράξη.
Πάγια θέση της ΕΣΗΕΑ είναι η ρύθμιση των όρων αμοιβής και εργασίας να επιτυγχάνεται μέσω ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων. Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, πιστό στο πνεύμα προηγουμένων νομοθετικών ρυθμίσεων, αν και δεν αποκλείει την συλλογική διαπραγμάτευση, εξακολουθεί ωστόσο να επιτρέπει την διευθέτηση του χρόνου εργασίας μέσω ατομικής διαπραγμάτευσης. Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι εργαζόμενοι θα επωφεληθούν από την δυνατότητα τετραήμερης εργασίας, θεωρούμε τουλάχιστον παράδοξο σε μια εποχή όπου ο διακηρυγμένος στόχος της Πολιτείας είναι η ενίσχυση του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ένα τέτοιο μείζον ζήτημα να επαφίεται στο πεδίο της ατομικής διαπραγμάτευσης όπου αυτονόητα η ισχύς των μερών είναι ανισοβαρής. Επιπροσθέτως ενθαρρύνεται η γενικευμένη απροθυμία των εργοδοτών να προσέλθουν σε συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Είναι θετική η πρόβλεψη ακυρότητας της απόλυσης εργαζομένου ο οποίος αρνείται την παροχή υπερωριακής εργασίας, ωστόσο αν η άρνηση αυτή αντίκειται στην καλή πίστη η απόλυση νομιμοποιείται. Εν προκειμένω η εξάρτηση ενδεχόμενης άρνησης του εργαζομένου από την ad hoc ερμηνεία μιας αόριστης νομικής έννοιας όπως είναι η έννοια της καλής πίστης καθιστά την κατ’ αρχήν θετική πρόβλεψη του νομοσχεδίου ένα διαρκές διακύβευμα με αβέβαιη για τον εργαζόμενο κατάληξη και μάλιστα με απαίτηση χρόνου και κόστους που συνεπάγεται η προσφυγή στην Δικαιοσύνη. Η ατέλεια της συγκεκριμένης ρύθμισης επιτείνεται δε έτι περαιτέρω από την αύξηση των ωρών της νόμιμης υπερωρίας από τρεις σε τέσσερις η οποία οδηγεί σε εξαντλητικό ημερήσιο ωράριο εργασίας έως δεκατρείς ώρες σε έναν μόνο εργοδότη.
Περαιτέρω η σχεδιαζόμενη δυνατότητα κατάτμησης του χρόνου αδείας, αν και προβλέπεται ότι θα γίνεται κατόπιν σχετικού αιτήματος του εργαζομένου και η συγκεκριμένη δυνατότητα θα ήταν βολική για κάποιους, θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε καταχρήσεις αν οι εργοδότες υποχρεώσουν του ς εργαζομένους τους να αιτηθούν την συγκεκριμένη κατάτμηση. Για τον λόγοι αυτό είναι κομβικός ο ρόλος της Επιθεώρησης Εργασίας ως θεσμοθετημένου προστάτη των εργαζομένων απέναντι σε κάθε μορφή εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Τέλος θα πρέπει να ενταθούν οι έλεγχοι τήρησης του ωραρίου από την Επιθεώρηση εργασίας αξιοποιώντας φυσικά τις νέες δυνατότητες του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ καθώς, ειδικά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το φαινόμενο της απλήρωτης υπερεργασίας και υπερωρίας είναι ευρέως διαδεδομένο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 12
Αναφορικά με την παρ. 1 της ανωτέρω διάταξης του άρθρου 330 του π.δ. 62/2025, προτείνεται η επαναφορά της ρύθμισης του άρθρου 6 παρ. 1δ του ν. 2972/2001, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 65 του ν. 3996/2011, σύμφωνα με την οποία ο εργοδότης είχε την υποχρέωση να αναγγέλλει στον ΟΑΕΔ, μέσα σε οκτώ (8) ημέρες, κάθε περίπτωση οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού, πέραν των υποχρεώσεών του για αναγγελία πρόσληψης ή καταγγελίας σύμβασης εργασίας.
Προτείνεται, επομένως, η προθεσμία υποβολής των σχετικών εντύπων να επανέλθει σε οκτώ (8) ημερολογιακές ημέρες, καθώς ο χρόνος των τεσσάρων (4) εργασίμων ημερών είναι εξαιρετικά σύντομος.
Περαιτέρω, αναφορικά με την παρ. 2 του άρθρου 330 του π.δ. 62/2025, προτείνεται η κατάργηση της υπογραφής του εργαζομένου ως προϋπόθεσης για την αναγγελία της οικειοθελούς αποχώρησης, όπως ίσχυε πριν την εφαρμογή του άρθρου 38 παρ. 2 του ν. 4488/2017.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 8
Με την υπ’ αριθμ. 113169/2023 ΥΑ (ΦΕΚ Β’ 7421/28-12-2023) προβλέφθηκε ότι ο εργοδότης υποβάλλει στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» δήλωση στοιχείων αδειών εργαζομένων απογραφικά, εντός του επόμενου ημερολογιακού μήνα από τον μήνα χορήγησής τους.
Προτείνεται η τροποποίηση της ως άνω διάταξης, ώστε να εναρμονιστεί με την προαναφερόμενη Υπουργική Απόφαση, όσον αφορά τον χρόνο υποβολής της κανονικής άδειας στο ΠΣ «ΕΡΓΑΝΗ». Συγκεκριμένα, να οριστεί ότι η υποβολή μπορεί να πραγματοποιείται έως το τέλος του επόμενου μήνα από τον μήνα χορήγησής της – και όχι εντός του πρώτου δεκαημέρου του επόμενου μήνα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6
Με την παρ. 3 του ανωτέρω άρθρου αυξάνεται το ημερήσιο όριο νόμιμης υπερωρίας από 3 ώρες σε 4, ενώ το ετήσιο όριο παραμένει στις 150 ώρες. Προτείνεται η αναλογική αύξηση και του ετησίου ορίου στις 200 ώρες, προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες της αγοράς εργασίας και ειδικά στον κλάδο του τουρισμού.
Η αύξηση μόνο του ημερήσιου ορίου νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης, χωρίς παράλληλη και αναλογική αύξηση του ετήσιου ορίου υπερωριών, καθιστά τη ρύθμιση ατελή και δεν θα μπορέσει να επιτύχει τον επιδιωκόμενο σκοπό, που είναι η κάλυψη των αυξημένων αναγκών εργασίας που προκύπτουν από την έλλειψη προσωπικού.
Αρθρο 8:
Σύμφωνα με την ΥΑ 113169/2023 – η οποία τροποποίησε την ΥΑ 49758/2022 (Άρθρο
πρώτο παρ. 3 περ. iii ) ορίστηκε ότι τα στοιχεία αδειών εργαζομένων δηλώνονται
απογραφικά εντός του επόμενου ημερολογιακού μήνα από το μήνα
χορήγησής τους)». Τί ισχύει τελικά; Να αποσαφηνιστεί. Σήμερα, το σύστημα του ΠΣ Εργάνη δέχεται τη δήλωση μέχρι το τέλος του επόμενου ημερολογιακού μήνα.
Αρθρο 9:
Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται 5 ή 6 ημέρες, όχι «περισσότερες από 5 ή 6». Ναδιευκρινιστεί η πρόβλεψη, ώστε να μην υπάρχουν παρερμηνείες.
Αρθρο 12:
Να εφαρμοστεί η δυνατότητα ανάρτησης της οικειοθελούς αποχώρησης, χωρίς την
υπογραφή του μισθωτού (όπως στο παρελθόν), δεδομένου ότι το οπλοστάσιο των
μισθωτών αναφορικά με την οφειλή νόμιμης αποζημίωσης είναι τεράστιο (πέρα των διοικητικών προστίμων και ποινική ευθύνη του νομίμου εκπροσώπου). Σε κάθε περίπτωση, να διαγραφεί η πρόβλεψη για το ότι αν παρέλθει η προθεσμία των 2 ημερών, η λύση μετατρέπεται σε άτακτη καταγγελία (άκυρη απόλυση δηλαδή). Μία τυπική παράλειψη δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να έχει αυτή τη
συνέπεια, αφού θα οφείλεται αποζημίωση απόλυσης και η καταγγελία θα είναι άκυρη, ελλείψει έγγραφου τύπου. Σε κάθε περίπτωση, να προβλεφθεί ότι οι 2 ημέρες της προθεσμίας είναι εργάσιμες.
Αρθρο 20:
Να καταργηθεί η πρόβλεψη περί έγγραφης συμφωνίας της ευέλικτης προσέλευσης. Να ισχύσει ό,τι ισχύει και σήμερα (συμφωνία, αλλά να αποδεικνύεται με κάθε πρόσφορο μέσο). Εξαιρετικά επιβαρυντική πρόβλεψη και γραφειοκρατική, η οποία θα πρέπει να επαναλαμβάνεται σε τυχόν μεταβολές των λειτουργικών αναγκών του εργοδότη. Σε κάθε περίπτωση, να προβλεφθεί ότι δεν αφορά το
υπάρχον προσωπικό, αλλά το μελλοντικό μόνον.
Αρθρο 22:
Να καταργηθεί από σήμερα η εν λόγω υποβολή – η Ανεξάρτητη Αρχή έχει όλα τα
μέσα ήδη για να κάνει τους ελέγχους της (έχειόλα τα στοιχεία on line). Η κατά παραγγελία σύμβαση δεν πρέπει να υφίσταται ως πρόβλεψη στο σύνολό της, διότι δε θα έπρεπε να είχε ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο, βάσει της σχετικής Οδηγίας της ΕΕ. Πρέπει να προστεθεί στην κατάργηση των υποβολών,
τόσο η προαναγγελία της τηλεργασίας, η οποία θα πρέπει να μπορεί να γίνεται
απολογιστικά, όσο και η υποβολή του Ε8,αλλά και οι τροποποιητικές δηλώσεις του ωραρίου σε απόκλιση από τη δηλωθείσα απασχόληση. Το ψηφιακό χτύπημα είναι η πλήρης απόδειξη της εργασίας, ενώ οι δηλώσεις αυτές βαρύνουν υπέρμετρα τα τμήματα Ανθρωπίνου Δυναμικού, με τη δημιουργία περιττής γραφειοκρατίας.
Άλλωστε, υπάρχει ήδη σχετική πρόβλεψη από τον Νόμο 5053/2023.
Άρθρο 5
Στο άρθρο 5 στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 113 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου όπως διαμορφώθηκε, να προστεθεί το εξής εδάφιο: «Τον έγγραφο τύπο τον αναπληρώνει ωστόσο η αναγγελία πρόσληψης μερικής απασχόλησης του εργαζόμενου μέσω του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ»
Με την πρόβλεψη αυτή, πέραν του ότι διευκολύνεται η διαχείριση των εργασιακών συμβάσεων τόσο από την Επιθεώρηση Εργασίας όσο και από τον εργοδότη, διασφαλίζεται επαρκής προστασία και για τον εργαζόμενο, δοθέντος ότι με την τροποποίηση του άρθρου 577 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου, όπως αυτή περιέχεται στο άρθρο 16 του παρόντος νομοσχεδίου, ο εργαζόμενος έχει άμεση και ανεμπόδιστη πρόσβαση στο ΕΡΓΑΝΗ.
Άρθρο 6
Στο άρθρο 6 να προστεθεί παράγραφος 4 ως εξής: «Τα παραπάνω όρια υπερωριακής απασχόλησης δεν τυγχάνουν εφαρμογής σε περιπτώσεις προσαρμογής και αναβάθμισης πληροφοριακών συστημάτων, καθώς και σε περιπτώσεις επίλυσης κρίσιμων προβλημάτων σε πληροφοριακά συστήματα.»
Δικαιολογητική βάση αποτελεί αφενός ότι υπάρχουν συγκεκριμένες ειδικότητες, οι οποίες είναι απαραίτητες στις περιπτώσεις, για τις οποίες δεν υπάρχει δυνατότητα αντικατάστασης του προσωπικού, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης υπέρβασης των υπερωριακών περιορισμών που θέτει το νομοσχέδιο και αφετέρου ότι υπάρχει αποδεδειγμένα τεράστια έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού στον κλάδο μας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, η οποία δεν επιτρέπει στις επιχειρήσεις να προσλάβουν επιπρόσθετο προσωπικό, γιατί δεν υπάρχει διαθέσιμο τέτοιο προσωπικό. Η συγκεκριμένη ανάγκη δεν υπάρχει για όλο το προσωπικό, το οποίο απασχολεί μια επιχείρηση, αλλά για συγκεκριμένο τεχνικό προσωπικό που απασχολείται για αυτές τις εργασίες. Επιπρόσθετα, θα μπορούσαν οι επιχειρήσεις να υποβάλλουν στην αρχή του έτους την λίστα του τεχνικού τους προσωπικού, το οποίο ενδέχεται να εργαστεί εκτός ορίων, χωρίς να μπορεί /να γνωρίζει αν και πότε θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί το προσωπικό αυτό.
Ανάλογη πρόβλεψη περιεχόταν στο άρθρο 63 του νόμου 4808/2021 «Εξαιρέσεις από την υποχρεωτική ανάπαυση κατά την Κυριακή και τις ημέρες αργίας» όπου στην παρ. ια, προβλεπόταν ότι σε περιπτώσεις προσαρμογής και αναβάθμισης πληροφοριακών συστημάτων, δεν θα ίσχυαν τα όρια υπερωριακής απασχόλησης.
Επίσης για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες λαμβάνει χώρα η παραπάνω προτεινόμενη με την νέα παράγραφο 4 εξαίρεση θα πρέπει να προβλεφθεί η εξής παράγραφος 5: «Στην περίπτωση υπερωριακής απασχόλησης της προηγούμενης παραγράφου 4, ο εργαζόμενος δύναται να επιλέξει αντί προσαυξημένης αμοιβής να λάβει επιπλέον ρεπό ή άδεια που δεν θα συνυπολογίζεται στις ημέρες κανονικής άδειας που δικαιούται.»
Διότι, για τις πρόσθετες ώρες που απαιτούνται κατά περιόδους, θα πρέπει να προσφέρεται η δυνατότητα λήψης επιπλέον ρεπό ή άδειας σε υποκατάσταση της αυξημένης υπερωριακής απασχόλησης.
Άρθρο 11
Στο άρθρο 11, στην προτεινόμενη τροποποίηση της παραγράφου 2 του άρθρου 236 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου να προστεθεί ότι: «Ως εργαζόμενη που υιοθετεί τέκνο» νοείται και η εργαζόμενη μητέρα η οποία χωρίς να είναι εγγεγραμμένη στο Εθνικό Μητρώο Θερών Γονέων έχει προβεί σε διεθνή υιοθεσία ή σε υιοθεσία κατόπιν σχετικής δικαστικής απόφασης ελληνικού δικαστηρίου ή απόφασης αλλοδαπού δικαστηρίου αναγνωρισμένη αρμοδίως στην Ελλάδα».
Τούτο είναι αναγκαίο, διότι, με την αναφορά ότι για περιπτώσεις υιοθεσίας αναγνωρίζεται μόνο η μητέρα που είναι γραμμένη στο Εθνικό Μητρώο Υποψηφίων Θετών Γονέων, αποκλείεται η μητέρα που έχει προβεί σε διεθνή υιοθεσία ή σε διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων για την τέλεση συγκεκριμένης υιοθεσίας (όπου δεν απαιτείται η εγγραφή στο Εθνικό Μητρώο Υποψηφίων Θετών Γονέων).
Άρθρο 17
Στο άρθρο 17 να γίνει η εξής προσθήκη παραγράφου 3 στο Άρθρο 577Α :
«3. Η ως άνω εφαρμογή θα πρέπει να διασφαλίζει τη διασύνδεση του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ με τα συστήματα μισθοδοσίας που διαθέτει ο εργοδότης»
Πράγματι σήμερα, μέσα από τα συστήματα μισθοδοσίας γίνεται αποστολή δεδομένων στο ΕΡΓΑΝΗ για την έκδοση εντύπων, όπως έντυπο πρόσληψης, αποχώρησης, κ.λπ., χωρίς να απαιτείται η διπλή καταχώρηση δεδομένων (πρακτικά με την καταχώρηση στο σύστημα μισθοδοσίας των στοιχείων των εργαζομένων και την αποστολή τους στο ΕΡΓΑΝΗ, εκδίδονται όλα τα έντυπα, αποφεύγοντας έτσι την επανακαταχώρηση δεδομένων στο ΕΡΓΑΝΗ). Αυτό είναι κομβικό καθώς έρχεται και η δυνατότητα πρόσληψης μέσω κινητού, όπου χωρίς τη σύνδεση αυτή θα απαιτηθεί η καταχώρηση (ξανά) των στοιχείων του εργαζομένου στο σύστημα μισθοδοσίας. Αυτή η λειτουργικότητα, προσομοιάζει με την λειτουργικότητα του mydata του Υπ. Οικονομικών και θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα την ψηφιακή κάρτα, ώστε οι επιχειρήσεις να μπορούν να διαχειρίζονται την πληροφορία μέσα από όποιο σύστημα μισθοδοσίας διαθέτουν, βασιζόμενες στη πληροφορία που έχει ανέβει στο ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ.
Άρθρο 20
Στο άρθρο 20 στην προτεινόμενη παράγραφο 2Β του άρθρου 580 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου προτείνεται να καταργηθεί η διάκριση μεταξύ εργαζομένων που ανήκουν κατά δραστηριότητα (βασει ΚΑΔ) στον κλάδο της βιομηχανίας και τους εργαζόμενους σε επιχειρήσεις εργοδότες όλων των λοιπών κλάδων, προκειμένου ο χρόνος προετοιμασίας να είναι 30 λεπτά πριν από την έναρξη και 30 λεπτά μετά από τη λήξη για όλους τους εργαζόμενους.
Η ως άνω διάκριση δεν δικαιολογείται από τις σύγχρονες συνθήκες εργασίας.
Τέλος, προτείνεται να προστεθεί νέα διάταξη ως εξής:
«Σε περίπτωση κατά την οποία συμφωνηθεί μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη να καταβληθούν από τον τελευταίο τα δίδακτρα για μεταπτυχιακό πρόγραμμα ή για επιμορφωτικό σεμινάριο του εργαζόμενου, ο εργοδότης δύναται να παρακρατά από τις μικτές αποδοχές του εργαζόμενου το αντίστοιχο ποσό σε μηνιαίες δόσεις. Οι παρακρατήσεις για ασφαλιστικές και φορολογικές εισφορές θα γίνονται στο υπολειπόμενο ποσό του καταβαλλόμενου μισθού.»
Δικαιολογητική βάση αποτελεί η ανάγκη να δοθούν κίνητρα στους εργαζόμενους, λόγω των μεγάλων τεχνολογικών εξελίξεων, που φέρνει και η Τεχνητή νοημοσύνη, ώστε να μπορούν να επενδύουν και οι ίδιοι στην προσωπική τους ανάπτυξη και επιμόρφωση. Κατ΄ εφαρμογή της διάταξης αυτής ένας εργαζόμενος, ο οποίος έχει μικτές αποδοχές 2.000€ και συμφωνεί με τον εργοδότη να του αφαιρεί 250€ το μήνα για το μεταπτυχιακό που παρακολουθεί, και το οποίο έχει πληρώσει ο εργοδότης, οι ασφαλιστικές και φορολογικές εισφορές του να υπολογίζονται στα 1.750€ (2.000€ – 250€).
Σε αρκετά άρθρα, χρειάζεται να διασφαλιστεί ότι δεν δημιουργούνται δυσανάλογα βάρη ή λειτουργικές δυσκολίες για τους εργοδότες, ειδικά σε μικρές επιχειρήσεις ή σε κλάδους με εποχικότητα.
Άρθρο 4:
Προτείνεται να ανεβαίνουν στο Myergani οι αποδείξεις μισθοδοσίας με έναν από τους τρόπους που αναφέρει το άρθρο.
Άρθρο 5, παρ. 3 Σε επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν σωματείο εργαζομένων ή νόμιμους εκπροσώπους προτείνεται να γίνεται απλή ενημέρωση στους ίδιους τους εργαζομένους για να αποφασίσει εάν επιθυμεί να συνεχίσει την εργασία του ή όχι.
Σε επιχειρήσεις με συχνές αλλαγές βαρδιών (πχ εστίαση, ξενοδοχεία), να προβλεφθεί δυνατότητα διόρθωσης λαθών απολογιστικά, χωρίς αυτόματη τεκμαρτή μετατροπή σε πλήρη απασχόληση.
Άρθρο 6 – Χρονικά όρια εργασίας
Σε κλάδους ή περιόδους με εποχικές ή έκτακτες ανάγκες (πχ. για τις επιχειρήσεις του κλάδου της εστίασης (ΚΑΔ 56)), το ανώτατο όριο των επιτρεπόμενων ωρών υπερωριακής απασχόλησης ανά έτος μπορεί να αυξάνεται έως και κατά 50% σε σχέση με το γενικό όριο, κατόπιν απλής γνωστοποίησης στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας μέσω του ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη έγκριση.
Άρθρο 7 – Διευθέτηση χρόνου εργασίας
Παρ. 5α Ταυτόχρονα με το μέτρο της αυξημένης 10ωρης απασχόλησης προτείνεται να επιτρέπεται στον εργοδότη να απασχολήσει υπερωριακά τον εργαζόμενο καταβάλλοντάς του την προσαύξηση της νόμιμης υπερωρίας.
Παρ.8 Σε περίπτωση παραίτησης, κι επειδή ο εργοδότης θα χρειαστεί να επιβαρυνθεί με το κόστος αναπλήρωσης νέου εργαζομένου, προτείνεται να καταβάλλει στον εργαζόμενο που αποχωρεί μόνο το απλό του ωρομίσθιο κι όχι το ωρομίσθιο με τις προσαυξήσεις.
Άρθρο 8 – Καταχώριση ετήσιας άδειας στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ
Προτείνεται η προθεσμία καταχώρισης της ετήσιας άδειας στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ παρατείνεται έως το τέλος του επόμενου μήνα από τη χορήγηση της άδειας. Σε περίπτωση τεχνικής αδυναμίας, παρέχεται δυνατότητα εκπρόθεσμης καταχώρισης χωρίς επιβολή κυρώσεων, εφόσον αποδεικνύεται η αδυναμία.
Άρθρο 9 – Χρονική κατάτμηση άδειας
Ο εργοδότης διατηρεί το δικαίωμα να αρνηθεί την κατάτμηση της άδειας για σοβαρούς λειτουργικούς λόγους, τους οποίους οφείλει να γνωστοποιεί εγγράφως στον εργαζόμενο.
Οι επιχειρήσεις που έχουν ενταχθεί στο σύστημα της ψηφιακής κάρτας θα αποδεικνύουν τις πραγματικές ημέρες αδείας μέσω της ψηφιακής κάρτας και δεν θα διατηρούν αρχείο αιτημάτων και εγκρίσεων / αποφάσεων άδειας από τη στιγμή που ο εργοδότης υποχρεούται σε τεκμηρίωση των απουσιών των εργαζομένων στο ΕΡΓΑΝΗ.
Άρθρο 13 – Μονομερής βλαπτική μεταβολή
Προτείνεται στις δεδουλευμένες αποδοχές να προστεθούν και τα δώρα
Άρθρο 14 – Προστασία απόλυσης λόγω άρνησης υπερωριακής εργασίας
Τα οριζόμενα σε αυτό το άρθρο προτείνεται να μην εφαρμόζονται σε περιόδους αυξημένης ζήτησης (π.χ. τουριστική περίοδος, εορταστικές ημέρες, έκτακτα γεγονότα). Η άρνηση του εργαζόμενου να παράσχει υπερωριακή εργασία σε αυτές τις περιπτώσεις δεν συνιστά λόγο καταγγελίας της σύμβασης, εκτός αν η άρνηση είναι επαναλαμβανόμενη και αδικαιολόγητη και προκαλεί διατάραξη της λειτουργίας της επιχείρησης.
Άρθρο 15 – Κατάργηση υποχρέωσης τήρησης εγγράφων στον χώρο εργασίας
Σε περίπτωση τεχνικής αδυναμίας πρόσβασης στα ηλεκτρονικά συστήματα, παρέχεται στον εργοδότη εύλογη προθεσμία για την εκ των υστέρων καταχώριση των απαιτούμενων στοιχείων χωρίς επιβολή κυρώσεων, εφόσον αποδεικνύεται η αδυναμία.
Άρθρο 18 – Αναγγελία έναρξης εργασίας στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ
Σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης ή απρόβλεπτης πρόσληψης ή τεχνικού προβλήματος, επιτρέπεται η αναγγελία έναρξης εργασίας εντός 24 ωρών από την πραγματική έναρξη, χωρίς επιβολή κυρώσεων, εφόσον τεκμηριώνεται η ανάγκη.
Άρθρο 19 – Πρόσληψη για κάλυψη επειγουσών αναγκών
Να αποσαφηνιστεί ποια είναι η διαδικασία εάν ο εργαζόμενος που προσλήφθηκε με Ταχεία Πρόσληψη, παραμείνει μετά τις 2 ημέρες. Προτείνεται να υπάρχει η δυνατότητα τροποποίησης της υφιστάμενης σύμβασης ή παράτασης της διάρκεια της σύμβασης έως 5 ημέρες ανά εβδομάδα σε περιόδους αυξημένης ζήτησης, κατόπιν αιτιολογημένου αιτήματος του εργοδότη.
Να προβλεφθεί εναλλακτική διαδικασία για περιπτώσεις όπου ο εργαζόμενος δεν έχει πρόσβαση σε ψηφιακά μέσα. Προτείνεται να υπάρχει δυνατότητα αποδοχής της σύμβασης εκ μέρους του εργαζομένου μέσω sms ή άλλου απλού τρόπου.
Να καταγραφεί ρητά ότι δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των εργαζομένων που θα προσληφθούν με τη διαδικασία ταχείας πρόσληψης.
Άρθρο 20 – Ευέλικτη προσέλευση – Χρόνος προετοιμασίας – Μονές σημάνσεις
Σε επιχειρήσεις με βάρδιες ή συνεχόμενη λειτουργία ή σε κλάδους με συχνές αλλαγές πχ. εστίαση, ο χρόνος προετοιμασίας προτείνεται να αυξάνεται έως 30 λεπτά πριν και μετά το ωράριο.
Να προβλεφθούν ρεαλιστικές εξαιρέσεις ή περίοδοι προσαρμογής για επιχειρήσεις εστίασης με πολλαπλές βάρδιες, delivery, εποχικότητα και υψηλή κινητικότητα προσωπικού. Επίσης, να εξεταστεί η μείωση των προστίμων για μικροπαραβάσεις (πχ. >3 μονές σημάνσεις) ή τεχνικά λάθη.
Άρθρο 22 – Καταργούμενες διατάξεις
Σε περίπτωση κατάργησης διατάξεων που αφορούν διαδικασίες ή υποχρεώσεις εργοδοτών, διασφαλίζεται μεταβατική περίοδος τουλάχιστον 9 μηνών για την προσαρμογή των επιχειρήσεων στα νέα δεδομένα.
Άρθρο 6
Αναλογική αύξηση του ετήσιου ορίου νόμιμων ωρών υπερωρίας, μετά την αύξηση του ημερήσιου ορίου από 3 ώρες σε 4
Άρθρο 8
Τροποποίηση της πρόβλεψης για υποβολή των κανονικών αδειών εντός του του πρώτου δεκαημέρου του επόμενου μήνα και παραμονή της ισχύουσας, δηλαδή το τέλος του επόμενου μήνα, όπως προβλέπεται από την Υ.Α. 113169/2023 και ισχύει και στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ.
Άρθρο 18
Για την αντιμετώπιση του φαινομένου της μη εμφάνισης εργαζομένου για ανάληψη εργασίας ενώ έχει αναγγελθεί στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ η πρόσληψή του, προτείνεται να υπάρχει η δυνατότητα ανάκλησης της αναγγελίας πρόσληψης.
Άρθρο 20
Προτείνεται η πρόβλεψη εύλογου χρονικού διαστήματος κατά την προσέλευση και αποχώρηση του εργαζόμενου, πριν και μετά του δηλωμένου ωραρίου, καθώς ειδικά σε μεγάλου μεγέθους επιχειρήσεις με εκατοντάδες εργαζόμενους είναι πρακτικά αδύνατο η σήμανση της κάρτας εισόδου και εξόδου να γίνεται ακριβώς στο δηλωθέν ωράριο.
Να εξετασθεί η πιθανότητα να μην απαιτείται η υποβολή απολογιστικού πίνακα ωραρίων και υπερωριών στην ψηφιακή οργάνωση του χρόνου εργασίας.
Για τα ωράρια εφόσον η εταιρεία έχει υποβάλει αρχικό πρόγραμμα και ο εργαζόμενος προσήλθε σε διαφορετικό από το δηλωμένο ωράριο, να μην απαιτείται
η απολογιστική υποβολή διορθωτικού ωραρίου δηλαδή ίδιου με τα χτυπήματα της ψηφιακής κάρτας. Είναι πλεονασμός.
Το ίδιο να ισχύσει και για τις υπερωρίες. Εφόσον η είσοδος (έναρξη εργασίας) από την έξοδο (λήξη εργασίας) απέχει περισσότερο των 8 ωρών, έχει πραγματοποιηθεί υπερεργασία ή και υπερωρία, να μην υποχρεούμαστε σε μεταγενέστερο χρόνο να δηλώσουμε πόσες υπερωρίες πραγματοποιήθηκαν σε κάθε ημέρα. Αυτό προκύπτει από την διαφορά της λήξης από την έναρξη του χρόνου εργασίας.
Καλημέρα! Τα σχόλια είναι για το σύνολο του νομισχεδίου. Φοβάμαι ότι αρκετά σημεία του νομοσχεδίου στην πράξη θα χρησιμοποιηθούν άσχημα από τους εργοδότες. Ενδεικτικά, οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι δεν έχουν την ίδια διαπραγματευτική δύναμη. Εάν ο εργοδότης ζητήσει να δουλέψεις 13 ώρες, ποια η δυνατότητα στην πράξη στον εργαζόμενο να αρνηθεί; Πολύ σύντομα φοβάμαι ότι θα καταλήξει στην ανεργία και στη θέση του θα μπει ένας πιο «βολικός» εργαζόμενος. Αλλά 13 ώρες δουλειά, ποιος ξέρει για πόσο διάστημα, καταστρέφει κάθε έννοια προσωπικής και οικογενειακής ζωής. Αλλά και σωματικά, πόσο μπορεί να αντέξει ο εργαζόμενος; Πόσα ατυχήματα; Σε τέτοιες συνθήκες ακόμα περισσότεροι νέοι-ες θα φύγουν στο εξωτερικό αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής. Σε μία χώρα που μαστίζεται από υπογεννητικότητα, μία τέτοια διάταξη χειροτερεύει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα. Επίσης, σχετικά με την κατάτμιση της άδειας. Η υποχρέωση των 10 συνεχών ημερών ήταν αυτό που σε πολλές περιπτώσεις υποχρέωνε τον εργοδότη να τη δίνει. Πολλές φορές τον συμφέρει να τη δίνει «σπαστά». Αλλά για τον εργαζόμενο αυτό παύει να είναι διακοπές με την έννοια της ξεκούρασης. Τέλος, κατανοητό, λογικό και θεμιτό το κράτος να δίνει τη δυνατότητα στον εργοδότη να αυξομειώνει τις ώρες εργασίας των εργαζομένων του βάσει της εποχικότητας της εργασίας του. Όμως, χρειάζεται μία ισορροπία σε όλο αυτό. Δέχομαι τις καλές προθέσεις των συντακτών του νομοσχεδίου, αλλά εάν κάποιες διατάξεις του παραμείνουν, φοβάμαι ότι στην πράξη θα μας πάνε πολλά χρόνια πίσω.
Ως προς το μεγάλο ζήτημα της ψηφιακής οργάνωσης της εργασίας, με γνώμονα τη περαιτέρω μείωση της γραφειοκρατίας και με το δεδομένο ότι μια επιχείρηση έχει ενταχθεί στην Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, προτείνουμε την κατάργηση υποχρέωσης υποβολής απολογιστικού πίνακα υπερωριών.
Ένας από τα βασικότερα πλεονεκτήματα της ένταξης στη Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας είναι η μείωση της γραφειοκρατίας στα λογιστήρια των επιχειρήσεων. Εφόσον υπάρχει πλέον ένας μηχανισμός που περιέχει όλη την πληροφόρηση για τον εργαζόμενο, θεωρούμε ότι σταδιακά θα πρέπει να καταργούνται διαδικασίες που είναι περιττές.
Ως προς το Άρθρο 6 (Χρονικά όρια εργασίας – Τροποποίηση παρ. 2 και 3 άρθρου 194 Κώδικα Εργατικού Δικαίου) και κατόπιν αιτημάτων μεταποιητικών επιχειρήσεων, επισημαίνουμε τα εξής:
Το ανώτατο ετήσιο όριο των 150 ωρών υπερωριακής απασχόλησης δεν είναι επαρκές για να καλύψει τις ανάγκες επιχειρήσεων με μεγάλες ανάγκες στην παραγωγή. Είναι πολλές και συχνές οι περιπτώσεις που επιχειρήσεις αιτούνται την έκτακτη και ουσιαστικά την κατ’ εξαίρεση έγκριση επιπλέον υπερωριών από το Υπουργείο προκειμένου να ολοκληρωθεί εγκαίρως το πλάνο παραγωγής. Η ανάγκη για επιπλέον ώρες εργασίας είναι ακόμα πιο επιτακτική για τους εργαζόμενους που ηγούνται τμημάτων και έχουν κάποια άκρως απαραίτητη τεχνογνωσία ή εξειδίκευση.
Με δεδομένη τη σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου (που επίσης χρειάζεται το επιπλέον εισόδημα), χωρίς να καταστρατηγούνται τα νόμιμα όρια ανάπαυσης και προς αποφυγήν της γραφειοκρατίας που πηγάζει από τις συνεχείς αιτήσεις για έγκριση επιπλέον υπερωριών, θεωρούμε λογικό και αιτούμαστε την αύξηση του ανώτατου ετήσιου ορίου υπερωριακής απασχόλησης, ειδικά για τους υπεύθυνους τμημάτων παραγωγής, σε 250 ώρες ετησίως.
Επιπλέον, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η βιομηχανία δε δύναται να καλύψει τις ανάγκες της παραγωγής με τη πρόσληψη νέου προσωπικού γιατί απλά υπάρχει μεγάλη και εξακριβωμένη δυσκολία στην εύρεση εργαζομένων. Το γεγονός αυτό και μόνο καθιστά την αξιοποίηση του υπάρχοντος δυναμικού, που όμως επιθυμεί πραγματικά να εργαστεί, επιβεβλημένη.
Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, επικαλούμενο «το καλό των εργαζομένων», αποτελεί τη χαριστική βολή και γκρεμίζει ότι απέμεινε από τα θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων που κατακτήθηκαν μέσα από μεγάλους αγώνες της ανθρωπότητας.
Η Επέκταση της 13ωρης εργασίας μέχρι 6 ημέρες την εβδομάδα, με μόνη προϋπόθεση την εβδομαδιαία ανάπαυση την 7η μέρα και την υποχρεωτική ημερήσια ανάπαυση 11 ωρών, συνεπάγεται ότι επιτρέπεται η εργασία 78 ώρες την εβδομάδα.
Η κατάργηση του 8ωρου και η δουλειά «ήλιο με ήλιο», θα οδηγήσουν τους εργαζόμενους σε πλήρη εξουθένωση με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια και την υγεία τους, έχοντας σαν συνέπεια την αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών.
Η διάρκεια της ημερήσιας εργασίας, σε συνδυασμό με τις περιόδους ανάπαυσης, αποτελεί έναν από τους πιο κρίσιμους παράγοντες που επηρεάζουν τη σωματική και ψυχική υγεία του εργαζομένου. Σύμφωνα με διεθνείς επιστημονικές μελέτες, η ημερήσια εργασία διάρκειας 6 έως 8 ωρών θεωρείται ιδανική για τη διατήρηση της καλής υγείας και της ασφάλειας του εργαζομένου. Η εφαρμογή επαρκών διαλειμμάτων κατά τη διάρκεια της εργασίας συμβάλλει επιπλέον στη μείωση του σωματικού και ψυχολογικού φόρτου. Η συστηματική εργασία 13 ωρών ημερησίως θεωρείται επικίνδυνη και ανθυγιεινή.
Η υπέρβαση του ημερήσιου ορίου των 8 ωρών εργασίας συνδέεται άμεσα με την αύξηση των παρακάτω κινδύνων για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων:
● Των εργατικών ατυχημάτων, σοβαρών και θανατηφόρων
● Καρδιαγγειακών νοσημάτων (υπέρταση, στεφανιαία νόσος, εγκεφαλικά)
● Ψυχικών διαταραχών, όπως άγχος, κατάθλιψη και επαγγελματική εξουθένωση
● Μυοσκελετικών προβλημάτων
● Διαταραχών του ύπνου και κόπωση
● Εξάντλησης του ανοσοποιητικού συστήματος – μεγαλύτερη ευπάθεια σε λοιμώξεις
● Πονοκεφάλων, της χρόνιας κόπωσης, των ζαλάδων
● Συναισθηματικής εξουθένωσης (burnout)
● Διαταραχών διάθεσης και αυξημένη ευερεθιστότητα
● Μείωση της ικανοποίησης από τη ζωή και την εργασία
● Μείωση της συγκέντρωσης και της πνευματικής διαύγειας
● Αύξηση λαθών και ατυχημάτων στον χώρο εργασίας
Η εργασία 13 ωρών ημερησίως συνεπάγεται:
● Περιορισμό του προσωπικού χρόνου και των κοινωνικών σχέσεων
● Επιβάρυνση της οικογενειακής ζωής
● Μειωμένο χρόνο για φυσική άσκηση, ψυχαγωγία ή χαλάρωση
● Υποβάθμιση της συνολικής ποιότητας ζωής
Η επέκταση της 13ωρης εργασίας, σε συνδυασμό με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα στην Επιθεώρηση Ασφάλειας και Υγείας, έχουν οδηγήσει στην αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών, όπως καταγράφονται τα τελευταία χρόνια.
Επιπρόσθετα, η κατάτμηση της ετήσιας άδειας σε περισσότερα τμήματα από δύο όπως ισχύει σήμερα, ανοίγει τον δρόμο για κατάργηση της τουλάχιστον 10ήμερης θερινής άδειας, που έδινε την δυνατότητα στους εργαζόμενους να ξεκουραστούν
Ζητάμε:
● Να αποσυρθούν οι αντεργατικές διατάξεις του νομοσχεδίου
● Προσλήψεις επιθεωρητών και διοικητικού προσωπικού στην Επιθεώρηση Ασφάλειας και Υγείας
● Να διασφαλισθεί για όλους τους εργαζόμενους το 8ωρο, το 5μερο και το 40ωρο
Το σύνολο του νομοσχεδίου σχεδόν σε κάθε άρθρο του έρχεται να καταργήσει ώριμα και ουσιαστικά δικαιώματα των μισθωτών.Αυτό δεν αφορά μόνο το 13ωρο που καταργεί το δικαίωμα κάθε ανθρώπου σε 8 ώρες εργασία 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ζωή και για να γίνω συγκεκριμένη
άρθρο 5
παρ.1 καταργείται η γνωστοποιήση εντός 8 ημερών στην επιθεώρηση εργασίας της σύμβασης μερικής απασχόλησης οπότε μένει κενό γραμμα το «αν δεν καταρτιστεί εγγράφως τεκμαίρεται η πλήρης απασχόληση του εργαζομένου» καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε οι εργοδότες σπάνια δίνουν τις συμβάσεις στους εργαζόμενους και αυτοί το δέχονται και υπογράφουν ότι να είναι για κάνουν καλή εντύπωση και για να πάρουν τη δουλειά.
παρ 2 εδώ προφανώς παίζετε με τις λέξεις και τα ψηλά γράμματα σε μια μνημονιακή διάταξή που δίνει στον εργοδότη τη δυνατότητα να μετατρέπει με μονομερή απόφασή συμβάσεις πλήρους απασχόλησης σε εκ περιτροπής που θα πρέπει τώρα που βγήκαμε από τα μνημόνια να καταργηθεί. Με την προτεινόμενη τροποποιήση η υποχρέωση του εργοδότη να προβεί σε γνωστοποίηση εντός 8 ημερών στην επιθεώρηση εργασίας της νέας σύμβασης εκ περιτροπής απασχόλησης υπάρχει μόνο όταν αυτή γίνεται με απόφαση του εργοδότη και όχι όταν υπάρχει συμφωνία. Προφανώς από τα στοιχεία του συστήματος εργανη μπορείται να δείτε ότι οι εργοδότες βρίσκουν τρόπους να αναγκάσουν τους εργαζόμενους να δεχτούν.
Άρθρο 6
απαράδεκτο να παρατείνεται η νόμιμη υπερωρία από τις ώρες ημερησίως σε 4. Το γνωστό 13ωρο και πάλι 8 κανονική εργασία 1 υπερεργασία και 4 υπερωρία και μισή ώρα διάλειμα μας κάνουν πάνω και από 13 ώρες απασχόληση ημηρεσίως που να βρεθεί το 11ωρο για ανάπαυση . Απλά δεν βγαίνει
Άρθρο 7
Διευθέτηση τι κομψή λέξη να περιγράψει το ξεχείλωμα του χρόνου εργασίας. Δεν είναι κάτι νέο η διευθέτηση το μάθαμε από τα χρόνια των μνημονίων αλλά στο άρθρο 7 αποχαιρετούμε κάθε δικλίδα προστασίας του μισθωτού στον προσωπικο του χρόνο ξεκούρασης. Τώρα αντί να αιτιολογήσει ο εργοδότης θα πρέπει ο εργαζόμενος να αιτιολογήσει και να πείσει ότι δεν αν δεν είναι σε θέση να την εκτελέσει και η
άρνησή του δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη.
Αρθρο 8
Εως τώρα θεωρούνταν δεδομένο συμφωνα με τη νομολογία ότι κάθε μείωση των αποδοχών του εργαζόμενου συνιστούσε βλαπτική μεταβολή οπότε για πιο λόγο το περιορίζεται στο «η αδικαιολόγητη μείωση των πάσης φύσεως αποδοχών του εργαζόμενου εξαιτίας της ένταξης του εργοδότη στο σύστημα της ψηφιακής κάρτας εργασίας του άρθρου 580 ή της εφαρμογής του συστήματος της ψηφιακής κάρτας εργασίας του άρθρου 580.».» Πιστεύετε στο Υπουργείο εργασίας ότι υπάρχει και δικαιολογημένη μείωση των αποδοχών και που δεν συνιστά βλαπτική μεταβολή;
Τέλος κυρία υπουργέ θα ήταν καλύτερο να μην πάει αυτό το νομοσχέδιο στη βουλή αν θέλεται να προστατέψετε του εργαζόμενους ακόύστε τους πρώτα. Ακούστε τους ανθρώπους που είναι στο πεδίο και γνωρίζουν τα σωματεία τους τους εργαζόμενους της επιθεώρησης εργασίας ή του Υπουργείου σας. Κάντε έναν δημοκρατικό διάλογο μαζί τους στα ευρωπαϊκά πρότυπα και να νομοθετήσετε μετά απ αυτό
ΣΤΕΛΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΙΟΤΙ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΜΕΙΖΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΑΛΕΥΩ ΚΑΙ ΕΧΩ ΕΞΟΥΘΕΝΩΘΕΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΛΥΣΗ ΜΕΣΩ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ΜΗΝΥΜΑΤΑ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
### «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας – Στήριξη στον Εργαζόμενο – Προστασία στην Πράξη»
ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΜΙΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ (ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΩΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 74 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ).
ΠΛΗΡΗΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΔΩ: https://steapofasi18332021.wordpress.com/
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ 1833/2021.
Πρόταση προώθησης κατάθεσης νομοθετικής ρύθμισης (έστω ως τροπολογία).
Πρόβλημα: Η Απόφαση 1833/2021 του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν εφαρμόζεται πλήρως.
Πλήρης τεκμηρίωση εδώ: https://steapofasi18332021.wordpress.com/
ΣτΕ Ολ 1833/21 Αντισυνταγματικός ο γενικός κανόνας της 20ετούς παραγραφής (Ν 4387/16) αξιώσεων για την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών των εντασσόμενων στον ΕΦΚΑ ΦΚΑ. Ισχύει 10ετής παραγραφή.
Περιληπτικά: ψηφίστηκε ο νόμος 4997/2022 ώστε να εναρμονιστεί η νομοθεσία με την ως άνω Απόφαση. Όμως στο άρθρο 6 έγινε τροποποίηση του νόμου 4387/2016 (όπου κρίθηκε αντισυνταγματικό το ότι προέβλεπε 20ετή παραγραφή αξιώσεων) με τέτοιο τρόπο που καθίσταται ανεφάρμοστη η Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Συγκεκριμένα: «Στο άρθρο 95 του ν. 4387/2016 (Α’ 85), περί της θέσπισης εικοσαετούς παραγραφής των αξιώσεων για την καταβολή εισφορών προς τους φορείς που εντάσσονται στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.), επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) ο τίτλος και η παρ. 1 του άρθρου αντικαθίστανται…» όπου στην παράγραφο 1 που αντικαταστάθηκε περιελήφθη το εξής: «Η παραγραφή διακόπτεται στις περιπτώσεις της παρ. 1 του άρθρου 138 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), περί του καθορισμού των περιπτώσεων διακοπής της παραγραφής των χρηματικών απαιτήσεων του Δημοσίου, καθώς και με την κοινοποίηση πράξης βεβαίωσης, εν ευρεία ή εν στενή έννοια, προς τον υπόχρεο.» και έτσι οποιοδήποτε ακόμη και ασήμαντο διακοπτικό της παραγραφής γεγονός (όπως η επιστροφή φόρου έστω και 0,01 ευρώ) την καθιστά ανεφάρμοστη και η Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας Α1833/2021 (Ολομέλεια και «Πρότυπη δίκη άρθρου 1 ν. 3900/2010 (Κύριες Υποθέσεις)» με ημερομηνία δημοσίευσης 5-11-2021 δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν ουσιωδώς. Χρέη ακόμη και 20 ετών υφίστανται και προσαυξάντονται. Παράδειγμα χρέος 15 ετών ανθρώπου ανασφάλιστου και με αναπηρία 67% έχει φτάσει να αποτελείται κατά 60% από προσαυξήσεις και πρόσθετα τέλη και συνεχίζει να αυξάνεται. Αρκεί μία νομοθετική παρέμβαση που να άρει αυτό το βάσανο από τόσους ανθρώπους.
ΕΚΔΟΧΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΣΑΧΘΕΙ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ:
Τροποποίηση παρ. 1 στο άρθρο 95 του ν. 4387/2016
1. Στο άρθρο 95 του ν. 4387/2016 (Α’ 85), περί της θέσπισης εικοσαετούς παραγραφής των αξιώσεων για την καταβολή εισφορών προς τους φορείς που εντάσσονται στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.), επέρχεται η ακόλουθη τροποποίηση: καταργείται από την παρ. 1 του άρθρου η φράση: «Η παραγραφή διακόπτεται στις περιπτώσεις της παρ. 1 του άρθρου 138 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), περί του καθορισμού των περιπτώσεων διακοπής της παραγραφής των χρηματικών απαιτήσεων του Δημοσίου, καθώς και με την κοινοποίηση πράξης βεβαίωσης, εν ευρεία ή εν στενή έννοια, προς τον υπόχρεο.»
και η παράγραφος 1 του άρθρου 95 διαμορφώνεται ως εξής:
Άρθρο 95
Παραγραφή αξιώσεων Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης
1. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, η αξίωση του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.) και των φορέων που εντάσσονται σε αυτόν για την είσπραξη απαιτήσεων από μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές και των πάσης φύσεως προσθέτων τελών, τόκων, προσαυξήσεων, προστίμων και επιβαρύνσεων, καθώς και των λοιπών ποσών που συνεισπράττονται με αυτές, υπόκειται σε δεκαετή παραγραφή που αρχίζει από την πρώτη μέρα του επόμενου έτους εκείνου εντός του οποίου παρασχέθηκε η ασφαλιστέα εργασία ή υπηρεσία, ανεξαρτήτως του χρόνου κατά τον οποίο οι απαιτήσεις αυτές βεβαιώθηκαν.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ 1833 2021 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ:
«συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ασφάλειας δικαίου »
«δεδομένης και της αυξανόμενης ταχύτητας και πολυπλοκότητας των σύγχρονων βιοτικών σχέσεων και συναλλαγών, που αξιώνουν, κατ’ αρχήν, ταχεία εκκαθάριση των εκάστοτε τρεχουσών υποχρεώσεων των διοικουμένων.»
«της διαρκώς μεταβαλλόμενης ασφαλιστικής νομοθεσίας»
«ο χρόνος της παραγραφής απαιτείται να είναι ο αναγκαίος, ώστε, αφενός, να διασφαλίζεται το δικαίωμα άμυνας αυτών έναντι δυσχερειών απόδειξης περιστατικών αναγόμενων στο απώτερο παρελθόν, αφετέρου δε να μην οδηγούνται οι οφειλέτες σε οικονομική εξουθένωση λόγω της υποχρέωσης ταυτόχρονης καταβολής συσσωρευμένων οφειλών περισσότερων ετών, με περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις στην απασχόληση και την εθνική οικονομία γενικότερα. Τα ανωτέρω δε ισχύουν, λαμβανομένου επιπλέον υπ’ όψιν ότι η μη καταβολή ή πλημμελής καταβολή ασφαλιστικών εισφορών δεν συνδέεται αναγκαίως με πρόθεση αποφυγής τους, αλλά δύναται να οφείλεται σε δυσχέρειες κατά την ερμηνεία της ασφαλιστικής νομοθεσίας, αποτέλεσμα των συνεχών τροποποιήσεων και του κατακερματισμού των επί μέρους ρυθμίσεών της. Αντιθέτως, απαιτείται να εξασφαλίζεται η έγκαιρη και σε σχετικώς σύντομο χρόνο γνώση των υποχρεώσεών τους, ώστε να μην αιφνιδιάζονται, αλλά να δύνανται να προγραμματίζουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα προς όφελος και της εθνικής οικονομίας. Η διαμόρφωση δε της προθεσμίας παραγραφής υπό τους ανωτέρω όρους, που αποτελούν και εκδήλωση της ειρηνευτικής λειτουργίας του δικαίου, συμβάλλει στην καλλιέργεια της αναγκαίας σε ένα κράτος δικαίου σχέσης εμπιστοσύνης των διοικούμενων προς τη Διοίκηση.»
«Περαιτέρω, η ανωτέρω διάταξη αντίκειται στην αρχή της ασφάλειας δικαίου, κατά το μέρος που η εικοσαετής παραγραφή, που θεσπίσθηκε, μάλιστα, σε χρόνο κατά τον οποίο οι υπόχρεοι είχαν ήδη υποστεί διάφορες οικονομικές επιβαρύνσεις για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, ισχύει αναδρομικώς»
«η αρχή ότι η μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων για την καταβολή εισφορών του εργοδότη έναντι του ασφαλιστικού φορέα δεν δύναται, κατ’ αρχήν, να αποβεί εις βάρος του ασφαλισμένου.»
https://steapofasi18332021.wordpress.com/
Όπως αναφέρθηκε πλήρης τεκμηρίωση.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΑΣ EUROBANK (Union) ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ
ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
«Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της ΝομοθεσίαςΣτήριξη στον Εργαζόμενο-Προστασία στην Πράξη»
1. Απόσυρση των διατάξεων του Ν. 5053/2023 που ρυθμίζει την «σύμβαση εργασίας κατά
παραγγελία» ή αλλιώς την «ευκαιριακή εργασία»
Η σύμβαση κατά παραγγελία ή αλλιώς η ευκαιριακή εργασία
Η κατά παραγγελία εργασία που εισήχθη με τον Ν. 5053/2023 πρόκειται για ένα νέο θεσμό
στις εργασιακές σχέσεις που αφορά έναν νέο τύπο εργασίας, που εμπλουτίζει τις εργοδοτικές
επιλογές για απασχόληση εργατικού δυναμικού. Ο χρόνος εργασίας, δηλ. η περίοδος κατά την
οποία ο εργαζόμενος τίθεται στη διάθεση του εργοδότη, αποτελεί κυρίαρχο ζήτημα που
βρίσκεται στον πυρήνα της εργασιακής σχέσης, ασκεί μεγάλη επίδραση, και μάλιστα
πολυσχιδή, στην ιδιωτική ζωή του μισθωτού, επηρεάζοντας καίρια την προσωπικότητά του.
Με τη σύναψη μιας τέτοιας σύμβασης ο εργαζόμενος δεσμεύεται να παρέχει εργασία, όταν
του ζητηθεί από τον αντισυμβαλλόμενο εργοδότη, οπότε και η αμοιβή του θα είναι ανάλογη
του χρόνου που εργάστηκε, όταν δηλ. κληθεί από τον εργοδότη και εργαστεί πραγματικά.
Είναι μία σύμβαση που δεσμεύει τον εργαζόμενο να παρέχει εργασία, όταν κληθεί. Για το
χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ των κλήσεων προς παροχή εργασίας κατά το
νομοθετικό υπόδειγμα της σχέσης δεν θεμελιώνεται αξίωση για αμοιβή, οπότε και πρόκειται
για σύμβαση μηδενικής απασχόλησης.
Ο θεσμός των κατά παραγγελία συμβάσεων εργασίας είναι η απόλυτη παραφωνία στο σώμα
του εργατικού δικαίου, στο οποίο με την πάροδο των ετών έχουν αφομοιωθεί διάφορες
ατυπικές μορφές εργασίας. Δεν υπάρχει κανείς νομοθετικός περιορισμός και δεν αποκλείεται
η ευκαιριακή εργασία να λάβει γενικευμένη μορφή από διάφορες επιχειρήσεις και ιδίως στον
ευρύ, αναπτυγμένο οικονομικό τομέα της παροχής υπηρεσιών, μάλιστα μετά την
υποκατάσταση πολλών δραστηριοτήτων από εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Επίσης μπορεί
μορφές ψηφιακής απασχόλησης και τηλεργασίας να υπαχθούν στο νεόφυτο, εργασιακό
μοντέλο. Η επέκταση του θεσμού στην πράξη θα παράγει δυσμενείς κοινωνικές συνέπειες που
θα συμβάλλουν στην κοινωνική μεταλλαγή εις βάρος όμως του εργατικού δυναμικού της
χώρας. Η σταθερότητα στην αγορά εργασίας σημαίνει κοινωνική σταθερότητα και
αναπαραγωγή. Αυτή επιτυγχάνεται με θέσεις εργασίας τακτικής απασχόλησης και όχι
ευκαιριακής, όπως συμβαίνει με την κατά παραγγελία εργασία. Ο ευκαιριακός χαρακτήρας της
απασχόλησης διαταράσσει τον προγραμματισμό και την αναπαραγωγή. Η ευημερία για όλους
πλέον διακυβεύεται, διότι ο ευκαιριακά απασχολούμενος δεν θα έχει τη δυνατότητα να
επιβιώσει και να οικοδομήσει. Η μισθωτή εργασία και η κοινωνική ασφάλιση που αποτελούν
τη βάση της κοινωνίας συρρικνώνονται. Μπορεί να σημάνει ο θεσμός της ευκαιριακής απασχόλησης το τέλος του εργατικού δικαίου; Όταν θεσμοθετείται χωρίς περιορισμούς ένας
θεσμός που υπονομεύει την εργασιακή σχέση είναι απλά θέμα χρόνου, να γενικευτεί η
εφαρμογή του με αντικατάσταση της σχέσης εξαρτημένου χρόνου με συγκεκριμένο ωράριο,
είτε πλήρες είτε μειωμένο. Δυστυχώς ανοίγει πεδίο εφαρμογής, λόγω του ανταγωνισμού
μεταξύ των επιχειρήσεων. Η ισχύουσα ρύθμιση πρέπει να ανακληθεί.
2. Απόσυρση των διατάξεων του Ν. 5053/2023 (άρθρο 19) που ρυθμίζουν την δοκιμαστική
περίοδο εργασίας και την καταγγελία της σύμβασης αορίστου χρόνου χωρίς προειδοποίηση
και χωρίς αποζημίωση απόλυσης
Με το άρθρο 19 N. 5053/2023 προστέθηκε άρθρο 325Α, το οποίο αναφέρει: Η απασχόληση με
σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου για τους πρώτους δώδεκα (12) μήνες από την ημέρα
ισχύος της μπορεί να καταγγελθεί χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απόλυσης,
εκτός αν άλλο συμφωνήσουν τα μέρη. Αν τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνήσουν δοκιμαστική
περίοδο του άρθρου 1Α και πληρούνται οι όροι της § 2 του άρθρου αυτού, το χρονικό
διάστημα της δοκιμαστικής περιόδου προσμετράται στον χρόνο των δώδεκα (12) μηνών του
πρώτου εδαφίου του παρόντος. Είναι προφανές ότι η διάταξη αυτή τελεί σε ευθεία αντίθεση
με το άρθρο 6 της Οδηγίας που θέτει μέγιστη χρονική διάρκεια για τη δοκιμαστική περίοδο
τους 6 μήνες. Η ρύθμιση αυτή αντιστρατεύεται δικαιώματα που παρέχει η εσωτερική έννομη
τάξη στους εργαζομένους και συγκεκριμένα στην καταβολή αποζημιώσεως απολύσεως και
είναι προφανές ότι βρίσκεται εκτός πεδίου εφαρμογής της Οδηγίας 2019/1152 και δημιουργεί
έντονο προβληματισμό για τη συστηματική της σχετικής ρύθμισης, που δείχνει όχι απλά
νομοθετική προχειρότητα και επιπολαιότητα αλλά δημιουργεί ερμηνευτικά προβλήματα που
δεν θα έπρεπε. Η νομοθετική απόκλιση από την Οδηγία θα δικαιολογείτο εάν διεύρυνε την
προστασία. Είναι όμως προφανές ότι είναι αντίθετη με την Οδηγία και συνεπώς τίθεται ζήτημα
ισχύος της διάταξης.
Άρα η πρόβλεψη δοκιμαστικής περιόδου είναι προβληματική, διότι η ρύθμιση του άρθρου 1Α
N. 5052/2023 δεν τελεί σε συστηματική συνέπεια με το υφιστάμενο σύστημα. Η συνέχιση ή μη
της σύμβασης με το πέρας της δοκιμαστικής περιόδου αποτελεί απόφαση που λαμβάνει ο
εργοδότης ασκώντας δικαίωμα εξουσιαστικής αίρεσης, που δεν καθιστά τη σύμβαση
ορισμένου χρόνου. Άρα, κατά συστηματική συνέπεια με το ισχύον σύστημα, θα έπρεπε για τη
λήξη της σύμβασης να απαιτείται καταγγελία και όχι μια απλή ενημέρωση που δεν ισοδυναμεί
με καταγγελία, σαφώς είναι κάτι λιγότερο. Η διατήρηση του 12μήνου αζήμιας καταγγελίας
στις συμβάσεις αορίστου χρόνου είναι αντίθετη στην Οδηγία 2019/1151 την οποία όφειλε να
ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο ο νομοθέτης.
Στάθης Χαρίτος
Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Τράπεζας EUROBANK (UNION)
Θα πρέπει στο άρθρο 7 να προβλεφθεί πως αμείβονται οι επιπλέον ώρες εργασίας όταν υπάρχει διευθέτηση σε εβδομαδιαία βάση. Για παράδειγμα υπάρχει διευθέτηση σε εβδομαδιαία βάση και ο εργαζόμενος έχει το παρακάτω ωράριο (40 ώρες με όριο το 10ωρο):
Δευτέρα: 10
Tρίτη: 9
Τετάρτη: 6
Πέμπτη: 8
Παρασκευή: 7
Τελικά εργάστηκε Δευτέρα 12 ώρες, Τρίτη 11 ώρες και Παρασκευή 10 ώρες. Πως θα αμειφθούν οι 2 επιπλέον ώρες της Δευτέρας, οι 2 επιπλέον ώρες της Τρίτης και οι 3 επιπλέον ώρες της Παρασκευής ; Θα είναι όλες παράνομη υπερωρία με το σκεπτικό ότι στην εβδομαδιαία διευθέτηση δεν θα επιτρέπεται η απασχόληση πέραν των 40 ωρών ;
Eπίσης αν ο εργαζόμενος αυτός απασχοληθεί και την 6η μέρα της εβδομάδας τι θα γίνει με την αμοιβή εκείνης της ημέρας; Θα πληρωθεί με βάση τις διατάξεις για την 6η μέρα;
Άρθρο 6 – Χρονικά όρια εργασίας – Τροποποίηση παρ. 2 και 3 άρθρου 194 Κώδικα
Εργατικού Δικαίου
Με την παρ. 3 του ανωτέρω άρθρου αυξάνεται το ημερήσιο όριο νόμιμης υπερωρίας από 3 ώρες σε 4 ενώ το ετήσιο όριο παραμένει στις 150 ώρες. Προτείνεται η
αναλογική αύξηση και του ετησίου ορίου στις 200 ώρες προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες της αγοράς εργασίας και ειδικά στον κλάδο του Τουρισμού.
Η αύξηση μόνο του ημερήσιου ορίου νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης, χωρίς παράλληλη και αναλογική αύξηση του ετήσιου ορίου υπερωριών, καθιστά τη ρύθμιση ατελή και δεν θα μπορέσει να επιτύχει τον επιδιωκόμενο σκοπό, που είναι η κάλυψη των αυξημένων αναγκών εργασίας, που προκύπτουν από την έλλειψη
προσωπικού.
Άρθρο 8 – Καταχώριση της ετήσιας άδειας στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ – Τροποποίηση παρ.
3 άρθρου 224 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Με την υπ’ αριθμ. 113169/2023 ΥΑ (ΦΕΚ Β’ 7421/28-12-2023) προβλέφθηκε ότι ο εργοδότης υποβάλει στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ δήλωση στοιχείων αδειών εργαζομένων απογραφικά εντός του επόμενου ημερολογιακού μήνα από το μήνα
χορήγησής τους.
Προτείνεται η τροποποίηση της ως άνω διάταξης σε εναρμόνιση με την ως άνω Υπουργική Απόφαση για τον χρόνο υποβολής της κανονικής άδειας στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ, έως το τέλος του επόμενου μήνα από τον μήνα χορήγησής της – και όχι εντός του πρώτου δεκαημέρου του επόμενου μήνα.
Άρθρο 12 – Αναγγελία της οικειοθελούς αποχώρησης στο Πληροφοριακό
Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» – Τροποποίηση άρθρου 330 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Αναφορικά με την παρ. 1 της ανωτέρω διάταξης του άρθρου 330 του π.δ. 62/2025 προτείνεται η επαναφορά της ρύθμισης του άρθρου 6 παρ. 1δ του ν. 2972/2001, αντικατεστημένο από το άρθρο 65 του ν. 3996/2011, με το οποίο οριζόταν ότι ο εργοδότης είχε την υποχρέωση να αναγγέλλει στον ΟΑΕΔ, μέσα σε οκτώ ημέρες, κάθε περίπτωση οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού, πέραν των υποχρεώσεών του για αναγγελία πρόσληψης ή καταγγελίας σύμβασης εργασίας.
Προτείνεται, επομένως, η προθεσμία υποβολής των σχετικών εντύπων να επανέλθει σε 8 ημερολογιακές ημέρες, καθώς ο χρόνος των 4 εργασίμων ημερών
είναι εξαιρετικά σύντομος.
Περαιτέρω, αναφορικά με την παρ. 2 του άρθρου 330 του π.δ. 62/2025, προτείνεται η κατάργηση της υπογραφής του εργαζομένου ως προϋπόθεσης της αναγγελίας της οικειοθελούς αποχώρησης, όπως ίσχυε πριν την εφαρμογή του άρθρου 38 παρ. 2 του Ν. 4488/2017.
Άρθρο 18 – Αναγγελία έναρξης εργασίας στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ
ΙΙ» – Αντικατάσταση άρθρου 578 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Ως προς την παρ. 1 της ανωτέρω διάταξης προτείνεται, για την ισχύ της Ψηφιακής Αναγγελίας Έναρξης Εργασίας να αρκεί η υποβολή της από τον εργοδότη στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ. Με μόνη την υποβολή του εν λόγω εντύπου να δύναται να εκκινήσει η νόμιμη απασχόληση του εργαζόμενου, χωρίς να απαιτείται η υπογραφή από μέρους του πριν την έναρξη της εργασίας. Το πραγματικό γεγονός της ανάληψης εργασίας από τον εργαζόμενο, συνιστά από μόνο του αποδοχή της Ψηφιακής Αναγγελίας Έναρξης Εργασίας. Ακολούθως, να παρέχεται χρονικό περιθώριο στον εργαζόμενο να αποδεχθεί τους περιλαμβανόμενους, στην Ψηφιακή Αναγγελία Έναρξης Εργασίας, όρους, εντός 7 ημερών από την πρόσληψη.
Περαιτέρω, προτείνεται η πρόβλεψη αποστολής ειδοποίησης από το ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ προς τον εργοδότη κατά την αποδοχή της Ψηφιακής Αναγγελίας Έναρξης Εργασίας από τον εργαζόμενο.
Προτείνεται επίσης, να παρασχεθεί η δυνατότητα ανάκλησης της αναγγελίας πρόσληψης εντός 24 ωρών από την υποβολή της (χωρίς να απαιτείται υπογραφή του εργαζόμενου). Παρατηρείται το φαινόμενο να αναγγέλεται η πρόσληψη του μισθωτού από την προηγούμενη ημέρα και αυτός να μην εμφανίζεται την επομένη προκειμένου να αναλάβει εργασία. Ο εργοδότης, με το νέο καθεστώς μπαίνει στη διαδικασία επίδοσης εξώδικης δήλωσης οικειοθελούς αποχώρησης, που αφενός συνεπάγεται κόστος για τις επιχειρήσεις και αφετέρου έχει δυσμενείς συνέπειες για τους εργαζόμενους που χάνουν την επιδότηση της ανεργίας τους.
Αναφορικά με την παρ. 2 της ανωτέρω διάταξης προτείνεται η τροποποίησή αυτής με την πρόβλεψη μόνης της δυνατότητας αποδοχής της ψηφιακής Δήλωσης Μεταβολής Στοιχείων Εργασιακής Σχέσης, εντός 7 ημερών από τον εργαζόμενο, άλλως η υποβολή θα θεωρείται νόμιμη και θα τεκμαίρεται ότι οι τροποποιούμενοι όροι έγιναν αποδεκτοί. Επίσης, προτείνεται η πρόβλεψη αποστολής ειδοποίησης προς τον εργοδότη κατά την αποδοχή της μεταβολής από τον εργαζόμενο.
Προτείνεται τέλος, στην ψηφιακή Δήλωση Μεταβολής Στοιχείων Εργασιακής Σχέσης, να συμπεριληφθεί και η τροποποίηση αποδοχών, με παράλληλη κατάργηση του εντύπου Ε4 – Τροποποιητικού Αποδοχών.
Άρθρο 19 – Πρόσληψη για κάλυψη επειγουσών αναγκών – Προσθήκη άρθρου
578Α στον Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Σύμφωνα με την παρ. 2 της ανωτέρω προτεινόμενης διάταξης του άρθρου 587 Α, ο εργοδότης πρέπει να δηλώνει τους ουσιώδεις όρους του άρθρου 73 κατά την πρόσληψη για την κάλυψη επειγουσών αναγκών, και ειδικότερα θα πρέπει να δηλώνονται τα ακόλουθα:
α) Τα στοιχεία ταυτότητας των συμβαλλόμενων μερών,
β) ο τόπος παροχής της εργασίας, συμπεριλαμβανομένης και της περίπτωσης παροχής της εργασίας σε διάφορα σημεία, ή, σε περίπτωση μη καθορισμού του τόπου από τον εργοδότη, η δυνατότητα επιλογής του από τον εργαζόμενο, η έδρα της επιχείρησης ή η κατοικία του εργοδότη,
γ) η θέση ή ειδικότητα του εργαζομένου, ο βαθμός του, η κατηγορία ή ο κλάδος της απασχόλησής του, καθώς και το αντικείμενο της εργασίας του,
δ) η ημερομηνία έναρξης της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας,
ε) αν πρόκειται για σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου, η ημερομηνία λήξης ή η προβλεπόμενη διάρκεια αυτής, στ) τα στοιχεία του έμμεσου εργοδότη, αν πρόκειται για εργασία που παρέχεται μέσω επιχείρησης προσωρινής απασχόλησης (Ε.Π.Α.), με την επιφύλαξη του άρθρου 125,
ζ) η διάρκεια και οι όροι της δοκιμαστικής περιόδου, αν έχει συμφωνηθεί,
η) η κατάρτιση που παρέχεται από τον εργοδότη, αν υφίσταται τέτοια παροχή προς τον εργαζόμενο,
θ) η διάρκεια της άδειας με αποδοχές που δικαιούται ο εργαζόμενος, καθώς και ο τρόπος και χρόνος χορήγησής της,
ι) η διαδικασία που ακολουθείται από τον εργοδότη και τον εργαζόμενο σε περίπτωση λύσης της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, και ιδίως η υποχρέωση έγγραφης καταγγελίας που γνωστοποιείται στον αντισυμβαλλόμενο, οι προθεσμίες προειδοποίησης και ο προσδιορισμός του ύψους της αποζημίωσης, καθώς και η ύπαρξη σπουδαίου λόγου, αν αυτός απαιτείται, ια) οι πάσης φύσεως αποδοχές που δικαιούται ο εργαζόμενος, καθώς και η
περιοδικότητα και ο τρόπος καταβολής τους, ιβ) όταν το πρόγραμμα οργάνωσης του χρόνου εργασίας είναι εξ ολοκλήρου ή ως επί το πλείστον προβλέψιμο, η διάρκεια της κανονικής ημερήσιας ή εβδομαδιαίας απασχόλησης του εργαζομένου, ρυθμίσεις περί υπερωριακής απασχόλησης ή πρόσθετης εργασίας και αμοιβής αυτών, καθώς και ρυθμίσεις σχετικά με τις αλλαγές βάρδιας, ιγ) όταν το πρόγραμμα οργάνωσης του χρόνου εργασίας είναι εξ ολοκλήρου ή ως επί το πλείστον μη προβλέψιμο: ιγα) η αρχή ότι το ωράριο εργασίας είναι μεταβλητό, ο αριθμός των εγγυημένων αμειβόμενων ωρών και η αμοιβή που καταβάλλεται για την εργασία που πραγματοποιείται επιπροσθέτως ή πέραν των εγγυημένων αυτών ωρών, ιγβ) οι ώρες και ημέρες αναφοράς, σύμφωνα με την περ. β) της παρ. 6 του άρθρου 70, ιγγ) η ελάχιστη περίοδος εντός της οποίας ο εργοδότης οφείλει να ειδοποιήσει τον εργαζόμενο πριν από την ανάθεση εργασίας και η προθεσμία εντός της οποίας ο εργοδότης δύναται να ακυρώσει την ανάθεση εργασίας, σύμφωνα με την περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 190, ιδ) η συλλογική σύμβαση που καθορίζει τους ελάχιστους όρους αμοιβής και εργασίας του εργαζομένου, καθώς και οι συλλογικοί φορείς που τη συνυπογράφουν και ιε) οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης στους οποίους είναι ασφαλισμένος ο εργαζόμενος, καθώς και κάθε άλλη παροχή από τον εργοδότη που σχετίζεται με την κοινωνική ασφάλιση.
Επειδή η δήλωση όλων των ανωτέρω στοιχείων καταργεί τον χαρακτήρα μίας ταχείαςπρόσληψηςγιατηνκάλυψη επειγουσώναναγκών, προτείνεται η πρόβλεψη συγκεκριμένων μόνο στοιχείων για την ολοκλήρωση της εν λόγω διαδικασίας και ιδίως των εξής: α) ονοματεπώνυμο μερών, β) ΑΦΜ συμβαλλομένων, γ) έναρξη και λήξη σύμβασης εργασίας, δ) ωράριο απασχόλησης, ε) ειδικότητα απασχόλησης.
Θεωρούμε ότι η πρόβλεψη λιγότερων στοιχείων για την ολοκλήρωση μίας
επείγουσας πρόσληψης ανταποκρίνεται καλύτερα στον σκοπό της διάταξης.
Σε κάθε περίπτωση, η πρόσληψη πρέπει να θεωρείται ολοκληρωμένη, με μόνη την υποβολή της από τον εργοδότη. Με μόνη την υποβολή της να δύναται να εκκινήσει η νόμιμη απασχόληση του εργαζόμενου, χωρίς να απαιτείται η υπογραφή από μέρους του πριν την έναρξη της εργασίας. Το πραγματικό γεγονός της ανάληψης εργασίας από τον εργαζόμενο, συνιστά από μόνο του αποδοχή της fast track πρόσληψης.
Άρθρο 20 – Ευέλικτη προσέλευση – Χρόνος προετοιμασίας – Μονές σημάνσεις –
Προσθήκη παρ. 2Α, 2Β και 2Γ στο άρθρο 580 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην ανωτέρω παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου 580 του π.δ. 62/2025 αναφέρεται ότι «Με τη χρήση της, καταγράφεται σε πραγματικό χρόνο στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ κάθε μεταβολή που αφορά στον χρόνο εργασίας των εργαζομένων, όπως ιδίως, η ώρα έναρξης και λήξης της εργασίας, το διάλειμμα, η υπέρβαση του νομίμου ωραρίου εργασίας και κάθε είδους άδεια.»
Προτείνεται η αφαίρεση του διαλείμματος από το ανωτέρω χωρίο διότι η ψηφιακή κάρτα εργασίας παρακολουθεί την έναρξη και λήξη του χρόνου απασχόλησης, χωρίς να έχει προβλεφθεί μέχρι σήμερα η υποχρέωση του εργαζομένου να χρησιμοποιεί την κάρτα εργασίας κατά την έναρξη και λήξη του διαλείμματος από τον εργαζόμενο.
Ως εκ τούτου θεωρούμε ότι πρέπει να αφαιρεθεί η αναφορά στο διάλειμμα προς αποφυγή περαιτέρω σύγχυσης αναφορικά με τη χρήση της ψηφιακής κάρτας
εργασίας.
Επιπλέον, στην προτεινόμενο παρ. 2 Α αναφέρεται ότι «Οι επιχειρήσεις – εργοδότες που έχουν ενταχθεί στον μηχανισμό της ψηφιακής κάρτας εργασίας και την έχουν ενεργοποιήσει δύνανται να συμφωνούν εγγράφως με τους εργαζόμενους τους ευέλικτη προσέλευση μέχρι χρονικό διάστημα εκατό είκοσι (120) λεπτών
ημερησίως».
Προτείνεται να αναφέρεται αντί της ευέλικτης προσέλευσης μέχρι 120 λεπτά από την έναρξη του ωραρίου, να προβλεφθεί η ευέλικτη προσέλευση και αποχώρηση έως 120 λεπτά τόσο πριν όσο και μετά την έναρξη ή λήξη αντίστοιχα του
δηλωμένου ωραρίου, προκειμένου να επιτυγχάνεται η πραγματική ευελιξία ως προς τη διαχείριση του ωραρίου του εργαζομένου.
Επιπροσθέτως, αναφορικά με την παρ. 2 Β, προτείνεται να εφαρμοστεί ο χρόνος προετοιμασίας των 30 λεπτών και στους λοιπούς κλάδους της οικονομίας, καθώς ο χρόνος των 10 λεπτών δεν αποτελεί επαρκή χρόνο προετοιμασίας.
Άρθρο 26 – Παροχή υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης – Τροποποίηση
άρθρου 499 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Η Υπουργική Απόφαση 50067/28/2017 (ΦΕΚ Β΄ 3952), όπως ισχύει και έχει
τροποποιηθεί από άλλες αποφάσεις, καθορίζει την Ηλεκτρονική Βάση καταχώρισης δεδομένων Τεχνικών Ασφάλειας και τη διαδικασία ανάθεσης καθηκόντων Τεχνικού Ασφαλείας (ΤΑ) μέσω του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος (ΟΠΣ-
ΣΕΠΕ).
Ως εκ τούτου προτείνουμε την σχετική εναρμόνιση της παρ. 5 και της παρ. 7 του ως άνω άρθρου 499, ώστε να αντικατασταθούν τα χωρία που αναφέρονται στην «τοπική Επιθεώρηση Εργασίας» από το ΟΠΣ -ΣΕΠΕ (sepenet.gr), ήτοι αντί για την κοινοποίηση αντιγράφου στην Επιθεώρηση Εργασίας, να αρκεί η ηλεκτρονική καταχώριση στο ως άνω πληροφοριακό σύστημα, προς εκσυγχρονισμό και απλοποίηση της διαδικασίας αλλά και εναρμόνιση με τις ισχύουσες Υπουργικές Αποφάσεις.
Άρθρο 35 – Αναγγελία ασθενειών που οφείλονται στην εργασία – Προσθήκη περ.
δ) στην παρ. 2 του άρθρου 534 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Με την υπ’ αριθμ. 34331/Δ9.8920/26-7-2016, όπως τροποποιήθηκε με την 44203/Δ9.11555/29.9.2016 ΥΑ, ορίστηκε ότι οι εργοδότες, οι εργαζόμενοι και οι οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων υποβάλλουν στο ΟΠΣ-ΣΕΠΕ, μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης http://www.sepenet.gr, μεταξύ άλλων, την αναγγελία εργατικού ατυχήματος ή ασθένειας που οφείλεται στην εργασία.
Δεδομένου ότι αυτή η ρύθμιση υπάρχει ήδη από το 2016, θεωρούμε σκόπιμο να εναρμονισθεί η προτεινόμενη ως άνω διάταξη με το ψηφιακό σύστημα υποβολής των σχετικών αναγγελιών εργατικών ατυχημάτων.
Ειδικότερα, προτείνουμε την τροποποίηση της ως άνω διάταξης, ώστε να προβλέπεται η αναγγελία, εντός 24 ωρών, του εργατικού ατυχήματος μέσω του ΟΠΣ ΣΕΠΕ (www.sepenet.gr) όπως ήδη προβλέπεται, καταργώντας παράλληλα την υποχρέωση αναγγελίας στις αστυνομικές αρχές και στις αρμόδιες υπηρεσίες του e- ΕΦΚΑ, οι οποίες θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στην ίδια την αναγγελία εργατικού ατυχήματος μέσω της πλατφόρμας.
Προτείνεται επίσης να επανεξεταστεί το χρονικό περιθώριο αναγγελίας εργατικών
ατυχημάτων. Να αναγγέλλονται δηλαδή τα σοβαρά ή θανατηφόρα εργατικά
ατυχήματα εντός 24 εργασίμων ωρών (μη συνυπολογίζοντας Κυριακές και αργίες), ενώ τα ελαφριά εργατικά ατυχήματα να μπορούν να δηλωθούν εντός 4 εργασίμων ημερών (όπως ισχύει με την καταγγελία σύμβασης εργασίας, λήξη σύμβασης
ορισμένου χρόνου κλπ).
Περαιτέρω, θεωρούμε σκόπιμο να διευκρινισθεί ότι η παρ. 2 δ που αναφέρεται στην «ασθένεια του εργαζομένου που οφείλεται στην εργασία» αφορά στις
επαγγελματικές ασθένειες και μόνο.
Άρθρο 9 (κατάτμηση άδειας):
Πρόβλημα: Με το νέο νομοσχέδιο δίνεται η δυνατότητα στον εργαζόμενο να αιτηθεί επιμερισμό της άδειάς του σε περισσότερα χρονικά διαστήματα, εφόσον το επιθυμεί. Αυτό επιφέρει την ταυτόχρονη αδυναμία κατάτμησης-ελέγχου των αδειών από πλευράς του εργοδότη, η οποία διατηρείται μόνο κατ’ εξαίρεση και σε έκτακτες περιπτώσεις. Η νέα νομοθετική πρόβλεψη περιορίζει την εργοδοτική ευελιξία και δύναται να επιφέρει μείζονα ζητήματα στην εργοδοσία, ιδίως σε βιομηχανίες συνεχούς λειτουργίας.
Πρόταση ΣΦΕΕ: Ο εργοδότης θα πρέπει να διατηρεί το δικαίωμα επίκλησης σοβαρής/επείγουσας ανάγκης/σώρευσης εργασίας και να μπορεί να ορίσει την άδεια του εργαζομένου σε συνεννόηση μαζί του.
Άρθρο 20 (Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας):
Πρόβλημα: Με την προσθήκη της παρ. 2Γ αποσαφηνίζεται ότι στις περιπτώσεις της εκ παραδρομής και λόγω αμέλειας του εργαζομένου, έλλειψης σήμανσης της ψηφιακής κάρτας, κατά την είσοδο ή την έξοδο του εργαζομένου από τις εγκαταστάσεις της επιχείρησης γίνονται αποδεκτά μόνο 3 μονά χτυπήματα/μήνα/εργαζόμενο.
Πρόταση ΣΦΕΕ: i. Ο εργαζόμενος να έχει το δικαίωμα να αιτιολογεί γραπτώς την όποια έλλειψη σήμανσης της ψηφιακής κάρτας του, του οποίου η δήλωση θα φυλάσσεται από τον εργοδότη και θα προσκομίζεται, όποτε και όταν χρειαστεί στην αρμόδια Αρχή, σε περίπτωση ελέγχου.
ii. Επιπλέον, προτείνεται η παροχή επαρκούς μεταβατικού χρονικού διαστήματος, τουλάχιστον 6μηνών μετά την επίσημη εφαρμογή του μέτρου, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή προσαρμογή των επιχειρήσεων και των εργαζομένων και να αποφευχθεί η αυστηρή και ενδεχομένως αδικαιολόγητη επιβολή προστίμων.
Άρθρο 6
Χρονικά όρια εργασίας – Τροποποίηση παρ. 2 και 3 άρθρου 194 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Η ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΆΖΕΤΑΙ ΜΕΝ ΩΣ ΑΘΩΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ, ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΥΠΟΨΗ ΤΑ ΕΞΗΣ:
Α/ Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ 13ΩΡΗ ΒΑΣΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊ ΡΟΠΗ ΠΡΟΣ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΘΑ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ,
Β/ ΟΙ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΗΔΗ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΛΟΓΩ ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΩΡΑΡΙΟ, ΔΕΝ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΛΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΝΗ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ «ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΙ» ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΟΦΕΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΚΟΣΤΟΣ (ΑΝΤΙ ΤΟΥ 40% ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ)
Γ/ Η ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
Δ/ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΤΗΣΙΑΣ ΑΝΤΙ ΜΗΝΙΑΙΑΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΩΡΙΑΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ α) ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ β) ΣΕ ΜΙΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΕΠΙΛΟΓΉ ΑΠΌΛΥΣΗΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΙΘΗΝΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΟΤΑΝ ΈΡΘΕΙ Η ΚΑΜΨΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ
«2. Η πέραν των σαράντα πέντε (45) ωρών την εβδομάδα απασχόληση του εργαζομένου στις επιχειρήσεις της παρ. 1 θεωρείται υπερωριακή απασχόληση ως προς όλες τις νόμιμες συνέπειες, διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης. Για όσους εργαζομένους ισχύει σύστημα εργασίας έξι (6) εργάσιμων ημερών την εβδομάδα, υπερωριακή απασχόληση θεωρείται η εργασία πέραν των σαράντα οκτώ (48) ωρών την εβδομάδα. Σε κάθε περίπτωση, διατηρούνται σε ισχύ οι ρυθμίσεις για το νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παροχή της υπερωριακής αυτής εργασίας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 12 του παρόντος Κώδικα, με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 659 του Αστικού Κώδικα (π.δ. 456/1984, Α’ 164). Η άρνηση του εργαζομένου να παράσχει την επιπλέον εργασία δεν συνιστά λόγο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του.
Εργαζόμενοι απασχολούμενοι υπερωριακά δικαιούνται για κάθε ώρα νόμιμης υπερωρίας, έως τέσσερις (4) ώρες ημερησίως και μέχρι τη συμπλήρωση εκατόν πενήντα (150) ωρών ετησίως, αμοιβή ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά σαράντα τοις εκατό (40%).».
Παρατηρήσεις Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Εργαζομένων Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας
Πρόκειται για ένα εργασιακό νομοσχέδιο που προωθεί την φτηνή και χωρίς δικαιώματα εργασία. Περισσότερες ώρες εργασίας, περαιτέρω ελαστικοποίηση του ωραρίου και ακόμα μεγαλύτερος περιορισμός δικαιωμάτων και ελευθεριών για τους εργαζόμενους συμπεριλαμβάνονται σε αυτό το νομοσχέδιο.
Συγκεκριμένα:
• Νομοθετεί την 13ωρη εργασία (άρθρο 6), οδηγώντας τους εργαζόμενους στην πλήρη εξάντληση και διάλυση κάθε έννοιας προσωπικής και οικογενειακής ζωής, καθώς αν υπολογίσουμε και την ώρα προς και από την εργασία μένουν ελάχιστες ώρες ξεκούρασης για τον/την εργαζόμενο/η. Το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι ήδη ισχύει η 13ωρη εργασία σε δύο εργοδότες (… που νομοθέτησαν οι ίδιοι (που νομοθέτησε η ίδια) με τον 5053/2023). Με μία βασική διαφορά: η εργασία σε δύο εργοδότες αποτελεί (θεωρητικά) επιλογή των εργαζόμενων ενώ η υπερωριακή απασχόληση ουσιαστικά υποχρέωσή τους. Όσο για το επιχείρημα ότι δεν μπορούν να απολυθούν οι εργαζόμενοι αν αρνηθούν, να θυμίσουμε ότι: α) η κυβέρνηση της ΝΔ κατήργησε τον βάσιμο λόγο απόλυσης και ένας εργαζόμενος μπορεί να απολυθεί χωρίς να τεκμηριωθεί ο λόγος απόλυσης και β) στο νομοσχέδιο αναφέρεται ότι η άρνηση του εργαζόμενου να εργαστεί υπερωριακά δεν αποτελεί λόγο απόλυσης μόνο όταν «δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη» (άρθρο 14). Στο πεδίο της εργασίας είναι άνισες οι σχέσεις μεταξύ των δύο μερών, δηλαδή οι εργοδότες είναι οι ισχυροί και οι εργαζόμενοι οι αδύναμοι. Το άλλο επιχείρημα της κυβέρνησης (που το χρησιμοποίησαν και στο προηγούμενο νομοσχέδιο για το 13ωρο) είναι ότι το ζητούν οι εργαζόμενοι/ες. Εδώ η λαθροχειρία της κυβέρνησης γίνεται εξοργιστική, καθώς χρησιμοποιούν την κατάσταση φτωχοποίησης στην οποία οι ίδιοι έχουν οδηγήσει τον κόσμο της εργασίας με τους χαμηλούς μισθούς και την ανεξέλεγκτη ακρίβεια η οποία καθιστά σχεδόν αναγκαστική την 13ωρη εργασία προκειμένου να καλυφθούν βασικές ανάγκες επιβίωσης, ως άλλοθι για τις πολιτικές τους.
• Επιτρέπει την υπερωριακή απασχόληση ακόμα και στην εκ περιτροπής εργασία ( άρθρο 5), ενώ μέχρι τώρα απαγορευόταν, προκειμένου να προστατεύονται οι εργαζόμενοι/ες και να στηρίζεται η πλήρης απασχόληση. Με τη διάταξη θα μπορούν οι εργοδότες να προσλαμβάνουν εργαζόμενους που θα δουλεύουν μόνο τις ημέρες που υπάρχει φόρτος εργασίας και μέχρι εξάντλησης, με πλήρη διάλυση κάθε δυνατότητας προγραμματισμού της ζωής τους.
• Παρέχει τη δυνατότητα διευθέτησης του χρόνου εργασίας ακόμα και σε εβδομαδιαία βάση (άρθρο 7), δηλαδή θα μπορεί ο εργοδότης μετά από συμφωνία με το σωματείο ή αν δεν υπάρχει ακόμα και με ατομική συμφωνία να συμφωνήσει (στην πραγματικότητα να επιβάλλει) 10ωρη εργασία για κάποιες ημέρες, με αντάλλαγμα μειωμένο ωράριο ή ρεπό κάποιες άλλες ακόμα και σε εβδομαδιαία βάση ( στον προηγούμενο νόμο της ΝΔ επιτρεπόταν σε εξαμηνιαία). Προφανώς είναι ακόμα μία αλλαγή προς το χειρότερο που διαλύει την προσωπική και οικογενειακή ζωή των εργαζόμενων.
• Fast track προσλήψεις για 1-2 ημέρες (άρθρο 19) όπου οι εργαζόμενοι/ες θα καλούνται να απαντούν με ένα ναι στο μήνυμα του εργοδότη για το αν αποδέχονται την εργασία με τους συγκεκριμένους όρους. Πρόκειται για μια διάταξη που θα υλοποιεί τις λεγόμενες συμβάσεις «μηδενικών ωρών» που είχε νομοθετήσει η κυβέρνηση την προηγούμενη φορά. Οι εργαζόμενοι/ες θα είναι σε αναμονή και όταν λάβουν το μήνυμα (ακόμα και 24 ώρες πριν την εργασία) θα καλούνται να αποδεχτούν άμεσα τους όρους και να εργαστούν.
• Fast track απολύσεις και μάλιστα χωρίς αποζημίωση (άρθρο 12). Πρόκειται για αντεργατική διάταξη που προβλέπει ότι αν ένας εργαζόμενος απουσιάσει συνολικά 5 (3+2) ημέρες από την εργασία του χωρίς άδεια ( δύο ημέρες μετά την ειδοποίηση του εργοδότη, η οποία γίνεται στις τρείς ημέρες αδικαιολόγητης απουσίας), θεωρείται καταγγελία της σύμβασης από την πλευρά του εργαζόμενου και δίνει τη δυνατότητα στον εργοδότη να καταθέσει οικειοθελή αποχώρηση του εργαζόμενου χωρίς την υπογραφή του. Η σημερινή διάταξη είναι εντελώς απαράδεκτη, αν σκεφτούμε ότι αρκεί μια 5ήμερη απουσία ενός εργαζόμενου ανεξάρτητα της σοβαρότητας του λόγου που την προκάλεσε και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, για να απολυθεί χωρίς να λάβει αποζημίωση, ακόμα και αν εργάζεται με συνέπεια στην επιχείρηση για 20 χρόνια.
• Δυνατότητα διευθέτησης της άδειας με μείωση των ελάχιστων ημερών συνεχούς αδείας στις 5 ημέρες ή 6 σε εξαήμερη εργασία (άρθρο 9). Αν και θα προβλέπεται προηγούμενη αίτηση του εργαζόμενου, πρόκειται για μια προβληματική διάταξη καθώς μπορεί να οδηγήσει στον εκβιασμό των εργαζομένων ώστε να μη λαμβάνουν ούτε τις 10 τουλάχιστον συνεχόμενες ημέρες αδείας (όπως προβλέπεται μέχρι σήμερα), αν αυτό δεν εξυπηρετεί την επιχείρηση, στερώντας τους τη δυνατότητα πραγματικής ξεκούρασης και διακοπών.
• Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τις προσαυξήσεις σε υπερωριακή απασχόληση, νυχτερινή εργασία και εργασία σε αργίες (άρθρο 68). Με το μέτρο αυτό οι υπερωρίες γίνονται πιο φτηνές για τους εργοδότες οδηγώντας σε μια λογική εξουθένωσης των εργαζόμενων αντί προσλήψεων. Συγχρόνως μειώνονται τα έσοδα του ΕΦΚΑ από ασφαλιστικές εισφορές επιδεινώνοντας την κατάσταση στο ασφαλιστικό σύστημα και δίνοντας αφορμή για μελλοντικές αυξήσεις στα όρια ηλικίας και για μειώσεις στις συντάξεις .
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Εργαζομένων του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας
Υπόμνημα Παρατηρήσεων επί του Νομοσχεδίου για τα Χρονικά Όρια Εργασίας και την Ψηφιακή Κάρτα
Εισαγωγή
Το παρόν υπόμνημα καταγράφει τις παρατηρήσεις επί του νομοσχεδίου που τροποποιεί τον Κώδικα Εργασιακού Δικαίου (π.δ. 62/2025). Η ανάλυση επικεντρώνεται στις συνέπειες για τους εργαζόμενους, με έμφαση στις προβλέψεις για τα χρονικά όρια εργασίας, τη διευθέτηση του χρόνου, τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης και την ψηφιακή κάρτα εργασίας. Γίνεται επίκληση σχετικής νομολογίας της ελληνικής και ευρωπαϊκής έννομης τάξης.
Άρθρο 1 – Ορισμοί (παρενόχληση, βία κ.λπ.)
Παρατήρηση: Αν και ενισχύεται το θεσμικό πλαίσιο, παραμένει αδύναμος ο μηχανισμός καταγγελίας και ελέγχου.
Νομολογία: Το ΔΕΕ (υπόθεση Asociación de Trabajadores de la ONCE, C-81/12) έχει κρίνει ότι η προστασία από διακρίσεις και παρενόχληση προϋποθέτει αποτελεσματικούς μηχανισμούς επιβολής, όχι μόνο τυπικούς ορισμούς.
Πρόταση Αντικατάστασης:
Να προστεθεί ρητά ότι «οι καταγγελίες για παρενόχληση και βία κατατίθενται σε ανεξάρτητο φορέα, με υποχρέωση ολοκλήρωσης της διαδικασίας εντός 60 ημερών και προστασία του καταγγέλλοντος από αντίποινα»
Άρθρο 2 – Συμβάσεις Μερικής & Εκ Περιτροπής Απασχόλησης
Παρατήρηση: Η ευελιξία ευνοεί τον εργοδότη· ο εργαζόμενος παραμένει σε καθεστώς αβεβαιότητας.
Νομολογία: Ο Άρειος Πάγος (ΑΠ 1507/2010) έκρινε ότι σε μερική απασχόληση η έλλειψη σαφών όρων για το ωράριο οδηγεί σε ακυρότητα της συμφωνίας. Η πρακτική αλλαγής προγράμματος χωρίς ουσιαστική συναίνεση παραβιάζει το άρθρο 281 ΑΚ (κατάχρηση δικαιώματος).
Πρόταση Αντικατάστασης:
Να προβλεφθεί ότι «η τροποποίηση του ωραρίου απαιτεί έγγραφη συναίνεση του εργαζομένου με προειδοποίηση τουλάχιστον 10 ημερών, άλλως θεωρείται άκυρη».
Άρθρο 3 – Χρονικά Όρια Εργασίας (13ωρο)
Παρατήρηση: Η δυνατότητα εργασίας έως 13 ώρες ημερησίως θέτει ζήτημα υπέρβασης των ορίων υγείας και ασφάλειας.
Νομολογία: Το ΔΕΕ (υπόθεση Jaeger, C-151/02) τόνισε ότι ο ελάχιστος χρόνος ανάπαυσης είναι υποχρεωτικός και δεν μπορεί να παρακάμπτεται. Ο Άρειος Πάγος (ΑΠ 931/2019) έκρινε ότι εργασία πέραν των 48 ωρών εβδομαδιαίως κατά μέσο όρο είναι παράνομη και άκυρη, εφόσον παραβιάζει την Οδηγία 2003/88/ΕΚ.
Πρόταση Αντικατάστασης:
Αντί του 13ώρου, να καθιερωθεί ανώτατο ημερήσιο όριο 10 ωρών, με υποχρεωτικό διάλειμμα τουλάχιστον 45 λεπτών και ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση 11 ωρών, σύμφωνα με την Οδηγία 2003/88/ΕΚ.
Άρθρο 4 – Διευθέτηση Χρόνου Εργασίας
Παρατήρηση: Η «συναίνεση» του εργαζομένου είναι τυπική, αφού η εξάρτηση από τον εργοδότη αναιρεί την ελευθερία επιλογής.
Νομολογία: Το ΕΔΔΑ (υπόθεση Kudeshkina κατά Ρωσίας, 2009) έχει κρίνει ότι η σχέση εξάρτησης περιορίζει την πραγματική ελευθερία συναίνεσης. Το ΔΕΕ (υπόθεση CCOO, C-55/18) τόνισε ότι κάθε σύστημα διευθέτησης πρέπει να περιλαμβάνει αντικειμενικό μηχανισμό ελέγχου των ωρών.
Πρόταση Αντικατάστασης:
Να προβλεφθεί ότι «η διευθέτηση χρόνου εγκρίνεται αποκλειστικά μέσω συλλογικών συμβάσεων ή συμφωνιών με εκπροσώπους εργαζομένων. Ατομική συμφωνία δεν επιτρέπεται».
Άρθρο 5 – Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας
Παρατήρηση: Θεωρητικά εργαλείο διαφάνειας, αλλά με κενά: ο εργοδότης έχει τον έλεγχο των δεδομένων, οι έλεγχοι είναι περιορισμένοι.
Νομολογία: Το ΔΕΕ (υπόθεση CCOO, C-55/18) έκρινε ότι οι εργοδότες οφείλουν να διαθέτουν αντικειμενικό, αξιόπιστο και προσβάσιμο σύστημα καταγραφής του χρόνου εργασίας. Ο Άρειος Πάγος (ΑΠ 123/2021) αναγνώρισε ότι η ακριβής καταγραφή ωραρίου αποτελεί ουσιώδες στοιχείο για την προστασία μισθών και υπερωριών.
Πρόταση Αντικατάστασης:
Να οριστεί ότι «η πρόσβαση στα δεδομένα της ψηφιακής κάρτας είναι ταυτόχρονα στον εργαζόμενο, τον εργοδότη και το ΣΕΠΕ, με αυτόματη ηλεκτρονική διαβίβαση των στοιχείων σε πραγματικό χρόνο».
Άρθρο 6 – Κυρώσεις και Έλεγχοι
Παρατήρηση: Οι προβλεπόμενες κυρώσεις χάνουν την αξία τους χωρίς ενισχυμένο ΣΕΠΕ και μηχανισμό πραγματικών επιτόπιων ελέγχων.
Νομολογία: Το ΣτΕ (ΣτΕ 4442/2015) έχει δεχθεί ότι η ανεπάρκεια ελέγχων συνιστά παραβίαση της αρχής της αποτελεσματικότητας του δικαίου της ΕΕ.
Πρόταση Αντικατάστασης:
Να θεσπιστεί «αυτόματη επιβολή προστίμου με βάση την καταγραφή της ψηφιακής κάρτας, χωρίς να απαιτείται αυτοπρόσωπη καταγγελία του εργαζομένου. Παράλληλα, να προβλεφθεί αύξηση του προσωπικού του ΣΕΠΕ κατά 30% εντός διετίας».
Συνολική Εκτίμηση
Το νομοσχέδιο ενισχύει θεωρητικά τα δικαιώματα των εργαζομένων (ορισμοί, ψηφιακή κάρτα), αλλά αποδυναμώνει πρακτικά την προστασία τους με την καθιέρωση 13ωρης ημερήσιας απασχόλησης, την τυπική συναίνεση σε διευθέτηση χρόνου εργασίας και την απουσία ισχυρών ελέγχων.
Η νομολογία σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο καταδεικνύει ότι:
(α) ο χρόνος ανάπαυσης είναι αδιαπραγμάτευτος,
(β) η συναίνεση του εργαζομένου δεν είναι έγκυρη υπό καθεστώς εξάρτησης,
(γ) η καταγραφή ωραρίου πρέπει να είναι αντικειμενική και ανεξάρτητη.
Απαιτούνται νομοθετικές βελτιώσεις ώστε να διασφαλιστεί η πραγματική προστασία της εργασίας.
Το μέρος ΣΤ’ (άρθρα 65-82) διαλαμβάνει διατάξεις οι οποίες αφορούν ρύθμιση ζητημάτων κοινωνικής ασφάλισης, για τα οποία ωσαύτως έχει έννομο συμφέρον να υποβάλλει σχόλια η ΑΓΣΣΕ.
Από το συνολικό πνεύμα του νομοσχεδίου προκύπτει ότι σκοπός του νομοθέτη είναι να στηρίξει τον εργαζόμενο συνταξιούχο. Πάγια αρχή της ΑΓΣΣΕ είναι ότι η εργασία και συντάξιμος βίος είναι σχήματα οξύμωρα και σε κάθε περίπτωση αντίθετα. Οι συνταξιοδοτικές αποδοχές που χορηγεί ο ασφαλιστικός φορέας θα πρέπει να διασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για τους συνταξιούχους και σε κάθε περίπτωση ανταποδοτικό των εισφορών που έχουν καταβάλλει μέσω του μισθού τους καθ’ όλη την εργασιακή περίοδο. Συνεπώς, η Πολιτεία θα πρέπει να στραφεί σε λύσεις που θωρακίζουν την αξιοπρεπή διαβίωση των συνταξιούχων χωρίς να τους προκαλεί την ανάγκη για εργασία παράλληλα με τη σύνταξή τους. Άλλωστε, όπως ήδη έχουμε επισημάνει και στο παρελθόν, αποδοκιμαστέα είναι και κάθε πρόθεση αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης λόγω της βιοποριστικής ανάγκης των συνταξιούχων μέσω του εργασιακού μισθού.
Περαιτέρω, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις αποτελούν μια επιδερμική διορθωτική θετική παρέμβαση, ωστόσο σε κάθε περίπτωση η ΑΓΓΣΕ θεωρεί ότι ο σκοπός του νομοθέτη είναι προς τη λάθος κατεύθυνση, δεδομένου ότι για άλλη μία φορά απομακρύνεται από τη προβληματική θέσπισης της ΕΑΣ και τεχνηέντως αγνοεί τις επιταγές της νομολογίας (πρβλ Ελ.Συν 244/2017, ΣτΕ 2287/2015) η οποία υπενθυμίζουμε ότι έχει κρίνει τα εξής: «…η ΕΑΣ επιβάλλεται δε, προκειμένου και οι συνταξιούχοι στους οποίους καταβάλλεται µια ικανοποιητική σύνταξη να συμβάλλουν και αυτοί στην μεγάλη προσπάθεια για την αντιμετώπιση των τεράστιων δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας αλλά κυρίως και στην διάσωση του ασφαλιστικού συστήματος, µε την λήψη µμέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής που στόχο έχουν να διαφυλάξουν τα ασφαλιστικά κεφάλαια αλλά να διασφαλίσουν και για το μέλλον την οµαλή και έγκαιρη καταβολή των συντάξεων …». Εν προκειμένω, 15 έτη μετά τη πρώτη θέσπιση της ΕΑΣ και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει επικαιροποιημένη αναλογιστική μελέτη, οι επίμαχες ρυθμίσεις περί ΕΑΣ κρίνονται παρωχημένες και σε κάθε περίπτωση δυσανάλογες με το σκοπό της επιβολής τους. Υπενθυμίζουμε ότι το έτος 2010 που θεσπίστηκε η επίμαχη εισφορά, οι συντάξεις ήταν σε ικανοποιητικό επίπεδο, που ανταποκρινόταν στις καταβληθείσες εισφορές καθ’ όλο τον ασφαλιστικό βίο του δικαιούχου. Οι διαδοχικές και επαναλαμβανόμενες περικοπές των συντάξεων μετά το 2010 έως και το 2015 σε συνδυασμό με τον επιγενόμενο επαναϋπολογισμό βάσει του νόμου 4387/2016, αποτέλεσαν σημείο κομβικό για τη δραστική και την τεράστια μείωση των συντάξεων των παλαιών συνταξιούχων. Συνεπώς, αντί για την κατάργηση ή έστω τη διορθωτική μείωση της άδικης-δεύτερης φορολογίας επί των συντάξεων, της Εισφοράς «Αλληλεγγύης» Συνταξιούχου (ΕΑΣ), τελικά προβλέπεται τιμαριθμοποίηση των κλιμάκων, αλλά όχι η τιμαριθμική προστασία του εισοδήματος. Η πρόβλεψη για επιβολή ΕΑΣ με βάση το εισόδημα πριν από την προσθήκη αυξήσεων σε αυτό, ωφελεί λίγους και αδικεί πολλούς. Άλλωστε υπενθυμίζουμε ότι ο σκοπός επιβολής της ΕΑΣ που είναι η ενίσχυση του ΑΚΑΓΕ αποτελεί ένα θολό τοπίο, η δε προσφάτως δημοσιευθείσα έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου επισημαίνει το μείζον ζήτημα της λειτουργίας του ΑΚΑΓΕ και της αδυναμίας του να επιτελέσει τον σκοπό για τον οποίο συνεστήθη. Στις επικουρικές συντάξεις η επιβολή ΕΑΣ, τη στιγμή που έχει ιδρυθεί το ΤΕΚΑ -το οποίο είναι αμιγώς κεφαλαιοποιητικό- αποτελεί στρέβλωση. Συνεπώς, το πάγιο αίτημα της ΑΓΣΣΕ είναι η πλήρης κατάργηση της εν λόγω μνημονιακής κράτησης απ’ όλες τις συντάξεις κύριες και επικουρικές, γήρατος, χηρείας, αναπηρίας αλλά και τις συντάξεις προσυνταξιοδοτικού καθεστώτος, – σύμφωνα και με τις δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού- γεγονός που θα οδηγήσει στην ουσιαστική ενίσχυση του εισοδήματος των συνταξιούχων.
ΜΕΡΟΣ Α
Αρθρο 2
Απλούστευση της διαδικασίας πρόσληψης , καθώς οι νέοι εργαζόμενοι , ημεδαποί και αλλοδαποί υποχρεούνται μετα την ηλεκτρονική έκδοση του ΑΦΜ να περιμένουν μέχρι και 3 εβδομάδες χωρίς εργασία για την έκδοση ΑΜΑ και ΑΜΚΑ από την υπηρεσία με αυτοπρόσωπη παρουσία , χωρίς να καταλαβαίνουν τη γλώσσα , χωρίς εργασία για όλο αυτό το διάστημα και χωρίς εισόδημα . Μπορείτε να μιλήσετε με το ΕΦΚΑ Αλικαρνασσού Ηρακλείου πόσο χρόνο μετα την άφιξη του εργαζόμενου κλείνουν ραντεβού για διεκπεραίωση των σχετικών εγγράφων . Η λύση θα ήταν πρόσληψη μόνο με την έκδοση του ΑΦΜ ή ηλεκτρονική έκδοση εντός 24 ωρών όλων των εγγράφων για την πρόσληψη.
Ομοίως τα προβλήματα αυξάνουν με τη διεκπεραίωση πρόσληψης πολιτών τρίτων χωρών , οι οπoίοι δεν μπορούν να εργαστούν μετα την άφιξη τους αν δεν περάσει ένας μήνας . Τόσο διαρκούν οι διαδικασίες έκδοσης των εγγράφων ώστε να ολοκληρωθούν τα ραντεβού στις αρμόδιες υπηρεσίες του Ηρακλείου (μπορείτε να το επαληθεύσετε τόσο με την ΑΑΔΕ όσο και με το ΕΦΚΑ Ηρακλείου). Ολο το διάστημα αυτό φιλοξενούνται από τα ξενοδοχεία , δεν μπορούν να εργαστούν νόμιμα, δεν έχουν εισόδημα διαβίωσης και συνήθως εργάζονται σε τρίτες επιχειρήσεις χωρίς ασφάλιση για να προσωρινό εισόδημα . Θα πρέπει να βρεθεί λύση να εκδίδονται τα ΑΦΜ πριν την άφιξη τους και να γίνεται η πρόσληψη έστω για περιορισμένο διάστημα 30 ημερών .
Κεφάλαιο Δ
Αρθρο 6
2.Να επεκταθεί για τα ξενοδοχεία εποχικής λειτουργίας το σύστημα εργασίας έξι (6) εργάσιμων ημερών την εβδομάδα, με την υπερωριακή απασχόληση να θεωρείται η εργασία πέραν των σαράντα οκτώ (48) ωρών την εβδομάδα. Ολες οι συλλογικές συμβάσεις του κλάδου ήδη υποστηρίζουν την 6 ημερη απασχόληση αναγνωρίζοντας τις αυξημενες εποχικές ανάγκες του κλάδου και είναι ώρα να επεκταθεί η εξαήμερη εργασία στα ξενοδοχεία που λειτουργούν 24 ωρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα όπως οι βαριές βιομηχανίες .
3.Η υπερωριακή απασχόληση των 4 ωρών , αυξάνουν τον ημερήσιο χρόνο απασχόλησης στις 13 ώρες ημερησίως αλλά δεν προβλέπεται η δυνατότητα ξεκούρασης στη μέση της βάρδιας . Προτείνουμε να επεκταθεί η δυνατότητα απασχόλησης των 13 ωρών και για τα ξενοδοχεία με δυνατότητα ανάπαυσης μετά την οκτάωρη απασχόληση για 3 ώρες και εν συνεχεία την απασχόληση των 4 ωρών. Το ωράριο αυτό είναι πιο ανθρώπινο και εφαρμόσιμο .Θα προϋποθέτει τη συναίνεση του εργαζομένου .Επίσης μπορεί να εξυπηρετήσει έκτακτες ανάγκες ξαφνικής απουσίας εργαζομένου ή κάλυψη φόρτου εργασίας.
Επισημαίνουμε το πάγιο αίτημα των ξενοδοχείων , το οποίο έχει ήδη συμπεριληφθεί και εφαρμοστεί σε κάποιες συλλογικές συμβάσεις, να υπάρξει καλύτερη ρύθμιση του σπαστού ωραρίου των ξενοδοχοϋπαλλήλων, ώστε να μειωθεί το συνεχόμενο 11ωρο ανάπαυσης σε 8 ώρες συνεχόμενης ανάπαυσης , με όρους και προϋποθέσεις.
Ειδικότερα: α) παροχή στέγης στον εργαζόμενο β) συμβάσεις ορισμένου χρόνου γ)συνολική ημερήσια ανάπαυση ανω των 14 ωρών δ) προσαύξηση του ημερομισθίου κατά +5%
Το αίτημα μας έχει αναλογικά εφαρμοστεί και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες με αυξημένο τουρισμό όπως το Ηνωμένο Βασίλειο που δεν είχε ποτέ κανένα περιορισμό , η Ισπανία που έχει εφαρμόσει 10 ωρο , η Αυστρία και η Φιλανδία που εφαρμόζουν 8 ωρο και η Γερμανία που εφαρμόζει 9 ωρο .
Κεφάλαιο Ε’
Αρθρο 330
3.Λογω της εφαρμογής της ψηφιακής κάρτας σε πλήθος επιχειρήσεων θα μπορούσε να απλουστευτεί το σύστημα της καταχώρησης της οικειοθελούς αποχώρησης , ώστε να δηλώνεται από τον εργοδότη σε περίπτωση απουσίας του εργαζομένου ανω των 3 ημερών ακόμη και χωρίς την υπογραφή του. Ο εργαζόμενος μετά τη λήψη της σχετικής ειδοποίησης από το ΕΡΓΑΝΗ θα μπορούσε να εχει δικαίωμα εναντίωσης- καταγγελίας εντός 48 ωρών
Όπως εφαρμόζεται σήμερα δεν είναι καθόλου λειτουργικό για τις επιχειρήσεις όπου η GEN X αδιαφορεί για την τήρηση της διαδικασίας αποχώρησης .
Αρθρο 580
4. Μείωση του προστίμου που επιβάλλεται στον εργοδότη κατά τους πρώτους 24 μήνες εφαρμογής της ψηφιακής κάρτας κατά -50% , λόγω δυσχαιρών συνθηκών προσαρμογής εργαζομένων και επιχειρήσεων
Να προβλέπει το Νομοσχέδιο συνυπευθυνότητα των εργαζομένων αν αμελούν να χτυπούν την κάρτα και αδιαφορούν για την εφαρμογή του μέτρου
Με το νέο νομοσχέδιο περί <> και <> η κυβέρνηση της ΝΔ νομιμοποιεί και γενικεύει την εργασιακή ζούγκλα, με το να βαφτίζει τον εργασιακό μεσαίωνα, εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας. Ανοίγει διάπλατα τον δρόμο στην μεγαλοεργοδοσία για την παραπέρα εντατικοποίηση της εργασίας με μοναδικό στόχο την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Οι εργοδότες αξιοποιούν το νομοθετικό οπλοστάσιο που έχουν στα χέρια τους για το ξεζούμισμα των εργαζόμενων, γιατί το Ν/Σ της υπουργού Εργασίας Νίκης Κεραμέως καταργεί στην πράξη θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα – απορρυθμίζοντας τους όρους και τις συνθήκες εργασίας, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων της και συγκεκριμένα των Ν.4808/2021 Χατζηδάκη και Ν.5053/2023 Γεωργιάδη. Είναι οι τρεις υπουργοί Εργασίας που επί των ημερών τους, νομοθετήθηκαν ολοένα και δυσμενέστερες σχέσεις εργασίας.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτόν τον τόπο. Οι Φαρμακευτικές Εταιρείες που επαίρονται, ότι έχουν τον άνθρωπο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, φαίνεται από τα γεγονότα με τις αλλεπάλληλες απολύσεις που κάνουν κάθε χρόνο, ότι θέλουν να κρατούν τους εργαζόμενους στο περιθώριο χωρίς κατοχυρωμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα.
Οι Ιατρικοί Επισκέπτες είμαστε ένας κλάδος υψηλής εξειδίκευσης και εκπαίδευσης, με εργασία υψηλής έντασης που συχνά επεκτείνεται πέρα από το συμβατικό 8ώρο και πενθήμερο, με επιπλέον δουλειά στο σπίτι εφτά ημέρες την εβδομάδα και 30 ημέρες τον μήνα! Με χιλιάδες εργατοώρες απλήρωτες υπερωρίες, πολύ πριν την εφαρμογή του νόμου Κεραμέως. Δυστυχώς για εμάς αυτή είναι η νέα κανονικότητα της επισφάλειας και της ανασφάλειας εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Καταργείται στην πράξη ο σταθερός εργάσιμος χρόνος και μπαίνει οριστικά ταφόπλακα στο 8ωρο. Αφαιρείται και τυπικά κάθε δυνατότητα συλλογικής προστασίας και εκπροσώπησης των εργαζομένων από τα σωματεία τους στο ζήτημα του ωραρίου και χρόνου εργασίας καθιστώντας τη συμφωνία του εργαζόμενου ισχυρότερη των συλλογικών διαπραγματεύσεων και διεκδικήσεων.
Συγκεκριμένα προωθείται και επίσημα η επέκταση της 13ωρης εργασίας σε έναν εργοδότη από δύο, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα, αυξάνοντας τις ώρες της υπερωρίας από τρεις σε τέσσερις ημερησίως. Πριν από μερικούς μήνες η κυβέρνηση κατάργησε την προβλεπόμενη προσαύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τις υπερωρίες και την εργασία σε αργίες και Κυριακές. Επίσης προβλέπει την απαλλαγή της εργοδοσίας από προσαυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές στην υπερεργασία, νυχτερινά, καθώς και για αυξήσεις που προβλέπονται από ΣΣΕ ή χορηγούνται οικειοθελώς από τον εργοδότη.
Προβλέπει την διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου με 10ωρη εργασία, τέσσερις μέρες την εβδομάδα χωρίς καμία προσαύξηση στην αμοιβή – υπερωριακή πληρωμή, σε όλη τη διάρκεια του έτους αντί για εξάμηνο, όπως είναι σήμερα. Προβλέπει την υπερωριακή απασχόληση ακόμη και στην εκ περιτροπής εργασία. Προβλέπει την απλοποίηση των προσλήψεων, αλλά και των απολύσεων με μια απλή δήλωση ακόμα και με ένα κλικ στο κινητό τηλέφωνο για να μειωθεί η γραφειοκρατία υποτίθεται προσεγγίζοντας το εργασιακό μοντέλο των συμβάσεων μηδενικών ωρών που είχαν νομοθετήσει το 2023 Ν. Γεωργιάδη. Προβλέπει την νομιμοποίηση της ευέλικτης προσέλευσης μέχρι και δύο ώρες, μέσα από την χρήση της ψηφιακής κάρτας, άρα επέκταση της απλήρωτης εργασίας. Προβλέπει το σπάσιμο της ετήσιας άδειας σε πολλά μικρά τμήματα από δύο όπως ισχύει μέχρι σήμερα, άρα και στην κατάργηση της 10ημερης θερινής άδειας που είναι κατοχυρωμένη για τους μισθωτούς.
Η κυβέρνηση και η αρμόδια υπουργός Εργασίας καλό θα είναι να μην υποτιμούν την νοημοσύνη μας και να μην προκαλούν, ειδικά όταν επιχειρούν όλα τα παραπάνω να τα παρουσιάσουν ως ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων, που θα τους βοηθήσουν να εξισορροπήσουν τις επαγγελματικές και οικογενειακές ή προσωπικές υποχρεώσεις. Όλοι γνωρίζουν, ότι υπό τον φόβο της απόλυσης, οι εργαζόμενοι τις περισσότερες φορές εξαναγκάζονται να αποδέχονται ωράρια και συνθήκες εργασίας που τους εξοντώνουν σωματικά και ψυχικά. Σε καμία των περιπτώσεων δεν το ζητήσαμε εμείς, όπως τεχνηέντως το παρουσιάζουν και ούτε πρόκειται να το ζητήσουμε μελλοντικά!
Αυτό το οποίο ζητάμε και διεκδικούμε είναι, όταν τα λεφτά δεν φτάνουν για να βγει ο μήνας, η μόνη δίκαιη λύση είναι η αύξηση των μισθών και ο έλεγχος της ακρίβειας στα βασικά καταναλωτικά αγαθά και όχι η αύξηση του χρόνου απασχόλησης που εξουθενώνει τους εργαζόμενους αυξάνοντας κατακόρυφα τον κίνδυνο για εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες.
Αγωνιζόμαστε εδώ και τώρα:
Για την άμεση απόσυρση του Ν/Σ που έφερε η κυβέρνηση για διαβούλευση.
Την κατάργηση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης, των απλήρωτων υπερωριών.
Την πλήρη επαναφορά των κατακτήσεων, όπως το ξεπάγωμα των τριετιών, την μετενέργεια και την αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης.
Καλησπέρα σας,
Παραθέτω τα σχόλιά μου παρακάτω, ευχαριστώ:
Αρθρο 3- Αρθρο 62
Για πλήρη ασφάλεια, θα πρέπει να υπάρχει μηχανισμός ανώνυμης καταγγελίας που να εξασφαλίζει ότι καταγγελόμενο μπορεί να είναι και το άτομο που είναι υπεύθυνο για την καταγραφή και λοιπές σχετικές ενέργειες που αφορούν στις καταγγελίες των εργαζομένων.
Στο άρθρο 19 του σ/ν το οποίο προσθέτει άρθρο 578Α στον Κώδικα Εργατικού Δικαίου αναφέρεται στη παρ. 1 ότι
«Άρθρο 578Α
Πρόσληψη για κάλυψη επειγουσών αναγκών
1.Κάθε εργοδότης δύναται να προσλαμβάνει εργαζόμενους για την κάλυψη επειγουσών αναγκών με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, διάρκειας έως δύο (2) ημερών την εβδομάδα, μέσω ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής «Ταχείας Πρόσληψης».
Από τον τίτλο δημιουργείται η εντύπωση ότι η διάταξη εισάγει ως συστατικό τύπο τον τρόπο κατάρτισης της σύμβασης ορισμένου χρόνου διάρκειας έως δύο (2) ημερών την εβδομάδα μέσω της ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής «Ταχείας Πρόσληψης», και ότι δεν αφορά απλώς στην αναγγελία της πρόσληψης αλλά στην κατάρτιση σύμβασης το οποίο επιβεβαιώνεται και στην παρ. 3 όπου αναφέρεται ότι
«3. Ο εργαζόμενος λαμβάνει ειδοποίηση για την πρόταση προς σύναψη της σύμβασης της παρ.1 …..»
οπότε η μη τήρηση του τύπου πώς οδηγεί σε αδήλωτη εργασία και όχι σε άκυρη σύμβαση;
Στο άρθρο 18 του σ/ν που τροποποιεί το άρθρο 21 του ν. 5053/2023 στην παρ.3 αναφέρεται ότι
«3.Ο εργοδότης εκπληρώνει την υποχρέωσή του για παροχή πληροφοριών, βάσει του άρθρου 75, με τη γνωστοποίηση της Ψηφιακής Αναγγελίας Έναρξης Εργασίας της περ. α) της παρ. 1 στον εργαζόμενο.»
και στο άρθρο 4 του σ/ν που τροποποιεί το άρθρο 5 του ν. 5053 το οποίο μεταφέρει τα Άρθρα 3 και 5 της Οδηγίας (ΕΕ)2019/1152 και το οποίο κωδικοποιήθηκε στο άρθρο 75 περί παροχής πληροφοριών, χρονοδιαγράμματος και μέσων ενημέρωσης του κώδικα εργατικού δικαίου του Κώδικα ότι
«1. Οι εργοδότες υποχρεούνται να παρέχουν γραπτώς στους εργαζομένους όλες τις πληροφορίες των άρθρων 73, 76 και 77 με έναν από τους παρακάτω τρόπους:
α) με παράδοση εντύπου ή β) σε ηλεκτρονική μορφή, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης από τον εργαζόμενο στις σχετικές πληροφορίες, αποθήκευσης και εκτύπωσης των πληροφοριών αυτών και ο εργοδότης διατηρεί απόδειξη αποστολής ή παραλαβής ή γ) με ειδοποίηση μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής «MyErgani».».
Επομένως δεν αποκλείει τη δυνατότητα να παρέχει την γραπτή πληροφόρηση και με παράδοση εντύπου, δηλ. διαφορετικού της Ψηφιακής Αναγγελίας Έναρξης Εργασίας» και μάλιστα σε χρόνο που κυμαίνεται από 1 εβδομάδα έως ένα μήνα από την έναρξη της εργασίας, ανάλογα με τα στοιχεία των ουσιωδών όρων για τα οποία παρέχεται πληροφόρηση, ενώ η Ψηφιακή Αναγγελία Έναρξης Εργασίας υποβάλλεται πριν την έναρξη εργασίας.
Στο άρθρο 7 του σ/ν που τροποποιεί το άρθρο 41 του ν. 1892/1990 η διατύπωση «Το χρονικό διάστημα των περιόδων αυξημένης και μειωμένης απασχόλησης δεν υπερβαίνει συνολικά τους δώδεκα (12) μήνες» χωρίς να αναφέρεται κάποιο άλλο διάστημα εντός του οποίου συμφωνείται η διευθέτηση, δίνει την εντύπωση ότι η διευθέτηση γίνεται άπαξ.
Το 13ώρο που προβλέπεται στο παρόν νομοσχέδιο, μόνο αρνητικά μπορεί να λειτουργήσει. Η αύξηση των ημερήσιων ωρών εργασίας θα διαταράξει τον ατομικό και οικογενειακό προγραμματισμό και θα αυξήσει την καταπόνηση των εργαζομένων τεχνικών, με συνέπεια να επιφέρει δυσμενέστερες συνθήκες για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία.
Ειδικά σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 και 7 όπου προβλέπονται η υπερωριακή απασχόληση σε εκ περιτροπής ή μερικής απασχόλησης εργασία και η διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε εβδομαδιαία πλέον βάση, καταλαβαίνουμε ότι οι απαιτήσεις και τα θέλω του εργοδότη θα μπαίνουν πάνω από την εύρυθμη εργασία, την ξεκούραση των εργαζόμενων και την σωστή μεταχείριση του προσωπικού.
Όλες οι καταγραφές εργατικών ατυχημάτων έχουν ως κοινό παρονομαστή ότι στην πλειονότητά τους συμβαίνουν μετά την παρέλευση των 8 ωρών εργασίας. Άρα με σιγουριά η αύξηση των ωρών εργασίας θα οδηγήσει σε εκτόξευση του αριθμού των τα εργατικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων. Δυστυχώς το καλοκαίρι που μας πέρασε ο κλάδος μας το έζησε με το χειρότερο τρόπο. (ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση του σωματείου https://setth.gr/?nid=972 μας από τις 2 Αυγούστου, όπου στείλαμε στην Ανεξάρτητη Αρχή Επιθεώρησης Εργασίας και ακόμα δεν έχουμε λάβει απάντηση)
Ο ατομικός και οικογενειακός προγραμματισμός θα κατακερματιστούν αφού ένας εργαζόμενος θα χρειάζεται παραπάνω από 13 ώρες την ημέρα για να ασχοληθεί με την δουλειά, όταν θα απομένουν ελάχιστες ώρες για την προσωπική του ζωή, την οικογένεια και τους φίλους του και την κοινωνική του ζωή.
Επιπλέον, η εμπιστοσύνη στις εποπτικές υπηρεσίες του κράτους για την εργασία δείχνει να φθίνει εδώ και χρόνια, αφού η υποστελεχωμένη πλέον Επιθεώρηση Εργασίας δεν εφαρμόζει τακτικούς και επαρκείς ελέγχους για την τήρηση των γενικών ορίων ανάπαυσης, της ανασφάλιστης εργασίας και των εργατικών ατυχημάτων.
13 ώρες εργασία; Όχι, ευχαριστώ …
Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα από το Υπουργείο Εργασίας είναι ακόμα μια επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, είναι η συνέχεια των νόμων Χατζηδάκη και Γεωργιάδη και κατοχυρώνει ακόμα περισσότερο το ξεζούμισμα των εργαζομένων.
Με το νομοσχέδιο αυτό προβλέπονται – μεταξύ άλλων – τα παρακάτω:
• Είναι πλέον νόμιμη η 13ωρη απασχόληση (ακόμα και στον ίδιο εργοδότη)
(δηλ. 1 ώρα υπερεργασία + 4 ώρες υπερωρία), ανά ημέρα.
• Κατοχυρώνεται η διευθέτηση του χρόνου εργασίας για όλον τον χρόνο (12 μήνες)
Ο εργαζόμενος – κατόπιν συμφωνίας – μπορεί να για μία περίοδο αυξημένης απασχόλησης, να απασχολείται δύο ώρες την ημέρα επιπλέον (χωρίς επιπλέον αποζημίωση). Οι ώρες αυτές θα αφαιρούνται από μία άλλη χρονική περίοδο.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να διατείνεται η υπουργός εργασίας ότι σκοπός του νομοσχεδίου είναι «η δίκαιη λειτουργία της αγοράς εργασίας» και «η ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων» (!).
Καταρχάς, όπως κάθε εργαζόμενος/η στην Τράπεζα έχει αντιληφθεί: η καταγραφή των ωρών υπερωρίας στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ δεν συνεπάγεται αυτόματα και την υποχρέωση εξόφλησης τους από τον εργοδότη. Επομένως οι επιπλέον ώρες υπερωρίας, συχνότατα είναι απλήρωτες υπερωρίες. Μόνο εάν γίνει καταγγελία από τον εργαζόμενο, θα γίνει διασταύρωση των στοιχείων, και μόνο ένας εργαζόμενος που έχει αποφασίσει να αποχωρήσει από την Τράπεζα, θα προχωρήσει σε καταγγελία.
Επιπλέον οι επιχειρήσεις στις οποίες έχει εγκατασταθεί η ψηφιακή κάρτα εργασίας, έχουν το δικαίωμα της εκ των υστέρων (απολογιστικής) καταχώρησης των υπερωριών. Επομένως ακόμα και αν γίνει έλεγχος της Επιθεώρησης Εργασίας, δεν διαπιστώνεται παράβαση, αφού οι υπερωρίες μπορούν να καταχωρηθούν τον επόμενο μήνα.
Καθόλου δεν μας πείθει η πρόβλεψη του νομοσχεδίου ότι ο εργαζόμενος έχει την δυνατότητα να αρνηθεί – την διευθέτηση του χρόνου εργασίας – και αυτή η άρνηση δεν μπορεί να είναι λόγος απόλυσης… Λες και ο εργοδότης δεν μπορεί να επικαλεστεί άλλον λόγο απόλυσης. Άλλωστε μόνο σε περίπτωση δικαστικής προσφυγής του εργαζόμενου θα χρειαστεί να επινοήσει κάποιον λόγο αφού η διάταξη του βάσιμου λόγου έχει καταργηθεί.
Το νομοσχέδιο νομιμοποιεί εξοντωτική εργασία 13 ωρών τη μέρα, με άμεσες συνέπειες για την υγεία αλλά και την ασφάλεια των εργαζομένων. Διευρύνει την «ευελιξία» των εργοδοτών, διαλύει κάθε έννοια σταθερού ωραρίου και οικογενειακού/προσωπικού χρόνου.
Είναι απολύτως απαραίτητο να οργανωθεί η αντίδραση των συνδικάτων με κινητοποιήσεις και απεργιακή δράση.
Απαιτούμε σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας,
αξιοπρεπείς μισθούς και
σεβασμό στη ζωή μας!
Το ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας, ΣΕΕΤ
Η ρήτρα μη απόλυσης όταν δεν γίνεται αποδεκτή η 13ωρη εργασία, αφού προστίθεται και ο όρος της μη παραβίασης της καλοπιστίας από πλευράς του εργαζομένου, μόνο ως αστείο μπορεί να θεωρηθεί, αφού γνωρίζουμε τις πρακτικές των εργοδοτών και πόσο εύκολα θα θεωρηθεί από εδώ και πέρα ως άρνηση εργασίας η μη αποδοχή. Το άρθρο 659 ΑΚ, όπως έχει ενσωματωθεί στο άρθρο 12 του Εργατικού Κώδικα και αναφέρεται στο άρθρο 6 του παρόντος νομοσχεδίου, μας ενημερώνει ότι σε περίπτωση ανάγκης για εργασία πέραν της συμφωνημένης/συνηθισμένης, ο εργαζόμενος υποχρεούται να την παράσχει και η άρνησή του έρχεται σε αντίθεση με την καλή πίστη. Ενώ οι απολύσεις σε περιπτώσεις που η πρόθεση του εργαζόμενου να παραιτηθεί δεν είναι αυταπόδεικτη, διευκολύνονται, αφού με το άρθρο 12, οι 10 ημέρες απουσίας που χρειάζονται για να θεωρηθεί ότι ένας εργαζόμενος παραιτείται οικειοθελώς, γίνονται 5 ημέρες.
Παράλληλα, σε αντίθεση με την αναφορά στο παρόν νομοσχέδιο περί πλήρους προστασίας του εργαζομένου, στην ουσία πρόκειται για μερική και υπό προϋποθέσεις προστασία, αφού ο εργαζόμενος καλείται να αποδείξει γιατί δεν μπορεί να παράσχει υπερωριακή απασχόληση, αλλιώς υπάρχει περίπτωση να εμπλακεί σε δικαστική διαμάχη με τον εργοδότη, ο οποίος και θα αντικρούσει κάθε ισχυρισμό περί καλής πίστης. Οι υπερωρίες δεν μπορούν εύκολα να ελεγχθούν από την ψηφιακή κάρτα καθώς πρώτον η χρήση της δεν είναι γενικευμένη και δεύτερον μπορεί να παρακαμφθεί μέσω της επιβολής.
η ανακοίνωση της ΠΟΘΑ για το παρόν νομοσχέδιο:
Κατάργηση των εργασιακών σχέσεων, 13 ώρες εργασίας, διάλυση του ατομικού και οικογενειακού προγραμματισμού στην Ελλάδα του 2.0
Κατατέθηκε το νέο εργασιακό νομοσχέδιο με τίτλο: «Δίκαιη Εργασία για όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας – Στήριξη στον Εργαζόμενο – Προστασία στην Πράξη» και βρίσκεται ήδη σε διαβούλευση. Το περιεχόμενό του είναι σε αντιδιαστολή με τον τίτλο και δεν αποτελεί έκπληξη καθώς, δεν ενισχύεται η προώθηση και η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων (όπως επιτάσσει η κοινοτική οδηγία 2022/2041/ΕΕ), δεν καταργούνται αντεργατικές διατάξεις προηγούμενων νόμων, δεν επανέρχονται καταστρατηγημένα δικαιώματα, δεν επανέρχεται ο βάσιμος λόγος απόλυσης, ενώ δίνονται περαιτέρω δυνατότητες στην εργοδοσία για διάβρωση των εργασιακών συνθηκών των εργαζόμενων, εντατικοποίηση, και κανονικοποίηση της ευέλικτης εργασίας. Ως άμεσο αποτέλεσμα αυτού του νομοσχεδίου, θα είναι η δημιουργία ενός νέου πλαισίου εργασιακού μεσαίωνα καθώς η εντατικοποίηση της εργασίας θα οδηγήσει στη ραγδαία αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, σε μια χώρα που είναι ήδη πρωταθλήτρια στην Ε.Ε. στα θανατηφόρα εργατικά δυστυχήματα.
Όσον αφορά το εργασιακό ωράριο, η κυβέρνηση θεωρεί δεδομένο να το επεκτείνει μέχρι τις 13 ώρες ημερησίως, κλείνοντας τα μάτια στο γεγονός πως η αύξηση των ημερήσιων ωρών εργασίας διαταράσσει τον ατομικό και οικογενειακό προγραμματισμό και αυξάνει την καταπόνηση των εργαζομένων, με συνέπεια να επιφέρει δυσμενέστερες συνθήκες για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία. Έχουμε επισημάνει πολλές φορές πως η αύξηση του ημερήσιου και εβδομαδιαίου ωραρίου των εργαζόμενων μόνο αρνητικά μπορεί να λειτουργήσει, καθώς η συσσωρευμένη κούραση και καταπόνηση τους επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, την ίδια στιγμή που οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι αυστηρά σε μνημονιακά πλαίσια και σε καμία περίπτωση οι πρόσφατες πενιχρές αυξήσεις των μισθών δεν αντισταθμίζουν τα ραγδαία, αλλεπάλληλα και καθημερινά κύματα ακρίβειας, ενώ η αισχροκέρδεια καλπάζει.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την συμπίεση ακόμα περισσότερο του πλαισίου της διευθέτησης του χρόνου εργασίας (πλέον η διευθέτηση γίνεται σε εβδομαδιαία βάση) και την επέκταση της εκ περιτροπής εργασίας και των υπερωριών και στην μερική απασχόληση, διαβρώνουν ριζικά το εργασιακό τοπίο και έρχονται σε αντίθεση με τη δημιουργία ενός πλαισίου σταθερής εργασίας και ωραρίου σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Ουσιαστικά οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν κατά παραγγελία του εργοδότη ανάλογα με το φόρτο δουλειάς, βάζοντας οριστικά ταφόπλακα στο 8ωρο. Πρόθεση που είχε διαφανεί σταδιακά με τους νόμους Γεωργιάδη και Χατζηδάκη.
Επιπλέον, η ρήτρα μη απόλυσης όταν δεν γίνεται αποδεκτή η 13ωρη εργασία, αφού προστίθεται και ο όρος της μη παραβίασης της καλοπιστίας από πλευράς του εργαζομένου, μόνο ως αστείο μπορεί να θεωρηθεί, αφού γνωρίζουμε τις πρακτικές των εργοδοτών και πόσο εύκολα θα θεωρηθεί από εδώ και πέρα ως άρνηση εργασίας η μη αποδοχή.
Σχετικά με την αναδιαμόρφωση της κατάταξης επιχειρήσεων ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, διαπιστώνουμε πλήρη έλλειψη των επαγγελμάτων θεάματος ακροάματος, με το πλήθος των καλλιτεχνών και των εργαζόμενων στα θέατρα, στα οπτικοακουστικά γυρίσματα, στο χορό, στη μουσική και εν γένει στην τέχνη και τον πολιτισμό, να διαμοιράζεται μεταξύ διάφορων κατηγοριών, οι οποίες ως επί το πλείστον ανήκουν στην κατηγορία Γ (στη πιο χαμηλή κατηγορία).
Παράλληλα, ενώ έχουμε ήδη πλέον προχωρήσει σε δημόσιο διάλογο, μετά και από πρωτοβουλία των σωματείων των τεχνικών με τους εργοδότες μέσω του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας για ζητήματα υγείας και ασφάλειας της εργασίας, διαπιστώνουμε πως η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον κλάδο μας ως έναν κλάδο χαμηλότατης επικινδυνότητας.
Παρά την ανάγκη για επικαιροποίηση του πλαισίου ασφαλούς λειτουργίας των χώρων θεάματος ακροάματος και παρά το γεγονός πως τα εργατικά ατυχήματα στον χώρο μας συνεχώς πληθαίνουν (πολλές φορές και με θανάσιμη κατάληξη) και τα καταγγέλλουμε τόσο στην Επιθεώρηση Εργασίας όσο και στο Υπουργείο Εργασίας, φαίνεται πως δεν αποτελούν λόγο ιδιαίτερης ανησυχίας από πλευράς της Υπουργού.
Ζητάμε:
Απόσυρση του εν λόγω νομοσχεδίου.
Επαναφορά του θεσμοθετημένου ημερήσιου 8ώρου.
Αύξηση μισθών.
Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Σταθερό, ασφαλές και προστατευμένο πλαίσιο εργασίας με κέντρο τους εργαζόμενους.
Ένταξη στα ανθυγιεινά επαγγέλματα των ειδικοτήτων του κλάδου μας.
Όλοι και όλες ενώνουμε τις φωνές και τις δυνάμεις μας και διεκδικούμε καλύτερους όρους και ασφαλέστερες συνθήκες εργασίας. Συμμετέχουμε στις μεγάλες κινητοποιήσεις των συνδικάτων στις 6 Σεπτεμβρίου 2025, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, κόντρα στο νομοσχέδιο και στην καταστρατήγηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
https://potha.gr/2025/08/27/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac%cf%81%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%b1%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%cf%83%cf%87%ce%ad%cf%83%ce%b5%cf%89%ce%bd-13-%cf%8e%cf%81%ce%b5/
Εργάζομαι από το 2001 ως προϊστάμενος του τμήματος μισθοδοσίας σε λογιστική εταιρεία. Τα τελευταία 6 χρόνια με όλες αυτές τις αλλαγές όχι μόνο μας έχουν ταλαιπωρήσει εμάς σαν λογιστές αλλά και με αυτούς τους νόμους κατά των εργαζομένων η δουλειά που κάνουμε είναι πλέον ντροπιαστική. Ντροπή για αυτούς που ψηφίζουν αυτούς τους νόμους που είναι υπέρ μόνο των εργοδοτών και δεν διασφαλίζει τους εργαζόμενους. Θα πρέπει να καταργηθεί το μισάωρο διαλλείματος εκτός ωραρίου και να μην γίνονται υπερωρίες χωρίς την συναίνεση του εργαζομένου. Επίσης θα πρέπει σιγά σιγά να έρθει το 5μερο 6ωρο ώστε να έχουμε πιο πολλές θέσεις εργασίας με πλήρη απασχόληση καθώς και φυσιολογικές ώρες εργασίας. Είμαστε η μόνη χώρα που τον έλεγχο του εργοδότη και των δημόσιων υπηρεσιών τον εκτελούν οι λογιστές και πρωτοπορούμε σε αυτή την χώρα στις 12 ώρες με αμοιβές μηδαμινές.
Σχετικά με το ΑΡΘΡΟ 8 του νομοσχεδίου:
Με την επικείμενη κατάργηση του ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ της επιχείρησης και την αντικατάσταση αυτού με την ΑΠΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ κατα τον επόμενο της χορήγησης της μήνα θα δημιουργηθούν πολλά και σοβαρά προβλήματα, σχετικά τόσο με τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων όσο και με τον έλεγχο της Επιθεώρησης Εργασίας.
Πιο συγκεκριμένα, εχει παρατηρηθεί στην πράξη η ακουσίως ή εκουσίως λανθασμένη υποβολή ΑΠΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΑΝΑΓΓΕΛΙΩΝ στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ, οι οποίες περιλαμβάνουν ως ληφθείσες ημέρες κανονικής άδειας ημέρες αργίας και μη εργασίας (ημέρες εβδομαδιαίας ανάπαυσης) των εργαζομένων ή ημέρες που δεν έχουν ληφθεί στην πραγματικότητα ως κανονική άδεια. Επιπρόσθετα δεν θα είναι δυνατό να ελεγχθεί η απασχόληση και η αμοιβή σε ημέρα κανονικής άδειας ούτε και η διαπἰστωση ή η διεκδίκηση δικαιωμάτων απο παράνομη καταγγελία σύμβασης εργασίας (απόλυση) κατα τη διάρκεια της ετήσιας κανονικής άδειας.
Στην πράξη το αίτημα του εργαζόμενου για λήψη ή κατάτμηση της άδειας γίνεται στη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων, προφορικά, σε αντίθεση με τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις που προβλέπουν τον έγγραφο τύπο και την τήρηση του εντύπου απο τον εργοδότη για επίδειξη του σε περίπτωση ελέγχου απο τις υπηρεσίες της Επιθεώρησης Εργασίας.
Σε κάθε περίπτωση η δήλωση της ετήσιας κανονικής άδειας ή τμήματος αυτής θα πρέπει να γίνεται ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΤΙΚΑ – πριν τη χορήγηση της, τόσο απο πλευρἀς εργαζόμενου προς τον εργοδότη και στη συνέχεια απο πλευράς εργοδότη ως διοικητική του υποχρέωση, ούτως ωστε να είναι δυνατός και αποτελεσματικός ο έλεγχος απο τις υπηρεσίες της Επιθεώρησης Εργασίας.
Σχετικα με την παραγραφο 2Γ του νομοσχεδίου:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΗ ΣΗΜΑΝΣΗ ΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Η ΦΡΑΣΗ “αμελεια του εργαζομενου”, ΕΝΩ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 74 ΤΟΥ Ν. 4808/2021 ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤ’ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΕΚΔΟΘΕΙΣΕΣ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΩΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΥ.
ΑΛΛΩΣΤΕ, Ο ΟΡΟΣ “ αμέλεια του εργαζόμενου” ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 652 Α.Κ., ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 49, Ν. 4611/2019 ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΙ (ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΜΙΓΩΣ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ)
Η ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΕΤΟΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΚΑΚΟΒΟΥΛΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ.
ΜΟΝΕΣ ΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΗΣΜΕΝΗ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΚΑΡΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ. Η ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΩΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΑΣΗ.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΣΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ (ΟΡΦΑΝΟ) ΧΤΥΠΗΜΑ ΚΑΙ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΕΩΣ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΜΗΝΑ!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΓΙΑ ΜΗ ΣΗΜΑΝΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΠΙΧ/ΣΗ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΧ/ΣΗ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! ΕΠΙΣΗΣ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΝΑ ΕΞΑΙΡΕΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΔΗΛΩΣΗΣ ΩΡΑΡΙΩΝ ΛΟΓΩ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ, Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Σχετικα με τις παραγραφους 2Β και 2Γ του νομοσχεδίου:
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2Γ: ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ (1Ο ΚΑΙ 30 ΛΕΠΤΑ ΗΜΕΡΗΣΙΩΣ)
ΤΟ Π.Δ. 88/199 (ΦΕΚ Α’ 94/13.05.1999) ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ 93/104/ΕΚ, ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 2 ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΩΣ ΕΞΗΣ:
“Χρόνος εργασίας: Κάθε περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο εργαζόμενος ευρίσκεται στην εργασία, στη διάθεση του εργοδότη και ασκεί τη δραστηριότητα ή τα καθήκοντά του, σύμφωνα με τις ισχύουσες ρυθμίσεις, για κάθε κατηγορία εργαζομένων”.
ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ ΩΣ ΕΞΗΣ:
“Περίοδος ανάπαυσης: Κάθε περίοδος που δεν είναι χρόνος εργασίας”
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΝΑ ΕΙΣΑΓΕΙ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΤΥΠΙΚΟ ΝΟΜΟ ΤΗ ΦΡΑΣΗ Η ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ “Χρόνος προετοιμασιας”, κατα τον οποίο ο εργαζόμενος βρίσκεται στη διάθεση του εργοδότη, ΕΦΟΣΟΝ ΤΕΤΟΙΟΣ ΟΡΟΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ Π.Δ. 88/1999, ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΟΔΗΓΙΑ 93/104/ΕΚ ΩΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΥΠΕΡΙΣΧΥΕΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ (ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ) ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ Ε.Ε.;
Ο ΕΝ ΛΟΓΩ “χρόνος προετοιμασίας¨ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΦΟΣΟΝ Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΡΟΣ ΩΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΟΡΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΜΟΙΒΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ;
Άρθρο 6 → Άρθρο 194
Το πιο αμφιλεγόμενο άρθρο, που έχει πυροδοτήσει το διαβόητο 13ώρο έναντι του ισχύοντος … 12ώρου. Η ανάλυση συνεπειών ρύθμισης του παρόντος εντοπίζει την παραδοξότητα εργαζόμενος να συμπληρώνει 13 ώρες εργασίας μεταξύ 2 εργοδοτών, αλλά την αδυναμία ενός εργοδότη να απασχολεί μισθωτό πέραν των 12 ώρων. Στην πραγματικότητα όμως μιλάμε για δύο διαφορετικές καταστάσεις. Το όριο 13 ωρών μεταξύ παραπάνω του ενός εργοδοτών προκύπτει λόγω της 11ώρης ξεκούρασης, ενώ στην άλλη περίπτωση αφορά υπερωριακό καθεστώς. Στην 1η περίπτωση μπορεί κάποιος να εξακολουθήσει να δουλεύει 13 ώρες όλο το έτος, ενώ στην 2η περίπτωση είναι αδύνατον, λόγω περιοδικών ορίων. Η ρύθμιση ωφελεί μονάχα τον εργοδότη και όχι φανταστικούς μισθωτούς που εναγωνίως θέλουν να δουλεύουν για τον ίδιο εργοδότη 13 ώρες συνεχόμενα, ενώ ταυτόχρονα χτυπάει άμεσα το όριο ανάπαυσης των 11 ωρών. Προτείνεται η ολική του απόσυρση όπως και ο περιορισμός της περιόδου αναφοράς στον μέσο υπολογισμό των εβδομαδιαίων ορίων υπερωριών σε 1 μήνα από 4 που ισχύει τώρα (Εγκ. 64597/03-09-2021).
Άρθρο 7 → Άρθρο 202
Η διευθέτηση χρόνου εφαρμόζεται ήδη, αλλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην νομοθετική της εφαρμογή. Το άρθρο είναι κακογραμμένο και είναι εύκολο να προκαλέσει συγχύσεις στην εφαρμογή του. Προτείνεται να καθαρογραφεί με σαφείς ορισμούς.
Άρθρο 9 → Άρθρο 225
Δεν χρειάζεται υποχρεωτικά έγγραφο αίτημα του εργαζομένου το οποίο εντείνει την γραφειοκρατία. Προτείνεται η απαλοιφή της εν λόγω πρότασης, αλλά η διατήρηση υποχρεωτικής κράτησης αρχείου γραπτών αιτημάτων σε περίπτωση ύπαρξης αυτών, όπως και η προσθήκη δυνατότητας αίτησης αδείας στο MyErgani.
Άρθρο 12 → Άρθρο 330, παρ.2
Σε νομοσχέδιο το οποίο διεκδικεί την απαλοιφή της γραφειοκρατίας, βλέπουμε πάλι αναφορές σε σαρώσεις. Προτείνεται η προσθήκη δυνατότητας διεκπεραίωσης της αναγγελίας οικειοθελούς αποχώρησης εξ ‘ολοκλήρου μέσω ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ και MyErgani.
Άρθρο 18 → Άρθρο 578
Χρειάζονται προστασίες έναντι της βεβιασμένης ταχύτητας και πιθανών πιέσεων. Προτείνεται πρόβλεψη υπαναχώρησης του εργαζόμενου εντός 24 ωρών μετά την αποδοχή της αναγγελίας στο MyErgani.
Άρθρο 19 → Άρθρο 578Α
Η εφαρμογή της <> είναι προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν γίνεται αντιληπτό γιατί δεν επεκτείνεται η απλοποίηση και απαλοιφή διαδικασίων στο σύνολο των προσλήψεων.
Προτείνεται η επαναφορά του βιβλίου νεοπροσληφθέντων κατά αντιστοιχία της μεθόδου ταχείας πρόσληψης η οποία δεν θα επιτρέπει τις πονηριές του παρελθόντος, αφού η ημερομηνία και ώρα εγγραφής θα διαβιβάζεται άμεσα στο ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ με προθεσμία 72 ωρών για την ολοκλήρωση και ειδίκευση της σύμβασης, την οποία μετά θα έχει δικαίωμα ο εργαζόμενος να απορρίψει σε αντίστοιχη προθεσμία.
Άρθρο 20 → Άρθρο 580
Παρ. 2Α: Στην ευέλικτη προσέλευση, δεν υπάρχει λόγος να είναι μονάχα μετά την δηλωθείσα ώρα προσέλευσης. Η ευέλικτη προσέλευση θα πρέπει να είναι ίση και προς τις δύο χρονικές κατευθύνσεις. Προτείνεται επίσης εναλλακτικά της έγγραφης συμφωνίας, η αντίστοιχη σήμανση στο ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ από τον εργοδότη και η αποδοχή από τον εργαζόμενο από το myErgani.
Παρ. 3: Στο πεδίο εφαρμογής της ψηφιακής κάρτας εργασίας, πρέπει να καταστεί υποχρεωτική η απογραφική ανάλυση με βάση τα χτυπήματα, και η αμοιβή των εργαζομένων να προκύπτει από την υψηλότερη δυνατή μεταξύ της απογραφικής και της προϋπολογιστικής ανάλυσης. Δεν έχει νόημα να καταγράφονται οι ώρες απασχόλησης χωρίς να αποζημιώνονται σωστά.
Καλησπέρα,
Στα πλαίσια της διαβούλευσης επιτρέψτε μου να σας παραθέσω προσωπική περίπτωση η οποία είναι ενδεικτική του περιθωρίου των μεταρρυθμίσεων που μπορείτε να κάνετε.
Εξέρχομαι 27 χρόνια τραπεζικού βίου + αλλά 6 έτη ως μηχανικός βιομηχανίας. Η εθελουσία που δεσμεύει από τέλος Σεπτεμβρίου τα δύο μέρη είναι τύπου Sabbatical με πληρωμή επί 5τια σχεδόν του συνόλου του έως τώρα μισθού μου. Δεν υπάρχει στην ουσία και κάποιο κώλυμα εργασίας σε οποιοδήποτε εργοδότη κατά τη διάρκεια της 5ετιας. Προσφερόμενος λοιπόν να συμφωνήσω με τον επόμενο εργοδότη ας πούμε μια εργασία του βασικού μισθού, έτοιμος για φόρους 35% συνεισφορά στο ΑΕΠ και στη λειψανδρία της χώρας, διαπιστώνω την παρανοϊκή πρόνοια του νόμου για λογαριασμό εισφορών στους δύο εργοδότες με βάση τη λογική του μέσου όρου. Ως εκ τούτου εάν αποδεχθώ μια εργασία των 1000€ επικαθημενη σε εθελουσία των 2000€ αυτό που καταφέρνω είναι η μείωση της σύνταξης μου κατά 5%. Σε άλλα Ελληνικά είναι συμφερότερο να προβώ σε καμμία καταγεγραμμένη εργασία ώστε να προστατέψω την σκληρά κερδισμένη με αληθινές εισφορές ιδιωτικού τομέα και επικαλυμμένες επί 15 εισφορές και ΙΚΑ & ΤΣΜΕΔΕ σύνταξη μου. Για τον δικαιούχο εθελουσίας (μια αποδεκτή πρακτική πολλών εργοδοτών) επιτέλους πρέπει να υπάρξει εξαίρεση από τις πρόνοιες του νόμου περί 8ωρου και υπερκόπωσης
Για την ψηφιακή κάρτα δύο επισημάνσεις:
Για την καλυτέρη λειτουργία του μέτρου ειδικά σε πολυ μεγάλες επιχειρήσεις θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι είναι αδύνατο να σημάνουν την κάρτα όλοι οι εργαζόμενοι κατά την έναρξη του ωραρίου όσα τερματικά και αν εγκατασταθούν. Θα μπορούσε να δοθεί μία περίοδος χάριτος για την σήμανση της κάρτας πέντε ή δέκα λεπτών πριν την έναρξη του ωραρίου κατα το οπόιο δεν θα επιβάλλονται κυρώσεις.
Η μη σήμανση της κάρτας από τους εργαζόμενους πάνω από τρεις φορές ανα μήνα επιφέρει πρόστιμο για τον εργοδότη. Δεδομένου ότι παρά την προσπάθεια ενημέρωσης από τους εργοδότες να συμμορφωθούν οι εργαζόμενοι κάποιοι από αυτούς αδιαφορούν, θα έπρεπε να επιτρέπεται η δυνατότητα συμψηφισμού μέρους του προστίμου με τις αποδοχές των εργαζομένων.
Το πλαίσιο σήμερα είναι πολυ ανελαστικό και αν δεν δοθούν τουλάχιστον οι παραπάνω δυνατότητες, η ψηφιακή κάρτα δεν θα λειτουργήσει για το σκοπό που σχεδιάστηκε, γιατι θα χτυπούν τις κάρτες οι εργοδότες κατά την έναρξη και τη λήξη του ωραριου υπό το φόβο των προστίμων και δεν θα αποτυπώνεται ο πλήρης εργασιακός χρόνος.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΩΡΙΑΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ ΕΩΣ ΤΟ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΝΟΜΙΜΟ ΩΡΑΡΙΟ, ΦΥΣΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ.
ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΜΕΣΩ Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ. ΕΤΣΙ ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΛΕΓΧΘΟΥΝ ΟΙ ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ. ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ. ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΟΡΘΗΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ ΕΝΤΟΣ ΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.