Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Καλλιόπη' | 28 Αυγούστου 2025, 10:42

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Παρά τις επιμέρους θετικές προβλέψεις (όπως το ακατάσχετο επίδομα γονικής άδειας, την επέκταση της άδειας μητρότητας και την ενίσχυση της Επιθεώρησης Εργασίας), η συνολική κατεύθυνση του νομοσχεδίου είναι αρνητική για τους εργαζόμενους. Η δυνατότητα απασχόλησης έως 13 ώρες την ημέρα και το πλαίσιο 12μηνης διευθέτησης ανοίγουν τον δρόμο για εντατικοποίηση και έμμεση κατάργηση του 8ώρου. Παράλληλα, η εκ των υστέρων δήλωση άδειας, η κατάτμησή της σε πολλές περιόδους και η εξαίρεση των προσαυξήσεων από τις ασφαλιστικές εισφορές υπονομεύουν βασικά δικαιώματα και μελλοντικά τις συντάξεις. Για να διασφαλιστεί στην πράξη ότι το 8ωρο παραμένει ο θεμελιώδης κανόνας, απαιτούνται σαφείς δικλείδες: αυστηρό ημερήσιο όριο υπερωρίας, ρητή τήρηση της 11ωρης ανάπαυσης μεταξύ βαρδιών, περιορισμός των εξαιρετικών περιπτώσεων απασχόλησης άνω των 10 ωρών, καθώς και υποχρεωτική συναίνεση του εργαζόμενου για κάθε υπερωρία. Η ψηφιακή κάρτα θα πρέπει να συνδέεται με αυτόματη ενημέρωση της Επιθεώρησης Εργασίας όταν δηλώνεται εργασία πέραν των 10 ωρών, ώστε να υπάρχει πραγματικός έλεγχος. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες η τάση είναι αντίστροφη: πειραματικά προγράμματα τετραήμερης εργασίας (π.χ. στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Βέλγιο και την Ισλανδία) έχουν δείξει αύξηση της παραγωγικότητας και βελτίωση της ποιότητας ζωής, ενώ συζητήσεις για μείωση σε 35 ή και 32 ώρες εβδομαδιαίως εντείνονται. Αντί να ευθυγραμμίζεται με αυτήν την κατεύθυνση κοινωνικής προόδου, το παρόν νομοσχέδιο κινδυνεύει να οδηγήσει σε επιστροφή σε εξαντλητικά ωράρια, επιβαρύνοντας τους εργαζόμενους και μειώνοντας την ανταγωνιστικότητα της χώρας μακροπρόθεσμα. Τέλος, μια τέτοια εξέλιξη καθιστά ακόμα πιο δύσκολο για τους νέους εργαζόμενους να δημιουργήσουν οικογένεια, επιβαρύνει τη συμφιλίωση επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και οξύνει το ήδη σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. Σε μια περίοδο που η Ελλάδα χρειάζεται πολιτικές ενίσχυσης της οικογένειας και στήριξης της γονεϊκότητας, η θεσμοθέτηση υπερεργασίας πηγαίνει προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.