Αρχική Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας - Στήριξη στον Εργαζόμενο - Προστασία στην Πράξη»ΜΕΡΟΣ Β΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (άρθρα 23-41)Σχόλιο του χρήστη ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ | 16 Σεπτεμβρίου 2025, 16:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ' | 16 Σεπτεμβρίου 2025, 16:56

    Γιώργος Ευθυμίου Διπλ. Μηχανικός Ορυκτών Πόρων/Σύμβουλος Υ&Α Εργασίας Συνδρομή στη διαβούλευση του Σχεδίου Νόμου του Υπ.Ε.Κ.Α. με τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας – Στήριξη στον Εργαζόμενο – Προστασία στην Πράξη» Αναλυτικά: 1.Σημείο: ΜΕΡΟΣ Α, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’, Άρθρο 62 Επισημάνσεις: -Ποια η λογική για τον ορισμό του ορίου των 20 ατόμων; -Η έννοια της απασχόλησης τι είδους σχέσεις εργασίας αφορά και ποιους εργαζόμενους; -Συμπεριλαμβάνει μισθωτούς, δελτία παροχής υπηρεσιών, εποχικούς εργαζόμενους, ενοικιαζόμενο προσωπικό κ.λπ.; -Πως προσδιορίζεται η έννοια «επιχείρηση»; Ανά ΑΦΜ; -Τι γίνεται στην περίπτωση που ο εργοδότης λειτουργεί για τον ίδιο σκοπό πολλές «μικρές» επιχειρήσεις οι οποίες επιμέρους δεν φτάνουν στο όριο των 20 ατόμων ενώ αντίθετα αθροιστικά το ξεπερνούν; Πρόταση: Η υποχρέωση να ισχύει παντού χωρίς εξαιρέσεις. 2.Σημείο: ΜΕΡΟΣ Α, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’, Άρθρο 15 Επισημάνσεις: -Πως τεκμηριώνεται ότι τα -όποια- χορηγούμενα ΜΑΠ είναι επαρκή και κατάλληλα; -Γιατί δεν υπάρχει πρόβλεψη για εκπόνηση επίκαιρης Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου μέσα από την οποία θα καθορίζεται ποια ΜΑΠ πρέπει να χορηγούνται; -Η έννοια της απασχόλησης τι είδους σχέσεις εργασίας αφορά και ποιους εργαζόμενους; Συμπεριλαμβάνει μισθωτούς, δελτία παροχής υπηρεσιών, εποχικούς εργαζόμενους, ενοικιαζόμενο προσωπικό κ.λπ.; -Ο χρησιμοποιούμενος όρος «Βιβλίο» (δρομολογίων, υποδείξεων κ.λπ.) πως προσδιορίζεται και τι αφορά στην πράξη; Πως μπορεί να τηρηθεί επί του πρακτέου σε εργοταξιακούς χώρους και σε συνεργεία τα οποία μεταφέρονται σε διαφορετικά σημεία π.χ. αλλαγές οικοδομικών έργων, έργα οδοποιίας, απομακρυσμένα έργα στην περιφέρεια (νησιά, ορεινές περιοχές) κ.ο.κ.; -Τα παραπάνω ισχύουν για όλα τα έγγραφα που ζητείται να τηρούνται «επί τόπου». Πρόταση: Ψηφιακή τήρηση όλης της γραφειοκρατίας με άμεση πρόσβαση για τις ελεγκτικές αρχές μέσω π.χ. μέσω QR ή ανάλογης τεχνολογίας. 3.Σημείο: ΜΕΡΟΣ Α, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’, Άρθρο 578 Επισημάνσεις: -Η έννοια της απασχόλησης τι είδους σχέσεις εργασίας αφορά και ποιους εργαζόμενους; Συμπεριλαμβάνει μισθωτούς, δελτία παροχής υπηρεσιών, εποχικούς εργαζόμενους, ενοικιαζόμενο προσωπικό κ.λπ.; Πρόταση: Η υποχρέωση να ισχύει παντού χωρίς εξαιρέσεις. 4.Σημείο: ΜΕΡΟΣ Β, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’, Άρθρο 24 Επισημάνσεις: -Δεν είναι λογικό ούτε πρακτικό ο εργοδότης να ασκεί καθήκοντα Τεχνικού Ασφαλείας. Οι λειτουργίες που οφείλει να εκπληρώνει ο Τεχνικός Ασφαλείας όπως π.χ. η εκπόνηση μίας πλήρους ΕΕΚ, η διερεύνηση των ατυχημάτων, η εκπαίδευση των εργαζομένων κ.λπ. δεν είναι εφικτό να υλοποιούνται με πληρότητα και τυπικότητα από τους εργοδότες και αυτό έχει αποδειχθεί τα τελευταία 40 χρόνια (από τον Ν. 1568/1985). Είναι λάθος να επιμένουμε να αντιμετωπίζουμε με όρους άλλων δεκαετιών τη σύγχρονη και απαιτητική εργασιακή πραγματικότητα και να παραχωρούμε στον εκάστοτε εργοδότη τη δυνατότητα ανάληψης καθηκόντων Τεχνικού Ασφαλείας. Με αυτό τον τρόπο απαξιώνονται οι ΜΜΕ (Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις) θεωρώντας ότι εφόσον κατατάσσονται στη Γ’ Κατηγορία επικινδυνότητας οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε αυτές είναι υποδεέστεροι, ειδικά όταν πλέον όλες οι αναφορές των αρμόδιων οργάνων (βλ. για παράδειγμα EU OSHA, ILO) μιλάνε για σοβαρούς κινδύνους όπως οι μυοσκελετικές παθήσεις, ο καρκίνος από τη χρήση χημικών και οι ΨΚΚ που αγγίζουν οριζόντια όλα τα πεδία εργασίας. -Η καθημερινή πρακτική δείχνει ότι, ικανός αριθμός Ιατρών που ασκούν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας, αποφεύγουν ή ακόμη αρνούνται να έχουν οποιαδήποτε «εμπλοκή» με ζητήματα που σχετίζονται με την ψυχική υγεία των εργαζομένων. Πρόταση: Άσκηση των καθηκόντων Τεχνικού Ασφαλείας μόνο από επαγγελματίες που διαθέτουν πρωτίστως τα ουσιαστικά και όχι μόνο τα τυπικά προσόντα. Ενίσχυση της υποστήριξης της ψυχικής υγείας των εργαζομένων με εξειδικευμένους επαγγελματίες. 5.Σημείο: ΜΕΡΟΣ Β, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’, Άρθρο 495 Επισημάνσεις: -Ποια είναι τα ουσιαστικά προσόντα που θα πρέπει να διαθέτουν οι εργαζόμενοι που απαρτίζουν τις ΕΥΑΕ ώστε ο σημαντικός αυτός ρόλος να αποδίδει το μέγιστο δυνατό όφελος για τους εργαζόμενους; Η κατάρτιση στην Υ&Α των εργαζόμενων που απαρτίζουν τις ΕΥΑΕ των πρέπει να είναι υποχρεωτική. -Πρακτικά πως θα συμμετέχουν οι Τεχνικοί Ασφαλείας και οι Ιατροί Εργασίας στις συνεδριάσεις, ειδικά σε περιπτώσεις όπου υπάρχει γεωγραφική διασπορά; -Η συμμετοχή στη συνεδρίαση θα εκλαμβάνεται ως χρόνος «επίσκεψης» για τους Τεχνικούς Ασφαλείας και τους Ιατρούς Εργασίας; Πρόταση: Καθορισμός της κατάρτισης που θα πρέπει να διαθέτουν όσοι συμμετέχουν σε ΕΥΑΕ. Καθορισμός δυνατότητας εξ αποστάσεως συμμετοχής. 6.Σημείο: ΜΕΡΟΣ Β, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’, Άρθρο 499 Επισημάνσεις: -Στην περίπτωση συμπληρωματικής παροχής υλικοτεχνικής υποδομής από ποια άτομα θα γίνεται η χρήση; Οι συμπληρωματικές υπηρεσίες σε τι θα αφορούν και από ποια άτομα θα παρέχονται; -Η σύμβαση θα αφορά σε «πρόσληψη» το Τεχνικού Ασφαλείας ή σε ανάθεση και ανάληψη καθηκόντων; -Ποια η έννοια της «τοπικής» και της «αρμόδιας» Επιθεώρησης Εργασίας, όταν πλέον έχει ορισθεί ως Ανεξάρτητη Αρχή και ενώ υπάρχουν διαθέσιμες ηλεκτρονικές πλατφόρμες (βλ. sepenet, gov κ.λπ.) που μπορούν να αξιοποιηθούν. -Οι ΕΣΥΠΠ μπορούν να χρησιμοποιούνται σε διάφορες επιχειρήσεις, ως εξωτερικοί πάροχοι υπηρεσιών; Πρόταση: Σαφής καθορισμός σε τι αφορά η υλικοτεχνική υποδομή, οι συμπληρωματικές υπηρεσίες και από ποιους και με τι όρους παρέχονται. Αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας για τη διαχείριση της γραφειοκρατίας.   7.Σημείο: ΜΕΡΟΣ Β, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’, Άρθρο 500 Επισημάνσεις: -Η προσέγγισή μας για τον λεγόμενο ελάχιστο χρόνο απασχόλησης παραμένει αναχρονιστική και προσκολλημένη στις συνθήκες άλλων δεκαετιών, βασιζόμενη στο Ν. 1568/1985. Είναι μοναδική ευκαιρία και οφείλουμε να αλλάξουμε τον τρόπου που προσεγγίζουμε την Υ&Α στην Εργασία. Συνεχίζουμε να παραβλέπουμε πεδία όπως π.χ. η έρευνα κοιτασμάτων, η παραγωγή ενέργειας με ανανεώσιμες ή άλλες πηγές (π.χ. υδρογόνο) κ.λπ. -Για παράδειγμα, λαμβάνοντας υπόψη τους ΨΚΚ αλλά και τους Βιολογικούς Κινδύνους, γιατί τα πεδία 87 & 88 «Δραστηριότητες βοήθειας κατ’ οίκον» και «Δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς την παροχή καταλύματος» εντάσσονται στη Γ’ Κατηγορία; -Πρακτικά πως θα τις καλύψει ο Τεχνικός Ασφαλείας (είτε είναι ο εργοδότης είτε επαγγελματίας); -Το πεδίο που αφορά στις υπηρεσίες αναστήλωσης έργων τέχνης (αρχαιοτήτων και μνημείων ίσως) γιατί ανήκει στη Β’ Κατηγορία όταν πιθανώς έχουμε χρήση ικριωμάτων, εργασίες σε μεγάλα ύψη, εκσκαφές, ανύψωση και αιώρηση φορτίων κ.λπ.; Πρόταση: Λήψη μίας γενναίας απόφασης για να προχωρήσουμε στον επαναπροσδιορισμό και τον εκσυγχρονισμό του τρόπου που αντιμετωπίζουμε την Υ&Α στην Εργασία και υποβολή νέας Εθνικής Στρατηγικής που θα λαμβάνει υπόψη τα σύγχρονα ζητήματα στην εργασία αλλά και αξιοποιεί τις μεγάλες τεχνολογικές και άλλες δυνατότητες που υπάρχουν πλέον στον κόσμο μας. 8.Σημείο: ΜΕΡΟΣ Β, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’, Άρθρο 503 Επισημάνσεις: -Η προσέγγισή μας παραμένει αναχρονιστική και προσκολλημένη στις συνθήκες άλλων δεκαετιών, βασιζόμενη στο Ν. 1568/1985. Οι απαιτήσεις που οφείλουμε να έχουμε από τους Τεχνικούς Ασφαλείας δεν δύναται να καλυφθούν χωρίς να υπάρχει ειδική κατάρτιση. Ο Τεχνικός Ασφαλείας πρέπει να διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις προκειμένου να είναι ωφέλιμος προς τους εργοδότες και τους εργαζόμενους και όχι απλά να εκπληρώνει την τυπική παρουσία «επίσκεψης» στην εγκατάσταση, θέτοντας σε πολλές περιπτώσεις τον ίδιο του τον εαυτό σε κίνδυνο (σωματικό, επαγγελματικό, νομικό) λόγω της άγνοιας του. Πρόταση: Καθιέρωση Υποχρεωτικής Εθνικής Κατάρτισης στην Υ&Α, όσων ενδιαφερομένων διαθέτουν τα τυπικά προσόντα, προκειμένου να αποκτήσουν και τα ουσιαστικά προσόντα που θα τους επιτρέψουν να αναλάβουν και να ασκήσουν τα καθήκοντα του Τεχνικού (και του Συντονιστή) Ασφαλείας. 9.Σημείο: ΜΕΡΟΣ Β, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’, Άρθρο 30 Επισημάνσεις: -Τι γίνεται σε περιπτώσεις όπου έχουμε εγκαταστάσεις με μεγάλη γεωγραφική διασπορά και χωρίς να υπάρχει ο ρόλος του «υπεύθυνου» ώστε να λαμβάνει γνώση ενυπογράφως εκ μέρους του εργοδότη; -Τι γίνεται σε περιπτώσεις εγκαταστάσεων κοινής ιδιοκτησίας ή κοινής διαχείρισης ή ακόμη σε περιπτώσεις όπου η εγκατάσταση δεν ανήκει στον εργοδότη; Πρόταση: Δυνατότητα ηλεκτρονικής υπογραφής και δυνατότητα υποβολής των υποδείξεων/παρατηρήσεων σε περισσότερους από έναν αποδέκτες.   10.Σημείο: ΜΕΡΟΣ Β, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’, Άρθρο 6 Επισημάνσεις: -Τα αναγραφόμενα στην «Αρ. ΔΙΠΑΔ/οικ/889, Πρόληψη και αντιμετώπιση του εργασιακού κινδύνου κατά την κατασκευή Δημοσίων Έργων (ΣΑΥ και ΦΑΥ)» που αφορούν στο «Σύστημα Οργάνωσης και Διαχείρισης Ασφάλειας Υγείας Εργασίας (ΣΟΔΑΥΕ)» ισχύουν στα δημόσια έργα και αν ναι, πότε και πως ελέγχονται; (βλ. ως χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα το ζήτημα της στέγης «Καλατράβα» στο ΟΑΚΑ). Πρόταση: Αποσαφήνιση των ισχυόντων ως προς το ΣΟΔΑΥΕ. Δημιουργία ψηφιακής βάσης τήρησης (διαχείρισης και φύλαξης) της γραφειοκρατίας που συνοδεύει όλα τα δημόσια (και ιδιωτικά) έργα και κυρίως των ΣΑΥ και ΦΑΥ.