Άρθρο 23
Σκοπός
Σκοπός του παρόντος Μέρους είναι η ενίσχυση της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, μέσω της αναβάθμισης του ρόλου των αρμόδιων οργάνων, της επικαιροποίησης και αυστηροποίησης του σχετικού θεσμικού πλαισίου, της προώθησης της πρόληψης επαγγελματικών κινδύνων και ασθενειών, της προστασίας της ψυχικής υγείας, της ενίσχυσης της κατάρτισης σε πρώτες βοήθειες, καθώς και της αξιοποίησης της ψηφιακής τεχνολογίας για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο και την παρακολούθηση των συνθηκών εργασίας.
Άρθρο 24
Αντικείμενο
Αντικείμενο του παρόντος Μέρους είναι:
(α) Η ενίσχυση του ρόλου των Επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας των Εργαζομένων και των εκπροσώπων τους, καθώς και των Εσωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης των Εργαζομένων,
(β) η επικαιροποίηση της κατάταξης των επιχειρήσεων ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας σε κατηγορίες επικινδυνότητας και του καταλόγου με τις επιτρεπόμενες ειδικότητες για την ανάληψη καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας,
(γ) η αυστηροποίηση του πλαισίου άσκησης καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας από τον εργοδότη,
(δ) ο εξορθολογισμός του τρόπου άσκησης καθηκόντων των τεχνικών ασφαλείας και των ιατρών εργασίας και η ψηφιοποίηση του βιβλίου υποδείξεων,
(ε) η βελτίωση του πλαισίου διάγνωσης και αναγγελίας των ασθενειών που οφείλονται στην εργασία,
(στ) η ενίσχυση της προστασίας της ψυχικής υγείας των εργαζομένων,
(ζ) η έμφαση στην εκμάθηση πρώτων βοηθειών,
(η) η ενίσχυση του ρόλου του συντονιστή ασφαλείας και η καθιέρωση ελάχιστου χρόνου απασχόλησής του,
(θ) η δημιουργία του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος «ΗΡΙΔΑΝΟΣ» για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΡΟΥΣ Α΄ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Άρθρο 25
Ενημέρωση Επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας των Εργαζομένων – Τροποποίηση άρθρου 495 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 495 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 5 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α΄84), περί αρμοδιοτήτων των Επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας των Εργαζομένων (Ε.Υ.Α.Ε.), επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο τέλος της περ. δ) της παρ. 1 προστίθενται οι λέξεις «, σε περίπτωση δε θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων εντός προθεσμίας δύο (2) εργασίμων ημερών», β) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 2, βα) μετά από τις λέξεις «Η Ε.Υ.Α.Ε. ή ο εκπρόσωπος», προστίθενται οι λέξεις «των εργαζομένων», ββ) μετά από τις λέξεις «μέσα στο πρώτο δεκαήμερο κάθε τριμήνου,», προστίθενται οι λέξεις «ή έκτακτα εφόσον αυτό ζητηθεί εγγράφως από όλα τα μέλη της Ε.Υ.Α.Ε. ή από τον εκπρόσωπο των εργαζομένων ή από τον εργοδότη,», και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις το άρθρο 495 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 495
Αρμοδιότητες Ε.Υ.Α.Ε. και εκπροσώπου εργαζομένων
- Η Ε.Υ.Α.Ε. ή ο εκπρόσωπος είναι όργανο συμβουλευτικό και έχει τις εξής αρμοδιότητες:
α) μελετά τις συνθήκες εργασίας στην επιχείρηση, προτείνει μέτρα για τη βελτίωση τους και του περιβάλλοντος εργασίας, παρακολουθεί την τήρηση των μέτρων για την υγεία και την ασφάλεια και συμβάλλει στην εφαρμογή τους από τους εργαζομένους,
β) σε περιπτώσεις σοβαρών εργατικών ατυχημάτων ή σχετικών συμβάντων προτείνει τα κατάλληλα μέτρα για την αποτροπή επανάληψης τους,
γ) επισημαίνει τον επαγγελματικό κίνδυνο στους χώρους ή θέσεις εργασίας και προτείνει μέτρα για την αντιμετώπιση του, συμμετέχοντας έτσι στη διαμόρφωση της πολιτικής της επιχείρησης, για την πρόληψη του επαγγελματικού κινδύνου,
δ) ενημερώνεται από τη διοίκηση της επιχείρησης για τα στοιχεία των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών που συμβαίνουν σε αυτή, σε περίπτωση δε θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων εντός προθεσμίας δύο (2) εργασίμων ημερών,
ε) ενημερώνεται για την εισαγωγή στην επιχείρηση νέων παραγωγικών διαδικασιών, μηχανημάτων, εργαλείων και υλικών ή για τη λειτουργία νέων εγκαταστάσεων σε αυτή, στο μέτρο που επηρεάζουν τις συνθήκες υγείας και ασφάλειας της εργασίας,
στ) σε περίπτωση άμεσου και σοβαρού κινδύνου καλεί τον εργοδότη να λάβει τα ενδεικνυόμενα μέτρα, χωρίς να αποκλείεται και η διακοπή λειτουργίας μηχανήματος ή εγκατάστασης ή παραγωγικής διαδικασίας,
ζ) μπορεί να ζητεί τη συνδρομή εμπειρογνωμόνων για θέματα υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων, ύστερα από σύμφωνη γνώμη του εργοδότη.
- Η Ε.Υ.Α.Ε. ή ο εκπρόσωπος των εργαζομένων συνεδριάζει με τον εργοδότη ή τον εκπρόσωπό του μέσα στο πρώτο δεκαήμερο κάθε τριμήνου, ή έκτακτα εφόσον αυτό ζητηθεί εγγράφως από όλα τα μέλη της Ε.Υ.Α.Ε. ή από τον εκπρόσωπο των εργαζομένων ή από τον εργοδότη, σε ημέρα και ώρα που ορίζεται από κοινού, για τη διευθέτηση των θεμάτων που ανακύπτουν μέσα στην επιχείρηση και σχετίζονται με τις αρμοδιότητες της προηγούμενης παραγράφου. Στις κοινές συνεδριάσεις μετέχουν ο τεχνικός ασφάλειας και ο ιατρός εργασίας της επιχείρησης που προβλέπονται στο άρθρο 498. Πριν από την ημέρα της κοινής συνεδρίασης, η Ε.Υ.Α.Ε. ή ο εκπρόσωπος καθορίζει τα θέματα τα οποία θα συζητήσει και τα γνωστοποιεί στον εργοδότη τρεις (3) τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες νωρίτερα. Ο εργοδότης γνωστοποιεί στην Ε.Υ.Α.Ε. ή στον εκπρόσωπο τα θέματα που επιθυμεί να συζητηθούν στην κοινή συνεδρίαση τρεις (3) τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από την ημέρα πραγματοποίησης της. Οι παραπάνω γνωστοποιήσεις απευθύνονται επίσης μέσα στις ίδιες προθεσμίες και προς τον τεχνικό ασφάλειας και τον ιατρό εργασίας της επιχείρησης. Στις συνεδριάσεις αυτές συντάσσονται πρακτικά εις διπλούν και τηρούνται το ένα αντίτυπο από τον εργοδότη και το άλλο από την επιτροπή ή τον εκπρόσωπο.».
Άρθρο 26
Παροχή υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης – Τροποποίηση άρθρου 499 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 499 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 9 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί παροχής υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 4 αα) στο πρώτο εδάφιο i) οι λέξεις «πριν από την επιλογή» αντικαθίστανται από τις λέξεις «κατά τη διαδικασία», ii) πριν από τις λέξεις «τα στοιχεία» διαγράφονται οι λέξεις «καθώς και την τυχόν απασχόλησή τους σε άλλη επιχείρηση, τον χρόνο απασχόλησής τους με τα καθήκοντα αυτά,», iii) πριν από τις λέξεις «χρόνο απασχόλησης» διαγράφονται οι λέξεις «ελάχιστο προβλεπόμενο», αβ) στο δεύτερο εδάφιο οι λέξεις «πριν από» αντικαθίστανται από τη λέξη «κατά», αγ) στο τρίτο εδάφιο i) μετά τη λέξη «υποβάλλει» προστίθεται η λέξη «ηλεκτρονικά», ii) στην περ. α προστίθενται οι λέξεις «, ιδίως μέσα ατομικής προστασίας και μετρητές βλαπτικών παραγόντων,», iii) η περ. β αντικαθίσταται, β) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 8 μετά από τις λέξεις «και την επάρκεια της υλικοτεχνικής υποδομής», διαγράφονται οι λέξεις «και το νομότυπο των συμβάσεων», γ) στην παρ. 9 προστίθεται νέο πρώτο εδάφιο, δ) στην παρ. 10 η λέξη «άδεια» αντικαθίσταται από τις λέξεις «βεβαίωση συνδρομής νόμιμων προϋποθέσεων», ε) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 11, μετά από τη φράση «ο εργοδότης προσφεύγει σε ΕΞ.Υ.Π.Π.», προστίθενται οι λέξεις «ή στο Ελληνικό Ινστιτούτο Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία (ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.) ή σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ή σε ερευνητικά κέντρα του άρθρου 13Α του ν. 4310/2014», και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις το άρθρο 499 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 499
Παροχή υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης
- Ο εργοδότης προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του παρόντος για χρησιμοποίηση υπηρεσιών τεχνικού ασφάλειας και ιατρού εργασίας ή σε ιδιαίτερα προβλήματα υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων, δύναται να επιλέξει μεταξύ της ανάθεσης των καθηκόντων τεχνικού ασφάλειας ή ιατρού εργασίας σε εργαζομένους στην επιχείρηση ή σε άτομα εκτός της επιχείρησης ή της σύναψης σύμβασης με τις Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞ. Υ.Π.Π.) του άρθρου 513 ή συνδυασμό μεταξύ αυτών των δυνατοτήτων.
- Στην περίπτωση που παρέχονται υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας και ιατρού εργασίας συνδυασμένα από εργαζομένους στην επιχείρηση, ή/και από άτομα εκτός της επιχείρησης ή/και από ΕΞ.Υ.Π.Π., αυτοί οφείλουν να συνεργάζονται αναλόγως των αναγκών.
- Αν ο εργοδότης αποτανθεί σε άτομα εκτός της επιχείρησης ή σε ΕΞ.Υ.Π.Π., αυτά ενημερώνονται από τον εργοδότη για τους παράγοντες που έχουν ή μπορεί να έχουν επιπτώσεις στην ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων. Τα άτομα αυτά έχουν δικαίωμα πρόσβασης στις πληροφορίες που αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 537.
- Ο εργοδότης κατά τη διαδικασία ανάθεσης καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας ή/και ιατρού εργασίας σε εργαζομένους στην επιχείρηση ή σε άτομα εκτός της επιχείρησης έχει υποχρέωση να γνωστοποιεί στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα τους, τα στοιχεία για το είδος και την οργάνωση της επιχείρησης, τον αριθμό των εργαζομένων, τον χρόνο απασχόλησης τεχνικού ασφαλείας ή/και ιατρού εργασίας και λοιπές συναφείς πληροφορίες. Πέραν των ανωτέρω στοιχείων, κατά την επιλογή ανάθεσης καθηκόντων τεχνικού ασφάλειας και ιατρού εργασίας, σε άτομα εντός ή εκτός της επιχείρησης, ο εργοδότης υποχρεούται να υποβάλλει ηλεκτρονικά στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας:
α) κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή, ιδίως μέσα ατομικής προστασίας και μετρητές βλαπτικών παραγόντων, και το προσωπικό που διαθέτει η ίδια η επιχείρηση για την κάλυψη των υποχρεώσεων της όπως προκύπτει από την ισχύουσα νομοθεσία,
β) κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή και τις υπηρεσίες που θα λαμβάνει συμπληρωματικά από τις ΕΞ.Υ.Π.Π. ή από το Ελληνικό Ινστιτούτο για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία (ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.) ή από Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ή από ερευνητικά κέντρα του άρθρου 13Α του ν. 4310/2014 (Α΄258), αν τα διατιθέμενα σύμφωνα με την περ. α` δεν επαρκούν.
- Η σύμβαση πρόσληψης του τεχνικού ασφάλειας και του ιατρού εργασίας γίνεται εγγράφως και αντίγραφο της κοινοποιείται από τον εργοδότη στην τοπική Επιθεώρηση Εργασίας.
- Η ανάθεση καθηκόντων τεχνικού ασφάλειας και ιατρού εργασίας σε άτομα εντός της επιχείρησης γίνεται εγγράφως από τον εργοδότη και αντίγραφο της κοινοποιείται στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας, συνοδεύεται δε απαραίτητα από αντίστοιχη δήλωση αποδοχής.
- Σε περίπτωση ανάθεσης των καθηκόντων τεχνικού ασφάλειας ή/και ιατρού εργασίας σε ΕΞ.Υ.Π.Π., πριν από την επιλογή, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να γνωστοποιεί στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας τη γραπτή σύμβαση με την ΕΞ.Υ.Π.Π., στην οποία πρέπει να αναγράφονται:
α) το νομικό καθεστώς της ΕΞ.Υ.Π.Π.,
β) ο νόμιμος εκπρόσωπός της,
γ) η έδρα της,
δ) το είδος των προσφερόμενων υπηρεσιών,
ε) τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα των αρμόδιων ατόμων που έχουν ορισθεί για τη συγκεκριμένη επιχείρηση,
στ) ο χρόνος απασχόλησης των ατόμων αυτών στην επιχείρηση,
ζ) τα στοιχεία για το είδος και την οργάνωση της επιχείρησης,
η) ο αριθμός των εργαζομένων στην επιχείρηση και λοιπές συναφείς πληροφορίες,
θ) ο ελάχιστος προβλεπόμενος χρόνος απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας ή/και ιατρού εργασίας για την επιχείρηση.
- Η αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας ελέγχει το νομότυπο των αναθέσεων, καθώς και την επάρκεια της υλικοτεχνικής υποδομής. Ειδικά για την ανάθεση καθηκόντων ιατρού εργασίας πρέπει να υπάρχει και σχετική βεβαίωση άσκησης της συγκεκριμένης ιατρικής ειδικότητας από τον τοπικό ιατρικό σύλλογο.
- Ο εργοδότης, προκειμένου να ανταποκριθεί στην υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφαλείας και ιατρού εργασίας, δύναται να συστήσει στην επιχείρηση Εσωτερική Υπηρεσία Προστασίας και Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.). Στις επιχειρήσεις που έχουν υποχρέωση πλήρους απασχόλησης τουλάχιστον δύο (2) τεχνικών ασφάλειας, συστήνεται υποχρεωτικά ΕΣ.Υ.Π.Π..
- Οι ΕΣ.Υ.Π.Π. επιτρέπεται να λειτουργούν ως ΕΞ.Υ.Π.Π. και να χρησιμοποιούνται από διάφορες επιχειρήσεις υπό την προϋπόθεση ότι κατέχουν βεβαίωση συνδρομής νόμιμων προϋποθέσεων που προβλέπεται στην παρ. 3 του άρθρου 513 και πληρούν και τις λοιπές προϋποθέσεις του άρθρου αυτού.
- Ο τεχνικός ασφάλειας ή/και ο ιατρός εργασίας στο πλαίσιο των υποχρεώσεων τους σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις έχουν υποχρέωση να διενεργούν τις απαραίτητες μετρήσεις και αν η επιχείρηση δεν διαθέτει τα κατάλληλα μέσα για τις μετρήσεις αυτές, ο εργοδότης προσφεύγει σε ΕΞ.Υ.Π.Π., ή στο Ελληνικό Ινστιτούτο Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία (ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.) ή σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ή σε ερευνητικά κέντρα του άρθρου 13Α του ν. 4310/2014. Οι ανωτέρω καταγράφουν τα αποτελέσματα των μετρήσεων αυτών κατ` εφαρμογή των περ. α) και ε) της παρ. 3 του άρθρου 529, αναφέρουν στον εργοδότη οποιαδήποτε παράλειψη των μέτρων υγείας και ασφάλειας, προτείνουν μέτρα αντιμετώπισής τους και επιβλέπουν την εφαρμογή τους.
- Δημιουργούνται Ηλεκτρονικές Βάσεις καταχώρισης δεδομένων τεχνικών ασφαλείας και ιατρών εργασίας, που λειτουργούν στο πλαίσιο του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος της Επιθεώρησης Εργασίας (ΟΠΣ) και στις οποίες εντάσσονται τα φυσικά πρόσωπα που πληρούν τις απαραίτητες, κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, προϋποθέσεις για την ανάληψη καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας και ιατρού εργασίας. Με τη θέση σε λειτουργία των Ηλεκτρονικών Βάσεων, η ανάθεση καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας και ιατρού εργασίας από τους εργοδότες γίνεται αποκλειστικά μεταξύ των εγγεγραμμένων στις εν λόγω Ηλεκτρονικές Βάσεις, με τους όρους και τη διαδικασία που προβλέπουν οι αποφάσεις του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης της παρ. 13.
13. Με αποφάσεις του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης καθορίζεται το περιεχόμενο και τα στοιχεία των Ηλεκτρονικών Βάσεων καταχώρισης δεδομένων τεχνικών ασφαλείας και ιατρών εργασίας, ο τρόπος και η διαδικασία εγγραφής σε αυτές, οι ενέργειες των εμπλεκομένων μερών για την ανάθεση καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας και ιατρού εργασίας και την αποδοχή αυτής ή τη μεταβολή της ή τη λήξη ή τη διακοπή της, οι αρμόδιες υπηρεσίες, οι προθεσμίες, οι κυρώσεις και κάθε άλλο σχετικό ειδικότερο, οργανωτικό, τεχνικό ή λεπτομερειακού χαρακτήρα θέμα που αφορά στις εν λόγω Ηλεκτρονικές Βάσεις.».
Άρθρο 27
Κατάταξη επιχειρήσεων ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας – Αντικατάσταση άρθρου 500 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Το άρθρο 500 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 10 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί κατάταξης επιχειρήσεων ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 500
Κατάταξη επιχειρήσεων ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας
- Για να καθορισθεί ο ελάχιστος χρόνος ετήσιας απασχόλησης του τεχνικού ασφάλειας και του ιατρού εργασίας, καθώς και το απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων του τεχνικού ασφαλείας, οι επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες κατατάσσονται σε κατηγορίες, των οποίων οι κλάδοι οικονομικής δραστηριότητας σημειώνονται με κωδικό αριθμό, με βάση τη στατιστική ταξινόμηση, της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, έτους 2008, ως ακολούθως:
| ΚΑΔ | ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ | ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ | |
| Α/Α | ΓΕΩΡΓΙΑ, ΔΑΣΟΚΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΛΙΕΙΑ | ||
| 01 | Φυτική και ζωική παραγωγή, θήρα και συναφείς δραστηριότητες | Γ | |
| 02 | Δασοκομία και υλοτομία | Β | |
| εκτός από: | |||
| 02.3 | Συλλογή προϊόντων αυτοφυών φυτών μη ξυλώδους μορφής | Γ | |
| 03 | Αλιεία και υδατοκαλλιέργεια | Β | |
| Β | ΟΡΥΧΕΙΑ ΚΑΙ ΛΑΤΟΜΕΙΑ | ||
| 05 | Εξόρυξη άνθρακα και λιγνίτη | Α | |
| 06 | Άντληση αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου | Α | |
| 07 | Εξόρυξη μεταλλευμάτων | Α | |
| 08 | Λοιπά ορυχεία και λατομεία | Α | |
| 09 | Υποστηρικτικές δραστηριότητες εξόρυξης | Β | |
| Γ | ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ | ||
| 10 | Βιομηχανία τροφίμων | Β | |
| 11 | Ποτοποιία | Β | |
| 12 | Παραγωγή προϊόντων καπνού | Β | |
| 13 | Παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών υλών | Β | |
| εκτός από: | |||
| 13.30.11 | Υπηρεσίες λεύκανσης και βαφής υφαντικών ινών και νημάτων | Α | |
| 13.30.12 | Υπηρεσίες λεύκανσης υφασμάτων και κλωστοϋφαντουργικών ειδών (περιλαμβάνονται και τα ενδύματα) | Α | |
| 13.30.13 | Υπηρεσίες βαφής υφασμάτων και κλωστοϋφαντουργικών ειδών (περιλαμβάνονται και τα ενδύματα) | Α | |
| 14 | Κατασκευή ειδών ένδυσης | Β | |
| 15 | Βιομηχανία δέρματος και δερμάτινων ειδών | Β | |
| εκτός από: | |||
| 15.11 | Κατεργασία και δέψη δέρματος, κατεργασία και βαφή γουναρικών | Α | |
| 16 | Βιομηχανία ξύλου και κατασκευή προϊόντων από ξύλο και φελλό, εκτός από έπιπλα· κατασκευή ειδών καλαθοποιίας και σπαρτοπλεκτικής | Β | |
| 17 | Χαρτοποιία και κατασκευή χάρτινων προϊόντων | Β | |
| 18 | Εκτυπώσεις και αναπαραγωγή προεγγεγραμμένων μέσων | Β | |
| εκτός από: | |||
| 18.13 | Υπηρεσίες προεκτύπωσης και προεγγραφής μέσων | Γ | |
| 18.2 | Αναπαραγωγή προεγγεγραμμένων μέσων | Γ | |
| 19 | Παραγωγή οπτάνθρακα και προϊόντων διύλισης πετρελαίου | Α | |
| εκτός από: | |||
| 19.10 | Παραγωγή προϊόντων οπτανθρακοποίησης (κωκοποίησης) | Β | |
| 20 | Παραγωγή χημικών ουσιών και προϊόντων | Α | |
| εκτός από: | |||
| 20.4 | Παραγωγή σαπουνιών και απορρυπαντικών, προϊόντων καθαρισμού και στίλβωσης, αρωμάτων και παρασκευασμάτων καλλωπισμού | Β | |
| 20.52 | Παραγωγή διάφορων τύπων κόλλας | Β | |
| 20.53 | Παραγωγή αιθέριων ελαίων | Β | |
| 20.59 | Παραγωγή άλλων χημικών προϊόντων π.δ.κ.α. | Β | |
| 21 | Παραγωγή βασικών φαρμακευτικών προϊόντων και φαρμακευτικών σκευασμάτων | Β | |
| 22 | Κατασκευή προϊόντων από ελαστικό (καουτσούκ) και πλαστικές ύλες | Β | |
| 23 | Παραγωγή άλλων μη μεταλλικών ορυκτών προϊόντων | Β | |
| 24 | Παραγωγή βασικών μετάλλων | Α | |
| εκτός από: | |||
| 24.31 | Ψυχρή επέκταση ολκή ράβδων | Β | |
| 24.32 | Ψυχρή έλαση στενών φύλλων | Β | |
| 24.33 | Ψυχρή μορφοποίηση ή δίπλωση μορφοράβδων | Β | |
| 24.34 | Ψυχρή επέκταση ολκή συρμάτων | Β | |
| 24.45 | Παραγωγή άλλων μη σιδηρούχων μετάλλων | Β | |
| 24.46 | Επεξεργασία πυρηνικών καυσίμων | Β | |
| 25 | Κατασκευή μεταλλικών προϊόντων, με εξαίρεση τα μηχανήματα και τα είδη εξοπλισμού | Β | |
| εκτός από: | |||
| 25.91 | Κατασκευή χαλύβδινων βαρελιών και παρόμοιων δοχείων | Α | |
| 26 | Κατασκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών, ηλεκτρονικών και οπτικών προϊόντων | Β | |
| 27 | Κατασκευή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού | Β | |
| 28 | Κατασκευή μηχανημάτων και ειδών εξοπλισμού π.δ.κ.α. | Β | |
| 29 | Κατασκευή μηχανοκίνητων οχημάτων, ρυμουλκούμενων και ημιρυμουλκούμενων οχημάτων | Β | |
| 30 | Κατασκευή λοιπού εξοπλισμού μεταφορών | Β | |
| εκτός από: | |||
| 30.1 | Ναυπήγηση πλοίων και σκαφών | Α | |
| 30.2 | Κατασκευή σιδηροδρομικών αμαξών και τροχαίου υλικού | Α | |
| 31 | Κατασκευή επίπλων | Β | |
| 32 | Άλλες μεταποιητικές δραστηριότητες | Β | |
| εκτός από: | |||
| 32.12 | Κατασκευή κοσμημάτων και συναφών ειδών | Όταν πρόκειται για χειροποίητες κατασκευές, κατατάσσονται σε: Γ | |
| 32.13 | Κατασκευή κοσμημάτων απομίμησης και συναφών ειδών | Όταν πρόκειται για χειροποίητες κατασκευές, κατατάσσονται σε: Γ | |
| 32.99.59.03 | Κατασκευή μπομπονιερών και παρόμοιων ειδών γάμων και βαπτίσεων | Όταν πρόκειται για χειροποίητες κατασκευές, κατατάσσονται σε: Γ | |
| 33 | Επισκευή και εγκατάσταση μηχανημάτων και εξοπλισμού | Β | |
| εκτός από: | |||
| 33.15 | Επισκευή και συντήρηση πλοίων και σκαφών | Α | |
| 33.16 | Επισκευή και συντήρηση αεροσκαφών και διαστημοπλοίων | Α | |
| Δ | ΠΑΡΟΧΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ, ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ, ΑΤΜΟΥ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΥ | ||
| 35 | Παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου, ατμού και κλιματισμού | A | |
| εκτός από: | |||
| 35.11.10.09 | Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά συστήματα | Β | |
| 35.14 | Εμπόριο ηλεκτρικού ρεύματος | Γ | |
| 35.22 | Διανομή αέριων καυσίμων μέσω αγωγών | Β | |
| 35.23 | Εμπόριο αέριων καυσίμων μέσω αγωγών | Γ | |
| 35.3 | Παροχή ατμού και κλιματισμού | Β | |
| Ε | ΠΑΡΟΧΗ ΝΕΡΟΥ, ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΛΥΜΑΤΩΝ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ | ||
| 36 | Συλλογή, επεξεργασία και παροχή νερού | B | |
| εκτός από: | |||
| 36.00.11.01 | Υπηρεσίες διανομής νερού με βυτίο | Γ | |
| 36.00.3 | Υπηρεσίες εμπορίας (πώλησης) νερού μέσω αγωγών | Γ | |
| 37 | Επεξεργασία λυμάτων | Β | |
| 38 | Συλλογή, επεξεργασία και διάθεση αποβλήτων, ανάκτηση υλικών | Β | |
| εκτός από: | |||
| 38.12 | Συλλογή επικίνδυνων αποβλήτων | Α | |
| 38.22 | Επεξεργασία και διάθεση επικίνδυνων αποβλήτων | Α | |
| 39 | Δραστηριότητες εξυγίανσης και άλλες υπηρεσίες για τη διαχείριση αποβλήτων | Β | |
| ΣΤ | ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ | ||
| 41 | Κατασκευές κτιρίων | A | |
| εκτός από: | |||
| 41.1 | Ανάπτυξη οικοδομικών σχεδίων | Γ | |
| 41.2 | Κατασκευή κτιρίων για κατοικίες και μη | Όταν πρόκειται για οικοδομικά έργα, κάτω από 2000 κυβικά μέτρα: B | |
| 42 | Έργα πολιτικού μηχανικού | Α | |
| 43 | Εξειδικευμένες κατασκευαστικές δραστηριότητες | Β | |
| Ζ | ΧΟΝΔΡΙΚΟ ΚΑΙ ΛΙΑΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ۰ ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ | ||
| 45 | Χονδρικό και λιανικό εμπόριο۰ επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών | Γ | |
| εκτός από: | |||
| 45.2 | Συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων | Β | |
| 45.40.5 | Υπηρεσίες συντήρησης και επισκευής μοτοσικλετών και μοτοποδήλατων | B | |
| 46 | Χονδρικό εμπόριο, εκτός από το εμπόριο μηχανοκινήτων οχημάτων και μοτοσυκλετών | Γ | |
| εκτός από: | |||
| 46.71.12 | Χονδρικό εμπόριο καυσίμων κινητήρων, συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων για αεροσκάφη | Β
| |
| 46.71.13 | Χονδρικό εμπόριο άλλων υγρών και αέριων καυσίμων και συναφών προϊόντων | Β | |
| 47 | Λιανικό εμπόριο, εκτός από το εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών | Γ | |
| εκτός από: | |||
| 47.3 | Λιανικό εμπόριο καυσίμων κίνησης σε ειδικευμένα καταστήματα | Β | |
| 47.99.85.01 | Λιανικό εμπόριο πετρελαίου θέρμανσης, με διανομή κατ΄οίκον | Β | |
| Η | ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ | ||
| 49 | Χερσαίες μεταφορές και μεταφορές μέσω αγωγών | Γ
| |
| εκτός από: | |||
| 49.20.12 | Υπηρεσίες σιδηροδρομικών μεταφορών εμπορευμάτων με βυτιοφόρα οχήματα, προϊόντων πετρελαίου | Β | |
| 49.20.13 | Υπηρεσίες σιδηροδρομικών μεταφορών εμπορευμάτων με βυτιοφόρα οχήματα, χύδην υγρών και αερίων | Β | |
| 49.41.12 | Υπηρεσίες οδικής μεταφοράς εμπορευμάτων, περιλαμβανομένων των προϊόντων πετρελαίου, με βυτιοφόρα οχήματα ή ημιρυμουλκούμενα | Β | |
| 49.41.19.06 | Υπηρεσίες μεταφοράς βαρέων μηχανημάτων (με πλατφόρμα) | Β | |
| 49.41.19.07 | Υπηρεσίες μεταφοράς με γερανοφόρα αυτοκίνητα | Β | |
| 49.42 | Υπηρεσίες μετακόμισης | Β | |
| 49.5 | Μεταφορές μέσω αγωγών | Β
| |
| 50 | Πλωτές μεταφορές | Γ | |
| εκτός από: | |||
| 50.20.12 | Υπηρεσίες θαλάσσιας και ακτοπλοϊκής μεταφοράς αργού πετρελαίου με δεξαμενόπλοια | Β | |
| 50.20.13 | Υπηρεσίες θαλάσσιας και ακτοπλοϊκής μεταφοράς άλλων υγρών ή αερίων χύδην με δεξαμενόπλοια | Β | |
| 50.40.12 | Υπηρεσίες μεταφοράς σε εσωτερικές υδάτινες οδούς αργού πετρελαίου με δεξαμενόπλοια | Β | |
| 50.40.13 | Υπηρεσίες μεταφοράς σε εσωτερικές υδάτινες οδούς άλλων χύδην υγρών και αερίων προϊόντων με δεξαμενόπλοια | Β | |
| 51 | Αεροπορικές μεταφορές | Γ | |
| 52 | Αποθήκευση και υποστηρικτικές προς τη μεταφορά δραστηριότητες | Γ | |
| εκτός από: | |||
| 52.22.15 | Υπηρεσίες διάσωσης και ανέλκυσης σκαφών σε θαλάσσια και παράκτια ύδατα | Β | |
| 52.22.16 | Υπηρεσίες διάσωσης και ανέλκυσης σκαφών σε εσωτερικά ύδατα | Β | |
| 53 | Ταχυδρομικές και ταχυμεταφορικές δραστηριότητες | Γ | |
| Θ | ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΑΡΟΧΗΣ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΕΣΤΙΑΣΗΣ | ||
| 55 | Καταλύματα | Γ | |
| 56 | Δραστηριότητες υπηρεσιών εστίασης | Γ | |
| Ι | ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | ||
| 58 | Εκδοτικές δραστηριότητες | Β | |
| εκτός από: | |||
| 58.11.3 | Παραγωγή επιγραμμικών (on line) βιβλίων | Γ | |
| 58.11.4 | Διάθεση διαφημιστικού χώρου σε βιβλία | Γ | |
| 58.11.6 | Υπηρεσίες χορήγησης αδειών για βιβλία | Γ | |
| 58.12.2 | Παραγωγή επιγραμμικών (on line) καταλόγων τηλεφωνικών, ταχυδρομικών διευθύνσεων και κάθε είδους | Γ | |
| 58.12.3 | Υπηρεσίες χορήγησης άδειας για τα δικαιώματα χρήσης καταλόγων τηλεφωνικών, ταχυδρομικών διευθύνσεων και κάθε είδους | Γ | |
| 58.13.2 | Παραγωγή επιγραμμικών (on line) εφημερίδων | Γ | |
| 58.13.3 | Διάθεση διαφημιστικού χώρου σε εφημερίδες | Γ | |
| 58.14.2 | Παραγωγή επιγραμμικών (on line) περιοδικών κάθε είδους | Γ | |
| 58.14.3 | Διάθεση διαφημιστικού χώρου σε περιοδικά | Γ | |
| 58.14.4 | Υπηρεσίες χορήγησης αδειών για περιοδικά | Γ | |
| 58.19.2 | Παραγωγή άλλου επιγραμμικού (on line) περιεχόμενου | Γ | |
| 58.19.3 | Υπηρεσίες χορήγησης αδειών για άλλο έντυπο υλικό | Γ | |
| 58.11.3 | Παραγωγή επιγραμμικών (on line) βιβλίων | Γ | |
| 58.11.4 | Διάθεση διαφημιστικού χώρου σε βιβλία | Γ | |
| 58.2 | Έκδοση λογισμικού | Γ | |
| 59 | Παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών, βίντεο και τηλεοπτικών προγραμμάτων, ηχογραφήσεις και μουσικές εκδόσεις | Γ | |
| 60 | Δραστηριότητες προγραμματισμού και ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών | Γ | |
| 61 | Τηλεπικοινωνίες | Γ | |
| 62 | Δραστηριότητες προγραμματισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών, παροχής συμβουλών και συναφείς δραστηριότητες | Γ | |
| 63 | Δραστηριότητες υπηρεσιών πληροφορίας | Γ | |
| ΙΑ | ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ | ||
| 64 | Δραστηριότητες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, με εξαίρεση τις ασφαλιστικές δραστηριότητες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία | Γ | |
| 65 | Ασφαλιστικά, αντασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ταμεία, εκτός από την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση | Γ | |
| 66 | Δραστηριότητες συναφείς προς τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και τις ασφαλιστικές δραστηριότητες | Γ | |
| ΙΒ | ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ||
| 68 | Διαχείριση ακίνητης περιουσίας | Γ | |
| ΙΓ | ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ | ||
| 69 | Νομικές και λογιστικές δραστηριότητες | Γ | |
| 70 | Δραστηριότητες κεντρικών γραφείων· δραστηριότητες παροχής συμβουλών διαχείρισης | Γ | |
| 71 | Αρχιτεκτονικές δραστηριότητες και δραστηριότητες μηχανικών۰ τεχνικές δοκιμές και αναλύσεις | Γ | |
| εκτός από: | |||
| 71.2 | Τεχνικές δοκιμές και αναλύσεις | Β | |
| 72 | Επιστημονική έρευνα και ανάπτυξη | Γ | |
| 73 | Διαφήμιση και έρευνα αγοράς | Γ | |
| 74 | Άλλες επαγγελματικές, επιστημονικές και τεχνικές δραστηριότητες | Γ | |
| 75 | Κτηνιατρικές δραστηριότητες | Γ | |
| ΙΔ | ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ | ||
| 77 | Δραστηριότητες ενοικίασης και εκμίσθωσης | Γ | |
| 78 | Δραστηριότητες απασχόλησης | Γ | |
| 79 | Δραστηριότητες ταξιδιωτικών πρακτορείων, γραφείων οργανωμένων ταξιδιών και άλλων υπηρεσιών κρατήσεων και συναφείς δραστηριότητες | Γ | |
| 80 | Δραστηριότητες παροχής προστασίας και έρευνας | Γ | |
| 81 | Δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών σε κτίρια και εξωτερικούς χώρους | Γ | |
| 82 | Διοικητικές δραστηριότητες γραφείου, γραμματειακή υποστήριξη και άλλες δραστηριότητες παροχής υποστήριξης προς τις επιχειρήσεις | Γ | |
| ΙΕ | ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑ۰ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ | ||
| 84 | Δημόσια διοίκηση και άμυνα۰ υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση | Γ | |
| ΙΣΤ | ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ | ||
| 85 | Εκπαίδευση | Γ | |
| ΙΖ | ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ | ||
| 86 | Δραστηριότητες ανθρώπινης υγείας | Γ | |
| εκτός από: | |||
| 86.22.19.03 | Ιατρικές υπηρεσίες ειδικότητας ακτινοδιαγνωστικής | Α | |
| 86.22.19.04 | Ιατρικές υπηρεσίες ειδικότητας ακτινοθεραπευτικής – ογκολογίας | A | |
| 86.22.19.22 | Ιατρικές υπηρεσίες ειδικότητας παθολογικής ανατομικής | Β | |
| 86.22.19.31 | Ιατρικές υπηρεσίες ειδικότητας χειρουργικής | B | |
| 86.90.15.02 | Υπηρεσίες διαγνωστικού ιατρικού κέντρου | Β | |
| 87 | Δραστηριότητες βοήθειας κατ΄ οίκον | Γ | |
| 88 | Δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς παροχή καταλύματος | Γ | |
| ΙΗ | ΤΕΧΝΕΣ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ | ||
| 90 | Δημιουργικές δραστηριότητες, τέχνες και διασκέδαση | Γ | |
| εκτός από: | |||
| 90.03.11.02 | Υπηρεσίες αναστήλωσης έργων τέχνης | Β | |
| 90.03.11.14 | Υπηρεσίες συντήρησης έργων τέχνης | Β | |
| 90.03.11.15 | Υπηρεσίες τοιχογραφίας | Β | |
| 91 | Δραστηριότητες βιβλιοθηκών, αρχειοφυλακείων, μουσείων, και λοιπές πολιτιστικές δραστηριότητες | Γ | |
| 92 | Τυχερά παιχνίδια και στοιχήματα | Γ | |
| 93 | Αθλητικές δραστηριότητες και δραστηριότητες διασκέδασης και ψυχαγωγίας | Γ | |
| ΙΘ | ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ | ||
| 94 | Δραστηριότητες οργανώσεων | Γ | |
| 95 | Επισκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών και ειδών ατομικής ή οικιακής χρήσης | Β | |
| εκτός από: | |||
| 95.1 | Επισκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών και εξοπλισμού επικοινωνίας | Γ | |
| 95.23 | Επιδιόρθωση υποδημάτων και δερμάτινων ειδών | Γ | |
| 95.25 | Επισκευή ρολογιών και κοσμημάτων | Γ | |
| 95.29.11
| Υπηρεσίες επισκευής και μετατροπής ενδυμάτων και κλωστοϋφαντουργικών ειδών οικιακής χρήσης | Γ | |
| 95.11.10.01 | Υπηρεσίες εγκατάστασης πακέτων λογισμικού ή επεκτάσεων | Γ | |
| 96 | Άλλες δραστηριότητες παροχής προσωπικών υπηρεσιών | Γ | |
| Κ | ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΕΤΕΡΟΔΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΦΟΡΕΩΝ | ||
| 99 | Δραστηριότητες ετερόδικων οργανισμών και φορέων | Γ | |
.».
Άρθρο 28
Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφαλείας – Τροποποίηση άρθρου 502 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 502 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 12 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί απαιτούμενου επίπεδου γνώσεων τεχνικού ασφαλείας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 4, μετά από τις λέξεις «στις επιχειρήσεις που απασχολούν», οι λέξεις «λιγότερους από πενήντα (50)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «έως και είκοσι (20)», β) στην παρ. 5 βα) στο πρώτο εδάφιο οι λέξεις «λιγότερους από πενήντα (50)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «έως και είκοσι (20)», ββ) στο δεύτερο εδάφιο οι λέξεις «λιγότερους από είκοσι (20)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «έως και είκοσι (20)», γ) στην παρ. 6, γα) οι λέξεις «μέχρι και έξι (6)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «έως και πέντε (5)», γβ) οι λέξεις «πτυχιούχος τεχνικής ειδικότητας Τεχνικού Επαγγελματικού Εκπαιδευτηρίου ή Ινστιτούτου Επαγγελματικής Κατάρτισης» αντικαθίστανται από τις λέξεις «κάτοχος τίτλου ειδικότητας Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑ.Λ.) ή Σχολής Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (Σ.Α.Ε.Κ.) ή ισότιμου τίτλου της ημεδαπής ή αλλοδαπής», γγ) το δεύτερο εδάφιο διαγράφεται, και το άρθρο 502 διαμορφώνεται ως εξής:
| «Άρθρο 502 Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφάλειας 1. Στις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες της κατηγορίας Α’ του άρθρου 500 , και σε εκείνες της κατηγορίας Β’ του ίδιου άρθρου, που απασχολούν εξακόσια πενήντα (650) άτομα και άνω, ο τεχνικός ασφάλειας πρέπει να έχει τα προσόντα της περ. α) ή β) της παρ. 1 του άρθρου 501. Εφόσον προκύπτει υποχρέωση απασχόλησης και δεύτερου τεχνικού ασφάλειας, για τη συμπλήρωση του ελάχιστου απαιτούμενου χρόνου απασχόλησης, σύμφωνα µε το άρθρο 511, αυτός μπορεί να έχει τα προσόντα της περ. γ) της παρ. 1 του άρθρου 501. 2. Στις υπόλοιπες επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες της κατηγορίας Β’ και της κατηγορίας Γ’, ο τεχνικός ασφάλειας πρέπει να έχει τα προσόντα της περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501. 3. Εφόσον προκύπτει υποχρέωση απασχόλησης περισσοτέρων από (2) δύο τεχνικούς ασφάλειας, για τη συμπλήρωση του ελάχιστου απαιτούμενου χρόνου απασχόλησης, σύμφωνα με το άρθρο 511, οι πέραν του δεύτερου μπορούν να έχουν τα προσόντα του τέταρτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 501. 4. Με την επιφύλαξη ειδικότερων ή πλέον δεσμευτικών διατάξεων, στις επιχειρήσεις που απασχολούν έως και είκοσι (20) εργαζόμενους ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παρακάτω περιπτώσεις και στις λοιπές σχετικές διατάξεις του παρόντος Μέρους: α) Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στην κατηγορία Α`, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 500, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας που έχει τα προσόντα των περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501. β) Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στην κατηγορία Β`, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 500, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της περ. α). Δύναται όμως σε ό,τι αφορά τον τεχνικό ασφάλειας να αναθέτει τα καθήκοντα αυτά σε εργαζομένους, με τα προσόντα της περ. δ) της παρ. 1 του άρθρου 501, εφόσον αυτοί απασχολούνται με πλήρες ωράριο στην επιχείρηση. Στην περίπτωση αυτή ο εργοδότης υποχρεούται να επιμορφώσει τον εργαζόμενο αυτόν, όπως ορίζεται ειδικότερα στο άρθρο 512. γ) Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στην κατηγορία Γ, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 500, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της περ. β). Δύναται όμως να αναλάβει ο ίδιος τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την περίπτωση αυτή εφόσον επιμορφωθεί κατάλληλα, σύμφωνα με το άρθρο 512. 5. Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στις κατηγορίες Β’ και Γ’ του άρθρου 500 και απασχολούν έως και είκοσι (20) εργαζομένους, επιτρέπεται να αναλάβει ο ίδιος ο εργοδότης τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας στην επιχείρησή του, όπως αυτές προβλέπονται στο παρόν Μέρος και στα προεδρικά διατάγματα που εκδίδονται κατ` εξουσιοδότηση των διατάξεων του Μέρους αυτού, εφόσον έχει τα προσόντα των περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501 και µία από τις ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας, που σύμφωνα µε το άρθρο 503 προβλέπονται για τον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας που ανήκει η επιχείρησή του. Στην περίπτωση των ανωτέρω επιχειρήσεων που υπάγονται στην κατηγορία Β’ και απασχολούν έως και είκοσι (20) εργαζομένους, αν ο εργοδότης έχει τα προσόντα των περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501 και µία από τις ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας, που σύμφωνα µε το άρθρο 503 δεν προβλέπεται για τον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας που ανήκει η επιχείρησή του, επιτρέπεται να αναλάβει ο ίδιος τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας στην επιχείρησή του, µε την προϋπόθεση κατάλληλης επιμόρφωσης διάρκειας τουλάχιστον τριάντα πέντε (35) ωρών, σύμφωνα µε το άρθρο 512. 6. Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στην κατηγορία Β` του άρθρου 500 και απασχολούν έως και πέντε (5) εργαζομένους, επιτρέπεται να αναλάβει ο ίδιος ο εργοδότης τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας στην επιχείρηση του με την προϋπόθεση κατάλληλης επιμόρφωσης διάρκειας τουλάχιστον τριάντα πέντε (35) ωρών σύμφωνα με το άρθρο 512 και εφόσον είναι κάτοχος τίτλου ειδικότητας Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑ.Λ.) ή Σχολής Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (Σ.Α.Ε.Κ.) ή ισότιμου τίτλου της ημεδαπής ή αλλοδαπής ή άλλης αναγνωρισμένης τεχνικής επαγγελματικής σχολής και το αντικείμενο των σπουδών του σχετίζεται με τη δραστηριότητα της επιχείρησης του. 7. Στις επιχειρήσεις του δεύτερου εδαφίου της παρ. 5 και στις επιχειρήσεις της παρ. 6 που ο ίδιος ο εργοδότης αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας, αυτός έχει την υποχρέωση να αναθέτει τη σύνταξη της γραπτής εκτίμησης κινδύνου που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου 534 σε πρόσωπα που έχουν τα προσόντα των περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501 και μια από τις ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας που με το άρθρο 503 προβλέπονται για τον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας που ανήκει η επιχείρηση του.». |
Άρθρο 29
Ειδικότητες τεχνικού ασφάλειας κατά δραστηριότητα επιχειρήσεων – Τροποποίηση άρθρου 503 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 503 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 13 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί ειδικοτήτων τεχνικού ασφάλειας κατά δραστηριότητα επιχειρήσεων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται ο πίνακας, β) προστίθεται νέο δεύτερο εδάφιο, και το άρθρο 503 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 503
Ειδικότητες τεχνικού ασφάλειας κατά δραστηριότητα επιχειρήσεων
Οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να αναθέτουν καθήκοντα τεχνικού ασφάλειας σε άτομα με ειδικότητα από εκείνες που ορίζονται στον παρακάτω πίνακα:
| A/A | ΚΛΑΔΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ | ΚΑΔ 2008 | ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ |
| 1 | Σε όλους τους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας (εκτός από ΚΑΔ 41, 42 και 43) | α) Μηχανολόγων Μηχανικών β) Ηλεκτρολόγων Μηχανικών γ) Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης δ) Χημικών Μηχανικών (εκτός από ΚΑΔ 26, 27, 28, 29, 30, 32, 33 και 35) ε) Χημικών (εκτός από ΚΑΔ 26, 27, 28, 29, 30, 32, 33 και 35) στ) Μηχανικών Ενεργειακής Τεχνολογίας ζ) Μηχανικών Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής | |
| Ανά κλάδο: | ΕΠΙΠΛΕΟΝ: | ||
| 2 | Φυτική και ζωική παραγωγή, θήρα και συναφείς δραστηριότητες | 01 | α) Μηχανικών Περιβάλλοντος β) Γεωπονίας γ) Διοίκησης Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων δ) Γεωργικών Μηχανών και Αρδεύσεων ε) Στον κλάδο Δασοκομία-Υλοτομία Δασολογίας Δασοπονίας στ) Στον κλάδο Αλιεία – υδατοκαλλιέργεια: Τεχνολόγων Αλιείας – Ιχθυοκομίας |
| Δασοκομία και υλοτομία | 02 | ||
| Αλιεία και υδατοκαλλιέργεια | 03 | ||
| 3 | Εξόρυξη άνθρακα και λιγνίτη | 05 | α) Μεταλλειολόγων Μηχανικών β) Μηχανικών Ορυκτών Πόρων γ) Μηχανικών Περιβάλλοντος δ) Μηχανικών Γεωτεχνολογίας ε) Μηχανικών Ορυχείων στ) Εφόσον απασχολείται ένας μόνο τεχνικός ασφάλειας: Μεταλλειολόγων Μηχανικών ή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων ζ) Στον κλάδο Εξόρυξη αλατιού Πολιτικών Μηχανικών Μηχανικών Πολιτικών Έργων Υποδομής Μηχανικών Δομικών Έργων η) Στους κλάδους άντλησης αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου και υποστηρικτικών δραστηριοτήτων αυτών Μηχανικών Τεχνολογίας Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου Μηχανικών Αντιρρύπανσης Χημικών Πετρελαίου |
| Άντληση αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου | 06 | ||
| Εξόρυξη μεταλλευμάτων | 07 | ||
| Λοιπά ορυχεία και λατομεία | 08 | ||
| Υποστηρικτικές δραστηριότητες εξόρυξης | 09 | ||
| 4 | Βιομηχανία τροφίμων | 10 | α) Γεωπόνων β) Στον κλάδο Βιομηχανία τροφίμων Τεχνολογίας Τροφίμων γ) Στον κλάδο Ποτοποιία: Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών |
| Ποτοποιία | 11 | ||
| 5 | Παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών υλών | 13 | α) Κλωστοϋφαντουργίας β) Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ένδυσης |
| Κατασκευή ειδών ένδυσης | 14 | ||
| 6 | Βιομηχανία ξύλου και κατασκευή προϊόντων από ξύλο και φελλό, εκτός από έπιπλα, κατασκευή ειδών καλαθοποιίας και σπαρτοπλεκτικής | 16 | α) Μηχανικών Επιστήμης Υλικών β) Στον κλάδο Βιομηχανία ξύλου και κατασκευή προϊόντων από ξύλο Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου & Επίπλου γ) Στον κλάδο Εκτυπωτικές δραστηριοτήτες Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών Γραφιστικής και Οπτικής Επικοινωνίας |
| Χαρτοποιία και κατασκευή χάρτινων προϊόντων | 17 | ||
| Εκτυπωτικές και αναπαραγωγή προεγγεγραμμένων μέσων | 18 | ||
| 7 | Παραγωγή οπτάνθρακα και προϊόντων διύλισης πετρελαίου | 19 | α) Μηχανικών Περιβάλλοντος β) Στον κλάδο Παραγωγή οπτάνθρακα και προϊόντων διύλισης πετρελαίου Μηχανικών Τεχνολογίας Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου Μηχανικών Αντιρρύπανσης Χημικών Πετρελαίου |
| Παραγωγή χημικών ουσιών και προϊόντων | 20 | ||
| Παραγωγή βασικών φαρμακευτικών προϊόντων και φαρμακευτικών σκευασμάτων | 21 | ||
| 8 | Κατασκευή προϊόντων από ελαστικό (καουτσούκ) και πλαστικές ύλες | 22 | α) Μηχανικών Επιστήμης Υλικών β) Μεταλλουργών Μηχανικών |
| Παραγωγή άλλων μη μεταλλικών ορυκτών προϊόντων | 23 | ||
| 9 | Παραγωγή βασικών μετάλλων | 24 | α) Μηχανικών Επιστήμης Υλικών β) Μεταλλειολόγων και Μεταλλουργών Μηχανικών γ) Μηχανικών Περιβάλλοντος |
| Κατασκευή μεταλλικών προϊόντων, με εξαίρεση τα μηχανήματα και τα είδη εξοπλισμού | 25 | ||
| 10 | Κατασκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών, ηλεκτρονικών και οπτικών προϊόντων | 26 | α) Ηλεκτρονικών Μηχανικών β) Μηχανικών Αυτοματισμού γ) Στον κλάδο Κατασκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών: Μηχανικών: Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων, Πληροφορικής, Τηλεπικοινωνιών, Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων |
| Κατασκευή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού | 27 | ||
| Κατασκευή μηχανημάτων και ειδών εξοπλισμού π.δ.κ.α. | 28 | ||
| 11 | Κατασκευή μηχανοκίνητων οχημάτων, ρυμουλκούμενων και ημιρυμουλκούμενων οχημάτων | 29 | α) Ναυπηγών Μηχανικών β) Στον κλάδο 30.1 Ναυπήγηση πλοίων και σκαφών Μηχανικών Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού γ) Στον κλάδο 30.3 Κατασκευή αεροσκαφών και διαστημόπλοιων και συναφών μηχανημάτων Αεροναυπηγών Μηχανικών Μηχανικών Τεχνολογίας Αεροσκαφών |
| Κατασκευή λοιπού εξοπλισμού μεταφορών | 30 | ||
| 12 | Κατασκευή επίπλων | 31 | α) Μηχανικών Επιστήμης Υλικών β) Μηχανικών Περιβάλλοντος γ) Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου |
| 13 | Άλλες μεταποιητικές δραστηριότητες | 32 | Στον κλάδο 32.5 Κατασκευή ιατρικών οργάνων Μηχανικών Βιοϊατρικής Μηχανικών Ιατρικών Οργάνων |
| 14 | Παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου, ατμού και κλιματισμού | 35 | Στον κλάδο 35.21 Παραγωγή φυσικού αερίου Χημικών Χημικών Μηχανικών Μηχανικών Περιβάλλοντος Μεταλλειολόγων Μηχανικών Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Μηχανικών Τεχνολογίας Πετρελαίου & Φυσικού Αερίου Μηχανικών Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος |
| 15 | Συλλογή, επεξεργασία και παροχή νερού | 36 | α) Πολιτικών Μηχανικών β) Μηχανικών Περιβάλλοντος |
| 16 | Επεξεργασία λυμάτων | 37 | α) Μηχανικών Περιβάλλοντος β) Μηχανικών Αντιρρύπανσης |
| Συλλογή, επεξεργασία και διάθεση αποβλήτων, ανάκτηση υλικών | 38 | ||
| 17 | Κατασκευές κτιρίων | 41 | α) Πολιτικών Μηχανικών β) Αρχιτεκτόνων Μηχανικών γ) Μηχανικών Έργων Υποδομής δ) Μηχανικών Δομικών Έργων ε) Στους κλάδους 42.11 Κατασκευή δρόμων και αυτοκινητοδρόμων, 42.21 Κατασκευή κοινωφελών έργων σχετικών με μεταφορά υγρών, 42.91 Κατασκευή υδραυλικών και λιμενικών έργων Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών Μηχανικών Χωροταξίας, Ανάπτυξης, Πολεοδομίας Μηχανικών Τοπογραφίας και Γεωπληροφορικής στ) 42.13 Κατασκευή γεφυρών και σηράγγων Μεταλλειολόγων Μηχανικών Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών Μηχανικών Χωροταξίας, Ανάπτυξης, Πολεοδομίας Μηχανικών Τοπογραφίας και Γεωπληροφορικής ζ) Στον κλάδο 42.99.29.01 Γενικές κατασκευαστικές εργασίες για εργοστάσια επεξεργασίας και καθαρισμού νερού Μηχανικών Περιβάλλοντος η) Στον κλάδο των γεωτρήσεων (42.21.24 και 43.13) Μεταλλειολόγων Μηχανικών Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Γεωλόγων θ) Στους κλάδους 43.22 Υδραυλικές και κλιματιστικές εγκαταστάσεις θέρμανσης και ψύξης και 43.32 Ξυλουργικές εργασίες Μηχανολόγων Μηχανικών Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης Μηχανικών Ενεργειακής Τεχνολογίας Μηχανικών Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής |
| Έργα πολιτικού μηχανικού | 42 | ||
| Εξειδικευμένες κατασκευαστικές δραστηριότητες | 43 | ||
|
| |||
| 18 | Χονδρικό και λιανικό εμπόριο۰ επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών | 45 | α) Ναυπηγών Μηχανικών β) Μηχανικών Περιβάλλοντος γ) Στον κλάδο 46.5 Χονδρικό εμπόριο εξοπλισμού πληροφοριακών και επικοινωνιακών συστημάτων Μηχανικών: Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων, Πληροφορικής, Τηλεπικοινωνιών, Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων δ) Στους κλάδους 46.61 Χονδρικό εμπόριο γεωργικών μηχανημάτων, εξοπλισμού και προμηθειών και 47.52.44 Λιανικό εμπόριο εξοπλισμού για το γρασίδι και τον κήπο Γεωπόνων ε) Στους κλάδους 47.25 Λιανικό εμπόριο ποτών σε εξειδικευμένα καταστήματα και 47.81 Λιανικό εμπόριο τροφίμων, ποτών και καπνού, σε υπαίθριους πάγκους και αγορές Τεχνολόγων Τροφίμων Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών |
| Χονδρικό εμπόριο, εκτός από το εμπόριο μηχανοκινήτων οχημάτων και μοτοσυκλετών | 46 | ||
| Λιανικό εμπόριο, εκτός από το εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών | 47 | ||
| Χερσαίες μεταφορές και μεταφορές μέσω αγωγών | 49 | ||
| Πλωτές μεταφορές | 50 | ||
| Αεροπορικές μεταφορές | 51 | ||
| Αποθήκευση και υποστηρικτικές προς τη μεταφορά δραστηριότητες | 52 | ||
| Ταχυδρομικές και ταχυμεταφορικές δραστηριότητες | 53 | ||
| 19 | Εκδοτικές δραστηριότητες | 58 | α) Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών β) Γραφιστικής |
| 20 | Δραστηριότητες προγραμματισμού και ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών | 60 | α) Ηλεκτρονικών Μηχανικών β) Μηχανικών Αυτοματισμού γ) Μηχανικών: Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων, Πληροφορικής, Τηλεπικοινωνιών, Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων |
| Τηλεπικοινωνίες | 61 | ||
| Δραστηριότητες προγραμματισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών, παροχής συμβουλών και συναφείς δραστηριότητες | 62 | ||
| 21 | Δημόσια διοίκηση και άμυνα· υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση | 84 | Στις Ένοπλες Δυνάμεις και οι ειδικότητες που προβλέπονται στο π.δ. 135/2014 «Ειδικότητες τεχνικού ασφάλειας στις μονάδες και υπηρεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων» (Α΄ 218) |
| 22 | Επισκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών και ειδών ατομικής ή οικιακής χρήσης | 95 | α) Ηλεκτρονικών Μηχανικών β) Μηχανικών Αυτοματισμού γ) Μηχανικών: Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων, Πληροφορικής, Τηλεπικοινωνιών, Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων |
Οι επιχειρήσεις που, σύμφωνα με το άρθρο 500, κατατάσσονται στη Γ’ κατηγορία επικινδυνότητας δύνανται να αναθέτουν καθήκοντα τεχνικού ασφαλείας σε άτομα οιασδήποτε ειδικότητας, από εκείνες που περιλαμβάνονται στον ανωτέρω πίνακα.
Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, η οποία εκδίδεται μετά από γνωμοδότηση του Συμβουλίου Υγείας και Ασφάλειας των Εργαζομένων (ΣΥΑΕ), σύμφωνα με το άρθρο 516, μπορεί να καθορίζεται και πέραν των προβλεπόμενων στο εν λόγω άρθρο, το απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων και οι ειδικότητες του τεχνικού ασφάλειας ανάλογα με τον αριθμό των εργαζομένων και το είδος της δραστηριότητας της επιχείρησης.».
Άρθρο 30
Υποδείξεις τεχνικού ασφάλειας και ηλεκτρονική τήρηση βιβλίου υποδείξεων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 504 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην παρ. 1 του άρθρου 504 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 14 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί συμβουλευτικών αρμοδιοτήτων του τεχνικού ασφάλειας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο αα) μετά τη λέξη «παρέχει» προστίθεται η λέξη «γραπτά», αβ) μετά από τις λέξεις «υποδείξεις και συμβουλές,» διαγράφονται οι λέξεις «γραπτά ή προφορικά,», β) στο δεύτερο εδάφιο, οι λέξεις «σελιδομετρείται και θεωρείται από την Επιθεώρηση Εργασίας» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τηρείται ηλεκτρονικά στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα της Επιθεώρησης Εργασίας (ΟΠΣ-ΣΕΠΕ)», γ) στο τρίτο εδάφιο, οι λέξεις «λαμβάνει γνώση ενυπογράφως» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δηλώνει υπευθύνως ότι έλαβε γνώση», και η παρ. 1 του άρθρου 504 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Ο τεχνικός ασφάλειας παρέχει γραπτά στον εργοδότη υποδείξεις και συμβουλές, σε θέματα σχετικά με την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων και την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων. Τις γραπτές υποδείξεις ο τεχνικός ασφάλειας καταχωρεί σε ειδικό βιβλίο της επιχείρησης, το οποίο τηρείται ηλεκτρονικά στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα της Επιθεώρησης Εργασίας (ΟΠΣ-ΣΕΠΕ). Ο εργοδότης έχει υποχρέωση να δηλώνει υπευθύνως ότι έλαβε γνώση των υποδείξεων που καταχωρούνται σε αυτό το βιβλίο.».
Άρθρο 31
Υποδείξεις ιατρού εργασίας – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 507 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην παρ. 1 του άρθρου 507 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 17 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί συμβουλευτικών αρμοδιοτήτων του ιατρού εργασίας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο, αα) μετά από τη λέξη «συμβουλές» προστίθεται η λέξη «γραπτά», αβ) μετά από τις λέξεις «στον εργοδότη,» προστίθενται οι λέξεις «καθώς και γραπτά ή προφορικά», αγ) μετά από τις λέξεις «στους εργαζομένους και στους εκπροσώπους τους», οι λέξεις «, γραπτά ή προφορικά» διαγράφονται, β) στο δεύτερο εδάφιο μετά από τις λέξεις «Τις γραπτές υποδείξεις», προστίθενται οι λέξεις «και συμβουλές προς τον εργοδότη», γ) στο τρίτο εδάφιο, μετά από τις λέξεις «Ο εργοδότης», οι λέξεις «λαμβάνει γνώση ενυπογράφως» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δηλώνει υπευθύνως ότι έλαβε γνώση», και η παρ. 1 του άρθρου 507 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Ο ιατρός εργασίας παρέχει υποδείξεις και συμβουλές γραπτά στον εργοδότη, καθώς και γραπτά ή προφορικά στους εργαζόμενους και στους εκπροσώπους τους σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για τη σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων. Τις γραπτές υποδείξεις και συμβουλές προς τον εργοδότη ο ιατρός εργασίας καταχωρεί στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 504. Ο εργοδότης δηλώνει υπευθύνως ότι έλαβε γνώση των υποδείξεων που καταχωρούνται σε αυτό το βιβλίο.».
Άρθρο 32
Ενημέρωση από ιατρό εργασίας για ασθένειες που οφείλονται στην εργασία – Αντικατάσταση παρ. 4 άρθρου 508 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Η παρ. 4 του άρθρου 508 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 18 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί επίβλεψης της υγείας των εργαζομένων, αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Ο ιατρός εργασίας ενημερώνει άμεσα εγγράφως τον εργοδότη για ασθένειες των εργαζομένων που οφείλονται στην εργασία. Αντίγραφο της ανωτέρω ενημέρωσης τηρείται στον ιατρικό φάκελο του εργαζομένου.».
Άρθρο 33
Βεβαίωση συνδρομής νόμιμων προϋποθέσεων λειτουργίας των Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 513 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην παρ. 3 του άρθρου 513 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 23 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞ.Υ.Π.Π.), η λέξη «άδεια» αντικαθίσταται από τις λέξεις «βεβαίωση συνδρομής νόμιμων προϋποθέσεων», και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3. Οι ΕΞ.Υ.Π.Π. για να αρχίσουν να λειτουργούν και να παρέχουν υπηρεσίες υποχρεούνται να κατέχουν σχετική βεβαίωση συνδρομής νόμιμων προϋποθέσεων σύμφωνα µε τις κείμενες διατάξεις.».
Άρθρο 34
Γενικές υποχρεώσεις εργοδοτών – Τροποποίηση άρθρου 533 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 533 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 42 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί γενικών υποχρεώσεων των εργοδοτών, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 4 οι λέξεις «το παρόν Μέρος», αντικαθίστανται από τις λέξεις «τον παρόντα Kώδικα», β) στην παρ. 6, βα) στην περ. θ) μετά από τις λέξεις «συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής παρενόχλησης» προστίθενται οι λέξεις «, καθώς και ψυχοκοινωνικούς κινδύνους που οφείλονται στον σχεδιασμό, την οργάνωση και τη διαχείριση της εργασίας», ββ) προστίθεται περ. ι), γ) στην παρ. 7 γα) η περ. γ) αντικαθίσταται, γβ) στην περ. θ) οι λέξεις «στους εργαζομένους», αντικαθίστανται από τις λέξεις «με αντιληπτό τρόπο προς τους εργαζόμενους» δ) στην παρ. 8, δα) στο πρώτο εδάφιο η λέξη «Μέρους», αντικαθίσταται από τη λέξη «Κώδικα», δβ) στην περ. α) μετά από τις λέξεις «καθώς και τους κινδύνους τους συναφείς με την παραγωγική διαδικασία», προστίθενται οι λέξεις «από τη διαμόρφωση της μεθόδου εργασίας, των ρυθμών εργασίας, του χρόνου εργασίας και την αλληλεπίδρασή τους, από ελλιπή ενημέρωση στην εργασία, καθώς και από την ψυχική επιβάρυνση της εργασίας», και το άρθρο 533 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 533
Γενικές υποχρεώσεις εργοδοτών
1.Ο εργοδότης υποχρεούται να εξασφαλίζει την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων ως προς όλες τις πτυχές της εργασίας και να λαμβάνει μέτρα που να εξασφαλίζουν την υγεία και ασφάλεια των τρίτων.
- Αν ο εργοδότης προσφεύγει σε άτομα εκτός της επιχείρησης ή σε ΕΞ.ΥΠ.Π. για την ανάθεση των καθηκόντων τεχνικού ασφάλειας ή/και ιατρού εργασίας, αυτό δεν τον απαλλάσσει από τις υποχρεώσεις του στον τομέα αυτό.
- Οι υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας, του ιατρού εργασίας και των εκπροσώπων των εργαζομένων δεν θίγουν την αρχή της ευθύνης του εργοδότη.
- Ο εργοδότης επίσης οφείλει να θέτει στη διάθεση των εκπροσώπων των εργαζομένων επαρκή απαλλαγή από την εργασία χωρίς απώλεια αποδοχών, καθώς και τα αναγκαία μέσα προκειμένου να μπορούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις κείμενες διατάξεις και τον παρόντα Kώδικα. Ο χρόνος απαλλαγής από την εργασία, συνολικά για όλους τους εκπροσώπους των εργαζομένων, δεν μπορεί να είναι μικρότερος από το ένα τρίτο (1/3) του ελάχιστου χρόνου απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας σύμφωνα με το άρθρο 511. Στο χρόνο αυτό δεν προσμετράται ο χρόνος των συνεδριάσεων της παρ. 2 του άρθρου 495.
- Στο πλαίσιο των ευθυνών του ο εργοδότης λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων πρόληψης των επαγγελματικών κινδύνων, ενημέρωσης και κατάρτισης, καθώς και της δημιουργίας της απαραίτητης οργάνωσης και της παροχής των αναγκαίων μέσων.
- Ο εργοδότης υποχρεούται:
α) Να φροντίζει ώστε να προσαρμόζονται τα μέτρα της παρ. 5 ανάλογα με τις μεταβολές των περιστάσεων και να επιδιώκει τη βελτίωση των υφιστάμενων καταστάσεων.
β) Να εφαρμόζει τις υποδείξεις των επιθεωρητών υγείας και ασφάλειας και γενικά να διευκολύνει το έργο τους μέσα στην επιχείρηση κατά τους ελέγχους.
γ) Να επιβλέπει την ορθή εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων.
δ) Να γνωστοποιεί στους εργαζομένους τον επαγγελματικό κίνδυνο από την εργασία τους.
ε) Να καταρτίζει πρόγραμμα προληπτικής δράσης και βελτίωσης των συνθηκών εργασίας στην επιχείρηση, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως, την οργάνωση της εργασίας, τις κοινωνικές σχέσεις, περιβαλλοντικούς και τεχνολογικούς παράγοντες, αλλά και ψυχοκοινωνικούς κινδύνους.
στ) Να εξασφαλίζει τη συντήρηση και την παρακολούθηση της ασφαλούς λειτουργίας μέσων και εγκαταστάσεων.
ζ) Να ενθαρρύνει και διευκολύνει την επιμόρφωση και εκπαίδευση των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους, σύμφωνα με τα άρθρα 512 και 538.
η) Να λαμβάνει συλλογικά μέτρα προστασίας των εργαζομένων.
θ) Να αξιολογεί ψυχοκοινωνικούς κινδύνους, μεταξύ άλλων τους κινδύνους της βίας και παρενόχλησης, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής παρενόχλησης, καθώς και ψυχοκοινωνικούς κινδύνους που οφείλονται στον σχεδιασμό, την οργάνωση και τη διαχείριση της εργασίας και να λαμβάνει μέτρα για την πρόληψη, τον έλεγχο και περιορισμό αυτών.
ι) Να ενημερώνει τον τεχνικό ασφαλείας και τον ιατρό εργασίας για κάθε προγραμματιζόμενη μεταβολή στην παραγωγική διαδικασία και τον τρόπο οργάνωσης της επιχείρησης σε θέματα υγείας και ασφάλειας της εργασίας, όπως για μεταβολές στην κατάρτιση, στην ειδίκευση, στον τρόπο απασχόλησης των εργαζομένων ή στη χρήση νέου υλικοτεχνικού εξοπλισμού ή στη μεταβολή του τρόπου χρήσης του υπάρχοντος υλικοτεχνικού εξοπλισμού, για τις θέσεις εργασίας νεοπροσληφθέντων εργαζομένων, και να ακολουθεί τις υποδείξεις τους.
- Ο εργοδότης εφαρμόζει τα μέτρα που προβλέπονται στην παρ. 5, βάσει των ακόλουθων γενικών αρχών πρόληψης:
α) Αποφυγή των κινδύνων.
β) Εκτίμηση των κινδύνων που δεν μπορούν να αποφευχθούν.
γ) Διαμόρφωση της εργασίας κατά τέτοιον τρόπο, έτσι ώστε να αποφεύγεται στο μέγιστο δυνατό η διακινδύνευση για τη ζωή, καθώς και για τη φυσική και ψυχική υγεία και τυχόν εναπομένουσα διακινδύνευση να τηρείται στον χαμηλότερo δυνατό βαθμό.
δ) Αντικατάσταση του επικινδύνου από το μη επικίνδυνο ή το λιγότερο επικίνδυνο.
ε) Προγραμματισμός της πρόληψης με στόχο ένα συνεκτικό σύνολο που να ενσωματώνει στην πρόληψη την τεχνική, την οργάνωση της εργασίας, τις συνθήκες εργασίας, τις σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων και την επίδραση των παραγόντων του περιβάλλοντος στην εργασία.
στ) Καταπολέμηση των κινδύνων στην πηγή τους.
ζ) Προτεραιότητα στη λήψη μέτρων ομαδικής προστασίας σε σχέση με τα μέτρα ατομικής προστασίας.
η) Προσαρμογή στις τεχνικές εξελίξεις.
θ) Παροχή των κατάλληλων οδηγιών με αντιληπτό τρόπο προς τους εργαζόμενους.
- Με την επιφύλαξη των άλλων διατάξεων του παρόντος Κώδικα, ο εργοδότης οφείλει, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των δραστηριοτήτων της επιχείρησης:
α) Να εκτιμά τους κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων, μεταξύ άλλων κατά την επιλογή των εξοπλισμών εργασίας, των χημικών και βιολογικών παραγόντων ή παρασκευασμάτων, κατά τη διαρρύθμιση των χώρων εργασίας, καθώς και τους κινδύνους τους συναφείς με την παραγωγική διαδικασία από τη διαμόρφωση της μεθόδου εργασίας, των ρυθμών εργασίας, του χρόνου εργασίας και την αλληλεπίδρασή τους, από ελλιπή ενημέρωση στην εργασία, καθώς και από την ψυχική επιβάρυνση της εργασίας. Η εκτίμηση αυτή είναι γραπτή και συντάσσεται σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 534. Μετά την εκτίμηση αυτή, οι δραστηριότητες πρόληψης και οι μέθοδοι εργασίας και παραγωγής που χρησιμοποιούνται από τον εργοδότη πρέπει να εξασφαλίζουν τη βελτίωση του επιπέδου προστασίας της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων και να ενσωματώνονται στο σύνολο των δραστηριοτήτων της επιχείρησης και σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας.
β) Όταν αναθέτει καθήκοντα σ’ έναν εργαζόμενο, να λαμβάνει υπόψη τις ικανότητες του εν λόγω εργαζομένου σε θέματα ασφάλειας και υγείας.
γ) Να μεριμνά ώστε ο προγραμματισμός και η εισαγωγή νέων τεχνολογιών να αποτελούν αντικείμενο διαβούλευσης με τους εργαζομένους και τους εκπροσώπους τους, όσον αφορά στις συνέπειες της επιλογής του εξοπλισμού, στις συνθήκες εργασίας, καθώς και στο εργασιακό περιβάλλον για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων.
δ) Να φροντίζει ώστε να έχουν πρόσβαση στις ζώνες σοβαρού και ειδικού κινδύνου μόνο οι εργαζόμενοι που έχουν λάβει τις κατάλληλες οδηγίες.
- Με την επιφύλαξη των άλλων διατάξεων του παρόντος Μέρους, όταν πολλές επιχειρήσεις μοιράζονται τον ίδιο τόπο εργασίας, οι εργοδότες οφείλουν να συνεργάζονται για την εφαρμογή των διατάξεων σχετικά με την ασφάλεια, την υγεία και την υγιεινή και λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των δραστηριοτήτων να συντονίζουν τις δραστηριότητες τους για την προστασία των εργαζομένων και την πρόληψη των επαγγελματικών κινδύνων, να αλληλοενημερώνονται και να ενημερώνει ο καθένας τους υπ` αυτόν εργαζομένους και τους εκπροσώπους τους για τους κινδύνους αυτούς. Την ευθύνη συντονισμού των δραστηριοτήτων αναλαμβάνει ο εργοδότης που έχει υπό τον έλεγχο του τον τόπο όπου εκτελούνται εργασίες, εξαιρουμένων των περιπτώσεων που έχουν γίνει ειδικές ευνοϊκότερες νομοθετικές ρυθμίσεις.
- Τα μέτρα για την ασφάλεια, την υγεία και την υγιεινή κατά την εργασία σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγονται την οικονομική επιβάρυνση των εργαζομένων.».
Άρθρο 35
Αναγγελία ασθενειών που οφείλονται στην εργασία – Προσθήκη περ. δ) στην παρ. 2 του άρθρου 534 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην παρ. 2 του άρθρου 534 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 43 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί ειδικών υποχρεώσεων εργοδοτών, προστίθεται περ. δ), και η παρ. 2 του άρθρου 534 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Επιπλέον ο εργοδότης οφείλει:
α) Να αναγγέλλει στις αρμόδιες υπηρεσίες της Επιθεώρησης Εργασίας, στις πλησιέστερες αστυνομικές αρχές και στις αρμόδιες υπηρεσίες του e-Ε.Φ.Κ.Α., εντός είκοσι τεσσάρων (24) ωρών, όλα τα εργατικά ατυχήματα και εφόσον πρόκειται περί σοβαρού τραυματισμού ή θανάτου, να τηρεί αμετάβλητα όλα τα στοιχεία που δύνανται να χρησιμεύσουν για εξακρίβωση των αιτίων του ατυχήματος.
β) Να τηρεί ειδικό βιβλίο ατυχημάτων στο οποίο να αναγράφονται τα αίτια και η περιγραφή του ατυχήματος και να το θέτει στη διάθεση των αρμόδιων αρχών. Τα μέτρα που λαμβάνονται για την αποτροπή επανάληψης παρόμοιων συμβάντων, καταχωρούνται στο ειδικό βιβλίο των άρθρων 504 και 507.
γ) Να τηρεί κατάλογο των εργατικών ατυχημάτων που είχαν ως συνέπεια για τον εργαζόμενο ανικανότητα εργασίας μεγαλύτερη των τριών εργάσιμων ημερών.
δ) Να αναγγέλλει στην Επιθεώρηση Εργασίας και στον e-Ε.Φ.Κ.Α. την ασθένεια εργαζομένου που οφείλεται στην εργασία, εντός πέντε (5) ημερών από την ενημέρωσή του από τον ιατρό εργασίας, βάσει της παρ. 4 του άρθρου 508, ή από την προσκόμιση διάγνωσης από ιατρό του Ε.Σ.Υ.».
Άρθρο 36
Μαθήματα καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) και λαβής Χάιμλιχ – Προσθήκη περ. δ) στην παρ. 1 του άρθρου 535 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στην παρ. 1 του άρθρου 535 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 45 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α’ 84), περί πρώτων βοηθειών, πυρασφάλειας, εκκένωσης των χώρων από τους εργαζομένους, σοβαρού και άμεσου κίνδυνου, προστίθεται περ. δ), και η παρ. 1 του άρθρου 535 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Ο εργοδότης οφείλει:
α) Να λαμβάνει όσον αφορά τις πρώτες βοήθειες, την πυρασφάλεια και την εκκένωση των χώρων από εργαζομένους τα αναγκαία μέτρα τα οποία θα είναι προσαρμοσμένα στο μέγεθος και στη φύση των δραστηριοτήτων της επιχείρησης και θα λαμβάνουν υπόψη τα άλλα πρόσωπα που είναι παρόντα.
β) Να οργανώνει την κατάλληλη υποδομή και να εξασφαλίζει τις κατάλληλες διασυνδέσεις με αρμόδιες εξωτερικές υπηρεσίες, προκειμένου να αντιμετωπισθούν άμεσα θέματα πρώτων βοηθειών, επείγουσας ιατρικής περίθαλψης, διάσωσης και πυρασφάλειας.
γ) Να ελέγχει τις εγκαταστάσεις και τα μέσα παροχής πρώτων βοηθειών τακτικά, όσον αφορά την πληρότητα και την ικανότητα χρησιμοποίησης τους.
δ) Να παρέχει στους εργαζομένους του εκπαίδευση καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) και λαβής Χάιμλιχ, ως εξής: δα) εφόσον απασχολεί έως και πενήντα (50) εργαζομένους σε μία εγκατάσταση, μέσω εκπαιδευτικών βίντεο και υλικού που παρέχονται δωρεάν από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, δβ) εφόσον απασχολεί περισσότερους από πενήντα (50) εργαζομένους σε μία εγκατάσταση, μέσω μαθημάτων από πιστοποιημένους εκπαιδευτικούς φορείς πρώτων βοηθειών στο ήμισυ των απασχολούμενων στην εγκατάσταση, τουλάχιστον ανά τρία (3) έτη.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Π.Δ. 305/1996 «EΛΑΧΙΣΤΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ Ή ΚΙΝΗΤΑ ΕΡΓΟΤΑΞΙΑ ΣΕ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ 92/57/EOK»
Άρθρο 37
Ελάχιστος χρόνος απασχόλησης συντονιστών – Τροποποίηση άρθρου 6 π.δ. 305/1996
Στο άρθρο 6 του π.δ. 305/1996 (Α΄212), περί προσόντων και καθηκόντων των συντονιστών κατά την εκτέλεση του έργου, επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις: α) στην παρ. 1 οι λέξεις «στο Π.Δ. 294/88 «Ελάχιστος χρόνος απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, επίπεδο γνώσεων και ειδικότητα τεχνικού ασφάλειας κ.λπ.» (138/Α)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «στα άρθρα 501, 502 και 503 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121)», β) στην παρ. 2 βα) οι λέξεις «το Ν. 1568/85» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τα άρθρα 504 και 505 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου», ββ) προστίθεται τρίτο και τέταρτο εδάφιο, γ) στην περ. δ΄ της παρ. 3 οι λέξεις «άρθρο 7 (παράγραφος 9) του Π.Δ. 17/96,» αντικαθίστανται από τις λέξεις «στην παρ. 9 του άρθρου 533 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου», και το άρθρο 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 6
Προσόντα και καθήκοντα των συντονιστών κατά την εκτέλεση του έργου
- Τα προσόντα των συντονιστών για θέματα ασφάλειας και υγείας κατά την εκτέλεση του έργου είναι αυτά που προβλέπονται για τους τεχνικούς ασφάλειας στα άρθρα 501, 502 και 503 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), καθώς και στις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις.
- Στους συντονιστές ασφάλειας και υγείας είναι δυνατόν να ανατεθούν το έργο και οι αρμοδιότητες του τεχνικού ασφάλειας σύμφωνα με τα άρθρα 504 και 505 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου. Στην περίπτωση αυτή ο χρόνος απασχόλησης δεν συμψηφίζεται, αλλά υπολογίζεται και εκτελείται ανεξάρτητα. Ο ελάχιστος χρόνος απασχόλησης του συντονιστή εξαρτάται από το είδος, τον όγκο, τις ιδιαιτερότητες και τους ειδικούς κινδύνους του έργου και καθορίζεται ρητά στη σύμβαση ανάθεσης των καθηκόντων του. Ειδικότερα:
α) σε δημόσια τεχνικά έργα στα οποία απαιτείται εργοληπτική επιχείρηση 4ης τάξης και άνω, σύμφωνα με το π.δ. 71/2019 (Α΄112), καθώς και σε ειδικά κτίρια, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 του ν. 4067/2012 (Α΄79), με πραγματοποιούμενη κάλυψη, όπως αυτή προσδιορίζεται στην οικοδομική άδεια, 4.000 τ.μ. και άνω ο συντονιστής ή οι συντονιστές παρίστανται υποχρεωτικά καθ’ όλη τη διάρκεια εκτέλεσης του έργου,
β) στα λοιπά δημόσια ή ιδιωτικά τεχνικά και οικοδομικά έργα ο συντονιστής ή οι συντονιστές παρίστανται υποχρεωτικά κατ’ ελάχιστον κατά την έναρξη των εργασιών, κατά την έναρξη της κατασκευής του φέροντα οργανισμού, κατά την έναρξη κατασκευής κελύφους και εσωτερικών διαρρυθμίσεων και κατά την έναρξη κατασκευής ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων.
- Οι συντονιστές που ορίζονται για θέματα ασφάλειας και υγείας κατά την εκτέλεση του έργου:
α. Συντονίζουν την εφαρμογή των γενικών αρχών πρόληψης και ασφάλειας στις τεχνικές ή/και οργανωτικές επιλογές, προκειμένου να προγραμματίζονται οι διάφορες εργασίες ή φάσεις εργασίας που διεξάγονται ταυτόχρονα ή διαδοχικά και στην πρόβλεψη της διάρκειας εκτέλεσης των διαφόρων αυτών εργασιών ή φάσεων εργασίας.
β. Συντονίζουν την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων μεριμνώντας ώστε οι εργολάβοι και υπεργολάβοι και, εάν αυτό είναι αναγκαίο για την προστασία των εργαζομένων, οι αυτοαπασχολούμενοι:
- i) να εφαρμόζουν με συνέπεια τις αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 8 του παρόντος διατάγματος και
- ii) όποτε απαιτείται, να εφαρμόζουν το σχέδιο ασφάλειας και υγείας που αναφέρεται στο άρθρο 3 του παρόντος διατάγματος.
γ. Αναπροσαρμόζουν ή μεριμνούν ώστε να αναπροσαρμοστεί το σχέδιο και ο φάκελος ασφάλειας και υγείας σύμφωνα με τη παράγραφο 9 του άρθρου 3 του παρόντος διατάγματος.
δ. Οργανώνουν μαζί με τον τεχνικό ασφάλειας και το γιατρό εργασίας τη συνεργασία μεταξύ των εργολάβων και υπεργολάβων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που διαδέχονται ο ένας τον άλλον στο εργοτάξιο, και τον συντονισμό των δραστηριοτήτων για την προστασία των εργαζομένων και την πρόληψη των ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών, καθώς και την αμοιβαία ενημέρωσή τους σύμφωνα με όσα προβλέπονται στην παρ. 9 του άρθρου 533 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου όταν πολλές επιχειρήσεις μοιράζονται τον ίδιο χώρο εργασίας, μεριμνώντας για τη συμμετοχή εφόσον υπάρχει ανάγκη των αυτοαπασχολουμένων.
ε. Συντονίζουν την εποπτεία για την ορθή εφαρμογή των εργασιακών διαδικασιών.
στ. Λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να επιτρέπεται η είσοδος στο εργοτάξιο μόνο στα πρόσωπα που έχουν τη σχετική άδεια.
ζ. Συνεργάζονται με τον τεχνικό ασφάλειας και το γιατρό εργασίας καθ’ όλη τη διάρκεια απασχόλησης στο εργοτάξιο και ζητούν τη γνώμη τους κάθε φορά που κρίνουν απαραίτητο.».
Άρθρο 38
Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα «ΗΡΙΔΑΝΟΣ» – Προσθήκη άρθρου 543Α στον Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στον Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄121) μετά από το άρθρο 543, προστίθεται άρθρο 543Α, περί Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος «ΗΡΙΔΑΝΟΣ», ως εξής:
«Άρθρο 543Α
Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα «ΗΡΙΔΑΝΟΣ»
- Στη Γενική Γραμματεία Εργασιακών Σχέσεων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης τίθεται σε λειτουργία το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία «ΗΡΙΔΑΝΟΣ» («ΟΠΣ ΗΡΙΔΑΝΟΣ»). Το ΟΠΣ ΗΡΙΔΑΝΟΣ δύναται να διαλειτουργεί με Πληροφοριακά Συστήματα φορέων του δημοσίου τομέα, και ιδίως, με το Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, το Ο.Π.Σ. της Επιθεώρησης Εργασίας, τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, τη Διαύγεια, την εφαρμογή του Ηλεκτρονικού Παραβόλου (e-Paravolo) και το Πληροφοριακό Σύστημα ΙΡΙΣ, με σκοπό την απλούστευση και επιτάχυνση των διαδικασιών για την εξυπηρέτηση του πολίτη και τη μείωση του διοικητικού βάρους που συνεπάγεται η διαχείριση των ζητημάτων υγείας και ασφάλειας στην εργασία.
- Ειδικότερα, στο ΟΠΣ ΗΡΙΔΑΝΟΣ δημιουργούνται και λειτουργούν:
α) μητρώο φορέων υλοποίησης προγραμμάτων επιμόρφωσης Τεχνικών Ασφαλείας, καθώς και μητρώο εκπαιδευτών Τεχνικών Ασφαλείας,
β) μητρώο φορέων εκπαίδευσης απασχολούμενου προσωπικού σε εργασίες με αμίαντο και αμιαντούχα υλικά, καθώς και μητρώο εκπαιδευτών απασχολούμενου προσωπικού σε εργασίες με αμίαντο και αμιαντούχα υλικά,
γ) ηλεκτρονική βάση καταχώρησης δικαιολογητικών για την έκδοση και τροποποίηση βεβαίωσης συνδρομής νομίμων προϋποθέσεων για τη λειτουργία Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ) και Εταιρειών Αποξήλωσης Κατεδάφισης Αμιάντου (ΕΑΚ),
δ) ηλεκτρονική βάση καταχώρησης απολογισμών λειτουργίας των ΕΞΥΠΠ, των φυσικών προσώπων Τεχνικών Ασφάλειας και Ιατρών Εργασίας και των ΕΑΚ, κατά την έννοια των παρ. 10 και 11 του άρθρου 513 και
ε) ψηφιακό εργαλείο για τη συλλογή και καταχώρηση δεδομένων επιχειρήσεων, σύμφωνα με το άρθρο 6 του π.δ. 48/2024 (Α΄136), στις οποίες χρησιμοποιούνται καρκινογόνοι παράγοντες, μεταλλαξιογόνοι παράγοντες ή τοξικές για την αναπαραγωγή ουσίες.
- Το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ορίζεται ως εκτελών την επεξεργασία, κατά την έννοια της παρ. 8 του άρθρου 4 του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων (Γ.Κ.Π.Δ.), για τους σκοπούς ανάπτυξης, υλοποίησης και τεχνικής διαχείρισης του ΟΠΣ ΗΡΙΔΑΝΟΣ και την ανάπτυξη και συντήρηση όλων των απαραίτητων τεχνικών λειτουργικοτήτων και διαλειτουργικοτήτων που υποστηρίζουν την αποτελεσματική και διαρκή λειτουργία του. Το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης διασφαλίζει την προστασία των δικαιωμάτων των προσώπων, της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, σύμφωνα με το ενωσιακό και εθνικό δίκαιο και ιδίως, σύμφωνα με τον Γ.Κ.Π.Δ. και τον ν. 4624/2019 (Α’ 137). Η επεξεργασία των δεδομένων γίνεται αποκλειστικά για τους σκοπούς του παρόντος για την εκπλήρωση καθήκοντος που εκτελείται προς το δημόσιο συμφέρον ή κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄
ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ
Άρθρο 39
Αποζημίωση μελών Επιτροπής άρθρου 38 ν. 3850/2010 – Τροποποίηση περ. δ. παρ. 13 άρθρου 17 ν. 3996/2011
Στην περ. δ. της παρ. 13 του άρθρου 17 του ν. 3996/2011 (Α΄170), περί θεμάτων λειτουργίας της Επιθεώρησης Εργασίας, οι λέξεις «κατ’ εξαίρεση του άρθρου 7 του Ν. 3833/2010 (Α΄40) και βαρύνει τον προϋπολογισμό του Οργανισμού Εργατικής Εστίας» αντικαθίστανται από τις λέξεις «κατ’ εξαίρεση του άρθρου 21 του ν. 4354/2015 (Α΄176),» και η περ. δ΄ της παρ. 13, μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις διαμορφώνεται ως εξής:
«δ. Η αποζημίωση των μελών των Επιτροπών του άρθρου 28 του ν. 3850/2010 καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κατ’ εξαίρεση του άρθρου 21 του ν. 4354/2015.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄
ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 40
Εξουσιοδοτικές διατάξεις – Τροποποίηση άρθρου 545 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στο άρθρο 545 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121), με το οποίο κωδικοποιήθηκε το άρθρο 73 του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α΄84), περί εξουσιοδοτικών διατάξεων, προστίθενται παρ. 5, 6, 7 και 8 ως εξής:
«5. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, η οποία εκδίδεται μετά από γνώμη του Συμβουλίου Υγείας και Ασφάλειας των Εργαζομένων (Σ.Υ.Α.Ε.) του άρθρου 516, επικαιροποιείται η κατάταξη επικινδυνότητας των επιχειρήσεων της παρ. 1 του άρθρου 500.
- Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης καθορίζονται η διαδικασία και ο τρόπος ηλεκτρονικής τήρησης του βιβλίου υποδείξεων Τεχνικού Ασφάλειας και Ιατρού Εργασίας στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα της Επιθεώρησης Εργασίας (ΟΠΣ-ΣΕΠΕ), καθώς και κάθε άλλο τεχνικό ζήτημα για την εφαρμογή των άρθρων 504 και 507.
- Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας, ύστερα από γνώμη του Σ.Υ.Α.Ε., καθορίζονται: α) ο εθνικός κατάλογος επαγγελματικών ασθενειών σύμφωνα με το παράρτημα Ι της Σύστασης (ΕΕ) 2022/2337 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 28ης Νοεμβρίου 2022 «Σχετικά με τον ευρωπαϊκό κατάλογο των επαγγελματικών ασθενειών» και β) τα αντίστοιχα κριτήρια αναγνώρισης των επαγγελματικών ασθενειών.
- Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Ψηφιακής Διακυβέρνησης και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, καθορίζονται: α) το περιεχόμενο, τα στοιχεία, ο τρόπος, η διαδικασία και οι προθεσμίες εγγραφής, β) οι κυρώσεις, γ) οι διαλειτουργικότητες του ΟΠΣ ΗΡΙΔΑΝΟΣ με άλλα πληροφοριακά συστήματα, και δ) κάθε άλλο ειδικότερο, οργανωτικό, τεχνικό ή λεπτομερειακού χαρακτήρα θέμα που αφορά στα μητρώα και τις ηλεκτρονικές βάσεις του άρθρου 543Α.».
Άρθρο 41
Καταργούμενες διατάξεις
Με την έκδοση της απόφασης της παρ. 7 του άρθρου 545 του Κώδικα Εργατικού Δικαίου (π.δ. 62/2025, Α΄ 121) καταργείται το π.δ. 41/2012 (Α΄91), περί εθνικού καταλόγου επαγγελματικών ασθενειών, σε συμμόρφωση με τη Σύσταση της Επιτροπής 2003/670/ΕΚ της 19.09.2003, «Σχετικά με τον ευρωπαϊκό κατάλογο των επαγγελματικών ασθενειών» (ΕΕ L 238/25.9.2003).
Επι του άρθρου 28 του σχεδίου νόμου
• Άρθρο 28 «Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφαλείας – Τροποποίηση άρθρου 502 Κώδικα Εργατικού Δικαίου»
Δεδομένου ότι, η σχετική ρύθμιση της παραγράφου 1 του άρθρου 502 που προβλέπει ότι για επιχειρήσεις Α και Β κατηγορίας που απασχολούν εξακόσια πενήντα (650) άτομα και άνω, ο τεχνικός ασφαλείας θα επιλέγεται μόνο από τις κατηγορίες α και β της παρ.1 του άρθρου 501, είχε θεσπιστεί με βάση τα ισχύοντα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση πριν 40 έτη θα πρέπει να επανεξεταστούν οι ως άνω περιορισμοί για τους Πτυχιούχους Μηχανικούς ΤΕΙ είτε απαλείφοντας τον περιορισμό για όσους έχουν παρακολουθήσει πιστοποιημένο πρόγραμμα κατάρτισης στην ΥΑΕ είτε αυξάνοντας το όριο σε 1.000 εργαζομένους .
• Επι του Άρθρου 29
Στον κλάδο (3):Εξόρυξη άνθρακα και λιγνίτη,Άντληση αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου,Εξόρυξη μεταλλευμάτων κλπ
Σχετικά με την διατύπωση ορισμένων ειδικοτήτων Μηχανικών που προέρχονται από ΤΕΙ επισημαίνεται ότι :
Αντί του δ) Μηχανικών Γεωτεχνολογίας
Ο ορθός τίτλος της ειδικότητας είναι : Μηχανικών Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος
Επίσης αντί του Μηχανικών Αντιρρύπανσης
Ο ορθός τίτλος της ειδικότητας είναι : Μηχανικών τεχνολογιών Αντιρρύπανσης
Στην Δραστηριότητα Κατασκευές κτιρίων
Θα πρέπει να περιληφθεί και η ειδικότητα των Πτυχιούχων Μηχανικών Μορφολογίας και Αναστήλωσης ( πρώην Μηχανικών Ανακαίνισης και αποκατάστασης Κτιρίων)
Στους κλάδους:
στ) 42.13 Κατασκευή γεφυρών και σηράγγων και
η) Στον κλάδο των γεωτρήσεων (42.21.24 και 43.13)
Να προστεθούν και οι ειδικότητες
• Μηχανικός Ορυχείων
• Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος
Επίσης όπου αναφέρεται η ειδικότητα Μηχανικών Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής να προστεθεί και η ειδικότητα των Πτυχιούχων Μηχανικών Βιομηχανικού Σχεδιασμού
Αντιστοίχως όπου αναφέρεται η ειδικότητα Μηχανικός Περιβάλλοντος να προστεθεί και η ειδικότητα :Πτυχιούχος Μηχανικός Φυσικών Πόρων & Περιβάλλοντος
• Ευθύνες Τεχνικού Ασφαλείας
Παρότι ο θεσμοθετημένος ρόλος του Τεχνικού ασφαλείας είναι καθαρά συμβουλευτικός αυτό δυστυχώς δεν εφαρμόζεται στην πράξη λόγω της μη προσαρμογής των διατάξεων του αστικού κώδικα με αποτέλεσμα σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ο τεχνικός ασφαλείας να θεωρείται αποκλειστικά υπεύθυνος ως να ήταν ο επιβλέπων των εργασιών σε μόνιμη βάση!
Επομένως απαιτείται η τροποποίηση των διατάξεων του αστικού κώδικα προκειμένου να διασφαλίζεται ο ρόλος του ως συμβούλου.
«Ένταξη των πτυχιούχων του Τμήματος Δημόσιας και Ενιαίας Υγείας, της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στις ειδικότητες Τεχνικών Ασφαλείας Β΄ και Γ΄ επικινδυνότητας»
Πρόταση του Συλλόγου Αποφοίτων του Τμήματος Δημόσιας και Ενιαίας Υγείας, της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (ΣΑΔΕΥ ΠΘ):
Κατόπιν της σχετικής εισήγησης του καθηγητή του Τμήματος μας κου Β. Διαμαντόπουλου, συμφωνούμε πλήρως τόσο με το σκεπτικό όσο και επί της ουσίας, και ως επί το πλείστον με το σκεπτικό των συναδέλφων της ΠΕΕΔΥ και της ακαδημαϊκής κοινότητας του ΠΑΔΑ, επισημαίνοντας τα κοινά κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα των δύο Τμημάτων. Πλην του μαθήματος της Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, όπως την περιέγραψε εξαιρετικά ο κος Διαμαντόπουλος, διδασκόμεθα και σειρά άλλων σχετικών μαθημάτων, παρεμφερή με το αντικείμενο του Τεχνικού Ασφαλείας, όπως μεταξύ άλλων: Βιοασφάλεια (Γ εξάμηνο), Ανάλυση Επικινδυνότητας (ΣΤ εξάμηνο), Διαχείριση Ολικής Ποιότητας (ΣΤ εξάμηνο).
Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε ότι το αντικείμενο του τεχνικού ασφαλείας σχετίζεται ακράδαντα με τους αποφοίτους μας και ως εκ τούτου θεωρούμε αυτονόητη την ένταξή τους στις ειδικότητες των Τεχνικών Ασφαλείας Β’ και Γ επικινδυνότητας συμφωνώντας ανάλογα και για τους συνάδελφους αποφοίτους από το Τμήμα Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας του ΠΑΔΑ, καθώς οι απόφοιτοι ΚΑΙ των δυο Τμημάτων συνδυάζουν τα επιστημονικά πεδία της Δημόσιας Υγείας και της Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας.
Πρόταση Να δοθεί η δυνατότητα στους πτυχιούχους ΑΕΙ Εποπτών Δημόσιας Υγείας (ΠΕ Εποπτών Δημόσιας Υγείας, ΠΔ 85/2022) να ασκούν καθήκοντα Τεχνικού Ασφαλείας σε επιχειρήσεις Β και Γ κατηγορίας επικινδυνότητας.
Οι απόφοιτοι Δημόσιας Υγείας του Τμήματος Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, είναι οι μόνοι πτυχιούχοι ελληνικού ΑΕΙ που διαθέτουν μια καλή βάση γνώσεων του αντικειμένου καθώς στο πρόγραμμα σπουδών τους περιλαμβάνονται αντικείμενα όπως εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, υγιεινή και ασφάλεια εργασίας, βιομηχανική ρύπανση, έλεγχος επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος και ασφάλεια τροφίμων. Η εκπαίδευση αυτή τους καθιστά ικανούς να συμβάλλουν ουσιαστικά στην προστασία εργαζομένων και στην εύρυθμη λειτουργία επιχειρήσεων μεσαίας και χαμηλής επικινδυνότητας.
Οφέλη
* Ενίσχυση της υγείας και ευημερίας των εργαζομένων, με θετικές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα και στη μείωση κόστους για τις επιχειρήσεις.
* Αποφόρτιση άλλων ειδικοτήτων που ήδη καλύπτουν μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων Γ κατηγορίας.
* Έγκαιρη αναγνώριση και αντιμετώπιση κινδύνων Δημόσιας Υγείας, προς όφελος εργαζομένων, επιχειρήσεων και κοινωνίας.
* Διευκολύνεται η επικοινωνία και συνεργασία με τις υγειονομικές αρχές, καθώς οι Επόπτες Δημόσιας Υγείας έχουν συναφές υπόβαθρο και γνώσεις.
* Δημιουργούνται νέες δυνατότητες για ανάπτυξη καινοτόμων υπηρεσιών στον χώρο της πρόληψης και της επαγγελματικής υγείας.
* Η επιχείρηση αποκτά μεγαλύτερη ανθεκτικότητα απέναντι σε κρίσεις Δημόσιας Υγείας, όπως πανδημίες ή συμβάντα περιβαλλοντικής ρύπανσης.
4.Στο άρθρο 30 «Υποδείξεις τεχνικού ασφάλειας και ηλεκτρονική τήρηση βιβλίου υποδείξεων–Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 504 Κώδικα Εργατικού Δικαίου», η παρ. 1 του άρθρου 504 να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«1. Ο τεχνικός ασφάλειας παρέχει γραπτά στον εργοδότη υποδείξεις και συμβουλές, σε θέματα σχετικά με την υγεία και ασφάλεια όλων των εργαζομένων και την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων, λαμβάνοντας υπόψη και τις ανάγκες των εργαζομένων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, και μετά από επιμόρφωση σε ζητήματα προσβασιμότητας, αναπηρίας και χρόνιων παθήσεων. Τις γραπτές υποδείξεις ο τεχνικός ασφάλειας καταχωρεί σε ειδικό βιβλίο της επιχείρησης, το οποίο τηρείται ηλεκτρονικά στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα της Επιθεώρησης Εργασίας (ΟΠΣ-ΣΕΠΕ). Ο εργοδότης έχει υποχρέωση να δηλώνει υπευθύνως ότι έλαβε γνώση των υποδείξεων που καταχωρούνται σε αυτό το βιβλίο.[….]».
5.Στο άρθρο 34 «Γενικές υποχρεώσεις εργοδοτών–Τροποποίηση άρθρου 533 Κώδικα Εργατικού Δικαίου», οι παρ. 6, 7 και 8 του άρθρου 533 να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«6. Ο εργοδότης υποχρεούται:
α) Να φροντίζει ώστε να προσαρμόζονται τα μέτρα της παρ. 5 ανάλογα με τις μεταβολές των περιστάσεων και να επιδιώκει τη βελτίωση των υφιστάμενων καταστάσεων.
β) Να εφαρμόζει τις υποδείξεις των επιθεωρητών υγείας και ασφάλειας και γενικά να διευκολύνει το έργο τους μέσα στην επιχείρηση κατά τους ελέγχους,
γ) Να επιβλέπει την ορθή εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων.
δ) Να γνωστοποιεί στους εργαζομένους τον επαγγελματικό κίνδυνο από την εργασία τους.
ε) Να καταρτίζει πρόγραμμα προληπτικής δράσης και βελτίωσης των συνθηκών εργασίας στην επιχείρηση, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως, την οργάνωση της εργασίας, τις κοινωνικές σχέσεις, περιβαλλοντικούς και τεχνολογικούς παράγοντες, τις ανάγκες των εργαζόμενων με αναπηρία ή/και χρόνια πάθηση, αλλά και ψυχοκοινωνικούς κινδύνους.
στ) Να εξασφαλίζει τη συντήρηση και την παρακολούθηση της ασφαλούς λειτουργίας μέσων και εγκαταστάσεων.
ζ) Να ενθαρρύνει και διευκολύνει την επιμόρφωση και εκπαίδευση των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους, σύμφωνα με τα άρθρα 512 και 538, διασφαλίζοντας την ανεμπόδιστη και ισότιμη συμμετοχή των εργαζόμενων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.
η) Να λαμβάνει συλλογικά μέτρα προστασίας των εργαζομένων, τα οποία να καλύπτουν και τις ιδιαίτερες ανάγκες των εργαζομένων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.
θ) Να αξιολογεί ψυχοκοινωνικούς κινδύνους, μεταξύ άλλων τους κινδύνους της βίας και παρενόχλησης, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής παρενόχλησης, καθώς και ψυχοκοινωνικούς κινδύνους που οφείλονται στον σχεδιασμό, την οργάνωση και τη διαχείριση της εργασίας και να λαμβάνει μέτρα για την πρόληψη, τον έλεγχο και περιορισμό αυτών,
ι) Να ενημερώνει τον τεχνικό ασφαλείας και τον ιατρό εργασίας για κάθε προγραμματιζόμενη μεταβολή στην παραγωγική διαδικασία και τον τρόπο οργάνωσης της επιχείρησης σε θέματα υγείας και ασφάλειας της εργασίας, όπως για μεταβολές στην κατάρτιση, στην ειδίκευση, στον τρόπο απασχόλησης των εργαζομένων ή στη χρήση νέου υλικοτεχνικού εξοπλισμού ή στη μεταβολή του τρόπου χρήσης του υπάρχοντος υλικοτεχνικού εξοπλισμού, για τις θέσεις εργασίας νεοπροσληφθέντων εργαζομένων, και να ακολουθεί τις υποδείξεις τους.
7. Ο εργοδότης εφαρμόζει τα μέτρα που προβλέπονται στην παρ. 5, βάσει των ακόλουθων γενικών αρχών πρόληψης:
α) Αποφυγή των κινδύνων.
β) Εκτίμηση των κινδύνων που δεν μπορούν να αποφευχθούν.
γ) Διαμόρφωση της εργασίας κατά τέτοιον τρόπο, έτσι ώστε να αποφεύγεται στο μέγιστο δυνατό η διακινδύνευση για τη ζωή, καθώς και για τη φυσική και ψυχική υγεία και τυχόν εναπομένουσα διακινδύνευση να τηρείται στον χαμηλότερo δυνατό βαθμό.
δ) Αντικατάσταση του επικινδύνου από το μη επικίνδυνο ή το λιγότερο επικίνδυνο.
ε) Προγραμματισμός της πρόληψης με στόχο ένα συνεκτικό σύνολο που να ενσωματώνει στην πρόληψη την τεχνική, την οργάνωση της εργασίας, τις συνθήκες εργασίας, τις σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων και την επίδραση των παραγόντων του περιβάλλοντος στην εργασία.
στ) Καταπολέμηση των κινδύνων στην πηγή τους.
ζ) Προτεραιότητα στη λήψη μέτρων ομαδικής προστασίας σε σχέση με τα μέτρα ατομικής προστασίας.
η) Προσαρμογή στις τεχνικές εξελίξεις.
θ) Παροχή των κατάλληλων οδηγιών με προσβάσιμο και αντιληπτό τρόπο προς όλους τους εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένων των εργαζόμενων με αναπηρία.
8.Mε την επιφύλαξη των άλλων διατάξεων του παρόντος Κώδικα, ο εργοδότης οφείλει, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των δραστηριοτήτων της επιχείρησης:
α) Να εκτιμά τους κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων, μεταξύ άλλων κατά την επιλογή των εξοπλισμών εργασίας, των χημικών και βιολογικών παραγόντων ή παρασκευασμάτων, κατά τη διαρρύθμιση των χώρων εργασίας, καθώς και τους κινδύνους τους συναφείς με την παραγωγική διαδικασία από τη διαμόρφωση της μεθόδου εργασίας, των ρυθμών εργασίας, του χρόνου εργασίας και την αλληλεπίδρασή τους, από ελλιπή ενημέρωση στην εργασία, καθώς και από την ψυχική επιβάρυνση της εργασίας. Η εκτίμηση αυτή είναι γραπτή και συντάσσεται σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 534. Μετά την εκτίμηση αυτή, οι δραστηριότητες πρόληψης και οι μέθοδοι εργασίας και παραγωγής που χρησιμοποιούνται από τον εργοδότη πρέπει να εξασφαλίζουν τη βελτίωση του επιπέδου προστασίας της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων και να ενσωματώνονται στο σύνολο των δραστηριοτήτων της επιχείρησης και σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας.
β) Όταν αναθέτει καθήκοντα σ’ έναν εργαζόμενο, να λαμβάνει υπόψη τις ικανότητες του εν λόγω εργαζομένου σε θέματα ασφάλειας και υγείας, και σε περίπτωση εργαζόμενου με αναπηρία ή χρόνια πάθηση να παρέχει εύλογες προσαρμογές.
γ) Να μεριμνά ώστε ο προγραμματισμός και η εισαγωγή νέων τεχνολογιών να αποτελούν αντικείμενο διαβούλευσης με τους εργαζομένους και τους εκπροσώπους τους, όσον αφορά στις συνέπειες της επιλογής του εξοπλισμού, στις συνθήκες εργασίας, καθώς και στο εργασιακό περιβάλλον για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων.
δ) Να φροντίζει ώστε να έχουν πρόσβαση στις ζώνες σοβαρού και ειδικού κινδύνου μόνο οι εργαζόμενοι που έχουν λάβει τις κατάλληλες οδηγίες».
6.Στο Άρθρο 38 «Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα Ηριδανός»-Προσθήκη άρθρου 543Α στον Κώδικα Εργατικού Δικαίου», η παρ. 1 του άρθρου 543Α να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«1. Στη Γενική Γραμματεία Εργασιακών Σχέσεων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης τίθεται σε λειτουργία το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία «ΗΡΙΔΑΝΟΣ» («ΟΠΣ ΗΡΙΔΑΝΟΣ»). Το ΟΠΣ ΗΡΙΔΑΝΟΣ, το οποίο συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις προσβασιμότητας για άτομα με αναπηρία, όπως ορίζονται στο Κεφάλαιο Η’ του ν. 4727/2020, δύναται να διαλειτουργεί με Πληροφοριακά Συστήματα φορέων του δημοσίου τομέα, και ιδίως, με το Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, το Ο.Π.Σ. της Επιθεώρησης Εργασίας, τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, τη Διαύγεια, την εφαρμογή του Ηλεκτρονικού Παραβόλου (e-Paravolo) και το Πληροφοριακό Σύστημα ΙΡΙΣ, με σκοπό την απλούστευση και επιτάχυνση των διαδικασιών για την εξυπηρέτηση του πολίτη και τη μείωση του διοικητικού βάρους που συνεπάγεται η διαχείριση των ζητημάτων υγείας και ασφάλειας στην εργασία.[…]»
<> Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφάλειας
Πώς η μείωση των ατόμων για τις επιχειρήσεις Α’ επικινδυνότητας από 50 άτομα σε 20 για τους τεχνικούς ασφάλειας των ΤΕΙ προστατεύει καλύτερα τον εργαζόμενο σε σχέση με το αντίστοιχο άρθρο του 3850/10; Καμία σχολή ΑΕΙ ή ΤΕΙ δεν προσφέρει ούτε προσέφερε εξειδίκευση στο αντικείμενο ενός επαγγελματία Υγείας και Ασφάλειας ή και Τεχνικού Ασφάλειας σε προπτυχιακό επίπεδο.
Προτείνεται η διαμόρφωση ως εξής
1. Στις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες της κατηγορίας Α’ του άρθρου 500 , και σε εκείνες της κατηγορίας Β’ του ίδιου άρθρου, ο τεχνικός ασφάλειας πρέπει να έχει τα προσόντα της περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501 εφόσον έχουν παρακολουθήσει το σεμινάριο επιμόρφωσης του ΕΛΙΝΥΑΕ 100 ωρών και έχουν τουλάχιστον 2 έτη προϋπηρεσία.
Αρθρο 34:
Εξαιρετικά ευρύ και επικίνδυνο, τα πάντα μπορούν θα μπορούσαν να ενταχθούν στην πρόβλεψη αυτή, με εμφανή κίνδυνο κατάχρησης. Προτείνεται η διαγραφή της
προσθήκης του σημείου 6 – θ.
Αρθρο 35:
Πώς ο ιατρός εργασίας μπορεί με βεβαιότητα να γνωματεύσει για επαγγελματική ασθένεια;
Διαγραφή του άρθρου, εξαιρετικά επικίνδυνο.
Σε κάθε περίπτωση, να προβλεφθούν εξουσιοδοτικές διατάξεις πριν την εφαρμογή
του άρθρου.
Αρθρο 38:
Να προβλεφθεί εξουσιοδοτική διάταξη.
Άρθρο 23 – Σκοπός (Υγεία & Ασφάλεια)
Οι νέες υποχρεώσεις για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων εφαρμόζονται σταδιακά για επιχειρήσεις με έως 20 εργαζόμενους, με μεταβατική περίοδο τουλάχιστον 12 μηνών από τη δημοσίευση του νόμου.
Άρθρο 25 – Ενημέρωση Επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας
Επιχειρήσεις με λιγότερους από 50 εργαζόμενους, δεν έχουν υποχρέωση σύστασης ΕΥΑΕ, αλλά μπορούν να έχουν εκπρόσωπο εργαζομένων για θέματα υγείας και ασφάλειας, ο οποίος δύναται (σε χαμηλής επικινδυνότητας επιχειρήσεις) να είναι ο ίδιος ο εργοδότης. Σε αυτή την περίπτωση, ο εργοδότης οφείλει να συντάσσει ετήσια συγκεντρωτική ενημέρωση ώστε να είναι διαθέσιμη σε περίπτωση ελέγχου από κρατικούς φορείς.
Άρθρο 26 – Παροχή υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης
Σχόλιο: Ιδιαίτερα αυξημένες υποχρεώσεις με κυρώσεις για παραλείψεις, πολύ γραφειοκρατικό. Να μεταφερθεί ο έλεγχος επάρκειας προσόντων στις επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες Τεχνικού Ασφαλείας και Ιατρού Εργασίας κι όχι να επιβαρύνουν τις εκάστοτε επιχειρήσεις/εργοδότες. Προτείνεται να μπουν κριτήρια στο SEPENET ώστε η Επιθεώρηση Εργασίας να ελέγχει τις ΕΞΥΠΠ και αυτές να τεκμηριώνουν συστημικά την προσφερόμενες υπηρεσίες και την επάρκεια γνώσεων των συνεργατών τους.
Προτείνεται να αφαιρεθεί η υποχρέωση ανάρτησης της σύμβασης με τον τεχνικό ασφαλείας / ιατρό εργασίας, δεδομένου ότι συστημικά γίνεται αποδοχή της ανάθεσης από την αρμόδια ΕΞΥΠΠ και κάποιες επιχειρήσεις χαμηλής επικινδυνότητας και είναι οι ίδιοι οι εργοδότες Τεχνικοί Ασφαλείας, δεν μπορούν να έχουν σύμβαση με τον εαυτό τους.
Προτείνεται να αφαιρεθεί η επιπρόσθετη υποχρέωση καταχώρησης κατάστασης υλικοτεχνικής υποδομής, ΜΑΠ, μετρητές βλαπτικών παραγόντων, φαρμακείο κτλ. Όλα αυτά είναι στην εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, προτείνεται να γίνεται ανάρτηση της Εκτίμησης Επαγγελματικού κινδύνου από κάθε επιχείρηση στο SEPENET.
Να προβλεφθεί απλοποιημένη διαδικασία για επιχειρήσεις εστίασης με έως 20 εργαζόμενους, με πρότυπα έγγραφα και οδηγίες.
Άρθρο 27 – Κατάταξη επιχειρήσεων ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας
Η κατάταξη επιχειρήσεων σε κατηγορίες επικινδυνότητας μπορεί να επανεξετάζεται κατόπιν αιτήματος του εργοδότη, εφόσον μεταβληθούν ουσιωδώς οι συνθήκες λειτουργίας της επιχείρησης.
Άρθρο 28 – Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφαλείας
Εφόσον αλλάζει το όριο από 50 εργαζομένους σε 20 εργαζομένους, να δοθεί μεταβατική περίοδος 12μηνών.
Άρθρο 29 – Ειδικότητες τεχνικού ασφάλειας κατά δραστηριότητα επιχειρήσεων
Προτείνεται να επεκταθεί η δυνατότητα συνεργασίας με ιατρούς κι άλλων ειδικοτήτων (όχι μόνο ιατρός εργασίας) γιατί είναι πολύ περιορισμένος ο αριθμός των ιατρών με αυτή την ειδικότητα.
Άρθρο 34 – Γενικές υποχρεώσεις εργοδότη
Παρ. 8γ
Η εισαγωγή νέων τεχνολογιών να αποτελούν αντικείμενο αναλυτικής ενημέρωσης και εκπαίδευσης (όχι διαβούλευσης με τους εργαζομένους)
Άρθρο 35 – Αναγγελία ασθενειών που οφείλονται στην εργασία
Β. Προτείνεται το βιβλίο ατυχημάτων να τηρείται ηλεκτρονικά μέσω του SEPENET όπως και το βιβλίο υποδείξεων Τεχνικού Ασφαλείας και Ιατρού Εργασίας
Γ. Προτείνεται να καταργηθεί καθώς καταγράφονται στο βιβλίο ατυχημάτων και η πληροφορία είναι και στο SEPENET. Στην καταχώρηση στον e-ΕΦΚΑ να προστεθεί επιλογή Εργατικού Ατυχήματος, ώστε να μπορεί ηλεκτρονικά να δημιουργηθεί ο κατάλογος εργατικών ατυχημάτων που αναφέρει η συγκεκριμένη παράγραφος.
Να προβλεφθεί απλοποιημένη διαδικασία για επιχειρήσεις εστίασης με έως 20 εργαζόμενους, με πρότυπα έγγραφα και οδηγίες.
Άρθρο 36 – Μαθήματα καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) και λαβής Χάιμλιχ
Να προβλεφθεί δυνατότητα ομαδικής εκπαίδευσης σε επίπεδο ομίλου/αλυσίδας και να αναγνωρίζονται πιστοποιήσεις που ήδη διαθέτουν εργαζόμενοι.
Άρθρο 37 – Ελάχιστος χρόνος απασχόλησης συντονιστών
Προτείνεται σε ιδιωτικά τεχνικά έργα μικρής κλίμακας ή διάρκειας, εφόσον τεκμηριώνεται η απουσία ιδιαίτερων κινδύνων, να μην υπάρχει υποχρέωση απασχόλησης συντονιστή ασφάλειας. Σε περίπτωση ανάθεσης εκτέλεσης του έργου σε εργολάβο, την ευθύνη τήρησης των μέτρων ασφάλειας έχει ο εργολάβος.
Ως προς το Άρθρο 30 – Υποδείξεις τεχνικού ασφάλειας και ηλεκτρονική τήρηση βιβλίου υποδείξεων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 504 Κώδικα Εργατικού Δικαίου) επισημαίνουμε το εξής:
Αναφέρεται ρητά ότι: «1. Ο τεχνικός ασφάλειας παρέχει γραπτά στον εργοδότη υποδείξεις και συμβουλές, σε θέματα σχετικά με την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων και την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων. Τις γραπτές υποδείξεις ο τεχνικός ασφάλειας καταχωρεί σε ειδικό βιβλίο της επιχείρησης, το οποίο τηρείται ηλεκτρονικά στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα της Επιθεώρησης Εργασίας (ΟΠΣ-ΣΕΠΕ). Ο εργοδότης έχει υποχρέωση να δηλώνει υπευθύνως ότι έλαβε γνώση των υποδείξεων που καταχωρούνται σε αυτό το βιβλίο.»
Θεωρούμε σωστό ο εργοδότης να έχει υποχρέωση να δηλώνει υπευθύνως ότι έλαβε γνώση των υποδείξεων του Τεχνικού Ασφαλείας όπως επίσης συμφωνούμε με όλες τις διατάξεις που αφορούν την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων. Ωστόσο, θεωρούμε επίσης σωστό να υπάρχει και η ανάλογη προστασία της επιχείρησης από πιθανό δόλο. Στο πλαίσιο αυτό προτείνουμε την προσθήκη στο εν λόγω άρθρο της υποχρέωσης, όχι μόνο του εργοδότη, αλλά και των εργαζομένων να δηλώνουν υπευθύνως ότι λάβανε γνώση των υποδείξεων του Τεχνικού Ασφαλείας για την ασφάλειά τους.
Συναφή με την Υγεία και την Ασφάλεια της Εργασίας είναι και ορισμένα άρθρα του ΜΕΡΟΥΣ Δ’ του ιδίου ΣΝ, που αφορούν στην Ανεξάρτητη Αρχή της «Επιθεώρησης Εργασίας»:
Στην Κεντρική Υπηρεσία της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» και στα ΚΕΠΕΚ της δεν απασχολούνται ως υγειονομικοί Επιθεωρητές Εργασίας ειδικοί ιατροί εργασίας, οι οποίοι θα μπορούν να ελέγχουν αξιόπιστα το έργο και των ειδικών ιατρών εργασίας των επιχειρήσεων στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Για την ενίσχυση της επιχειρησιακής επάρκειας, της θεσμικής κατοχύρωσης και της λειτουργικής υποστήριξης του ελεγκτικού μηχανισμού της Επιθεώρησης Εργασίας, προτείνω (επιπλέον της προαναφερόμενης δυνατότητας βελτιωμένων οικονομικών όρων για τη πρόσληψη ειδικών ιατρών εργασίας και του περιβάλλοντος [ΑΡΘΡΟ 55 Α του ΣΝ], για την υποβοήθηση του Διοικητή της Επιθεώρησης Εργασίας στην άσκηση των καθηκόντων του μεταξύ των τριών συνεργατών του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» [ΑΡΘΡΟ 53 του ΣΝ] ο ένας να είναι ειδικός ιατρός της εργασίας, ώστε να ενισχυθεί ο τομέας του συντονισμού και της αξιοποίησης των υγειονομικών επιθεωρήσεων της εργασίας, δεδομένης, μάλιστα και της υστέρησης παροχής υπηρεσιών ΙΕ στη χώρα μας.
Ακόμη, επισημαίνω την απουσία στο ΣΝ άρθρων, που προτείνω να προστεθούν, αναφορικά με τα ακόλουθα:
α) την αύξηση μέτρων για τη δημιουργία αποτελεσματικότερου συστήματος πρόσβασης σε εκπαίδευση για την υγιεινή και την ασφάλεια της εργασίας για τις επιχειρήσεις με λιγότερους από 50 εργαζομένους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους εκτελούντες τηλεεργασία, και σε παροχή επαρκών σχετικών υπηρεσιών. Χρειάζονται ρυθμίσεις που να αναφέρονται στην αξιοιοποίηση της πραναφερόμένης δυνατότητας πρόσβασης,
β) την τροποίηση των ασφαλιστικών διατάξεων που αφορούν την οικονομική επιβάρυνση του εργοδότη (και την ανησυχία του ότι θα κατηγορηθεί για αδικοπραξία (tort) και αστική και ποινική ευθύνη, όταν ο εργαζόμενος παθαίνει επαγγελματική νόσο, οι οποίες δρούν ως αντικίνητρο στην αναγγελία από αυτόν στην Επιθεώρηση Εργασίας των περιστατικών επαγγελματικών νόσων και ως εκ τούτου και στην καταγραφή τους, Οι αιτίες την μη αναγγελίας και της μη καταγραφής είναι σύνθετες
[ Greece – UEMS | Occupational Medicine ],
γ) τη δημιουργία Κεντρικού Μητρώου στο Υπουργείο Εργασίας, όλων των επιχειρήσεων και οργανισμών, ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου, ανεξαρτήτως αριθμού εργαζομένων, και την καταγραφή σε αυτό των τεχνικών ασφαλείας και των ειδικών ιατρών εργασίας και των «ιατρών εργασίας» με άλλη ιατρική ειδικότητα που απασχολούνται σε κάθε μια από αυτές, και την αυτόματη ηλεκτρονική ενημέρωσή του. Με τη χρήση αυτού του Μητρώου να διατίθεται ανά πάσα στιγμή, ανά την επκράτεια, η δυνατότητα: 1. διαπίστωσης και εντοπισμού ελλέιψεων σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, αναφορικά με την κάλυψή τους από τεχνικούς ασφαλείας και ειδικούς ιατρούς εργασίας ή ιατρούς εργασίας άλλων ειδικοτήτων ξεχωριστά, δηλαδή της διαπίστωσης κενών θέσεων τεχνικών ασφαλείας και ιατρών εργασίας (ώστε αυτές να καλύπτονται, το συντομότερο δυνατό). 2. παρακολούθησης της εξέλιξης της σταδιακης αντικατάστασης ιατρών εργασίας με άλλες ειδικότητες από ειδικούς ιατρούς εργασίας, των ελλείψεων ανά νομό, είδος και μέγεθος επιχειρήσεων, των διαχρονικών τάσεών τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, να υποβοηθείται τόσον ο ορθολογικός προγραμματισμός υποστήριξης και συντονισμού εθνικών δράσεων υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, όσο και η διενέργεια εγκύρων μελετών, οι οποίες δεν θα βασίζονται σε χρήση ερωτηματολογίων στα οποία οι ερωτώμενοι εργαζόμενοι, διευθυντικά στελέχη, επαγγελματίες ιατρικής, υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας εκφράζουν υποκειμενικές, ατεκμηρίωτες απόψεις, αλλά σε αντικειμενικά, μετρήσιμα στοιχεία,
δ) την καθιέρωση λεπτομερούς ηλεκτρονικού φακέλου επαγγελματικής απασχόλησης και έκθεσης σε επαγγελματικούς κινδύνους και επιπτώσεων της στην υγεία, ώστε ο ιατρός εργασίας να μπορεί να συνεκτιμήσει την επίδραση της προηγούμενης ή της παράλληλης επαγγελματικής έκθεσης του εργαζομένου σε παράγοντες βλαπτικούς για την υγεία του. Ο φάκελος θα μπορούσε να αποτελέσει τμήμα του ηλεκτρονικού φακέλου υγείας του κάθε πολίτη, τηρουμένων του ιατρικού απορρήτου και της προστασίας προσωπικών δεδομένων, ώστε ο θεράπων ιατρός να μπορεί να ενημερώνεται σχετικά.
Δρ Θεόδωρος Μπάζας, MSc (Λονδίνο), DIH (Engl), Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστήμίου Αθηνών, Ειδικός Ιατρός της Εργασίας, Ανώτερο Μέλος της Σχολής Ιατρικής της Εργασίας του Βασιλικού Κολλεγίου Ιατρών του Λονδίνου, Επισκέπτης Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Μέλος της Επιτροπής Υγείας και Πρόνοιας του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού (Αττικής), Μέλος (και πρώην Αντιπρόσωπός της για την Ελλάδα) της Διεθνούς Επιτροπής Ιατρικής, Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, Μέλος (και πρώην Αντιπρόεδρος) της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος, Τέως Εκπρόσωπος του ΠΙΣ στο Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ειδικών Ιατρών, Πρώην Μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Εμπειρογνωμώνων του ΠΟΥ για την Ιατρική, την Υγιεινή και την Ασφάλεια της Εργασίας και μόνιμος (πλήρους απασχόλησης) Περιφερειακός Σύμβουλος του Παγκόσμιου ΟργανισμουΥγείας( ΠΟΥ) γαι τις Μη Μεταδοτικές Νόσους για την Περιφέρεια της Ανατολικής Μεσογείου
Προτείνω για επιμέρους άρθρα του ΣΝ:
1. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 26 του ΣΝ [αρθρο 499 εργατικού δικαίου] (ν. 3850/2010, στην παρ. 4 αα) στο πρώτο εδάφιο i)] ως εξής: «Η ιατρική εξέταση του νέου εργαζομένων να γίνεται κατά τη διαδικασία της πρόσληψης, αφού αυτός ενημερωθεί γραπτά από τον εργοδότη κατά το στάδιο της υποβολής αίτησης για πρόσληψη για το είδος των ιατρικών εξετάσεων και τις τυχόν απαιτούμενες ψυχολογικές και σωματικές προδιαγραφές που πρέπει να υφίστανται κατά την έναρξη της εργασίας και στη μετέπειτα εργασία στην επιχείρηση» [π.χ. σε πυροσβέστες, αστυνομικούς, νοσηλευτές, φροντιστές].
2. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 31 του ΣΝ, ως ακολούθως: «1. Ο ιατρός εργασίας παρέχει επαρκώς αιτιολογημένες υποδείξεις και συμβουλές γραπτά στον εργοδότη και πρόσθετες προφορικές διευκρινίσεις και επεξηγηματικές πληροφορίες, καθώς και γραπτά ή προφορικά στους εργαζόμενους και στους εκπροσώπους τους σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για τη σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων. Τις γραπτές υποδείξεις και συμβουλές προς τον εργοδότη ο ιατρός εργασίας καταχωρεί στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 504. Ο εργοδότης δηλώνει υπευθύνως ότι έλαβε γνώση των υποδείξεων που καταχωρούνται σε αυτό το βιβλίο.».
3. Να τροποιηθεί η πρόταση στο ΑΡΘΡΟ 32 του ΣΝ ως εξής: « Ο ιατρός εργασίας ενημερώνει άμεσα εγγράφως τον εργοδότη για ασθένειες των εργαζομένων που οφείλονται αποκλειστικά ή κυρίως στην εργασία». Θα πρέπει επιπλέον να διευκρινισθεί στο ίδιο άρθρο, αν η ενημέρωση του ιατρού εργασίας και εν συνεχεία του εργοδότη στην Επιθεώρηση Εργασίας αφορά α) σε περιστατικά όπου η τελική διάγνωση της ασθένειας είναι «επαγγελματική νόσος», και αν αυτή περιλαμβάνεται α) στον κατάλογο των επαγγελματικών ασθενειών του άρθρου άρθρο 40 του Κανονισμού Ασθενείας του ΙΚΑ ή β) στον κατάλογο της Σύστασης της {Ευρωπαϊκής] Επιτροπής 2337 της 28ης Νοεμβρίου του 2022 [ https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32022H2337 ] , ο οποίος δεν περιλαμβάνει κριτήρια διάγνωσης. Προτείνω να επιλεγεί και να ισχύσει ο δεύτερος (της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [ΕΕ]), και να χρησιμοποιούνται τα κριτήρια του πρώτου (του ΙΚΑ), για όσες ασθένειες περιλαμβάνονται σε αυτόν, ενώ για τις επιπλέον της ΕΕ, να καταγράφονται από τον ιατρό εργασίας και από την Επιθεώρηση Εργασίας, για να αξιοποιηθούν σε μελλοντική αναθεώρηση του ελληνικού καταλόγου των επαγγελματικών ασθενειών.
Να προστεθεί άρθρο ή εδάφιο που να διευκρινίζει πως διάγνωση επαγγελματικής νόσου μπορεί να κάνει ιατρός οποιασδήποτε κλινικής ιατρικής ειδικότητας, αλλά σε περίπτωση διαφωνίας του με ειδικό ιατρό εργασίας, την τελική διάγνωση μπορεί να τη θέσει μόνο ειδικός ιατρός εργασίας. Επίσης, η γνωμοδότηση για την ιατρική καταλληλότητα εργαζομένου που έχει κάνει ειδικός γιατρός εργασίας της επιχείρησης είναι η τελική. Ο ιατρός εργασίας της επιχείρησης μπορεί και πρέπει όταν χρειάζεται να επικοινωνεί και να συνεργάζεται με τον θεράποντα ιατρό του εργαζομένου, αν εργαζόμενος έχει δώσει τη συγκατάθεσή του. Ο «ιατρός εργασίας» άλλης ειδικότητας, να μπορεί να θέσει τη διάγνωση επαγγελματικής νόσου, εφόσον τεκμηριώνει επαρκώς την αιτιολογική σχέση της νόσου με την εργασία.
4. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο 6δ) ω εξής:
«[Ο εργοδότης] Να γνωστοποιεί στους εργαζομένους τον επαγγελματικό κίνδυνο από την εργασία τους, να μεριμνά για την επαρκή κατάρτισή τους για την πρόληψη των κινδύνων στην επιχείρηση και τις δυνητικές επιπτώσεις τους στην υγεία, αμέσως μετά την πρόσληψή τους, και μετέπειτα περιοδικά, και να τους ενημερώνει επαρκώς και εγκαίρως πριν από κάθε αλλαγή στην οργάνωση, τις μεθόδους και το περιβάλλον της εργασίας [ώστε οι εργαζόμενοι να προετοιμάζονται εκτενέστερα], και μετά από περιστατικά εργατικών ατυχήματων και επαγγελματικών ασθενειών» [ώστε οι εργαζόμενοι να κατανοούν περισσότερο τη σπουδαιότητα των μέτρων προστασίας].
5. Να προστεθεί στο ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ, εδάφιο ως εξής: «[Ο εργοδότης] Να μεριμνά για την επαρκή κατάρτιση του ιδίου και των υψηλοβάθμων και μεσαίων και στελεχών της επιχείρησης, σε θέματα υγείας και ασφάλειας της εργασίας» [ώστε να κατανοούν πληρέστερα την ανάγκη υλοποίησης των συμβουλών και υποδείξεων του τεχνικού ασφαλείας, του ιατρού εργασίας και του Επιθεωρητού Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας – να μεριμνά όχι μόνο για την κατάρτιση των εργαζομένων, γενικά].
6. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο 6θ) ω εξής: «[Ο εργοδότης] Να αναγνωρίζει και να αξιολογεί ψυχοκοινωνικούς κινδύνους, μεταξύ άλλων τους κινδύνους της βίας και παρενόχλησης, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής παρενόχλησης, του εκφοβισμού στη εργασία, της τηλεεργασίας, της ενδοοικογενειακής βίας και του εκφοβισμού εκτός εργασίας, καθώς και ψυχοκοινωνικούς κινδύνους που οφείλονται στον σχεδιασμό, την οργάνωση και τη διαχείριση της εργασίας, να έχει γραπτές πολιτικές πρόληψης και αντιμετώπισής τους και να λαμβάνει μέτρα για την πρόληψη, τον έλεγχο και περιορισμό αυτών, και τυχόν οξέων ή χρονίων εκδηλώσεων των επιπτώσεών τους στην ψυχική και σωματική υγεία των εργαζομένων»
7. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο 8β) ω εξής: «[Ο εργοδότης] Πριν αναθέσει καθήκοντα σ’ έναν εργαζόμενο, να λαμβάνει υπόψη τις σωματικές, και τις ψυχολογικές ικανότητές του σε θέματα ασφάλειας και υγείας και τις συνυφασμένες με αυτές επαγγελματικές του δεξιότητες, και να μεριμνά για την επαρκή και κατάλληλη επίβλεψή του κατά την εκτέλεση των εργασιακών του καθηκόντω».
8. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 35 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο δ) ω εξής: «Ο εργοδότης] Να αναγγέλλει στην Επιθεώρηση Εργασίας και στον e-Ε.Φ.Κ.Α. την ασθένεια εργαζομένου που οφείλεται αποκλειστικά ή κυρίως στην εργασία, στην εργασία, εντός πέντε (5) ημερών από την ενημέρωσή του από τον ιατρό εργασίας, βάσει της παρ. 4 του άρθρου 508, ή από την προσκόμιση διάγνωσης από ειδικό ιατρό εργασίας του Ε.Σ.Υ. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ του ειδικού ιατρού εργασίας της επιχείρησης και του ιατρού άλλης ειδικότητας νοσοκομείου του ΕΣΥ, για τη διάγνωση επαγγελματικής νόσου, η γνωμοδότησή του ειδικού ιατρού εργασίας της επιχείρησης είναι η τελική.».
9. Να αναδιαμοφωθεί το εδάφιο δα του ΑΡΘΡΟΥ 36 του ΣΝ, ώστε να ορίζει ότι ο εργοδότης σε επιχείρηση με έως και 50 εργαζομένους, για την εκπαίδευσή τους στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ) και τη λαβή Χάιμλιχ, «επιλπέον από τη χρήση εκπαιδευτικών βιντεο θα πρέπει να έχει εκπαιδευτεί και ο ίδιος σε αυτές, από πιστοποιημένους εκπαιδευτικούς φορείς πρώτων βοηθειών και να επανεκπαιδεύεται τουλάχιστον ανά τρία (3) έτη, , ώστε να συνεπικουρεί στην εκπάιδευσή τους».
Συναφή με την Υγεία και την Ασφάλεια της Εργασίας είναι και ορισμένα άρθρα του ΜΕΡΟΥΣ Δ’ του ιδίου ΣΝ, που αφορούν στην Ανεξάρτητη Αρχή της «Επιθεώρησης Εργασίας»:
Στην Κεντρική Υπηρεσία της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» και στα ΚΕΠΕΚ της δεν απασχολούνται ως υγειονομικοί Επιθεωρητές Εργασίας ειδικοί ιατροί εργασίας, οι οποίοι θα μπορούν να ελέγχουν αξιόπιστα το έργο και των ειδικών ιατρών εργασίας των επιχειρήσεων στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Για την ενίσχυση της επιχειρησιακής επάρκειας, της θεσμικής κατοχύρωσης και της λειτουργικής υποστήριξης του ελεγκτικού μηχανισμού της Επιθεώρησης Εργασίας, προτείνω (επιπλέον της προαναφερόμενης δυνατότητας βελτιωμένων οικονομικών όρων για τη πρόσληψη ειδικών ιατρών εργασίας και του περιβάλλοντος [ΑΡΘΡΟ 55 Α του ΣΝ], για την υποβοήθηση του Διοικητή της Επιθεώρησης Εργασίας στην άσκηση των καθηκόντων του μεταξύ των τριών συνεργατών του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» [ΑΡΘΡΟ 53 του ΣΝ] ο ένας να είναι ειδικός ιατρός της εργασίας, ώστε να ενισχυθεί ο τομέας του συντονισμού και της αξιοποίησης των υγειονομικών επιθεωρήσεων της εργασίας, δεδομένης, μάλιστα και της υστέρησης παροχής υπηρεσιών ΙΕ στη χώρα μας.
Δρ Θεόδωρος Μπάζας, MSc (Λονδίνο), DIH (Engl), Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστήμίου Αθηνών, Ειδικός Ιατρός της Εργασίας, Ανώτερο Μέλος της Σχολής Ιατρικής της Εργασίας του Βασιλικού Κολλεγίου Ιατρών του Λονδίνου, Επισκέπτης Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Μέλος της Επιτροπής Υγείας και Πρόνοιας του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού (Αττικής), Μέλος (και πρώην Αντιπρόσωπός της για την Ελλάδα) της Διεθνούς Επιτροπής Ιατρικής, Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, Μέλος (και πρώην Αντιπρόεδρος) της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος
Στο ΣΝ θα έπρεπε να έχουν ληφθεί υπόψη τα ακόλουθα:
Α.. η ειδικότητα της ΙΕ, με Υπουργική Απόφαση του Υπουργείου Υγείας, που έχει χαρακτηριστεί (και παραμένει) «άγονη» https://search.et.gr/el/advanced-search/?advancedSearch=%25CE%25A7%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CF%258C%25CF%2582%2520%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD%2520%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD%2520%25CF%2589%25CF%2582%2520%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD.&selectYear=2022&selectIssue=2&documentNumber=2355&selectedEntities=JTVCJTVE (ΦΕΚ 2355/Β/5-52022), θα πρέπει να παύσει να είναι άγονη.
Β. Οι ιατροί που δεν κατέχουν την ειδικότητα της ΙΕ θεωρούνται από πολλούς εργοδότες (και σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου), ότι μπορούν οι ίδιοι να ασκούν ΟΛΑ τα από το νόμο οριζόμενα καθήκοντα ιατρικής της εργασίας εξίσου επαρκώς όσο και οι ειδικοί ιατροί εργασίας, όχι μόνον σε επιχειρήσεις της Κατηγορίας (μικρής) Επικινδυνότητας Γ, αλλά και σε επιχειρήσεις των Κατηγοριών (μεγάλης) Επικινδυνότητας Α’, και (μεσαίας) Επικινδυνότητας Β’, αποδεχόμενοι (στον ιδιωτικό τομέα) ή πραγματοποιώντας προσφορά υπηρεσιών (στο δημόσιο τομέα) με μικρότερη αμοιβή από αυτήν που ζητούν οι ειδικοί ιατροί εργασίας (είτε ως ιατροί Εξωτερικής Υπηρεσίας ΕΞΥΠΠ – μη κατέχοντες όμως την ειδικότητα της ΙΕ), είτε γιατί ειδικοί ιατροί εργασίας δεν έδειξαν ενδιαφέρον για μια θέση λόγω της χαμηλής προσφερόμενης αμοιβής.
Γ. Οι Τεχνικοί Ασφαλείας που έχουν τα προσόντα που απαιτούνται για να εκτελούν καθήκοντα Τεχνικού Ασφαλείας μόνο σε επιχειρήσεις Κατηγορίας Επικινδυνότητας Γ’, απαγορεύεται να τα εκτελούν σε επιχειρήσεις Επικινδυνότητας των Κατηγοριών Α’ και Β’ [ https://www.taxheaven.gr/attachment/13158 ] (όπου η κατάταξη βασίζεται σε παραμέτρους όπως ο κλάδος δραστηριότητας, ο αριθμός των εργαζομένων και η φύση της εργασίας).
Δ. Οι ελάχιστες ώρες ετήσιας απασχόλησης του ιατρού εργασίας και του τεχνικού ασφαλείας σε μια επιχείρηση καθορίζονται από τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολούντα σε κάθε κατηγορία εργασίας σε μια επιχείρηση ανάλογα με την επικινδυνότητά της (Κατηγορίες επικινδυνότητας Α’, Β’, Γ’), σύμφωνα με το νόμο 3850/2010, άρθρο 21[ https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/54657/nomos-3850-2010 ]. Δηλαδή, αναγνωρίζεται μεν ότι για τους εργαζόμενους σε περισσότερο επικίνδυνες για την υγεία εργασίες, είναι απαραίτητη η μεγαλύτερη ειδική φροντίδα από ιατρό εργασίας. Όμως, αυτή, παραδόξως, θεωρείται από τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου, ότι μπορεί να παρέχεται όχι μόνο από ειδικούς ιατρούς εργασίας αλλά και με αύξηση των ωρών απασχόλησης «ιατρών εργασίας» άλλων ειδικοτήτων, δηλαδή με αύξηση της ποσότητας και όχι της ειδικότητας των υπηρεσιών.
Ε. Οι ιατροί, γενικώς, α) κατά την ειδίκευσή τους υπό επίβλεψη ειδικών, σε μια κλινική ειδικότητα (π,χ, την παθολογία), και β) οι ιατροί, ειδικευμένοι[ σε μια κλινική ειδικότητα (π.χ. παθολογία), μπορούν μεν να διαγνώσουν και να διαχειρισθούν κατ’ αρχάς π.χ. απλά περιστατικά ασθενών με ελαφρά καρδιολογικά προβλήματα. Ωστόσο, όταν αντιλαμβάνονται ότι αδυνατούν να το πράξουν, λόγω της πολυπλοκότητας και της πιθανής μεγάλης βαρύτητάς μιας καρδιοπάθειας, παραπέμπουν αυτούς τους ασθενείς σε ειδικούς καρδιολόγους
ΣΤ. Οι ειδικοί ιατροί της εργασίας [και του περιβαλλοντος] είναι εκπαιδευμένοι κσι μπορούν να εκτελέσουν επιτυχώς πολλές ειδικές επαγγελματικές πράξεις τις οποίες οι ιατροί άλλων ειδικοτήτων δεν μπορούν. Ο ειδικός ιατρός εργασίας, πληρέστερα από τους ιατρούς των άλλων ειδικοτήτων, εκτιμά την επικινδυνότητα της κάθε εργασίας (γιατί γνωρίζει καλύτερα την εργασία, τους κινδύνους της και την επίδρασή τους στην υγεία), διαγιγνώσκει τις επαγγελματικές νόσους και αναγνωρίζει την επιδείνωση άλλων νόσων εξαιτίας της εργασίας, και συμβουλεύει για την πρόληψη αυτών των ασθενειών, την προστασία της υγείας από τους εργασιακούς κινδύνους, και την ιατρική καταλληλότητα των εργαζομένων για την εργασία που θα κάνουν σε συγκεκριμένη θέση εργασίας, ανάλογα με τις σωματικές και τις ψυχολογικές τους ικανότητες, συμβάλλοντας στην αύξηση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων
[ https://uems-occupationalmedicine.org/wp-content/uploads/2022/10/Annex-3-Minutes-Luxemburg_approved.pdf .σημείο 2, σελίδα 2 ]
Γι’ αυτό χρειάζεται να αναθεωρηθούν σφαιρικά και να τροποποιοηθούν οι διαταξεις του νόμου που αφορούν α) τα κριτήρια δυνατότητας παροχής υπηρεσιών ιατρικής της εργασίας μόνο από ειδικούς ιατρούς εργασίας (συνυπολογίζοντας την επικινδυνότητα της επιχείρησης και το είδος των επαγγελμάτων των εργαζομένων, όπως αυτά ταξινομούνται, με βάση το είδος της εργασίας, και το βαθμό της απαιτούμενης ικανότητας και της εξειδίκευσης, στην ISCO-08 [Διεθνή Τυποποιημένη Ταξινόμηση Επαγγελμάτων του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας του 2008] , και β) τα κίνητρα για να αυξηθεί ο αριθμός τους
Με βάση αυτά τα δεδομένα, προτείνω κατ’ αρχάς την ταυτόχρονη παραγματοποίση των ακολούθων τροποποιήσεων στο ΣΝ, ως κίνητρα για να παύσει να είναι άγονη η ειδικότητα της ιατρικής της εργασίας:
1. Απαλλαγή από την υποχρέωση Υπηρεσίας Υπαίθρου όσων ιατρών επιλέξουν να ειδικευτούν στην ΙΕ.
2. Ασφαλιστική κάλυψη αστικής ευθύνης για τους ειδικούς ιατρούς της εργασίας από τον εργδότη.
3. Ο εισαγωγικός βαθμός των ειδικών ιατρών της εργασίας στο ΕΣΥ και σε όλο το Δημόσιο Τομέα συμπεριλαμβανομένης της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» [η πρότασή μου αφορά. δηλαδή, και τροποποίηση στο ΑΡΘΡΟ 55 Α 1. στο Μέρος Δ του ΣΝ] να είναι ο βαθμός Α’ των ιατρών δημόσιας υγείας του ΕΣΥ, και όχι ο Β’, το δε Μισθολογικό Κλιμάκιο, (Μ.Κ.) κατά την πρόσληψη να μπορεί να είναι υψηλότερο από το πρώτο, ανάλογα με τα προσόντα του υποψηφίου, για την αξιολόγηση των οποίων να ορισθούν συγκεκριμένα , αντικειιμενικώς μετρήσιμα κριτήρια αξιολόγησης.
4. Οι ειδικοί εργασίας που θα απασχολούνται ως ιατροί εργασίας στο Δημόσιο Τομέα (συμπεριλαμβανομων του ΕΣΥ και της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» – [η πρότασή μου αφορά. δηλαδή, και τροποποίηση στο ΑΡΘΡΟ 55 Α 1. στο Μέρος Δ’ του ΣΝ]) να έχουν έχουν το δικαίωμα να ασκούν την ΙΕ και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, εκτός του ωραρίου εργασίας τους σε αυτόν. Οι απαραίτητες προϋποθέσεις που θα διασφαλίζουν το εμπορικό απόρρητο και την απουσία σύγκρουσης συμφερόντων αναφορικά με το είδος των επιχειρήσεων να καθορισθεί με βάση κριτήρια, τα οποία να ορίζονται στις διατάξεις του ΣΝ. Εξάλλου, κατ’ αναλογία, οι Πανεπιστημιακοί ιατροί πλήρους απασχόλησης οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε. Σ. Υ., επιτρέπεται να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο υπό προϋποθέσεις (Ν. 5102/2024, ΦΕΚ 55/Α/13-4-2024).
Δρ Θεόδωρος Μπάζας, MSc (Λονδίνο), DIH (Engl), Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστήμίου Αθηνών, Ειδικός Ιατρός της Εργασίας, Ανώτερο Μέλος της Σχολής Ιατρικής της Εργασίας του Βασιλικού Κολλεγίου Ιατρών του Λονδίνου, Επισκέπτης Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Μέλος της Επιτροπής Υγείας και Πρόνοιας του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού (Αττικής), Μέλος (και πρώην Αντιπρόσωπός της για την Ελλάδα) της Διεθνούς Επιτροπής Ιατρικής, Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, Μέλος (και πρώην Αντιπρόεδρος) της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος, Τέως Εκπρόσωπος του ΠΙΣ στο Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ειδικών Ιατρών
Η συνεχιζόμενη απουσία, ισότιμης, πλήρους συνεργασίας σε θέματα ΥΑΕ των ακολούθως αναφερομένων τριών Υπουργείων, και ο κατακερματσμός της σχετικής νομοθεσίας πρέπει να σταματήσει, με την πραγματοποίηση οριζόντιας κωδικοποίησησης, και με επαρκή αποτύπωση αυτής της συνεργασίας, για να είναι ο Κώδικας άρτιος και αρκούντως αποτελεσματικότερος.
Ειδικότερα, στο ΣΝ δεν προσδιορίζονται και δεν γίνεται αναφορά στην απαραίτητη προσθήκη και βελτίωση διατάξεων νόμων ΑΦΕΝΟΣ:
Α. των Υπουργείων Παιδείας και Υγείας, που να αφορούν στη χρονοδιαγραμματική αναβάθμιση του περιεχομένου, της οργάνωσης και των μεθόδων της προπτυχιακής εκπαίδευσης στην ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας [ΙΕ] και του Περιβάλλοντος, με αναφορά σε συγκεκριμένη ημερομηνία ολοκλήρωσης:
α) των φοιτητών της Ιατρικής, σύμφωνα με όσα συστήνουν το Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ειδικών Ιατρών και ο Ευρωπαϊκός Σύνδεσμός των Σχολών Ιατρικής της Εργασίας [ https://doi.org/10.1093/occmed/kqaf056 και https://doi.org/10.1093/occmed/kqaf055 ], ώστε περισσότεροι νέοι γιατροί να επιλέγουν να ειδικευτούν στην ΙΕ, και όσοι αποκτήσουν άλλη ειδικότητα να μπορούν να συνεργάζονατι αποτελεσματικότερα με τους ειδικούς ιατρούς της εργασίας και να διερευνούν κατ’αρχήν την πιθανότητα η παθηση ενός ασθενούς να οφείλεται ή να επιδεινώνεται από την εργασία, οπότε θα αυξηθεί και ο αριθμός των διαγνωσμένων επαγγελματικών νόσων και των ελαχίστων απί πολλά έτη καταγραφών τους, και – ακόμα περισσότερο – των προλαμβανομένων περιστατικών,
(β) των ιατρών που ειδικεύονται στην ιατρική της εργασίας, σύμφωνα με όσα συστήνει η Ευρωπαϊκή Ένωση Ειδικών Ιατρών [ https://drive.google.com/file/d/1dji4jP7uQsW3Vx-4JajSLOf1whDBId3W/view ] και δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στις ελληνικές ιατρικές σχολές: [ https://uems-occupationalmedicine.org/wp-content/uploads/2023/11/Minutes-Aachen-final-without-participant-list.pdf {σημείο 12} και https://uemsoccupationalmedicine.org/wp-content/uploads/2022/12/OM-Undergraduate-Teaching-inGreek-Medical-Schools-Survey.pdf και
https://uems-occupationalmedicine.org/countries/greece/ ] και ΑΦΕΤΕΡΟΥ:
Β. του Υπουργείου Παιδείας, που να αφορούν στην προσθήκη πολύπλευρων, υποχρεωτικών, εκπαίδευτικών δράσεων για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία (ΥΑΕ) στα σχολεία της γενικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμοιας εκπαίδευσης [ https://doi.org/10.1539/joh.13-0045-BR https://irep.ntu.ac.uk/id/eprint/31146/1/PubSub8695_Hassard.pdf και https://osha.europa.eu/en/themes/mainstreaming-osh-education και https://publikationen.dguv.de/widgets/pdf/download/article/3450 ], με αναφορά σε συγκεκριμένη προθεσμία ολοκλήρωσης, για να αναπτυχθεί κουλτούρα πρόληψης των επαγγελματικών ασθενειών και των εργατικών ατυχημάτων.
Δρ Θεόδωρος Μπάζας, MSc (Λονδίνο), DIH (Engl), Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστήμίου Αθηνών, Ειδικός Ιατρός της Εργασίας, Ανώτερο Μέλος της Σχολής Ιατρικής της Εργασίας του Βασιλικού Κολλεγίου Ιατρών του Λονδίνου, Επισκέπτης Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Μέλος της Επιτροπής Υγείας και Πρόνοιας του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού (Αττικής), Μέλος (και πρώην Αντιπρόσωπός της για την Ελλάδα) της Διεθνούς Επιτροπής Ιατρικής, Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, Μέλος (και πρώην Αντιπρόεδρος) της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος, Τέως Εκπρόσωπος του ΠΙΣ στο Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ειδικών Ιατρών
«Ένταξη των πτυχιούχων του Τμήματος Δημόσιας και Ενιαίας Υγείας, της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στις ειδικότητες Τεχνικών Ασφαλείας Β΄ και Γ΄ επικινδυνότητας»
Πρόταση του Τμήματος Δημόσιας και Ενιαίας Υγείας, της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας:
Το Τμήμα Δημόσιας και Ενιαίας Υγείας, της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας είναι όμοιο σε επαγγελματικά δικαιώματα με το Τμήμα Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας του ΠΑΔΑ , όπου δεν είναι το μοναδικό Τμήμα στην Ελλάδα που εκπαιδεύει τους φοιτητές του, στο επιστημονικό πεδίο της περιβαλλοντικής υγείας, υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας όπως αναγράφεται λανθασμένα, προφανώς εκ παραδρομής, από τους εξαίρετους συναδέλφους και την ΠΕΕΔΥ και μάλιστα δεν είναι κατεύθυνση αλλά ολοκληρωμένος κύκλος σπουδών. Τούτο καταγράφεται με πνεύμα συναλληλίας και ακαδημαϊκής σύμπνοιας, όπως επιτάσσει η σύγχρονη προσέγγιση της δημόσιας υγείας.
Οι σπουδές προφανώς καλύπτουν, ομοίως, όπως και στο Τμήμα του ΠΑΔΑ την κατανόηση της βιώσιμης ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος σε συνδυασμό με τις εφαρμογές της Υγιεινής ως επιστήμης σε όλους τους τομείς που μπορεί να επηρεάσουν άμεσα ή έμμεσα την ανθρώπινη υγεία και προστασία του περιβάλλοντος και φυσικά δίδεται ανάλογα έμφαση στην προστασία της υγείας από την απειλή περιβαλλοντικών παραγόντων και τη διασφάλιση συνθηκών υγιεινής του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος υπό το πρίσμα τόσο της Δημόσιας Υγείας, όσο και της Ενιαίας Υγείας (One Health).
Στο 7ο Εξάμηνο Σπουδών διδάσκεται ως υποχρεωτικό το μάθημα με τίτλο «Υγιεινή και ασφάλεια εργασίας», το οποίο έχω την τιμή να διδάσκω. Οι φοιτητές: έχουν κατανοήσει το Ελληνικό θεσμικό και νομικό πλαίσιο της υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία, γνωρίζουν τα βασικά ζητήματα που άπτονται της εργασιακής ασφάλειας και υγιεινής, όπως η αναγνώριση βασικών επαγγελματικών κινδύνων, το οικονομικό και κοινωνικό τους κόστος καθώς και τις στρατηγικές διαχείρισης των και γνωρίζουν να είναι σε θέση να αξιολογήσουν κριτικά την Εθνική πολιτική υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων.
Λαμβάνοντας υπόψη τις γενικές ικανότητες που πρέπει να έχει αποκτήσει ο πτυχιούχος (όπως αυτές αναγράφονται στο Παράρτημα Διπλώματος), ειδικότερα σημειώνονται: Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών, Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις, Λήψη αποφάσεων, Αυτόνομη εργασία, Ομαδική εργασία, Εργασία σε διεθνές περιβάλλον, Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον, Σχεδιασμός και διαχείριση έργων, Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα, Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον, Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου, Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής, Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης.
Δεδομένα, εισηγήσεις και πολιτικές υγείας έχουν παρουσιαστεί σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και βιβλιογραφικά (βιβλία, άρθρα, επιστημονικές ανακοινώσεις) από το διδακτικό προσωπικό του Τμήματος μας και τους αποφοίτους μας. Τα περιγράμματα των προαναφερόμενων μαθημάτων, που βρίσκονται στην ιστοσελίδα του Τμήματος Δημόσιας και Ενιαίας Υγείας, της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, επιβεβαιώνουν τα προαναφερόμενα. Με βάση τα ανωτέρω γίνεται σαφές ότι το αντικείμενο του τεχνικού ασφαλείας θεραπεύεται ολιστικά από τους αποφοίτους μας και ως εκ τούτου θεωρούμε αυτονόητη την ένταξή τους, στις ειδικότητες των Τεχνικών Ασφαλείας Β’ και Γ επικινδυνότητας και φυσικά είναι αυτονόητο ότι συμφωνούμε ανάλογα και για το Τμήμα Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας του ΠΑΔΑ.
Είναι σημαντικό και δίκαιο αίτημα για τους αποφοίτους μας, με κοινά κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και συγκεκριμένα ‘’ΠΕ Εποπτών Δημόσιας Υγιεινής’’, που αναβαθμίζει την σταδιοδρομία των αποφοίτων των Τμημάτων μας, αναβαθμίζοντας συγχρόνως την Δημόσια Υγεία ως έννοια και ως περιεχόμενο τόσο του Τμήματος Δημόσιας και Ενιαίας Υγείας, της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας όσο και του Τμήματος Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας του ΠΑΔΑ.
Σχόλια σχετικά με την πλήρη κατανόηση των αρμοδιοτήτων του τεχνικού ασφαλείας
Η νομοθεσία αναφέρει για τον Τεχνικό Ασφαλείας: «Ελέγχει την ασφάλεια των εγκαταστάσεων και των τεχνικών μέσων, πριν από τη λειτουργία τους, καθώς και των παραγωγικών διαδικασιών και μεθόδων εργασίας πριν από την εφαρμογή τους και επιβλέπει την εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων και πρόληψης των ατυχημάτων, ενημερώνοντας σχετικά τους αρμόδιους προϊσταμένους των τμημάτων ή τη διεύθυνση της επιχείρησης».
Είναι, όμως, καταφανές ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό να ισχύσει απόλυτα, καθώς ο Τεχνικός Ασφαλείας έχει περιορισμένο χρόνο παρουσίας στις επιχειρήσεις με συγκεκριμένο αριθμό επισκέψεων. Συνεπώς, μπορεί να εγκατασταθεί εξοπλισμός και τεχνικά μέσα στην επιχείρηση κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ των επισκέψεων του ΤΑ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να εφαρμοστεί πάντα ο έλεγχος της ασφάλειας των εγκαταστάσεων και των τεχνικών μέσων, πριν από τη λειτουργία τους, καθώς και των παραγωγικών διαδικασιών και μεθόδων εργασίας πριν από την εφαρμογή τους και κάτι τέτοιο να γίνεται εκ των υστέρων. Αυτή τη συνθήκη συνήθως οι δικαστές δεν την κατανοούν. Γνωρίζουν καλά τη νομοθεσία, χωρίς όμως να μπορούν να κατανοήσουν ότι στην πράξη κάτι τέτοιο δεν γίνεται να συμβαίνει απόλυτα, καθώς ο ΤΑ έχει περιορισμένο χρόνο παρουσίας στην εκάστοτε επιχείρηση. Όλα τα προαναφερθέντα έχουν οδηγήσει σε καταδίκη ΤΑ.
Επιπλέον, σύμφωνα με τη νομοθεσία ο ρόλος του Τεχνικού Ασφαλείας είναι συμβουλευτικός. Δυστυχώς ούτε αυτό έχει γίνει κατανοητό σε κάποιες περιπτώσεις, καθώς υπάρχουν περιστατικά κατά τα οποία Τεχνικοί Ασφαλείας καταδικάστηκαν εξαιτίας λανθασμένης ερμηνείας της προαναφερθείσας διατύπωσης. Ουσιαστικά κατηγορήθηκαν ότι δεν διενέργησαν οι ίδιοι προσωπικά εξειδικευμένους τεχνικούς ελέγχους, κάτι που είναι αντικείμενο άλλων τεχνικών ειδικοτήτων όπως οι ηλεκτρολόγοι εγκαταστάσεων, οι συντηρητές ανυψωτικών κλπ.
Ως απόρροια των παραπάνω θα πρότεινα την τροποποίηση της διατύπωσης ώστε να συνάδει με την πρακτική εφαρμογή της, καθώς και να διευκολύνει τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης στην απονομή αυτής και την πλήρη κατανόηση του ρόλου ενός Τεχνικού Ασφαλείας.
Οι ρυθμίσεις στο ΜΕΡΟΣ Β’ του Σχεδίου του νέου Κώδικα του Υπουργείου Εργασίας και Κοιινωνικής Ασφάλισης που αφορά και στην Υγεία και την Ασφάλεια στην εργασία (ΥΑΕ), δεν συντελούν επαρκώς στη «διαμόρφωση ενός περισσότερο λειτουργικού και συνεκτικού συστήματος προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων». Ο σκοπός της «ενίσχυσης της υγείας τους , μέσω της αναβάθμισης του ρόλου των αρμόδιων οργάνων, της επικαιροποίησης και αυστηροποίησης του σχετικού θεσμικού πλαισίου, της προώθησης της πρόληψης επαγγελματικών κινδύνων και ασθενειών, της προστασίας της ψυχικής υγείας, της ενίσχυσης της κατάρτισης σε πρώτες βοήθειες» [ΑΡΘΡΟ 23] εξυπηρετείται σε μικρό βαθμό.
Εγείρεται επίσης το ερώτημα αν είναι νόμιμο να περιλαμβάνεται στον υπό αξιολόγηση Κώδικα μεγάλος αριθμός προσθηκών και άλλων τροποποιήσεων μεγάλης έκτασης, ενώ αυτές δεν έχουν γίνει προηγουμένως στις διαταξεις των νόμων που κωδικοποιούνται με αυτόν.
Οι βελτιωτικές προσθήκες και τροποποιήσεις που προτείνω παρακάτω θα έπρεπε να περιληφθούν, είτε σε τροπολογίες με χρονοδιαγραμματικές πρόνοιες που θα είχαν προηγηθεί του παρόντος, υπό αξιολόγηση ΣΝ, είτε πρέπει να περιληφθούν σε τροπολογίες του, που χρειάζεται να ακολουθήσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την ψήφησή του ως νόμου. Εν πάσει περιπτώσει αυτές μπορούν και χρειάζεται, να γίνουν συνοπτικά και στο παρόν ΣΝ, όπως παρατίθενται παρακάτω, επιπλέον από τις μικρότερης έκτασης, βελτιώσεις επί μέρους άρθρων που προτείνω.
Η συνεχιζόμενη απουσία, ισότιμης, πλήρους συνεργασίας σε θέματα ΥΑΕ των ακολούθως αναφερομένων κατωτέρω τριών Υπουργείων, και ο κατακερματσμός της σχετικής νομοθεσίας πρέπει να σταματήσει, με την πραγματοποίηση οριζόντιας κωδικοποίησησης, και με επαρκή αποτύπωση αυτής της συνεργασίας στο νέο Κώδικα, ώστε αυτός να είνα άρτιος και αρκούντως αποτελεσματικότερος του υπό αντκατάσταση.
Ειδικότερα, στο ΣΝ δεν προσδιορίζονται και δεν γίνεται αναφορά στην απαραίτητη προσθήκη και βελτίωση διατάξεων νόμων ΑΦΕΝΟΣ:
Α. των Υπουργείων Παιδείας και Υγείας, που να αφορούν στη χρονοδιαγραμματική αναβάθμιση του περιεχομένου, της οργάνωσης και των μεθόδων της προπτυχιακής εκπαίδευσης στην ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας [ΙΕ] και του Περιβάλλοντος, με αναφορά σε συγκεκριμένη ημερομηνία ολοκλήρωσης:
α) των φοιτητών της Ιατρικής, σύμφωνα με όσα συστήνουν το Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ειδικών Ιατρών και ο Ευρωπαϊκός Σύνδεσμός των Σχολών Ιατρικής της Εργασίας [ https://doi.org/10.1093/occmed/kqaf056 και https://doi.org/10.1093/occmed/kqaf055 ], ώστε περισσότεροι νέοι γιατροί να επιλέγουν να ειδικευτούν στην ΙΕ, και όσοι αποκτήσουν άλλη ειδικότητα να μπορούν να συνεργάζονατι αποτελεσματικότερα με τους ειδικούς ιατρούς της εργασίας και να διερευνούν κατ’αρχήν την πιθανότητα η παθηση ενός ασθενούς να οφείλεται ή να επιδεινώνεται από την εργασία, οπότε θα αυξηθεί και ο αριθμός των διαγνωσμένων επαγγελματικών νόσων και των ελαχίστων απί πολλά έτη καταγραφών τους, και – ακόμα περισσότερο – των προλαμβανομένων περιστατικών,
(β) των ιατρών που ειδικεύονται στην ιατρική της εργασίας, σύμφωνα με όσα συστήνει η Ευρωπαϊκή Ένωση Ειδικών Ιατρών [ https://drive.google.com/file/d/1dji4jP7uQsW3Vx-4JajSLOf1whDBId3W/view ] και δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στις ελληνικές ιατρικές σχολές: [ https://uems-occupationalmedicine.org/wp-content/uploads/2023/11/Minutes-Aachen-final-without-participant-list.pdf {σημείο 12} και https://uemsoccupationalmedicine.org/wp-content/uploads/2022/12/OM-Undergraduate-Teaching-inGreek-Medical-Schools-Survey.pdf και
https://uems-occupationalmedicine.org/countries/greece/ ] και ΑΦΕΤΕΡΟΥ:
Β. του Υπουργείου Παιδείας, που να αφορούν στην προσθήκη πολύπλευρων, υποχρεωτικών, εκπαίδευτικών δράσεων για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία (ΥΑΕ) στα σχολεία της γενικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμοιας εκπαίδευσης [ https://doi.org/10.1539/joh.13-0045-BR https://irep.ntu.ac.uk/id/eprint/31146/1/PubSub8695_Hassard.pdf και https://osha.europa.eu/en/themes/mainstreaming-osh-education και https://publikationen.dguv.de/widgets/pdf/download/article/3450 ], με αναφορά σε συγκεκριμένη προθεσμία ολοκλήρωσης, για να αναπτυχθεί κουλτούρα πρόληψης των επαγγελματικών ασθενειών και των εργατικών ατυχημάτων.
Επιπλέον, χρειάζεται προσθήκη άρθρου στο παρόν ΣΝ για την επιτυχή, ετήσια υλοποίηση της (προβλεπόμενης με Υπουργική Απόφαση του 2022 [του Υπουργείου Υγείας]) [ https://www.moh.gov.gr/articles/health/epaggelmaties-ygeias/noshleytiko-proswpiko/eidikothtes/programmata-ekpaideyshs-eidikothtwn/11604-ekpaideysh-sthn-iatrikh-eidikothta-ths-iatrikhs-ths-ergasias-kai-periballontos ] διαδικασίας αναγνώρισης Επιχειρήσεων ή Φορέων ή Υπηρεσιών του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα, όπου πραγματοποιείται η πρακτική εκπαίδευση κατά την εδίκευση στην ΙΕ και τη σύνταξη σχετικού καταλόγου αυτών (ανανεωτέου ετησίως – σύμφωνα με τα ορισθέντα κριτήρια), τον οποίο θα συντάξει Ομάδα Εργασίας της Ειδικότητας ΙΕ του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας . Χρειάζονται, ακόμα, και σχετικές τροπολογίες που να αφορούν την πιστοποίηση εκπαιδευτών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε αυτές τις επιχειρήσεις κατά την πρακτική άσκηση των ειδικευομένων στην ιατρική της εργασίας.
Επίσης, στο ΣΝ θα έπρεπε να έχουν ληφθεί υπόψη τα ακόλουθα:
Α. η ειδικότητα της ΙΕ, με Υπουργική Απόφαση του Υπουργείου Υγείας, που έχει χαρακτηριστεί (και παραμένει) «άγονη» https://search.et.gr/el/advanced-search/?advancedSearch=%25CE%25A7%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CF%258C%25CF%2582%2520%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD%2520%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD%2520%25CF%2589%25CF%2582%2520%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD.&selectYear=2022&selectIssue=2&documentNumber=2355&selectedEntities=JTVCJTVE (ΦΕΚ 2355/Β/5-52022), θα πρέπει να παύσει να είναι άγονη.
Β. Οι ιατροί που δεν κατέχουν την ειδικότητα της ΙΕ θεωρούνται από πολλούς εργοδότες (και σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου), ότι μπορούν οι ίδιοι να ασκούν ΟΛΑ τα από το νόμο οριζόμενα καθήκοντα ιατρικής της εργασίας εξίσου επαρκώς όσο και οι ειδικοί ιατροί εργασίας, όχι μόνον σε επιχειρήσεις της Κατηγορίας (μικρής) Επικινδυνότητας Γ, αλλά και σε επιχειρήσεις των Κατηγοριών (μεγάλης) Επικινδυνότητας Α’, και (μεσαίας) Επικινδυνότητας Β’, αποδεχόμενοι (στον ιδιωτικό τομέα) ή πραγματοποιώντας προσφορά υπηρεσιών (στο δημόσιο τομέα) με μικρότερη αμοιβή από αυτήν που ζητούν οι ειδικοί ιατροί εργασίας (είτε ως ιατροί Εξωτερικής Υπηρεσίας ΕΞΥΠΠ – μη κατέχοντες όμως την ειδικότητα της ΙΕ), είτε γιατί ειδικοί ιατροί εργασίας δεν έδειξαν ενδιαφέρον για μια θέση λόγω της χαμηλής προσφερόμενης αμοιβής.
Γ. Οι Τεχνικοί Ασφαλείας που έχουν τα προσόντα που απαιτούνται για να εκτελούν καθήκοντα Τεχνικού Ασφαλείας μόνο σε επιχειρήσεις Κατηγορίας Επικινδυνότητας Γ’, απαγορεύεται να τα εκτελούν σε επιχειρήσεις Επικινδυνότητας των Κατηγοριών Α’ και Β’ [ https://www.taxheaven.gr/attachment/13158 ] (όπου η κατάταξη βασίζεται σε παραμέτρους όπως ο κλάδος δραστηριότητας, ο αριθμός των εργαζομένων και η φύση της εργασίας).
Δ. Οι ελάχιστες ώρες ετήσιας απασχόλησης του ιατρού εργασίας και του τεχνικού ασφαλείας σε μια επιχείρηση καθορίζονται από τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολούντα σε κάθε κατηγορία εργασίας σε μια επιχείρηση ανάλογα με την επικινδυνότητά της (Κατηγορίες επικινδυνότητας Α’, Β’, Γ’), σύμφωνα με το νόμο 3850/2010, άρθρο 21[ https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/54657/nomos-3850-2010 ]. Δηλαδή, αναγνωρίζεται μεν ότι για τους εργαζόμενους σε περισσότερο επικίνδυνες για την υγεία εργασίες, είναι απαραίτητη η μεγαλύτερη ειδική φροντίδα από ιατρό εργασίας. Όμως, αυτή, παραδόξως, θεωρείται από τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου, ότι μπορεί να παρέχεται όχι μόνο από ειδικούς ιατρούς εργασίας αλλά και με αύξηση των ωρών απασχόλησης «ιατρών εργασίας» άλλων ειδικοτήτων, δηλαδή με αύξηση της ποσότητας και όχι της ειδικότητας των υπηρεσιών.
Ε. Οι ιατροί, γενικώς, α) κατά την ειδίκευσή τους υπό επίβλεψη ειδικών, σε μια κλινική ειδικότητα (π,χ, την παθολογία), και β) οι ιατροί, ειδικευμένοι[ σε μια κλινική ειδικότητα (π.χ. παθολογία), μπορούν μεν να διαγνώσουν και να διαχειρισθούν κατ’ αρχάς π.χ. απλά περιστατικά ασθενών με ελαφρά καρδιολογικά προβλήματα. Ωστόσο, όταν αντιλαμβάνονται ότι αδυνατούν να το πράξουν, λόγω της πολυπλοκότητας και της πιθανής μεγάλης βαρύτητάς μιας καρδιοπάθειας, παραπέμπουν αυτούς τους ασθενείς σε ειδικούς καρδιολόγους
ΣΤ. Οι ειδικοί ιατροί της εργασίας [και του περιβαλλοντος] είναι εκπαιδευμένοι κσι μπορούν να εκτελέσουν επιτυχώς πολλές ειδικές επαγγελματικές πράξεις τις οποίες οι ιατροί άλλων ειδικοτήτων δεν μπορούν. Ο ειδικός ιατρός εργασίας, πληρέστερα από τους ιατρούς των άλλων ειδικοτήτων, εκτιμά την επικινδυνότητα της κάθε εργασίας (γιατί γνωρίζει καλύτερα την εργασία, τους κινδύνους της και την επίδρασή τους στην υγεία), διαγιγνώσκει τις επαγγελματικές νόσους και αναγνωρίζει την επιδείνωση άλλων νόσων εξαιτίας της εργασίας, και συμβουλεύει για την πρόληψη αυτών των ασθενειών, την προστασία της υγείας από τους εργασιακούς κινδύνους, και την ιατρική καταλληλότητα των εργαζομένων για την εργασία που θα κάνουν σε συγκεκριμένη θέση εργασίας, ανάλογα με τις σωματικές και τις ψυχολογικές τους ικανότητες, συμβάλλοντας στην αύξηση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων
[ https://uems-occupationalmedicine.org/wp-content/uploads/2022/10/Annex-3-Minutes-Luxemburg_approved.pdf .σημείο 2, σελίδα 2 ]
Γι’ αυτό χρειάζεται να αναθεωρηθούν σφαιρικά και να τροποποιοηθούν οι διαταξεις του νόμου που αφορούν α) τα κριτήρια δυνατότητας παροχής υπηρεσιών ιατρικής της εργασίας μόνο από ειδικούς ιατρούς εργασίας (συνυπολογίζοντας την επικινδυνότητα της επιχείρησης και το είδος των επαγγελμάτων των εργαζομένων, όπως αυτά ταξινομούνται, με βάση το είδος της εργασίας, και το βαθμό της απαιτούμενης ικανότητας και της εξειδίκευσης, στην ISCO-08 [Διεθνή Τυποποιημένη Ταξινόμηση Επαγγελμάτων του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας του 2008] , και β) τα κίνητρα για να αυξηθεί ο αριθμός τους
Με βάση αυτά τα δεδομένα, προτείνω κατ’ αρχάς την ταυτόχρονη παραγματοποίση των ακολούθων τροποποιήσεων στο ΣΝ, ως κίνητρα για να παύσει να είναι άγονη η ειδικότητα της ιατρικής της εργασίας:
1. Απαλλαγή από την υποχρέωση Υπηρεσίας Υπαίθρου όσων ιατρών επιλέξουν να ειδικευτούν στην ΙΕ.
2. Ασφαλιστική κάλυψη αστικής ευθύνης για τους ειδικούς ιατρούς της εργασίας από τον εργδότη.
3. Ο εισαγωγικός βαθμός των ειδικών ιατρών της εργασίας στο ΕΣΥ και σε όλο το Δημόσιο Τομέα συμπεριλαμβανομένης της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» [η πρότασή μου αφορά. δηλαδή, και τροποποίηση στο ΑΡΘΡΟ 55 Α 1. στο Μέρος Δ του ΣΝ] να είναι ο βαθμός Α’ των ιατρών δημόσιας υγείας του ΕΣΥ, και όχι ο Β’, το δε Μισθολογικό Κλιμάκιο, (Μ.Κ.) κατά την πρόσληψη να μπορεί να είναι υψηλότερο από το πρώτο, ανάλογα με τα προσόντα του υποψηφίου, για την αξιολόγηση των οποίων να ορισθούν συγκεκριμένα , αντικειιμενικώς μετρήσιμα κριτήρια αξιολόγησης.
4. Οι ειδικοί εργασίας που θα απασχολούνται ως ιατροί εργασίας στο Δημόσιο Τομέα (συμπεριλαμβανομων του ΕΣΥ και της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» – [η πρότασή μου αφορά. δηλαδή, και τροποποίηση στο ΑΡΘΡΟ 55 Α 1. στο Μέρος Δ’ του ΣΝ]) να έχουν έχουν το δικαίωμα να ασκούν την ΙΕ και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, εκτός του ωραρίου εργασίας τους σε αυτόν. Οι απαραίτητες προϋποθέσεις που θα διασφαλίζουν το εμπορικό απόρρητο και την απουσία σύγκρουσης συμφερόντων αναφορικά με το είδος των επιχειρήσεων να καθορισθεί με βάση κριτήρια, τα οποία να ορίζονται στις διατάξεις του ΣΝ. Εξάλλου, κατ’ αναλογία, οι Πανεπιστημιακοί ιατροί πλήρους απασχόλησης οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε. Σ. Υ., επιτρέπεται να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο υπό προϋποθέσεις (Ν. 5102/2024, ΦΕΚ 55/Α/13-4-2024).
Προτείνω για επιμέρους άρθρα του ΣΝ:
1. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 26 του ΣΝ [αρθρο 499 εργατικού δικαίου] (ν. 3850/2010, στην παρ. 4 αα) στο πρώτο εδάφιο i)] ως εξής: «Η ιατρική εξέταση του νέου εργαζομένων να γίνεται κατά τη διαδικασία της πρόσληψης, αφού αυτός ενημερωθεί γραπτά από τον εργοδότη κατά το στάδιο της υποβολής αίτησης για πρόσληψη για το είδος των ιατρικών εξετάσεων και τις τυχόν απαιτούμενες ψυχολογικές και σωματικές προδιαγραφές που πρέπει να υφίστανται κατά την έναρξη της εργασίας και στη μετέπειτα εργασία στην επιχείρηση» [π.χ. σε πυροσβέστες, αστυνομικούς, νοσηλευτές, φροντιστές].
2. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 31 του ΣΝ, ως ακολούθως: «1. Ο ιατρός εργασίας παρέχει επαρκώς αιτιολογημένες υποδείξεις και συμβουλές γραπτά στον εργοδότη και πρόσθετες προφορικές διευκρινίσεις και επεξηγηματικές πληροφορίες, καθώς και γραπτά ή προφορικά στους εργαζόμενους και στους εκπροσώπους τους σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για τη σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων. Τις γραπτές υποδείξεις και συμβουλές προς τον εργοδότη ο ιατρός εργασίας καταχωρεί στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 504. Ο εργοδότης δηλώνει υπευθύνως ότι έλαβε γνώση των υποδείξεων που καταχωρούνται σε αυτό το βιβλίο.».
3. Να τροποιηθεί η πρόταση στο ΑΡΘΡΟ 32 του ΣΝ ως εξής: « Ο ιατρός εργασίας ενημερώνει άμεσα εγγράφως τον εργοδότη για ασθένειες των εργαζομένων που οφείλονται αποκλειστικά ή κυρίως στην εργασία». Θα πρέπει επιπλέον να διευκρινισθεί στο ίδιο άρθρο, αν η ενημέρωση του ιατρού εργασίας και εν συνεχεία του εργοδότη στην Επιθεώρηση Εργασίας αφορά α) σε περιστατικά όπου η τελική διάγνωση της ασθένειας είναι «επαγγελματική νόσος», και αν αυτή περιλαμβάνεται α) στον κατάλογο των επαγγελματικών ασθενειών του άρθρου άρθρο 40 του Κανονισμού Ασθενείας του ΙΚΑ ή β) στον κατάλογο της Σύστασης της {Ευρωπαϊκής] Επιτροπής 2337 της 28ης Νοεμβρίου του 2022 [ https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32022H2337 ] , ο οποίος δεν περιλαμβάνει κριτήρια διάγνωσης. Προτείνω να επιλεγεί και να ισχύσει ο δεύτερος (της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [ΕΕ]), και να χρησιμοποιούνται τα κριτήρια του πρώτου (του ΙΚΑ), για όσες ασθένειες περιλαμβάνονται σε αυτόν, ενώ για τις επιπλέον της ΕΕ, να καταγράφονται από τον ιατρό εργασίας και από την Επιθεώρηση Εργασίας, για να αξιοποιηθούν σε μελλοντική αναθεώρηση του ελληνικού καταλόγου των επαγγελματικών ασθενειών.
Να προστεθεί άρθρο ή εδάφιο που να διευκρινίζει πως διάγνωση επαγγελματικής νόσου μπορεί να κάνει ιατρός οποιασδήποτε κλινικής ιατρικής ειδικότητας, αλλά σε περίπτωση διαφωνίας του με ειδικό ιατρό εργασίας, την τελική διάγνωση μπορεί να τη θέσει μόνο ειδικός ιατρός εργασίας. Επίσης, η γνωμοδότηση για την ιατρική καταλληλότητα εργαζομένου που έχει κάνει ειδικός γιατρός εργασίας της επιχείρησης είναι η τελική. Ο ιατρός εργασίας της επιχείρησης μπορεί και πρέπει όταν χρειάζεται να επικοινωνεί και να συνεργάζεται με τον θεράποντα ιατρό του εργαζομένου, αν εργαζόμενος έχει δώσει τη συγκατάθεσή του. Ο «ιατρός εργασίας» άλλης ειδικότητας, να μπορεί να θέσει τη διάγνωση επαγγελματικής νόσου, εφόσον τεκμηριώνει επαρκώς την αιτιολογική σχέση της νόσου με την εργασία.
4. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο 6δ) ω εξής:
«[Ο εργοδότης] Να γνωστοποιεί στους εργαζομένους τον επαγγελματικό κίνδυνο από την εργασία τους, να μεριμνά για την επαρκή κατάρτισή τους για την πρόληψη των κινδύνων στην επιχείρηση και τις δυνητικές επιπτώσεις τους στην υγεία, αμέσως μετά την πρόσληψή τους, και μετέπειτα περιοδικά, και να τους ενημερώνει επαρκώς και εγκαίρως πριν από κάθε αλλαγή στην οργάνωση, τις μεθόδους και το περιβάλλον της εργασίας [ώστε οι εργαζόμενοι να προετοιμάζονται εκτενέστερα], και μετά από περιστατικά εργατικών ατυχήματων και επαγγελματικών ασθενειών» [ώστε οι εργαζόμενοι να κατανοούν περισσότερο τη σπουδαιότητα των μέτρων προστασίας].
5. Να προστεθεί στο ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ, εδάφιο ως εξής: «[Ο εργοδότης] Να μεριμνά για την επαρκή κατάρτιση του ιδίου και των υψηλοβάθμων και μεσαίων και στελεχών της επιχείρησης, σε θέματα υγείας και ασφάλειας της εργασίας» [ώστε να κατανοούν πληρέστερα την ανάγκη υλοποίησης των συμβουλών και υποδείξεων του τεχνικού ασφαλείας, του ιατρού εργασίας και του Επιθεωρητού Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας – να μεριμνά όχι μόνο για την κατάρτιση των εργαζομένων, γενικά].
6. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο 6θ) ω εξής: «[Ο εργοδότης] Να αναγνωρίζει και να αξιολογεί ψυχοκοινωνικούς κινδύνους, μεταξύ άλλων τους κινδύνους της βίας και παρενόχλησης, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής παρενόχλησης, του εκφοβισμού στη εργασία, της τηλεεργασίας, της ενδοοικογενειακής βίας και του εκφοβισμού εκτός εργασίας, καθώς και ψυχοκοινωνικούς κινδύνους που οφείλονται στον σχεδιασμό, την οργάνωση και τη διαχείριση της εργασίας, να έχει γραπτές πολιτικές πρόληψης και αντιμετώπισής τους και να λαμβάνει μέτρα για την πρόληψη, τον έλεγχο και περιορισμό αυτών, και τυχόν οξέων ή χρονίων εκδηλώσεων των επιπτώσεών τους στην ψυχική και σωματική υγεία των εργαζομένων»
7. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο 8β) ω εξής: «[Ο εργοδότης] Πριν αναθέσει καθήκοντα σ’ έναν εργαζόμενο, να λαμβάνει υπόψη τις σωματικές, και τις ψυχολογικές ικανότητές του σε θέματα ασφάλειας και υγείας και τις συνυφασμένες με αυτές επαγγελματικές του δεξιότητες, και να μεριμνά για την επαρκή και κατάλληλη επίβλεψή του κατά την εκτέλεση των εργασιακών του καθηκόντω».
8. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 35 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο δ) ω εξής: «Ο εργοδότης] Να αναγγέλλει στην Επιθεώρηση Εργασίας και στον e-Ε.Φ.Κ.Α. την ασθένεια εργαζομένου που οφείλεται αποκλειστικά ή κυρίως στην εργασία, στην εργασία, εντός πέντε (5) ημερών από την ενημέρωσή του από τον ιατρό εργασίας, βάσει της παρ. 4 του άρθρου 508, ή από την προσκόμιση διάγνωσης από ειδικό ιατρό εργασίας του Ε.Σ.Υ. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ του ειδικού ιατρού εργασίας της επιχείρησης και του ιατρού άλλης ειδικότητας νοσοκομείου του ΕΣΥ, για τη διάγνωση επαγγελματικής νόσου, η γνωμοδότησή του ειδικού ιατρού εργασίας της επιχείρησης είναι η τελική.».
9. Να αναδιαμοφωθεί το εδάφιο δα του ΑΡΘΡΟΥ 36 του ΣΝ, ώστε να ορίζει ότι ο εργοδότης σε επιχείρηση με έως και 50 εργαζομένους, για την εκπαίδευσή τους στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ) και τη λαβή Χάιμλιχ, «επιλπέον από τη χρήση εκπαιδευτικών βιντεο θα πρέπει να έχει εκπαιδευτεί και ο ίδιος σε αυτές, από πιστοποιημένους εκπαιδευτικούς φορείς πρώτων βοηθειών και να επανεκπαιδεύεται τουλάχιστον ανά τρία (3) έτη, , ώστε να συνεπικουρεί στην εκπάιδευσή τους».
Συναφή με την Υγεία και την Ασφάλεια της Εργασίας είναι και ορισμένα άρθρα του ΜΕΡΟΥΣ Δ’ του ιδίου ΣΝ, που αφορούν στην Ανεξάρτητη Αρχή της «Επιθεώρησης Εργασίας»:
Στην Κεντρική Υπηρεσία της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» και στα ΚΕΠΕΚ της δεν απασχολούνται ως υγειονομικοί Επιθεωρητές Εργασίας ειδικοί ιατροί εργασίας, οι οποίοι θα μπορούν να ελέγχουν αξιόπιστα το έργο και των ειδικών ιατρών εργασίας των επιχειρήσεων στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Για την ενίσχυση της επιχειρησιακής επάρκειας, της θεσμικής κατοχύρωσης και της λειτουργικής υποστήριξης του ελεγκτικού μηχανισμού της Επιθεώρησης Εργασίας, προτείνω (επιπλέον της προαναφερόμενης δυνατότητας βελτιωμένων οικονομικών όρων για τη πρόσληψη ειδικών ιατρών εργασίας και του περιβάλλοντος [ΑΡΘΡΟ 55 Α του ΣΝ], για την υποβοήθηση του Διοικητή της Επιθεώρησης Εργασίας στην άσκηση των καθηκόντων του μεταξύ των τριών συνεργατών του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» [ΑΡΘΡΟ 53 του ΣΝ] ο ένας να είναι ειδικός ιατρός της εργασίας, ώστε να ενισχυθεί ο τομέας του συντονισμού και της αξιοποίησης των υγειονομικών επιθεωρήσεων της εργασίας, δεδομένης, μάλιστα και της υστέρησης παροχής υπηρεσιών ΙΕ στη χώρα μας.
Ακόμη, επισημαίνω την απουσία στο ΣΝ άρθρων, που προτείνω να προστεθούν, αναφορικά με τα ακόλουθα:
α) την αύξηση μέτρων για τη δημιουργία αποτελεσματικότερου συστήματος πρόσβασης σε εκπαίδευση για την υγιεινή και την ασφάλεια της εργασίας για τις επιχειρήσεις με λιγότερους από 50 εργαζομένους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους εκτελούντες τηλεεργασία, και σε παροχή επαρκών σχετικών υπηρεσιών. Χρειάζονται ρυθμίσεις που να αναφέρονται στην αξιοιοποίηση της πραναφερόμένης δυνατότητας πρόσβασης,
β) την τροποίηση των ασφαλιστικών διατάξεων που αφορούν την οικονομική επιβάρυνση του εργοδότη (και την ανησυχία του ότι θα κατηγορηθεί για αδικοπραξία (tort) και αστική και ποινική ευθύνη, όταν ο εργαζόμενος παθαίνει επαγγελματική νόσο, οι οποίες δρούν ως αντικίνητρο στην αναγγελία από αυτόν στην Επιθεώρηση Εργασίας των περιστατικών επαγγελματικών νόσων και ως εκ τούτου και στην καταγραφή τους, Οι αιτίες την μη αναγγελίας και της μη καταγραφής είναι σύνθετες
[ Greece – UEMS | Occupational Medicine ],
γ) τη δημιουργία Κεντρικού Μητρώου στο Υπουργείο Εργασίας, όλων των επιχειρήσεων και οργανισμών, ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου, ανεξαρτήτως αριθμού εργαζομένων, και την καταγραφή σε αυτό των τεχνικών ασφαλείας και των ειδικών ιατρών εργασίας και των «ιατρών εργασίας» με άλλη ιατρική ειδικότητα που απασχολούνται σε κάθε μια από αυτές, και την αυτόματη ηλεκτρονική ενημέρωσή του. Με τη χρήση αυτού του Μητρώου να διατίθεται ανά πάσα στιγμή, ανά την επκράτεια, η δυνατότητα: 1. διαπίστωσης και εντοπισμού ελλέιψεων σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, αναφορικά με την κάλυψή τους από τεχνικούς ασφαλείας και ειδικούς ιατρούς εργασίας ή ιατρούς εργασίας άλλων ειδικοτήτων ξεχωριστά, δηλαδή της διαπίστωσης κενών θέσεων τεχνικών ασφαλείας και ιατρών εργασίας (ώστε αυτές να καλύπτονται, το συντομότερο δυνατό). 2. παρακολούθησης της εξέλιξης της σταδιακης αντικατάστασης ιατρών εργασίας με άλλες ειδικότητες από ειδικούς ιατρούς εργασίας, των ελλείψεων ανά νομό, είδος και μέγεθος επιχειρήσεων, των διαχρονικών τάσεών τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, να υποβοηθείται τόσον ο ορθολογικός προγραμματισμός υποστήριξης και συντονισμού εθνικών δράσεων υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, όσο και η διενέργεια εγκύρων μελετών, οι οποίες δεν θα βασίζονται σε χρήση ερωτηματολογίων στα οποία οι ερωτώμενοι εργαζόμενοι, διευθυντικά στελέχη, επαγγελματίες ιατρικής, υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας εκφράζουν υποκειμενικές, ατεκμηρίωτες απόψεις, αλλά σε αντικειμενικά, μετρήσιμα στοιχεία,
δ) την καθιέρωση λεπτομερούς ηλεκτρονικού φακέλου επαγγελματικής απασχόλησης και έκθεσης σε επαγγελματικούς κινδύνους και επιπτώσεων της στην υγεία, ώστε ο ιατρός εργασίας να μπορεί να συνεκτιμήσει την επίδραση της προηγούμενης ή της παράλληλης επαγγελματικής έκθεσης του εργαζομένου σε παράγοντες βλαπτικούς για την υγεία του. Ο φάκελος θα μπορούσε να αποτελέσει τμήμα του ηλεκτρονικού φακέλου υγείας του κάθε πολίτη, τηρουμένων του ιατρικού απορρήτου και της προστασίας προσωπικών δεδομένων, ώστε ο θεράπων ιατρός να μπορεί να ενημερώνεται σχετικά.
Δρ Θεόδωρος Μπάζας, MSc (Λονδίνο), DIH (Engl), Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστήμίου Αθηνών, Ειδικός Ιατρός της Εργασίας, Ανώτερο Μέλος της Σχολής Ιατρικής της Εργασίας του Βασιλικού Κολλεγίου Ιατρών του Λονδίνου, Επισκέπτης Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Μέλος της Επιτροπής Υγείας και Πρόνοιας του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού (Αττικής), Μέλος (και πρώην Αντιπρόσωπός της για την Ελλάδα) της Διεθνούς Επιτροπής Ιατρικής, Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, Μέλος (και πρώην Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος, Τέως Εκπρόσωπος του ΠΙΣ στο Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ειδικών Ιατρών, Πρώην Μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Εμπειρογνωμώνων του ΠΟΥ για την Ιατρική, την Υγιεινή και την Ασφάλεια της Εργασίας και μόνιμος (πλήρους απασχόλησης) Περιφερειακός Σύμβουλος του Παγκόσμιου ΟργανισμουΥγείας( ΠΟΥ) γαι τις Μη Μεταδοτικές Νόσους για την Περιφέρεια της Ανατολικής Μεσογείου
Οι ρυθμίσεις στο ΜΕΡΟΣ Β’ του Σχεδίου του νέου Κώδικα του Υπουργείου Εργασίας και Κοιινωνικής Ασφάλισης που αφορά και στην Υγεία και την Ασφάλεια στην εργασία (ΥΑΕ), δεν συντελούν επαρκώς στη «διαμόρφωση ενός περισσότερο λειτουργικού και συνεκτικού συστήματος προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων». Ο σκοπός της «ενίσχυσης της υγείας τους , μέσω της αναβάθμισης του ρόλου των αρμόδιων οργάνων, της επικαιροποίησης και αυστηροποίησης του σχετικού θεσμικού πλαισίου, της προώθησης της πρόληψης επαγγελματικών κινδύνων και ασθενειών, της προστασίας της ψυχικής υγείας, της ενίσχυσης της κατάρτισης σε πρώτες βοήθειες» [ΑΡΘΡΟ 23] εξυπηρετείται σε μικρό βαθμό.
Εγείρεται επίσης το ερώτημα αν είναι νόμιμο να περιλαμβάνεται στον υπό αξιολόγηση Κώδικα μεγάλος αριθμός προσθηκών και άλλων τροποποιήσεων μεγάλης έκτασης, ενώ αυτές δεν έχουν γίνει προηγουμένως στις διαταξεις των νόμων που κωδικοποιούνται με αυτόν.
Οι βελτιωτικές προσθήκες και τροποποιήσεις που προτείνω παρακάτω θα έπρεπε να περιληφθούν, είτε σε τροπολογίες με χρονοδιαγραμματικές πρόνοιες που θα είχαν προηγηθεί του παρόντος, υπό αξιολόγηση ΣΝ, είτε πρέπει να περιληφθούν σε τροπολογίες του, που χρειάζεται να ακολουθήσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την ψήφησή του ως νόμου. Εν πάσει περιπτώσει αυτές μπορούν και χρειάζεται, να γίνουν συνοπτικά και στο παρόν ΣΝ, όπως παρατίθενται παρακάτω, επιπλέον από τις μικρότερης έκτασης, βελτιώσεις επί μέρους άρθρων που προτείνω.
Η συνεχιζόμενη απουσία, ισότιμης, πλήρους συνεργασίας σε θέματα ΥΑΕ των ακολούθως αναφερομένων κατωτέρω τριών Υπουργείων, και ο κατακερματσμός της σχετικής νομοθεσίας πρέπει να σταματήσει, με την πραγματοποίηση οριζόντιας κωδικοποίησησης, και με επαρκή αποτύπωση αυτής της συνεργασίας στο νέο Κώδικα, ώστε αυτός να είνα άρτιος και αρκούντως αποτελεσματικότερος του υπό αντκατάσταση.
Ειδικότερα, στο ΣΝ δεν προσδιορίζονται και δεν γίνεται αναφορά στην απαραίτητη προσθήκη και βελτίωση διατάξεων νόμων ΑΦΕΝΟΣ:
Α. των Υπουργείων Παιδείας και Υγείας, που να αφορούν στη χρονοδιαγραμματική αναβάθμιση του περιεχομένου, της οργάνωσης και των μεθόδων της προπτυχιακής εκπαίδευσης στην ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας [ΙΕ] και του Περιβάλλοντος, με αναφορά σε συγκεκριμένη ημερομηνία ολοκλήρωσης:
α) των φοιτητών της Ιατρικής, σύμφωνα με όσα συστήνουν το Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ειδικών Ιατρών και ο Ευρωπαϊκός Σύνδεσμός των Σχολών Ιατρικής της Εργασίας [ https://doi.org/10.1093/occmed/kqaf056 και https://doi.org/10.1093/occmed/kqaf055 ], ώστε περισσότεροι νέοι γιατροί να επιλέγουν να ειδικευτούν στην ΙΕ, και όσοι αποκτήσουν άλλη ειδικότητα να μπορούν να συνεργάζονατι αποτελεσματικότερα με τους ειδικούς ιατρούς της εργασίας και να διερευνούν κατ’αρχήν την πιθανότητα η παθηση ενός ασθενούς να οφείλεται ή να επιδεινώνεται από την εργασία, οπότε θα αυξηθεί και ο αριθμός των διαγνωσμένων επαγγελματικών νόσων και των ελαχίστων απί πολλά έτη καταγραφών τους, και – ακόμα περισσότερο – των προλαμβανομένων περιστατικών,
(β) των ιατρών που ειδικεύονται στην ιατρική της εργασίας, σύμφωνα με όσα συστήνει η Ευρωπαϊκή Ένωση Ειδικών Ιατρών [ https://drive.google.com/file/d/1dji4jP7uQsW3Vx-4JajSLOf1whDBId3W/view ] και δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στις ελληνικές ιατρικές σχολές: [ https://uems-occupationalmedicine.org/wp-content/uploads/2023/11/Minutes-Aachen-final-without-participant-list.pdf {σημείο 12} και https://uemsoccupationalmedicine.org/wp-content/uploads/2022/12/OM-Undergraduate-Teaching-inGreek-Medical-Schools-Survey.pdf και
https://uems-occupationalmedicine.org/countries/greece/ ] και ΑΦΕΤΕΡΟΥ:
Β. του Υπουργείου Παιδείας, που να αφορούν στην προσθήκη πολύπλευρων, υποχρεωτικών, εκπαίδευτικών δράσεων για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία (ΥΑΕ) στα σχολεία της γενικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμοιας εκπαίδευσης [ https://doi.org/10.1539/joh.13-0045-BR https://irep.ntu.ac.uk/id/eprint/31146/1/PubSub8695_Hassard.pdf και https://osha.europa.eu/en/themes/mainstreaming-osh-education και https://publikationen.dguv.de/widgets/pdf/download/article/3450 ], με αναφορά σε συγκεκριμένη προθεσμία ολοκλήρωσης, για να αναπτυχθεί κουλτούρα πρόληψης των επαγγελματικών ασθενειών και των εργατικών ατυχημάτων.
Επιπλέον, χρειάζεται προσθήκη άρθρου στο παρόν ΣΝ για την επιτυχή, ετήσια υλοποίηση της (προβλεπόμενης με Υπουργική Απόφαση του 2022 [του Υπουργείου Υγείας]) [ https://www.moh.gov.gr/articles/health/epaggelmaties-ygeias/noshleytiko-proswpiko/eidikothtes/programmata-ekpaideyshs-eidikothtwn/11604-ekpaideysh-sthn-iatrikh-eidikothta-ths-iatrikhs-ths-ergasias-kai-periballontos ] διαδικασίας αναγνώρισης Επιχειρήσεων ή Φορέων ή Υπηρεσιών του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα, όπου πραγματοποιείται η πρακτική εκπαίδευση κατά την εδίκευση στην ΙΕ και τη σύνταξη σχετικού καταλόγου αυτών (ανανεωτέου ετησίως – σύμφωνα με τα ορισθέντα κριτήρια), τον οποίο θα συντάξει Ομάδα Εργασίας της Ειδικότητας ΙΕ του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας . Χρειάζονται, ακόμα, και σχετικές τροπολογίες που να αφορούν την πιστοποίηση εκπαιδευτών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε αυτές τις επιχειρήσεις κατά την πρακτική άσκηση των ειδικευομένων στην ιατρική της εργασίας.
Επίσης, στο ΣΝ θα έπρεπε να έχουν ληφθεί υπόψη τα ακόλουθα:
Α. η ειδικότητα της ΙΕ, με Υπουργική Απόφαση του Υπουργείου Υγείας, που έχει χαρακτηριστεί (και παραμένει) «άγονη» https://search.et.gr/el/advanced-search/?advancedSearch=%25CE%25A7%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CF%258C%25CF%2582%2520%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD%2520%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD%2520%25CF%2589%25CF%2582%2520%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD.&selectYear=2022&selectIssue=2&documentNumber=2355&selectedEntities=JTVCJTVE (ΦΕΚ 2355/Β/5-52022), θα πρέπει να παύσει να είναι άγονη.
Β. Οι ιατροί που δεν κατέχουν την ειδικότητα της ΙΕ θεωρούνται από πολλούς εργοδότες (και σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου), ότι μπορούν οι ίδιοι να ασκούν ΟΛΑ τα από το νόμο οριζόμενα καθήκοντα ιατρικής της εργασίας εξίσου επαρκώς όσο και οι ειδικοί ιατροί εργασίας, όχι μόνον σε επιχειρήσεις της Κατηγορίας (μικρής) Επικινδυνότητας Γ, αλλά και σε επιχειρήσεις των Κατηγοριών (μεγάλης) Επικινδυνότητας Α’, και (μεσαίας) Επικινδυνότητας Β’, αποδεχόμενοι (στον ιδιωτικό τομέα) ή πραγματοποιώντας προσφορά υπηρεσιών (στο δημόσιο τομέα) με μικρότερη αμοιβή από αυτήν που ζητούν οι ειδικοί ιατροί εργασίας (είτε ως ιατροί Εξωτερικής Υπηρεσίας ΕΞΥΠΠ – μη κατέχοντες όμως την ειδικότητα της ΙΕ), είτε γιατί ειδικοί ιατροί εργασίας δεν έδειξαν ενδιαφέρον για μια θέση λόγω της χαμηλής προσφερόμενης αμοιβής.
Γ. Οι Τεχνικοί Ασφαλείας που έχουν τα προσόντα που απαιτούνται για να εκτελούν καθήκοντα Τεχνικού Ασφαλείας μόνο σε επιχειρήσεις Κατηγορίας Επικινδυνότητας Γ’, απαγορεύεται να τα εκτελούν σε επιχειρήσεις Επικινδυνότητας των Κατηγοριών Α’ και Β’ [ https://www.taxheaven.gr/attachment/13158 ] (όπου η κατάταξη βασίζεται σε παραμέτρους όπως ο κλάδος δραστηριότητας, ο αριθμός των εργαζομένων και η φύση της εργασίας).
Δ. Οι ελάχιστες ώρες ετήσιας απασχόλησης του ιατρού εργασίας και του τεχνικού ασφαλείας σε μια επιχείρηση καθορίζονται από τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολούντα σε κάθε κατηγορία εργασίας σε μια επιχείρηση ανάλογα με την επικινδυνότητά της (Κατηγορίες επικινδυνότητας Α’, Β’, Γ’), σύμφωνα με το νόμο 3850/2010, άρθρο 21[ https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/54657/nomos-3850-2010 ]. Δηλαδή, αναγνωρίζεται μεν ότι για τους εργαζόμενους σε περισσότερο επικίνδυνες για την υγεία εργασίες, είναι απαραίτητη η μεγαλύτερη ειδική φροντίδα από ιατρό εργασίας. Όμως, αυτή, παραδόξως, θεωρείται από τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου, ότι μπορεί να παρέχεται όχι μόνο από ειδικούς ιατρούς εργασίας αλλά και με αύξηση των ωρών απασχόλησης «ιατρών εργασίας» άλλων ειδικοτήτων, δηλαδή με αύξηση της ποσότητας και όχι της ειδικότητας των υπηρεσιών.
Ε. Οι ιατροί, γενικώς, α) κατά την ειδίκευσή τους υπό επίβλεψη ειδικών, σε μια κλινική ειδικότητα (π,χ, την παθολογία), και β) οι ιατροί, ειδικευμένοι[ σε μια κλινική ειδικότητα (π.χ. παθολογία), μπορούν μεν να διαγνώσουν και να διαχειρισθούν κατ’ αρχάς π.χ. απλά περιστατικά ασθενών με ελαφρά καρδιολογικά προβλήματα. Ωστόσο, όταν αντιλαμβάνονται ότι αδυνατούν να το πράξουν, λόγω της πολυπλοκότητας και της πιθανής μεγάλης βαρύτητάς μιας καρδιοπάθειας, παραπέμπουν αυτούς τους ασθενείς σε ειδικούς καρδιολόγους
ΣΤ. Οι ειδικοί ιατροί της εργασίας [και του περιβαλλοντος] είναι εκπαιδευμένοι κσι μπορούν να εκτελέσουν επιτυχώς πολλές ειδικές επαγγελματικές πράξεις τις οποίες οι ιατροί άλλων ειδικοτήτων δεν μπορούν. Ο ειδικός ιατρός εργασίας, πληρέστερα από τους ιατρούς των άλλων ειδικοτήτων, εκτιμά την επικινδυνότητα της κάθε εργασίας (γιατί γνωρίζει καλύτερα την εργασία, τους κινδύνους της και την επίδρασή τους στην υγεία), διαγιγνώσκει τις επαγγελματικές νόσους και αναγνωρίζει την επιδείνωση άλλων νόσων εξαιτίας της εργασίας, και συμβουλεύει για την πρόληψη αυτών των ασθενειών, την προστασία της υγείας από τους εργασιακούς κινδύνους, και την ιατρική καταλληλότητα των εργαζομένων για την εργασία που θα κάνουν σε συγκεκριμένη θέση εργασίας, ανάλογα με τις σωματικές και τις ψυχολογικές τους ικανότητες, συμβάλλοντας στην αύξηση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων
[ https://uems-occupationalmedicine.org/wp-content/uploads/2022/10/Annex-3-Minutes-Luxemburg_approved.pdf .σημείο 2, σελίδα 2 ]
Γι’ αυτό χρειάζεται να αναθεωρηθούν σφαιρικά και να τροποποιοηθούν οι διαταξεις του νόμου που αφορούν α) τα κριτήρια δυνατότητας παροχής υπηρεσιών ιατρικής της εργασίας μόνο από ειδικούς ιατρούς εργασίας (συνυπολογίζοντας την επικινδυνότητα της επιχείρησης και το είδος των επαγγελμάτων των εργαζομένων, όπως αυτά ταξινομούνται, με βάση το είδος της εργασίας, και το βαθμό της απαιτούμενης ικανότητας και της εξειδίκευσης, στην ISCO-08 [Διεθνή Τυποποιημένη Ταξινόμηση Επαγγελμάτων του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας του 2008] , και β) τα κίνητρα για να αυξηθεί ο αριθμός τους
Με βάση αυτά τα δεδομένα, προτείνω κατ’ αρχάς την ταυτόχρονη παραγματοποίση των ακολούθων τροποποιήσεων στο ΣΝ, ως κίνητρα για να παύσει να είναι άγονη η ειδικότητα της ιατρικής της εργασίας:
1. Απαλλαγή από την υποχρέωση Υπηρεσίας Υπαίθρου όσων ιατρών επιλέξουν να ειδικευτούν στην ΙΕ.
2. Ασφαλιστική κάλυψη αστικής ευθύνης για τους ειδικούς ιατρούς της εργασίας από τον εργδότη.
3. Ο εισαγωγικός βαθμός των ειδικών ιατρών της εργασίας στο ΕΣΥ και σε όλο το Δημόσιο Τομέα συμπεριλαμβανομένης της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» [η πρότασή μου αφορά. δηλαδή, και τροποποίηση στο ΑΡΘΡΟ 55 Α 1. στο Μέρος Δ του ΣΝ] να είναι ο βαθμός Α’ των ιατρών δημόσιας υγείας του ΕΣΥ, και όχι ο Β’, το δε Μισθολογικό Κλιμάκιο, (Μ.Κ.) κατά την πρόσληψη να μπορεί να είναι υψηλότερο από το πρώτο, ανάλογα με τα προσόντα του υποψηφίου, για την αξιολόγηση των οποίων να ορισθούν συγκεκριμένα , αντικειιμενικώς μετρήσιμα κριτήρια αξιολόγησης.
4. Οι ειδικοί εργασίας που θα απασχολούνται ως ιατροί εργασίας στο Δημόσιο Τομέα (συμπεριλαμβανομων του ΕΣΥ και της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» – [η πρότασή μου αφορά. δηλαδή, και τροποποίηση στο ΑΡΘΡΟ 55 Α 1. στο Μέρος Δ’ του ΣΝ]) να έχουν έχουν το δικαίωμα να ασκούν την ΙΕ και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, εκτός του ωραρίου εργασίας τους σε αυτόν. Οι απαραίτητες προϋποθέσεις που θα διασφαλίζουν το εμπορικό απόρρητο και την απουσία σύγκρουσης συμφερόντων αναφορικά με το είδος των επιχειρήσεων να καθορισθεί με βάση κριτήρια, τα οποία να ορίζονται στις διατάξεις του ΣΝ. Εξάλλου, κατ’ αναλογία, οι Πανεπιστημιακοί ιατροί πλήρους απασχόλησης οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε. Σ. Υ., επιτρέπεται να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο υπό προϋποθέσεις (Ν. 5102/2024, ΦΕΚ 55/Α/13-4-2024).
Προτείνω για επιμέρους άρθρα του ΣΝ:
1. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 26 του ΣΝ [αρθρο 499 εργατικού δικαίου] (ν. 3850/2010, στην παρ. 4 αα) στο πρώτο εδάφιο i)] ως εξής: «Η ιατρική εξέταση του νέου εργαζομένων να γίνεται κατά τη διαδικασία της πρόσληψης, αφού αυτός ενημερωθεί γραπτά από τον εργοδότη κατά το στάδιο της υποβολής αίτησης για πρόσληψη για το είδος των ιατρικών εξετάσεων και τις τυχόν απαιτούμενες ψυχολογικές και σωματικές προδιαγραφές που πρέπει να υφίστανται κατά την έναρξη της εργασίας και στη μετέπειτα εργασία στην επιχείρηση» [π.χ. σε πυροσβέστες, αστυνομικούς, νοσηλευτές, φροντιστές].
2. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 31 του ΣΝ, ως ακολούθως: «1. Ο ιατρός εργασίας παρέχει επαρκώς αιτιολογημένες υποδείξεις και συμβουλές γραπτά στον εργοδότη και πρόσθετες προφορικές διευκρινίσεις και επεξηγηματικές πληροφορίες, καθώς και γραπτά ή προφορικά στους εργαζόμενους και στους εκπροσώπους τους σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για τη σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων. Τις γραπτές υποδείξεις και συμβουλές προς τον εργοδότη ο ιατρός εργασίας καταχωρεί στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 504. Ο εργοδότης δηλώνει υπευθύνως ότι έλαβε γνώση των υποδείξεων που καταχωρούνται σε αυτό το βιβλίο.».
3. Να τροποιηθεί η πρόταση στο ΑΡΘΡΟ 32 του ΣΝ ως εξής: « Ο ιατρός εργασίας ενημερώνει άμεσα εγγράφως τον εργοδότη για ασθένειες των εργαζομένων που οφείλονται αποκλειστικά ή κυρίως στην εργασία». Θα πρέπει επιπλέον να διευκρινισθεί στο ίδιο άρθρο, αν η ενημέρωση του ιατρού εργασίας και εν συνεχεία του εργοδότη στην Επιθεώρηση Εργασίας αφορά α) σε περιστατικά όπου η τελική διάγνωση της ασθένειας είναι «επαγγελματική νόσος», και αν αυτή περιλαμβάνεται α) στον κατάλογο των επαγγελματικών ασθενειών του άρθρου άρθρο 40 του Κανονισμού Ασθενείας του ΙΚΑ ή β) στον κατάλογο της Σύστασης της {Ευρωπαϊκής] Επιτροπής 2337 της 28ης Νοεμβρίου του 2022 [ https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32022H2337 ] , ο οποίος δεν περιλαμβάνει κριτήρια διάγνωσης. Προτείνω να επιλεγεί και να ισχύσει ο δεύτερος (της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [ΕΕ]), και να χρησιμοποιούνται τα κριτήρια του πρώτου (του ΙΚΑ), για όσες ασθένειες περιλαμβάνονται σε αυτόν, ενώ για τις επιπλέον της ΕΕ, να καταγράφονται από τον ιατρό εργασίας και από την Επιθεώρηση Εργασίας, για να αξιοποιηθούν σε μελλοντική αναθεώρηση του ελληνικού καταλόγου των επαγγελματικών ασθενειών.
Να προστεθεί άρθρο ή εδάφιο που να διευκρινίζει πως διάγνωση επαγγελματικής νόσου μπορεί να κάνει ιατρός οποιασδήποτε κλινικής ιατρικής ειδικότητας, αλλά σε περίπτωση διαφωνίας του με ειδικό ιατρό εργασίας, την τελική διάγνωση μπορεί να τη θέσει μόνο ειδικός ιατρός εργασίας. Επίσης, η γνωμοδότηση για την ιατρική καταλληλότητα εργαζομένου που έχει κάνει ειδικός γιατρός εργασίας της επιχείρησης είναι η τελική. Ο ιατρός εργασίας της επιχείρησης μπορεί και πρέπει όταν χρειάζεται να επικοινωνεί και να συνεργάζεται με τον θεράποντα ιατρό του εργαζομένου, αν εργαζόμενος έχει δώσει τη συγκατάθεσή του. Ο «ιατρός εργασίας» άλλης ειδικότητας, να μπορεί να θέσει τη διάγνωση επαγγελματικής νόσου, εφόσον τεκμηριώνει επαρκώς την αιτιολογική σχέση της νόσου με την εργασία.
4. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο 6δ) ω εξής:
«[Ο εργοδότης] Να γνωστοποιεί στους εργαζομένους τον επαγγελματικό κίνδυνο από την εργασία τους, να μεριμνά για την επαρκή κατάρτισή τους για την πρόληψη των κινδύνων στην επιχείρηση και τις δυνητικές επιπτώσεις τους στην υγεία, αμέσως μετά την πρόσληψή τους, και μετέπειτα περιοδικά, και να τους ενημερώνει επαρκώς και εγκαίρως πριν από κάθε αλλαγή στην οργάνωση, τις μεθόδους και το περιβάλλον της εργασίας [ώστε οι εργαζόμενοι να προετοιμάζονται εκτενέστερα], και μετά από περιστατικά εργατικών ατυχήματων και επαγγελματικών ασθενειών» [ώστε οι εργαζόμενοι να κατανοούν περισσότερο τη σπουδαιότητα των μέτρων προστασίας].
5. Να προστεθεί στο ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ, εδάφιο ως εξής: «[Ο εργοδότης] Να μεριμνά για την επαρκή κατάρτιση του ιδίου και των υψηλοβάθμων και μεσαίων και στελεχών της επιχείρησης, σε θέματα υγείας και ασφάλειας της εργασίας» [ώστε να κατανοούν πληρέστερα την ανάγκη υλοποίησης των συμβουλών και υποδείξεων του τεχνικού ασφαλείας, του ιατρού εργασίας και του Επιθεωρητού Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας – να μεριμνά όχι μόνο για την κατάρτιση των εργαζομένων, γενικά].
6. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο 6θ) ω εξής: «[Ο εργοδότης] Να αναγνωρίζει και να αξιολογεί ψυχοκοινωνικούς κινδύνους, μεταξύ άλλων τους κινδύνους της βίας και παρενόχλησης, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής παρενόχλησης, του εκφοβισμού στη εργασία, της τηλεεργασίας, της ενδοοικογενειακής βίας και του εκφοβισμού εκτός εργασίας, καθώς και ψυχοκοινωνικούς κινδύνους που οφείλονται στον σχεδιασμό, την οργάνωση και τη διαχείριση της εργασίας, να έχει γραπτές πολιτικές πρόληψης και αντιμετώπισής τους και να λαμβάνει μέτρα για την πρόληψη, τον έλεγχο και περιορισμό αυτών, και τυχόν οξέων ή χρονίων εκδηλώσεων των επιπτώσεών τους στην ψυχική και σωματική υγεία των εργαζομένων»
7. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 34 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο 8β) ω εξής: «[Ο εργοδότης] Πριν αναθέσει καθήκοντα σ’ έναν εργαζόμενο, να λαμβάνει υπόψη τις σωματικές, και τις ψυχολογικές ικανότητές του σε θέματα ασφάλειας και υγείας και τις συνυφασμένες με αυτές επαγγελματικές του δεξιότητες, και να μεριμνά για την επαρκή και κατάλληλη επίβλεψή του κατά την εκτέλεση των εργασιακών του καθηκόντω».
8. Να αναδιαμορφωθεί το ΑΡΘΡΟ 35 του ΣΝ [αρθρο 533 εργατικού δικαίου] (εδάφιο δ) ω εξής: «Ο εργοδότης] Να αναγγέλλει στην Επιθεώρηση Εργασίας και στον e-Ε.Φ.Κ.Α. την ασθένεια εργαζομένου που οφείλεται αποκλειστικά ή κυρίως στην εργασία, στην εργασία, εντός πέντε (5) ημερών από την ενημέρωσή του από τον ιατρό εργασίας, βάσει της παρ. 4 του άρθρου 508, ή από την προσκόμιση διάγνωσης από ειδικό ιατρό εργασίας του Ε.Σ.Υ. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ του ειδικού ιατρού εργασίας της επιχείρησης και του ιατρού άλλης ειδικότητας νοσοκομείου του ΕΣΥ, για τη διάγνωση επαγγελματικής νόσου, η γνωμοδότησή του ειδικού ιατρού εργασίας της επιχείρησης είναι η τελική.».
9. Να αναδιαμοφωθεί το εδάφιο δα του ΑΡΘΡΟΥ 36 του ΣΝ, ώστε να ορίζει ότι ο εργοδότης σε επιχείρηση με έως και 50 εργαζομένους, για την εκπαίδευσή τους στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ) και τη λαβή Χάιμλιχ, «επιλπέον από τη χρήση εκπαιδευτικών βιντεο θα πρέπει να έχει εκπαιδευτεί και ο ίδιος σε αυτές, από πιστοποιημένους εκπαιδευτικούς φορείς πρώτων βοηθειών και να επανεκπαιδεύεται τουλάχιστον ανά τρία (3) έτη, , ώστε να συνεπικουρεί στην εκπάιδευσή τους».
Συναφή με την Υγεία και την Ασφάλεια της Εργασίας είναι και ορισμένα άρθρα του ΜΕΡΟΥΣ Δ’ του ιδίου ΣΝ, που αφορούν στην Ανεξάρτητη Αρχή της «Επιθεώρησης Εργασίας»:
Στην Κεντρική Υπηρεσία της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» και στα ΚΕΠΕΚ της δεν απασχολούνται ως υγειονομικοί Επιθεωρητές Εργασίας ειδικοί ιατροί εργασίας, οι οποίοι θα μπορούν να ελέγχουν αξιόπιστα το έργο και των ειδικών ιατρών εργασίας των επιχειρήσεων στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Για την ενίσχυση της επιχειρησιακής επάρκειας, της θεσμικής κατοχύρωσης και της λειτουργικής υποστήριξης του ελεγκτικού μηχανισμού της Επιθεώρησης Εργασίας, προτείνω (επιπλέον της προαναφερόμενης δυνατότητας βελτιωμένων οικονομικών όρων για τη πρόσληψη ειδικών ιατρών εργασίας και του περιβάλλοντος [ΑΡΘΡΟ 55 Α του ΣΝ], για την υποβοήθηση του Διοικητή της Επιθεώρησης Εργασίας στην άσκηση των καθηκόντων του μεταξύ των τριών συνεργατών του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» [ΑΡΘΡΟ 53 του ΣΝ] ο ένας να είναι ειδικός ιατρός της εργασίας, ώστε να ενισχυθεί ο τομέας του συντονισμού και της αξιοποίησης των υγειονομικών επιθεωρήσεων της εργασίας, δεδομένης, μάλιστα και της υστέρησης παροχής υπηρεσιών ΙΕ στη χώρα μας.
Ακόμη, επισημαίνω την απουσία στο ΣΝ άρθρων, που προτείνω να προστεθούν, αναφορικά με τα ακόλουθα:
α) την αύξηση μέτρων για τη δημιουργία αποτελεσματικότερου συστήματος πρόσβασης σε εκπαίδευση για την υγιεινή και την ασφάλεια της εργασίας για τις επιχειρήσεις με λιγότερους από 50 εργαζομένους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους εκτελούντες τηλεεργασία, και σε παροχή επαρκών σχετικών υπηρεσιών. Χρειάζονται ρυθμίσεις που να αναφέρονται στην αξιοιοποίηση της πραναφερόμένης δυνατότητας πρόσβασης,
β) την τροποίηση των ασφαλιστικών διατάξεων που αφορούν την οικονομική επιβάρυνση του εργοδότη (και την ανησυχία του ότι θα κατηγορηθεί για αδικοπραξία (tort) και αστική και ποινική ευθύνη, όταν ο εργαζόμενος παθαίνει επαγγελματική νόσο, οι οποίες δρούν ως αντικίνητρο στην αναγγελία από αυτόν στην Επιθεώρηση Εργασίας των περιστατικών επαγγελματικών νόσων και ως εκ τούτου και στην καταγραφή τους, Οι αιτίες την μη αναγγελίας και της μη καταγραφής είναι σύνθετες
[ Greece – UEMS | Occupational Medicine ],
γ) τη δημιουργία Κεντρικού Μητρώου στο Υπουργείο Εργασίας, όλων των επιχειρήσεων και οργανισμών, ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου, ανεξαρτήτως αριθμού εργαζομένων, και την καταγραφή σε αυτό των τεχνικών ασφαλείας και των ειδικών ιατρών εργασίας και των «ιατρών εργασίας» με άλλη ιατρική ειδικότητα που απασχολούνται σε κάθε μια από αυτές, και την αυτόματη ηλεκτρονική ενημέρωσή του. Με τη χρήση αυτού του Μητρώου να διατίθεται ανά πάσα στιγμή, ανά την επκράτεια, η δυνατότητα: 1. διαπίστωσης και εντοπισμού ελλέιψεων σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, αναφορικά με την κάλυψή τους από τεχνικούς ασφαλείας και ειδικούς ιατρούς εργασίας ή ιατρούς εργασίας άλλων ειδικοτήτων ξεχωριστά, δηλαδή της διαπίστωσης κενών θέσεων τεχνικών ασφαλείας και ιατρών εργασίας (ώστε αυτές να καλύπτονται, το συντομότερο δυνατό). 2. παρακολούθησης της εξέλιξης της σταδιακης αντικατάστασης ιατρών εργασίας με άλλες ειδικότητες από ειδικούς ιατρούς εργασίας, των ελλείψεων ανά νομό, είδος και μέγεθος επιχειρήσεων, των διαχρονικών τάσεών τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, να υποβοηθείται τόσον ο ορθολογικός προγραμματισμός υποστήριξης και συντονισμού εθνικών δράσεων υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, όσο και η διενέργεια εγκύρων μελετών, οι οποίες δεν θα βασίζονται σε χρήση ερωτηματολογίων στα οποία οι ερωτώμενοι εργαζόμενοι, διευθυντικά στελέχη, επαγγελματίες ιατρικής, υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας εκφράζουν υποκειμενικές, ατεκμηρίωτες απόψεις, αλλά σε αντικειμενικά, μετρήσιμα στοιχεία,
δ) την καθιέρωση λεπτομερούς ηλεκτρονικού φακέλου επαγγελματικής απασχόλησης και έκθεσης σε επαγγελματικούς κινδύνους και επιπτώσεων της στην υγεία, ώστε ο ιατρός εργασίας να μπορεί να συνεκτιμήσει την επίδραση της προηγούμενης ή της παράλληλης επαγγελματικής έκθεσης του εργαζομένου σε παράγοντες βλαπτικούς για την υγεία του. Ο φάκελος θα μπορούσε να αποτελέσει τμήμα του ηλεκτρονικού φακέλου υγείας του κάθε πολίτη, τηρουμένων του ιατρικού απορρήτου και της προστασίας προσωπικών δεδομένων, ώστε ο θεράπων ιατρός να μπορεί να ενημερώνεται σχετικά.
Δρ Θεόδωρος Μπάζας, MSc (Λονδίνο), DIH (Engl), Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστήμίου Αθηνών, Ειδικός Ιατρός της Εργασίας, Ανώτερο Μέλος της Σχολής Ιατρικής της Εργασίας του Βασιλικού Κολλεγίου Ιατρών του Λονδίνου, Επισκέπτης Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Μέλος της Επιτροπής Υγείας και Πρόνοιας του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού (Αττικής), Μέλος (και πρώην Αντιπρόσωπός της για την Ελλάδα) της Διεθνούς Επιτροπής Ιατρικής, Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, Μέλος (και πρώην Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος, Τέως Εκπρόσωπος του ΠΙΣ στο Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ειδικών Ιατρών, Πρώην Μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Εμπειρογνωμώνων του ΠΟΥ για την Ιατρική, την Υγιεινή και την Ασφάλεια της Εργασίας και μόνιμος (πλήρους απασχόλησης) Περιφερειακός Σύμβουλος του Παγκόσμιου ΟργανισμουΥγείας( ΠΟΥ) γαι τις Μη Μεταδοτικές Νόσους για την Περιφέρεια της Ανατολικής Μεσογείου
Θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ο τρόπος με τον οποίο θα γίνονται οι γραπτές υποδείξεις του Τεχνικού Ασφαλείας στο ηλεκτρονικό σύστημα, κυρίως ως προς τον χρόνο. Για παράδειγμα, σε περίπτωση που δεν υπάρχει σήμα κινητής τηλεφωνίας ή τοπικό wi-fi σε μια εγκατάσταση, ένα εργοτάξιο κλπ, θα υπάρχει δυνατότητα οι υποδείξεις να καταχωρηθούν μεταγενέστερα, πχ την επόμενη ημέρα; Εδώ να σημειωθεί ότι γενικότερα η συγκεκριμένη δυνατότητα πρέπει να υπάρχει, καθώς δεν είναι πάντα εφικτό ο Τ.Α. να χρησιμοποιήσει laptop ή άλλη ηλεκτρονική συσκευή πληκτρολόγησης κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης (πχ σε βιομηχανικό ή εργοταξιακό περιβάλλον).
Η πρόταση είναι να μην υπάρχει χρονικός περιορισμός για την ηλεκτρονική καταχώρηση των γραπτών υποδείξεων στο σύστημα. Ο Τεχνικός Ασφαλείας να μπορεί οποιαδήποτε στιγμή, είτε επιτόπου σε χώρο της εγκατάστασης που επισκέπτεται, είτε αργότερα στο γραφείο του να εισέρχεται στο σύστημα και να καταχωρεί τις γραπτές υποδείξεις.
Επίσης για ποιο λόγο οι Τ.Α. να υποβάλλουν μόνο μέσω του ΟΠΣ ΣΕΠ τις γραπτές υποδείξεις τους, ενώ για τους γιατρούς εργασίας να παραμένει και η δυνατότητα του βιβλίου;
Σε ό,τι αφορά τις προφορικές υποδείξεις, για ποιο λόγο υπάρχει διάκριση μεταξύ Τεχν. Ασφ. και Ιατρού Εργασίας; Με την παρούσα διατύπωση του Νομοσχεδίου, στους γιατρούς εργασίας επιτρέπεται να δίνουν και προφορικές οδηγίες στους εργαζόμενους, ενώ στους ΤΑ μόνο γραπτές στους εργοδότες.
Ο Τ.Α. δίνει ούτως ή άλλως προφορικές οδηγίες στους εργαζόμενους στα πλαίσια της συμμετοχής του στις εκπαιδεύσεις προσωπικού σε θέματα ΥΑΕ. Αν ο Τ.Α. στο εξής πρέπει να δίνει μόνο γραπτές οδηγίες και μόνο στους εργοδότες ακυρώνεται σημαντικό μέρος της δουλειάς του.
Η πρόταση είναι να παραμείνει ως έχει (Ν3850/10) η πρόβλεψη ότι ο Τεχνικός Ασφαλείας δίνει οδηγίες και προφορικά.
Σε ό,τι αφορά τα τεχνικά έργα, είναι λάθος να εξαιρούνται οι Ηλ και Μηχ Μηχανικοί από αυτά, καθώς υπάρχουν κατηγορίες έργων που είναι κυρίως Η/Μ, πχ αιολικά, φωτοβολταϊκά, εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων, δηλαδή αμιγώς ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις. Ακόμα και τα έργα πολιτικού μηχανικού πλαισιώνονται πάντα από τα Η/Μ αντικείμενα, πχ μπορεί να υπάρξει μια σήραγγα αυτοκινητόδρομου ή ένα Μετρό χωρίς ρεύμα, φωτισμό, κλιματισμό, αυτοματισμούς και πυρασφάλεια;
Βεβαίως αντίστοιχα και τα Η/Μ έργα έχουν και αντικείμενο Πολ. Μηχανικού. Η οικοδομική και η ηλ-μηχ δραστηριότητα σχεδόν πάντα συνυπάρχουν και αλληλοσυμπληρώνονται.
Η πρόταση είναι στα τεχνικά έργα να έχουν δικαίωμα να ασκούν καθήκοντα σχετικά με την Ασφάλεια της εργασίας όλες οι ΒΑΣΙΚΕΣ ειδικότητες Μηχανικών (Ηλεκτρολόγοι, Μηχανολόγοι, Πολιτικοί, Χημικοί και Αρχιτέκτονες).
Τέλος, μια παρατήρηση για τις ώρες απασχόλησης του Τεχνικού Ασφαλείας, το 25ωρο που απαιτείται είτε μιλάμε για ένα μικρό εμπορικό κατάστημα με 1 υπάλληλο, είτε μιλάμε για ένα ξυλουργείο με 10 άτομα είναι παράλογο. Θα έπρεπε να υπάρχουν ενδιάμεσες κατηγορίες ωρών απασχόλησης σύμφωνα με το αντικείμενο εργασίας και τον αριθμό εργαζομένων συνδυαστικά. Είναι πάρα πολλές οι περιπτώσεις όπου οι 25 ώρες είναι πάρα πολλές.
Πρόταση: Προσθήκη της ειδικότητας Τεχνικού Ασφαλείας «Πτυχιούχοι ΑΕΙ Εποπτών Δημόσιας Υγείας (ΠΕ Εποπτών Δημόσιας Υγείας)» για τις επιχειρήσεις κατηγοριών Β και Γ επικινδυνότητας.
Η ένταξη των πτυχιούχων ΑΕΙ Εποπτών Δημόσιας Υγείας [ΠΕ Εποπτών Δημόσιας Υγείας, σύμφωνα με το ΠΔ 85/2022 (ΦΕΚ Α 232/17-12-2022)] στις ειδικότητες του Τεχνικού Ασφαλείας για τις επιχειρήσεις κατηγοριών Β και Γ επικινδυνότητας ενισχύει την ολιστική και διεπιστημονική προσέγγιση των συμβουλευτικών αρμοδιοτήτων του Τεχνικού Ασφαλείας. Οι συγκεκριμένοι πτυχιούχοι του Τμήματος Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας με κατεύθυνση Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (ΠαΔΑ) έχουν παρακολουθήσει εκπαίδευση που συνδυάζει τη Δημόσια Υγεία με την Υγιεινή και την Υγεία και Ασφάλεια της Εργασίας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, αναπτύσσουν δεξιότητες σχετικές με την προστασία της υγείας από περιβαλλοντικούς κινδύνους (φυσικοί, χημικοί και βιολογικοί) και τη διασφάλιση υγιεινών συνθηκών στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου του εργασιακού χώρου.
Το πρόγραμμα σπουδών τους περιλαμβάνει θεματικές που είναι απαραίτητες για την απόκτηση του πτυχίου και αφορούν την Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας, τη Διαχείριση Επαγγελματικού Κινδύνου (με την εκπόνηση ΜΕΕΚ ως μέρος της αξιολόγησης), τη Βιομηχανική Ρύπανση, τη Χημεία Περιβάλλοντος, την Ατμοσφαιρική Ρύπανση, τον Υγειονομικό Έλεγχο Επιχειρήσεων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος, την Υγιεινή Τροφίμων και τη Διασφάλιση Ποιότητας και Ασφάλειας Τροφίμων, μεταξύ άλλων. Οι δεξιότητες που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης αυτής, σε συνδυασμό με την κατάλληλη επαγγελματική εμπειρία, καθιστούν τους πτυχιούχους ικανότατους να υποστηρίξουν τις ανάγκες των επιχειρήσεων Β και Γ κατηγορίας επικινδυνότητας. Αυτό ισχύει τόσο για υπηρεσίες υγειονομικού ενδιαφέροντος όσο και για υπηρεσίες Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας (όπως γραμμές παραγωγής τροφίμων, συσκευαστήρια, γραφεία, υπηρεσίες και άλλες επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος).
Αυτή η προσθήκη ειδικότητας ενισχύει την ευελιξία και την αποτελεσματικότητα στην εξυπηρέτηση των αναγκών των επιχειρήσεων και προσφέρει σημαντικά οφέλη τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τις επιχειρήσεις.
Επέκταση της ειδικότητας Τεχνικού Ασφαλείας ώστε να περιλαμβάνει τους πτυχιούχους ΑΕΙ Εποπτών Δημόσιας Υγείας για επιχειρήσεις Β και Γ κατηγορίας επικινδυνότητας.
Οι απόφοιτοι του Τμήματος Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής διαθέτουν εξειδίκευση που συνδυάζει τη Δημόσια Υγεία με την Υγιεινή και Ασφάλεια στον χώρο εργασίας. Οι Επόπτες Δημόσιας Υγείας είναι εξίσου ικανοί να αναλάβουν το ρόλο του Τεχνικού Ασφαλείας, καθώς διαθέτουν εκπαίδευση που συνδυάζει τη Δημόσια Υγεία με την Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας, καλύπτοντας τόσο περιβαλλοντικούς όσο και εργασιακούς κινδύνους. Έχουν αποκτήσει δεξιότητες στη διαχείριση επαγγελματικού κινδύνου, συμπεριλαμβανομένων των Μελετών Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου, καθώς και στη διασφάλιση υγιεινών συνθηκών σε επιχειρήσεις και εργασιακούς χώρους. Η εκπαίδευσή τους περιλαμβάνει αντικείμενα όπως Βιομηχανική Ρύπανση, Χημεία Περιβάλλοντος, Ατμοσφαιρική Ρύπανση, Υγειονομικό Έλεγχο Επιχειρήσεων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος και Υγιεινή Τροφίμων, τα οποία είναι κρίσιμα για την ασφαλή λειτουργία των επιχειρήσεων. Επιπλέον, μπορούν να εντοπίζουν πιθανούς υγειονομικούς κινδύνους και να παρέχουν αυτοδύναμη ή συνεργατική συμβουλευτική, ενώ η διεπιστημονική τους κατάρτιση τους καθιστά ικανούς να συνεργάζονται αποτελεσματικά με άλλες ειδικότητες Τεχνικών Ασφαλείας, ενισχύοντας την πρόληψη, την προστασία της υγείας και τη συνολική αποδοτικότητα των επιχειρήσεων.
Είναι ανήκουστο να μπορεί ο Ιατρός Εργασίας να έχει γραπτές και προφορικές συμβουλές ενώ ο Τεχνικός Ασφαλείας μόνο γραπτές συμβουλές. Ποιος μπορεί να το σκέφτηκε αυτό και με τι γνώμονα ; Πρέπει να είναι το ίδιο γραπτές και προφορικές και για τους δύο.
ΚΑΔ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Α/Α ΓΕΩΡΓΙΑ, ΔΑΣΟΚΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΛΙΕΙΑ
01 Φυτική και ζωική παραγωγή, θήρα και συναφείς δραστηριότητες Γ
Στον κωδ 01 υπάρχουν επιχειρήσεις που ανήκουν την Β κατηγορία επικινδυνότητας όπως
01.5 Μικτές γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες όταν χρησιμοποιούνται μηχανήματα)
01.50 Μικτές γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες
01.6 Υποστηρικτικές προς τη γεωργία δραστηριότητες και δραστηριότητες μετά
τη συγκομιδή όταν χρησιμοποιούνται μηχανήματα
01.61 Υποστηρικτικές δραστηριότητες για τη φυτική παραγωγή
01.62 Υποστηρικτικές δραστηριότητες για τη ζωική παραγωγή Β
01.63 Δραστηριότητες μετά τη συγκομιδή
«Άρθρο 502
Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφάλειας
5. Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στις κατηγορίες Β’ και Γ’ του άρθρου 500 και απασχολούν έως και είκοσι (20) εργαζομένους, επιτρέπεται να αναλάβει ο ΓΗΡΑΙΟΤΕΡΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας ….
(Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΩΣ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ)
Άρθρο 29
Ειδικότητες τεχνικού ασφάλειας κατά δραστηριότητα επιχειρήσεων – Τροποποίηση άρθρου 503 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
ΟΙ ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΕΠΟΠΤΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΥΤΑΤΟ ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΛΟΓΩ ΒΑΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΩΣ ΤΑ ΣΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ (ΠΧ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ, ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΠΕΝΤΟΜΩΣΕΩΝ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΥΔΑΤΩΝ ΚΛΠ)
Άρθρο 36
Μαθήματα καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) και λαβής Χάιμλιχ – Προσθήκη περ. δ) στην παρ. 1 του άρθρου 535 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ Η ΕΠΙΚΕΦΑΛΙΔΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ «ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ» ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞ ΑΡΧΗΣ Η ΕΥΡΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ, ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΦΘΕΙ ΣΕ ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΙΣ Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΥΠΑΡΞΗΣ AED
«Άρθρο 6
Προσόντα και καθήκοντα των συντονιστών κατά την εκτέλεση του έργου
α) σε δημόσια τεχνικά έργα στα οποία απαιτείται εργοληπτική επιχείρηση 4ης τάξης και άνω, σύμφωνα με το π.δ. 71/2019 (Α΄112), καθώς και σε ειδικά κτίρια, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 του ν. 4067/2012 (Α΄79), με πραγματοποιούμενη κάλυψη, όπως αυτή προσδιορίζεται στην οικοδομική άδεια, 4.000 τ.μ. και άνω ο συντονιστής ή οι συντονιστές παρίστανται υποχρεωτικά καθ’ όλη τη διάρκεια εκτέλεσης του έργου,
Η ΛΕΞΗ «ΚΑΛΥΨΗ» ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΤΕΙ ΩΣ «ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΑΛΥΨΗΣ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ» ΔΕΔΟΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ «ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΑΔΕΙΑ» ΟΠΟΥ ΤΑ 4.000ΤΜ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΗ ΚΑΤΟΨΗ ΕΝΟΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΚΑΘΕΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΠΛΑΝΟΥ ΔΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ!
Αρμοδιότητες τεχνικού ασφαλείας, γραπτές υποδείξεις
Τι θα γίνει σχετικά με τα ΒΥΤΑ; Πώς θα γίνονται υποδείξεις κατά την διάρκεια της επίσκεψης σε εγκαταστάσεις που δεν υπάρχει σήμα κινητού τηλεφώνου ή internet;
Γιατί υπάρχει η διαφορά μεταξύ ΤΑ-ΓΕ; Στους 2ους επιτρέπει να δίνουν και προφορικές οδηγίες στους εργαζόμενους, ενώ στους ΤΑ μόνο γραπτές στους εργοδότες, Δεν δίνει οδηγίες και στους εργαζόμενους ο ΤΑ, γιατί υπάρχει αυτή η διάκριση ? Επίσης γιατί οι ΤΑ να υποβάλλουν μόνο μέσω του ΟΠΣ ΣΕΠ τις υποδείξεις τους, ενώ για τους γιατρούς παραμένει και η δυνατότητα του βιβλίου?
Πρόταση προσθήκης της ειδικότητας των Πτυχιούχων ΑΕΙ Εποπτών Δημόσιας Υγείας (ΠΕ Εποπτών Δημόσιας Υγείας, όπως ορίζεται στο ΠΔ 85/2022) στις επιτρεπόμενες ειδικότητες Τεχνικού Ασφαλείας για επιχειρήσεις Β και Γ κατηγορίας επικινδυνότητας.
Οι πτυχιούχοι δημόσιας υγείας, διαθέτουν επιστημονική κατάρτιση που συνδυάζει την Υγιεινή και τη Δημόσια Υγεία, με την Υγεία και Ασφάλεια της Εργασίας, καλύπτοντας κρίσιμους τομείς όπως η πρόληψη περιβαλλοντικών και επαγγελματικών κινδύνων, η διασφάλιση υγιεινών συνθηκών στο εργασιακό περιβάλλον και η αξιολόγηση επαγγελματικού κινδύνου. Η ένταξή τους στον ρόλο του Τεχνικού Ασφαλείας θα ενισχύσει την ολιστική και διεπιστημονική προσέγγιση της ΥΑΕ, θα αποσυμφορήσει υπάρχουσες ειδικότητες και θα προσφέρει αξία σε επιχειρήσεις χαμηλότερης επικινδυνότητας, ειδικά σε τομείς υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Π.Δ 62/2025, Α΄ 121 Άρθρο 502
Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφάλειας
Σχόλιο:
Η ανάγκη για αναθεώρηση του πλαισίου άσκησης καθηκόντων Τεχνικού Ασφάλειας (ΤΑ) είναι επιτακτική. Η παρωχημένη σύνδεση του χρόνου λήψης πτυχίου με την ικανότητα άσκησης των καθηκόντων υπονομεύει τη φύση και το ποιοτικό βάθος του αντικειμένου. Η σύγχρονη πραγματικότητα απαιτεί μια πιο ουσιαστική προσέγγιση, βασισμένη στην εμπειρία, την εξειδίκευση και τη συνεχή επιμόρφωση.
Eπιβάλλεται η απόσύνδεση των κλάδων οικονομικής δραστηριότητας των επιχειρήσεων με τις επιτρεπόμενες ειδικότητες Μηχανικών και Τεχνολόγων. Η προσέγγιση αυτή στοχεύει στην ορθή διεύρυνση του πεδίου άσκησης των καθηκόντων του ΤΑ, επιτρέποντας την αξιοποίηση επαγγελματιών και άλλων ειδικοτήτων που δύναται να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις.
Η εργασιακή εμπειρία, καθώς και η μετεκπαίδευση και εξειδίκευση, είναι οι παράγοντες που προσδίδουν ουσιαστικά την απαιτούμενη συμβουλευτική ικανότητα για την ορθή εφαρμογή των βέλτιστων πρακτικών ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Ο συμβουλευτικός και ΜΟΝΟΝ ρόλος του ΤΑ, απαιτεί βαθιά κατανόηση των διαδικασιών, των ανθρώπινων συμπεριφορών και των βέλτιστων πρακτικών, στοιχεία που αποκτώνται μέσα από την εργασιακή εμπειρία και τη συνεχή επιμόρφωση.
Πρόταση:
Για την άσκηση δραστηριότητας ΤΑ, να υπάρχει η απαίτηση λήψης ανάλογης επιμόρφωσης, η οποία να περιλαμβάνει προγράμματα διαχείρισης ΥΑΕ, ειδικά εξειδικευμένα τεχνικά σεμινάρια σχετιζόμενα με την ΥΑΕ, καθώς και προγράμματα διεθνούς αναγνώρισης. Επιπλέον, να συνυπολογίζεται η τεκμηριωμένη επαγγελματική εμπειρία σε θέματα ΥΑΕ με πιστοποίηση προσώπου, ώστε να διασφαλίζεται η ουσιαστική γνωστική επάρκεια του επαγγελματία.
Στο άρθρο 34 του Σχεδίου Νόμου η παρ. 7γ του άρθρου 533 του ΠΔ 62/2025 έχει διατυπωθεί ως εξής: «7γ) Διαμόρφωση της εργασίας κατά τέτοιον τρόπο, έτσι ώστε να αποφεύγεται στο μέγιστο δυνατό η διακινδύνευση για τη ζωή, καθώς και για τη φυσική και ψυχική υγεία και τυχόν εναπομένουσα διακινδύνευση να τηρείται στον χαμηλότερo δυνατό βαθμό»
Στο ισχύον σήμερα ΠΔ 62/2025 αλλά και στον ΚΝ 3850/2010 η σχετική παράγραφος διατυπώνεται ως εξής: «7γ) Προσαρμογή της εργασίας στον άνθρωπο, ειδικότερα όσον αφορά τη διαμόρφωση των θέσεων εργασίας, καθώς και την επιλογή των εξοπλισμών εργασίας και των μεθόδων εργασίας και παραγωγής, προκειμένου ιδίως να μετριασθεί η μονότονη και ρυθμικά επαναλαμβανόμενη εργασία και να μειωθούν οι επιπτώσεις της στην υγεία»
Η διαφορά μεταξύ των δύο κειμένων είναι ουσιαστική και προφανής. Σημειώνεται ότι η ισχύουσα σήμερα διάταξη είναι απόλυτα σύμφωνη με αντίστοιχη διάταξη της οδηγίας πλαίσιο 89/391/ΕΟΚ (EE L 183 της 29.6.1989, σ. 1), με την οποία έχει εναρμονισθεί η εθνική μας νομοθεσία.
Γιατί προτείνεται η αντικατάσταση της ισχύουσας διάταξης; Υποθέτω ότι θα δοθούν οι δέουσες εξηγήσεις κατά τη συζήτηση στη Βουλή.
Η κωδικοποίηση νομοθεσίας πρέπει γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 76 του Συντάγματος (κύρωση από τη Βουλή). Για τον ΚΝ 3850/2010 για τη υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη από το Σύνταγμα διαδικασία και κυρώθηκε από τη Βουλή. Για το ΠΔ 62/2025 Κώδικας Εργατικού Δικαίου δεν ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη από το Σύνταγμα διαδικασία και για το λόγο αυτό ο ΚΝ 3850/2010, που έχει συμπεριληφθεί στο ΠΔ, εξακολουθεί και ισχύει στο σύνολό του.
Στο Σχέδιο – Νόμου για κάθε άρθρο που αφορά στον ΚΝ 3850/2010 και προτείνεται η τροποποίησή του, αναφέρεται ότι τροποποιείται μόνον το σχετικό άρθρο του ΠΔ 62/2025. Αν ακολουθηθεί αυτή η μεθοδολογία τελικά θα υπάρχει ένα τροποποιημένο άρθρο στο ΠΔ 62/2025 αλλά αμετάβλητο το σχετικό άρθρο του ΚΝ 3850/2010 με αποτέλεσμα τη δημιουργία σύγχυσης, αλλά και ανάδειξη προβλημάτων κατά την επιβολή κυρώσεων και την απονομή δικαιοσύνης.
Γιατί ακολουθείται αυτή η μεθοδολογία; Υποθέτω ότι θα δοθούν οι δέουσες εξηγήσεις κατά τη συζήτηση στη Βουλή.
Θέμα: Συμπερίληψη Μηχανικών Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος και Μηχανικών Ορυχείων στους ΚΑΔ και στους πίνακες ειδικοτήτων Τεχνικών Ασφαλείας
Η ειδικότητα των Μηχανικών Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος είναι ενιαία και αδιαίρετη και καλύπτει εξειδικευμένα γνωστικά πεδία όπως:
1. Γεωτεχνική μηχανική, υπόγεια έργα, κατασκευές υποδομών (δρόμοι, γέφυρες, σήραγγες)
2. Περιβαλλοντική προστασία, διαχείριση αποβλήτων, αποκατάσταση χώρων
3. Αξιολόγηση και ποιοτικός έλεγχος ορυκτών πόρων και αδρανών υλικών
Οι Μηχανικοί Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος και οι Μηχανικοί Ορυχείων εργάζονται αυτοδύναμα ή σε συνεργασία με άλλες ειδικότητες σε τομείς υψηλής επικινδυνότητας, όπου η ασφάλεια και η υγεία των εργαζομένων είναι κρίσιμη.
Παρατηρήσεις και Προτάσεις – Αναλυτική αναφορά ΚΑΔ:
ΚΑΔ 3 – Εξόρυξη άνθρακα και λιγνίτη, άντληση αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου, εξόρυξη μεταλλευμάτων, λοιπά ορυχεία και λατομεία, υποστηρικτικές δραστηριότητες εξόρυξης
Η ειδικότητα των Μηχανικών Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος περιλαμβάνει ενιαία και αδιαίρετα τις γνώσεις γεωτεχνικής μηχανικής, υπόγειων έργων, περιβαλλοντικής διαχείρισης και αξιολόγησης ορυκτών πόρων.
Παρατήρηση: Στο ισχύον κείμενο, οι Μηχανικοί Γεωτεχνολογίας, Ορυχείων και Περιβάλλοντος αναφέρονται ξεχωριστά. Αυτό διασπά το ενιαίο πτυχίο, αποδυναμώνοντας την αναγνώριση της ειδικότητας και της επιστημονικής συνοχής της.
Πρόταση: Η ρητή αναγραφή του πλήρους τίτλου «Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος» ως ενιαία ειδικότητα, χωρίς διαχωρισμό, ώστε να καλύπτεται όλο το φάσμα γνώσεων και αρμοδιοτήτων του πτυχίου
ΚΑΔ 16 – Επεξεργασία λυμάτων, συλλογή, επεξεργασία και διάθεση αποβλήτων, ανάκτηση υλικών
Η διαχείριση αποβλήτων και η προστασία περιβάλλοντος περιλαμβάνονται στο γνωστικό αντικείμενο σπουδών.
Προσθήκη: Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, Μηχανικός Ορυχείων
ΚΑΔ 17 – Κατασκευές κτιρίων, γεφυρών και σηράγγων
Η γεωτεχνική μηχανική και η διαχείριση περιβαλλοντικών παραμέτρων εξασφαλίζουν ασφαλείς και βιώσιμες υποδομές.
Στους κλάδους 42.13 Κατασκευή γεφυρών και σηράγγων, 42.99.29.01 Γενικές κατασκευαστικές εργασίες για εργοστάσια επεξεργασίας και καθαρισμού νερού, 42.21.24 και 43.13 Γεωτρήσεις
Προσθήκη: Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, Μηχανικός Ορυχείων
ΚΑΔ 19 – Παραγωγή οπτάνθρακα και προϊόντων διύλισης πετρελαίου
Αφορά περιβαλλοντικούς κινδύνους, διαχείριση χημικών και υδάτινων πόρων που περιλαμβάνονται στο γνωστικό αντικείμενο.
Προσθήκη: Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, Μηχανικός Ορυχείων
ΚΑΔ 22 – Κατασκευή προϊόντων από ελαστικό και πλαστικές ύλες
Απαιτεί διαχείριση πτητικών οργανικών ενώσεων και άλλων περιβαλλοντικών ρύπων και όχι μόνο.
Προσθήκη: Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, Μηχανικός Ορυχείων
ΚΑΔ 23 – Παραγωγή άλλων μη μεταλλικών ορυκτών προϊόντων
Παραγωγή τσιμέντου, γυαλιού, κεραμικών.
Προσθήκη: Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, Μηχανικός Ορυχείων
ΚΑΔ 24 – Παραγωγή βασικών μετάλλων
Εμπλέκεται εξόρυξη, κατεργασία μετάλλων και διαχείριση εργασιακών και περιβαλλοντικών κινδύνων.
Προσθήκη: Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, Μηχανικός Ορυχείων
ΚΑΔ 25 – Κατασκευή μεταλλικών προϊόντων (εκτός μηχανημάτων και εξοπλισμού)
Υψηλοί κίνδυνοι κατεργασίας και διαχείρισης υλικών, όπου η ειδικότητα ενισχύει την πρόληψη ατυχημάτων και ρύπανσης.
Προσθήκη: Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, Μηχανικός Ορυχείων
ΚΑΔ 35 – Παραγωγή ενέργειας (π.χ. παραγωγή φυσικού αερίου)
Απαιτεί διαχείριση τεχνικών και περιβαλλοντικών κινδύνων.
Προσθήκη: Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, Μηχανικός Ορυχείων
ΚΑΔ 42 – Κατασκευές δρόμων και σηράγγων
Καλύπτει έργα υπόγειας και επιφανειακής γεωτεχνικής μηχανικής, με έμφαση σε ΥΑΕ και περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
Προσθήκη: Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, Μηχανικός Ορυχείων
ΚΑΔ 43 – Εξειδικευμένες κατασκευαστικές δραστηριότητες
Περιλαμβάνει απαιτητικά τεχνικά έργα με υψηλές ανάγκες περιβαλλοντικής και εργασιακής ασφάλειας.
Προσθήκη: Μηχανικός Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος, Μηχανικός Ορυχείων
Η ρητή συμπερίληψη των Μηχανικών Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος και των Μηχανικών Ορυχείων σε όλους τους παραπάνω ΚΑΔ αποτυπώνοντας τον πλήρη τίτλο σπουδών διασφαλίζει την αδιαίρετη αναγνώριση της ειδικότητας, ενισχύει την πρόληψη τεχνικών και περιβαλλοντικών κινδύνων και υποστηρίζει τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ασφάλεια εργασίας.
Με εκτίμηση,
Καραδήμου Σταύρος
Σύλλογος Μηχανικών Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος, Μηχανικών Ορυχείων
Ως Επιτροπή Υγείας και Ασφάλειας, και με βάση την εμπειρική προσέγγιση, προτείνουμε τις ακόλουθες αλλαγές – τροποποιήσεις:
1) Άρθρο 25 – Τροποποίηση του Άρθρου 495 «Αρμοδιότητες Ε.Υ.Α.Ε. και εκπροσώπου εργαζομένων
Η Ε.Υ.Α.Ε. ενημερώνεται από τη διοίκηση της επιχείρησης για τα στοιχεία των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών που συμβαίνουν σε αυτή· σε περίπτωση δε θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, εντός προθεσμίας δύο (2) εργασίμων ημερών.
Προτεινόμενες προσθήκες:
Α) Να προστεθεί ρητά ότι η Επιτροπή θα πρέπει να ενημερώνεται και για τα μη θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, τα οποία εμπεριέχουν σοβαρό κίνδυνο για τον εργαζόμενο και ενδέχεται να επηρεάσουν την υγεία του στο μέλλον (π.χ. εμφράγματα, εγκεφαλικά επεισόδια, ακόμη και ήπια), με σκοπό την πληρέστερη ενημέρωση και τη στατιστική καταγραφή. Με τον τρόπο αυτό θα καθίσταται εφικτός ο εντοπισμός πιθανών επαγγελματικών νοσημάτων και αυξημένης επικινδυνότητας σε συγκεκριμένες θέσεις εργασίας, τα οποία δεν μπορούν να αποτυπωθούν μέσω της μεμονωμένης καταγραφής περιστατικών.
Β) Να θεσμοθετηθεί η παραδοχή εργατικών ατυχημάτων (π.χ. έμφραγμα, εγκεφαλικό επεισόδιο, κρίση πανικού κ.λπ.) με γενεσιουργό αιτία το έντονο εργασιακό στρες και την πίεση, τα οποία εκδηλώνονται σε δεύτερο χρόνο, κατά τη διαδικασία ηρεμίας του οργανισμού του εργαζομένου, ακόμη και εάν το συμβάν λάβει χώρα εκτός του χρόνου εργασίας, κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης.
2) Σύνταξη Γραπτής Εκτίμησης Κινδύνου – Άρθρο 534, παρ. 1
Προτεινόμενη προσθήκη:
«Το έντυπο Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου συμπληρώνεται υποχρεωτικώς με ουσιώδη και τεκμηριωμένα στοιχεία, τα οποία προκύπτουν από την αξιολόγηση κλινικού ψυχολόγου, αποκλειομένης της χρήσεως γενικών ή τυποποιημένων εκφράσεων μη ανταποκρινομένων στην πραγματική εργασιακή κατάσταση.»
3) Θεσμοθέτηση Ειδικού Ταμείου Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου
Πρόταση:
Προτείνεται η προσθήκη διάταξης που θα καθιστά υποχρεωτική για τους εργοδότες την κατάρτιση ασφαλιστικών προγραμμάτων, με αποκλειστική δική τους επιβάρυνση, για την κάλυψη των εργαζομένων σε περίπτωση θανάτου από εργατικό ατύχημα ή επαγγελματική ασθένεια, καθώς και σε περιπτώσεις μόνιμης ολικής ή μερικής ανικανότητας. Τα προγράμματα αυτά θα πρέπει να ορίζουν ένα ελάχιστο όριο αποζημίωσης, διασφαλίζοντας την επαρκή προστασία των εργαζομένων.
4) Άρθρο 35 – Αναγγελία ασθενειών που οφείλονται στην εργασία
Α) Προτείνεται η προσθήκη της ακόλουθης παραγράφου:
«Ο εργοδότης υποχρεούται να ενημερώνει την Επιτροπή Υγείας και Ασφάλειας των Εργαζομένων (Ε.Υ.Α.Ε.) για κάθε εργατικό ατύχημα ή συμβάν που οφείλεται στην εργασία, ανεξαρτήτως της σοβαρότητάς του, με λεπτομερή καταγραφή ως προς τον τομέα δραστηριότητας, το κτήριο ή τον ειδικό χώρο εργασίας, καθώς και τη συγκεκριμένη θέση στην οποία έλαβε χώρα. Η υποχρέωση αυτή αποσκοπεί στη δημιουργία αξιόπιστης και συγκρίσιμης στατιστικής βάσης δεδομένων, ώστε να καθίσταται εφικτός ο εντοπισμός τυχόν επαναλαμβανόμενων προτύπων ή στατιστικών αιχμών σε συγκεκριμένους χώρους ή θέσεις εργασίας, η διερεύνηση των αιτιών που τα προκαλούν, καθώς και η έγκαιρη λήψη μέτρων πρόληψης και βελτίωσης των συνθηκών υγείας και ασφάλειας. Η συστηματική αυτή καταγραφή θα επιτρέπει την αντικειμενική αξιολόγηση της επικινδυνότητας ανά θέση εργασίας και θα ενισχύει την αποτελεσματικότητα της Ε.Υ.Α.Ε. στον εποπτικό και εισηγητικό της ρόλο.»
Β) προτείνεται η προσθήκη διάταξης για τη διερεύνηση και την καταστολή πρακτικών που συνίστανται στην παροχή πάσης φύσεως κινήτρων ή ωφελημάτων εκ μέρους εργοδοτών προς εργαζομένους, με σκοπό την αποφυγή ή τη μη δήλωση ασθενειών, την απόκρυψη εργατικών ασθενειών ή τη μη καταγραφή εργατικών ατυχημάτων. Οι εν λόγω πρακτικές συνιστούν παρέκκλιση από τις θεσμοθετημένες διαδικασίες καταγραφής, υπονομεύουν την ακρίβεια των επίσημων στατιστικών στοιχείων για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία, εμποδίζουν την αποτελεσματική αξιολόγηση των επαγγελματικών κινδύνων και, σε βάθος χρόνου, είναι επιζήμιες για τα συμφέροντα των εργαζομένων και του κοινωνικού συνόλου.
Άρθρο 34 Γενικές υποχρεώσεις εργοδοτών
Προτείνεται η αρχή της καθολικής ευθύνης του εργοδότη για την υγεία και την ασφάλεια όλων των εργαζομένων που απασχολούνται εντός των εγκαταστάσεων της επιχείρησής του. Η ευθύνη αυτή δεν περιορίζεται στους εργαζομένους με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, αλλά επεκτείνεται και σε όσους απασχολούνται μέσω εργολαβικών συμβάσεων ή δανεισμού προσωπικού.
Προς τον σκοπό της διασφάλισης της αποτελεσματικής εφαρμογής των μέτρων προστασίας, οι εν λόγω εξωτερικοί εργαζόμενοι προσμετρώνται υποχρεωτικά στον συνολικό αριθμό προσωπικού της επιχείρησης. Η προσμέτρηση αυτή είναι απαραίτητη για τον ακριβή υπολογισμό της ελάχιστης αναγκαίας στελέχωσης σε Γιατρούς Εργασίας και Τεχνικούς Ασφαλείας, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις για τα σχέδια Υγείας και Ασφάλειας στην εργασία
Κωνσταντίνος Φράγκος Πρόεδρος Επιτροπής Υγείας και Ασφάλειας Τραπεζικής Επιχείρησης Eurobank
Προτάσεις βελτίωσης και αιτιολόγηση
1. Άρθρο 27
Κατάταξη επιχειρήσεων ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας – Αντικατάσταση άρθρου 500 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Στον Πίνακα Δραστηριοτήτων του Άρθρου 500 στο Κεφάλαιο ΣΤ-43 ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ θα πρέπει να γίνει σαφής κατάταξη όλων των τεχνικών έργων. Συνεπώς, προτείνεται να προστεθεί νέα αναφορά ως εξής
44 Λοιπά Τεχνικά έργα (κατά το ΠΔ 305/96), όπου απαιτείται «εκ των προτέρων γνωστοποίηση» ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Α
2. Άρθρο 28
Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφαλείας – Τροποποίηση άρθρου 502 Κώδικα Εργατικού Δικαίου
Δεν έχει νόημα πλέον ο διαχωρισμός αποφοίτων ΑΕΙ-ΤΕΙ, δεδομένου ότι υπάρχει ήδη διαφοροποίηση στις προϋποθέσεις εγγραφής στο Μητρώο Τεχνικών Ασφαλείας
Προτείνεται η παράγραφος 1 του Άρθρου 502 να διαμορφωθεί ως εξής:
Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφάλειας
1. Στις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες της κατηγορίας Α’ του άρθρου 500 , και σε εκείνες της κατηγορίας Β’ του ίδιου άρθρου, που απασχολούν εξακόσια πενήντα (650) άτομα και άνω, ο τεχνικός ασφάλειας πρέπει να έχει τα προσόντα της περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501.
3. Άρθρο 37
Ελάχιστος χρόνος απασχόλησης συντονιστών – Τροποποίηση άρθρου 6 π.δ. 305
Σωστά θεσπίζεται η υποχρέωση παρουσίας του Συντονιστή Ασφαλείας καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά τα όρια που τίθενται είναι υπερβολικά υψηλά.
Προτείνεται στην Παρ. 2α) να αντικατασταθεί ο όρος «κάλυψη» με τον όρο «δόμηση» και το 4000 να γίνει 2000 τμ., οπότε η Παρ 2α) να διαμορφωθεί ως εξής:
α) σε δημόσια τεχνικά έργα στα οποία απαιτείται εργοληπτική επιχείρηση 4ης τάξης και άνω, σύμφωνα με το π.δ. 71/2019 (Α΄112), καθώς και σε ειδικά κτίρια, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 του ν. 4067/2012 (Α΄79), με πραγματοποιούμενη δόμηση, όπως αυτή προσδιορίζεται στην οικοδομική άδεια, 2.000 τ.μ. και άνω ο συντονιστής ή οι συντονιστές παρίστανται υποχρεωτικά καθ’ όλη τη διάρκεια εκτέλεσης του έργου
4. Στο ίδιο Άρθρο 37, δεδομένης της κρίσιμης σημασίας που έχει ο χρόνος παρουσίας του Συντονιστή Ασφαλείας για την επαρκή εκτέλεση των καθηκόντων του προτείνεται να προστεθεί παράγραφος ως εξής:
Στα λοιπά έργα κατηγορίας Α ο ελάχιστος χρόνος απασχόλησης είναι μία επίσκεψη ανά εβδομάδα.
Στα έργα κατηγορίας Β ο ελάχιστος χρόνος απασχόλησης είναι μία επίσκεψη ανά δύο εβδομάδες.
5. Στο ίδιο Αρθρο 37 στην Παράγραφο 3 που αναφέρονται τα καθήκοντα του Συντονιστή Ασφαλείας κατά την εκτέλεση του έργου, προτείνονται τα εξής:
a) Να διαγραφεί η παράγραφος «ε. Συντονίζουν την εποπτεία για την ορθή εφαρμογή των εργασιακών διαδικασιών”», γιατί είναι ασαφής.
b) Στην παράγραφο στ. να αντικατασταθεί η λέξη «λαμβάνουν» με τη λέξη «συστήνουν», γιατί οι Συντονιστές Ασφαλείας δεν έχουν εκτελεστικές αρμοδιότητες στα έργα, οπότε η παράγραφος να διαμορφωθεί ως εξής:
«στ. Συστήνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να επιτρέπεται η είσοδος στο εργοτάξιο μόνο στα πρόσωπα που έχουν τη σχετική άδεια»
Σχόλια, στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για το Σχέδιο Νόμου ΄Δίκαιη εργασία για όλους- Απλοποίηση νομοθεσίας- Στήριξη στον εργαζόμενο- προστασία στην πράξη’.
Γενικό σχόλιο: όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξαρτήτως μεγέθους επιχείρησης όπου απασχολούνται, έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε υπηρεσίες Υγείας και Ασφάλειας Εργασίας (ΥΑΕ). Ομοίως και οι αυτοαπασχολούμενοι.
άρθρο 25: η ΕΥΑΕ, για να διαδραματίσει ρόλο, θα πρέπει να είναι υποχρεωτική
άρθρο 26: οι εξωτερικοί συνεργάτες (ΕΞΥΠΠ, ΕΛΙΝΥΑΕ, ΑΕΙ κτλ) δε μπορεί να είναι υπεύθυνοι για την επιβλεψη της εφαρμογής των προτάσεων και των μέτρων (που αποφασίζει να υλοποιήσει ο εργοδότης).
άρθρο 27: καμία επιχείρηση δεν απασχολεί Ι.Ε. ή Τ.Α. πέραν του ελάχιστου χρόνου απασχόλησης, ο οποίος κρίνεται ανεπαρκής για την παροχή του συνόλου των υποχρωτικών υπηρεσιών. Επίσης, στο συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον εργασίας, η παροχή υπηρεσιών ΥΑΕ είναι διαρκής ανάγκη, που δεν καλύπτεται/ ορίζεται μόνο με όρους χρόνου. Ο εργοδότης και οι Ι.Ε./ Τ.Α. θα πρέπει να συμφωνούν σε εύλογα χρονοδιαγράμματα για τις παρεχόμενες υπηρεσίες ΥΑΕ, υποχρεωτικές και προαιρετικές.
άρθρο 28: το βασικό πτυχίο δε διασφαλίζει την επάρκεια γνώσεων και ικανοτήτων για τη συμβουλευτική υπηρεσία Τ.Α. Η αρχική εκπαίδευση- πιστοποίηση και η περιοδική up to date επιμόρφωση κρίνεται αναγκαία. Η εμπειρία δεν επαρκεί για την ανταπόκριση στις νέες προκλήσεις του πεδίου σε θέματα ΥΑΕ.
Ομοίως, το πτυχίο ιατρικής δε διασφαλίζει την επάρκεια γνώσεων και ικανοτήτων για τη συμβουλευτική υπηρεσία Ι.Ε. Η ιατρική εργασίας είναι ειδικότητα, με συγκεκριμένο αντικείμενο, το οποίο πρέπει να γνωρίζει όποιος ασκεί καθήκοντα Ι.Ε. Οι Ι.Ε., όπως οι ιατροί όλων των ειδικοτήτων, οφείλουν να μεριμνούν για τη συνεχόμενη εκπαίδευσή τους.
Ανεπαρκώς εκπαιδευμένοι επαγγελματίες ΥΑΕ θα παρέχουν πάντα υποβαθμισμένες υπηρεσίες, με κόστος για το εργοδότη και τον εργαζόμενο.
Το ιατρικό ιστορικό και η ιατρική κλινική εκτίμηση είναι ιατρικές πράξεις (νομικές και εκπαιδευτικές απαιτήσεις), που στο χώρο εργασίας υλοποιούνται από τον Ι.Ε. Ιδιαίτερα στις μεγάλες επιχειρήσεις, άλλοι επαγγελματίες υγείας (νοσηλευτές, επισκέπτες υγείας κ.α) δύναται να συνδράμουν το έργο του Ι.Ε., με σεβασμό στην ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων.
άρθρα 30, 31: οι υποδείξεις του Ι.Ε. και του Τ.Α. οφείλουν να είναι γραπτές, και θα πρέπει να καταχωρούνται στο ειδικό ηλεκτρονικό βιβλίο (με προστασία αυτών από πιθανές κυρώσεις) και ο εργοδότης να θεωρείται ενήμερος. Προκύπτουν από την εκάστοτε ΜΕΕΚ, τη βιβλιογραφία ΥΑΕ και τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα
Οι Ι.Ε. και Τ.Α. δύναται να ενημερώνουν, γραπτά ή προφορικά (πάντα τεκμηριωμένα), τον εργοδότη ή τους ασκώντες το διευθυντικό δικαίωμα, για τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να συμμορφωθούν με τις εκάστοτε υποδείξεις.
άρθρο 32: Ο Ι.Ε. μελετά τον απουσιασμό των εργαζόμενων, οφειλόμενο σε παθολογική αιτία ή ατύχημα, και τα αποτελέσματα της προβλεπόμενης επίβλεψης της υγείας των εργαζόμενων, και στη συνέχεια προσδιορίζει τη συσχέτιση με τις συνθήκες εργασίας κι ενημερώνει γραπτά τον εργοδότη, προτείνοντας ταυτόχρονα μέτρα και παρεμβάσεις που δύνανται να επιφέρουν μείωση της επίδρασης των συνθηκών εργασίας στην υγεία των εργαζόμενων.
άρθρο 34:
6ε- να καταρτίζει αλλά και να υλοποιεί, να μελετά τα αποτελέσματα και να επανασχεδιάζει προγράμματα προληπτικής δράσης και βελτίωσης των συνθηκών εργασίας
6ζ- να παρέχει ενημερωτικά/ εκπαιδευτικά προγράμματα σε θέματα ΥΑΕ, είτε δια ζώσης σε συνεργασία με τον Ι.Ε. και τον Τ.Α. ή άλλον πιστοποιημένο φορέα, είτε ψηφιακά μέσω σχετικών εγκεκριμένων εφαρμογών (πχ ΕΛΙΝΥΑΕ)
6θ-να ελέγχει την αποτελεσματικότητα των εν λόγω μέτρων και να επανασχεδιάζει παρεμβάσεις
8,9- μετά την εκτίμηση των κνδύνων, να προβαίνει σε μετρήσεις των παραγόντων που προκύπτουν, ως εργαλείο για τη λήψη αποφάσεων σχεικά με τα μέτρα που θα λάβει
άρθρο 36: να ενημερώνει και να εκπαιδεύει τους εργαζόμενους στις διαδικασίες πυρασφάλειας, εκκένωσης, παροχής α΄βοηθειώ που έχει σχεδιάσει
δ- δεν υφίσταται εκπαιδευση ΚΑΡΠΑ μέσω εκπαιδευτικού βίντεο, παρά μόνο ευαισθητοποίηση
-άστοχη η απαίτηση για διαφορετική εκπαίδευση, αναλόγως τον αριθμό των εργαζόμενων της επιχείρισης
-εκτός από την ΚΑΡΠΑ και την Χαμλιχ, υφίσταται ανάγκη εκπαίδευσης σε παροχή ‘βασικών’ α΄βοηθειών π.χ. αντιμετώπιση τράυματος, εγκαύματος, απώλειας συνείδησης κ.α., στο σύνολο των εργαζόμενων. Δύναται να παρέχεται από τον Ι.Ε. της επιχείρισης, ή από άλλον επαγγελματία- φορέα, τεκμηριωμένα
άρθρο 40: οι εγκύκλιοι και οι αποφάσεις που θα εκδοθούν, θα πρέπει να παρέχουν συγκεκριμένη μεταβατική περίοδο, όπου είναι αναγκαία, και καταληκτική ημερομηνία για την υποχρεωτική εφαρμογή
Άρθρο 35 (συνδυαστικά με άρθρ. 24 παρ. ε΄και 32) – Αναγγελία ασθενειών στο ΕΡΓΑΝΗ που οφείλονται στην εργασία :
Πρόβλημα: δεν είναι σαφής ο προσδιορισμός της ασθένειας και εάν αυτή αποδίδεται ή όχι στην εργασία. Μέχρι τώρα και νομολογιακά καθίστατο σαφές ότι ως εργατικό ατύχημα θεωρείται εκείνο που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εργασίας ή κατά την προσέλευση ή την αποχώρηση του εργαζομένου από την εργασία.
Πρόταση ΣΦΕΕ: Προσδιορισμός με σαφήνεια της έννοιας «ασθενειών που οφείλονται στην εργασία», ιδίως της έννοιας του εργατικού ατυχήματος, ώστε να μην δημιουργούνται παρερμηνείες. Επί παραδείγματι, εάν προκληθεί ένα καρδιακό επεισόδιο στην οικεία του εργαζομένου, να αποσαφηνιστεί εάν αυτό συνδέεται αιτιωδώς ή όχι με την εργασία του. Τουτέστι, να διευκρινιστεί εάν εννοείται ως διαφορετική κατάσταση η «ασθένεια που οφείλεται στην εργασία» από την επαγγελματική ασθένεια.
Άρθρο 37
Δεν έχουν τεθεί κριτήρια και όρια για τον ορισμό Συντονιστή Ασφάλειας και Υγείας πλήρους απασχόλησης και για τις υπόλοιπες κατηγορίες τεχνικών έργων, πλην των δημοσίων και των οικοδομικών. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τα έργα κατασκευής αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων, που πολλές φορές είναι πολύ μεγάλης έκτασης, με εργασίες υψηλής επικινδυνότητας. Για παράδειγμα σε ένα αιολικό πάρκο με 50 ανεμογεννήτριες και εργασίες υψηλής επικινδυνότητας, όπως οι ανεγέρσεις των Α/Γ και οι μεταφορές τεράστιων τεμαχίων Α/Γ, κάθε πότε θα πρέπει να επισκέπτεται το έργο ο Συντονιστής για να συντονίζει τα θέματα Ασφαλείας, δεν θα έπρεπε να προβλέπεται fulltime παρουσία και για τα έργα μεγάλης έκτασης όπως αυτά? Θα πρέπει να εμπλουτιστούν τα αντίστοιχα άρθρα και να συμπεριληφθούν προβλέψεις και όρια και για όλα τα υπόλοιπα έργα, πέρα από τα οικοδομικά και τα δημόσια.
Καλησπέρα σας,
Οι απόφοιτη του Τμήματος Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας (Κοζάνης).
Σύμφωνα με παραπάνω άρθρο 29 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου (https://www.opengov.gr/minlab/?p=6250), καθώς και με την Υ.Α. 83324/2023 (ΦΕΚ 5683/Β’), στις ειδικότητες τεχνικών ασφαλείας περιλαμβάνονται οι Μηχανικοί Περιβάλλοντος και οι Μηχανικοί Γεωτεχνολογίας, ειδικότητες που συνδέονται άμεσα με το γνωστικό αντικείμενο των σπουδών μου.
Με βάση τα παραπάνω, παρακαλώ για γραπτή διευκρίνιση:
Εάν το πτυχίο Μηχανικού Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος (ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας) αναγνωρίζεται ότι εμπίπτει στις ειδικότητες «Μηχανικός Περιβάλλοντος» ή/και «Μηχανικός Γεωτεχνολογίας» του άρθρου 29.
Εάν μπορώ, βάσει αυτής της αναγνώρισης, να ασκώ καθήκοντα Τεχνικού Ασφάλειας σε επιχειρήσεις των σχετικών ΚΑΔ (π.χ. περιβαλλοντικά έργα, ορυχεία, γεωτεχνικά έργα).
Παρακαλώ για την απάντηση σας.
Οι Επόπτες/τριες Δημόσιας Υγείας είναι εκπαιδευμένοι στη συστηματική αναγνώριση κινδύνων, στη μέτρηση παραμέτρων μικροκλίματος/θορύβου/φωτισμού, στη βιοασφάλεια και στις διαδικασίες υγιεινής. Ως Τεχνικοί Ασφάλειας σε Β΄ και Γ΄ κατηγορίας επιχειρήσεις μπορούν να μειώσουν ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, να βελτιώσουν την ευημερία του προσωπικού και να αυξήσουν την παραγωγικότητα μέσω τεκμηριωμένων παρεμβάσεων χαμηλού κόστους. Η ένταξή τους δεν είναι τυπική αλλαγή· είναι ουσιαστική επένδυση στην πρόληψη και στην ποιότητα
Τοποθέτηση Υγειονολόγου ΤΕ & Συμβούλου Υγείας και Ασφάλειας
με 10ετή εμπειρία στον χώρο της Επαγγελματικής Υγείας & Ασφάλειας
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα το 2025 είναι η έλλειψη εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού στους τομείς της Επαγγελματικής Υγείας & Ασφάλειας, και συγκεκριμένα στους ρόλους του Τεχνικού Ασφαλείας, του Συντονιστή Ασφαλείας και – σε μεγαλύτερο βαθμό – του Ιατρού Εργασίας.
Αυτή η σοβαρή έλλειψη οδηγεί σε:
Αυξημένα κόστη για την ανεύρεση και διατήρηση συνεργατών,
Μειωμένη ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών,
Ακάλυπτες δομές, ιδιαίτερα όσον αφορά τις υπηρεσίες Ιατρού Εργασίας.
Προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος:
Διεύρυνση της πρόσβασης στο επάγγελμα του Ιατρού Εργασίας, με τη θεσμική ένταξη ιατρικών ειδικοτήτων όπως Παθολόγοι, Ορθοπαιδικοί και Πνευμονολόγοι.
Η ρύθμιση αυτή θα:
Ενισχύσει την προσβασιμότητα των επιχειρήσεων στις υπηρεσίες ιατρικής υποστήριξης.
Καταπολεμήσει το μονοπώλιο που υφίσταται σήμερα.
Δημιουργήσει υγιή ανταγωνισμό προς όφελος εργοδοτών και εργαζομένων.
Διεύρυνση των ειδικοτήτων που δύνανται να ασκήσουν καθήκοντα Τεχνικού Ασφαλείας, με ιδιαίτερη αναφορά στην ανάγκη ένταξης των Υγειονολόγων ΤΕ/ΠΕ.
Οι Υγειονολόγοι αποτελούν τη μοναδική ειδικότητα με ολοκληρωμένη πανεπιστημιακή εκπαίδευση στην Υγεία & Ασφάλεια της Εργασίας, με μαθήματα / εργαστήρια σε δύο εξάμηνα, γνώσεις Υγιεινής και Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου.
Οι απόφοιτοι Υγειονολόγοι μπορούν να προσφέρουν ουσιαστικό έργο σε κλάδους όπως:
Εστίαση και τουρισμός
Υγειονομικές μονάδες (νοσοκομεία, κέντρα υγείας)
Logistics και εφοδιαστική αλυσίδα
Καταληκτική Παρατήρηση:
Θα ήθελα να συγχαρώ τους αρμόδιους φορείς για την ένταξη της υποχρεωτικής εκπαίδευσης Α’ Βοηθειών στη νομοθεσία, καθώς πρόκειται για μια θετική εξέλιξη που:
Εξοπλίζει τους εργαζομένους με πολύτιμες δεξιότητες ζωής,
Καλλιεργεί κουλτούρα ευθύνης και πρόληψης στους εργασιακούς χώρους.
Η Ελλάδα οφείλει να εναρμονιστεί με τις διεθνείς πρακτικές: σε πολλές χώρες, πτυχιούχοι Δημόσιας Υγείας με εξειδίκευση στην ΥΑΕ αναλαμβάνουν νόμιμα καθήκοντα Τεχνικού Ασφάλειας, ιδίως σε κλάδους τροφίμων, υγείας και υπηρεσιών. Ο αποκλεισμός τους εδώ τροφοδοτεί τη μαζική μετανάστευση επαγγελματιών και συντηρεί ένα αναχρονιστικό, στενό πλαίσιο. Με την ένταξή τους στις ειδικότητες Β΄ και Γ΄, η χώρα ενισχύει την πρόληψη, αξιοποιεί υπάρχουσα γνώση και στέλνει μήνυμα επιστροφής σε νέους επιστήμονες με τεκμηριωμένα προσόντα. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει κάθε ειδικότητα Μηχανικού που στο προγραμμα σπουδών τους το μάθημα Υγείας και Ασφάλειας μπορεί να ήταν και επιλογής και να αποκλείονται επαγγελματίες με μεταπτυχιακά και εξειδικεύσεις στην Υγεία και Ασφάλεια της Εργασίας.
Στην πράξη, οι επιχειρήσεις Β΄ και Γ΄ κατηγορίας χρειάζονται επαγγελματίες που να συνδυάζουν γνώση υγιεινής χώρων, περιβαλλοντικών παραγόντων και διαχείρισης κινδύνου. Οι απόφοιτοι Δημόσιας Υγείας διαθέτουν αυτό ακριβώς το μίγμα δεξιοτήτων. Η ένταξή τους στις ειδικότητες Τεχνικού Ασφάλειας θα αποσυμφορήσει το έργο των υπαρχόντων ειδικοτήτων, θα αυξήσει τη διάθεση εξειδικευμένων στελεχών στην περιφέρεια και θα βελτιώσει την ποιότητα των υπηρεσιών ΥΑΕ, χωρίς να υποβαθμίζει καμία άλλη επιστημονική συνεισφορά.
Η ένταξη των πτυχιούχων ΑΕΙ Εποπτών Δημόσιας Υγείας (ΠΕ, ΠΔ 85/2022) στις ειδικότητες Τεχνικού Ασφαλείας για επιχειρήσεις Β και Γ κατηγορίας ενισχύει μια ολοκληρωμένη, διεπιστημονική προσέγγιση στην Υγεία και Ασφάλεια της Εργασίας. Οι απόφοιτοι του Τμήματος Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας του ΠαΔΑ είναι οι μόνοι που εκπαιδεύονται συνδυάζοντας Υγιεινή, Δημόσια Υγεία και Επαγγελματικό Κίνδυνο, αποκτώντας γνώσεις για προστασία από φυσικούς, χημικούς και βιολογικούς παράγοντες και για διασφάλιση υγιεινής στο εργασιακό περιβάλλον.
Με σπουδές που περιλαμβάνουν Υγιεινή και Ασφάλεια Εργασίας, Διαχείριση Επαγγελματικού Κινδύνου, Βιομηχανική και Ατμοσφαιρική Ρύπανση, Υγειονομικό Έλεγχο και Ασφάλεια Τροφίμων, μπορούν, με την κατάλληλη εμπειρία, να καλύψουν αποτελεσματικά τις ανάγκες επιχειρήσεων χαμηλής και μεσαίας επικινδυνότητας (Β και Γ κατηγορίας) σε βιομηχανίες, γραφεία, επιχειρήσεις τροφίμων κ.ά.
Η προσθήκη των αποφοίτων Δημόσιας Υγείας στις ειδικότητες Τεχνικών Ασφαλείας για τις επιχειρήσεις Β΄ και Γ΄ κατηγορίας δεν είναι μόνο ζήτημα επαγγελματικής δικαιοσύνης· είναι και πρακτικά χρήσιμη για την ίδια την αγορά εργασίας. Οι πτυχιούχοι μας διαθέτουν πολυδιάστατη εκπαίδευση σε φυσικούς, χημικούς και βιολογικούς κινδύνους, στη διαχείριση κρίσεων και στην πρόληψη προβλημάτων υγείας στον εργασιακό χώρο. Με την ένταξή μας, οι επιχειρήσεις θα αποκτήσουν πρόσβαση σε ένα ευρύτερο φάσμα εξειδικευμένων στελεχών που μπορούν να συμβάλλουν στην προστασία της υγείας των εργαζομένων, στη μείωση των εργατικών ατυχημάτων και στη βελτίωση της παραγωγικότητας.
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, επαγγελματίες με εξειδικευμένες σπουδές στη Δημόσια Υγεία έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν ρόλο Τεχνικού Ασφαλείας. Στην Ελλάδα, αντίθετα, εξακολουθούμε να περιορίζουμε αυτό το επάγγελμα σχεδόν αποκλειστικά σε μηχανικούς, αγνοώντας αποφοίτους με πλήρως συναφές επιστημονικό υπόβαθρο. Το αποτέλεσμα είναι αδικίες, επαγγελματικός αποκλεισμός και «διαρροή εγκεφάλων», αφού πολλοί νέοι επιστήμονες αναγκάζονται να εργαστούν στο εξωτερικό. Με δεδομένο ότι οι απόφοιτοι Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας έχουν διδαχθεί υποχρεωτικά ΥΑΕ, διαχείριση επαγγελματικού κινδύνου και εκπόνηση ΓΕΕΚ, η ένταξή τους στις ειδικότητες Τεχνικών Ασφαλείας Β΄ και Γ΄ κατηγορίας πρέπει να γίνει άμεσα, ώστε η χώρα να ευθυγραμμιστεί με τα διεθνή πρότυπα.
Η Δημόσια Υγεία συνδέεται άμεσα με την Υγεία και Ασφάλεια στους χώρους εργασίας. Οι πτυχιούχοι Δημόσιας και Κοινοτικής Υγείας, με κατεύθυνση Δημόσιας Υγείας, διαθέτουν εξειδικευμένη γνώση στη διαχείριση επαγγελματικού κινδύνου, στην πρόληψη επαγγελματικών ασθενειών και στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Το να αποκλείονται από το δικαίωμα άσκησης καθηκόντων Τεχνικού Ασφάλειας σε επιχειρήσεις Β΄ και Γ΄ κατηγορίας είναι παράλογο και αναχρονιστικό. Η ενσωμάτωσή τους στο θεσμικό πλαίσιο δεν αποτελεί «παραχώρηση», αλλά μια λογική και απαραίτητη επιλογή για την ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων και την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων.