Αρχική Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας - Στήριξη στον Εργαζόμενο - Προστασία στην Πράξη»ΜΕΡΟΣ Α΄ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (άρθρα 1-22)Σχόλιο του χρήστη Στάθης Χαρίτος | 18 Σεπτεμβρίου 2025, 18:25
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΑΣ EUROBANK (Union) ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της ΝομοθεσίαςΣτήριξη στον Εργαζόμενο-Προστασία στην Πράξη» 1. Απόσυρση των διατάξεων του Ν. 5053/2023 που ρυθμίζει την «σύμβαση εργασίας κατά παραγγελία» ή αλλιώς την «ευκαιριακή εργασία» Η σύμβαση κατά παραγγελία ή αλλιώς η ευκαιριακή εργασία Η κατά παραγγελία εργασία που εισήχθη με τον Ν. 5053/2023 πρόκειται για ένα νέο θεσμό στις εργασιακές σχέσεις που αφορά έναν νέο τύπο εργασίας, που εμπλουτίζει τις εργοδοτικές επιλογές για απασχόληση εργατικού δυναμικού. Ο χρόνος εργασίας, δηλ. η περίοδος κατά την οποία ο εργαζόμενος τίθεται στη διάθεση του εργοδότη, αποτελεί κυρίαρχο ζήτημα που βρίσκεται στον πυρήνα της εργασιακής σχέσης, ασκεί μεγάλη επίδραση, και μάλιστα πολυσχιδή, στην ιδιωτική ζωή του μισθωτού, επηρεάζοντας καίρια την προσωπικότητά του. Με τη σύναψη μιας τέτοιας σύμβασης ο εργαζόμενος δεσμεύεται να παρέχει εργασία, όταν του ζητηθεί από τον αντισυμβαλλόμενο εργοδότη, οπότε και η αμοιβή του θα είναι ανάλογη του χρόνου που εργάστηκε, όταν δηλ. κληθεί από τον εργοδότη και εργαστεί πραγματικά. Είναι μία σύμβαση που δεσμεύει τον εργαζόμενο να παρέχει εργασία, όταν κληθεί. Για το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ των κλήσεων προς παροχή εργασίας κατά το νομοθετικό υπόδειγμα της σχέσης δεν θεμελιώνεται αξίωση για αμοιβή, οπότε και πρόκειται για σύμβαση μηδενικής απασχόλησης. Ο θεσμός των κατά παραγγελία συμβάσεων εργασίας είναι η απόλυτη παραφωνία στο σώμα του εργατικού δικαίου, στο οποίο με την πάροδο των ετών έχουν αφομοιωθεί διάφορες ατυπικές μορφές εργασίας. Δεν υπάρχει κανείς νομοθετικός περιορισμός και δεν αποκλείεται η ευκαιριακή εργασία να λάβει γενικευμένη μορφή από διάφορες επιχειρήσεις και ιδίως στον ευρύ, αναπτυγμένο οικονομικό τομέα της παροχής υπηρεσιών, μάλιστα μετά την υποκατάσταση πολλών δραστηριοτήτων από εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Επίσης μπορεί μορφές ψηφιακής απασχόλησης και τηλεργασίας να υπαχθούν στο νεόφυτο, εργασιακό μοντέλο. Η επέκταση του θεσμού στην πράξη θα παράγει δυσμενείς κοινωνικές συνέπειες που θα συμβάλλουν στην κοινωνική μεταλλαγή εις βάρος όμως του εργατικού δυναμικού της χώρας. Η σταθερότητα στην αγορά εργασίας σημαίνει κοινωνική σταθερότητα και αναπαραγωγή. Αυτή επιτυγχάνεται με θέσεις εργασίας τακτικής απασχόλησης και όχι ευκαιριακής, όπως συμβαίνει με την κατά παραγγελία εργασία. Ο ευκαιριακός χαρακτήρας της απασχόλησης διαταράσσει τον προγραμματισμό και την αναπαραγωγή. Η ευημερία για όλους πλέον διακυβεύεται, διότι ο ευκαιριακά απασχολούμενος δεν θα έχει τη δυνατότητα να επιβιώσει και να οικοδομήσει. Η μισθωτή εργασία και η κοινωνική ασφάλιση που αποτελούν τη βάση της κοινωνίας συρρικνώνονται. Μπορεί να σημάνει ο θεσμός της ευκαιριακής απασχόλησης το τέλος του εργατικού δικαίου; Όταν θεσμοθετείται χωρίς περιορισμούς ένας θεσμός που υπονομεύει την εργασιακή σχέση είναι απλά θέμα χρόνου, να γενικευτεί η εφαρμογή του με αντικατάσταση της σχέσης εξαρτημένου χρόνου με συγκεκριμένο ωράριο, είτε πλήρες είτε μειωμένο. Δυστυχώς ανοίγει πεδίο εφαρμογής, λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων. Η ισχύουσα ρύθμιση πρέπει να ανακληθεί. 2. Απόσυρση των διατάξεων του Ν. 5053/2023 (άρθρο 19) που ρυθμίζουν την δοκιμαστική περίοδο εργασίας και την καταγγελία της σύμβασης αορίστου χρόνου χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απόλυσης Με το άρθρο 19 N. 5053/2023 προστέθηκε άρθρο 325Α, το οποίο αναφέρει: Η απασχόληση με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου για τους πρώτους δώδεκα (12) μήνες από την ημέρα ισχύος της μπορεί να καταγγελθεί χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απόλυσης, εκτός αν άλλο συμφωνήσουν τα μέρη. Αν τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνήσουν δοκιμαστική περίοδο του άρθρου 1Α και πληρούνται οι όροι της § 2 του άρθρου αυτού, το χρονικό διάστημα της δοκιμαστικής περιόδου προσμετράται στον χρόνο των δώδεκα (12) μηνών του πρώτου εδαφίου του παρόντος. Είναι προφανές ότι η διάταξη αυτή τελεί σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 6 της Οδηγίας που θέτει μέγιστη χρονική διάρκεια για τη δοκιμαστική περίοδο τους 6 μήνες. Η ρύθμιση αυτή αντιστρατεύεται δικαιώματα που παρέχει η εσωτερική έννομη τάξη στους εργαζομένους και συγκεκριμένα στην καταβολή αποζημιώσεως απολύσεως και είναι προφανές ότι βρίσκεται εκτός πεδίου εφαρμογής της Οδηγίας 2019/1152 και δημιουργεί έντονο προβληματισμό για τη συστηματική της σχετικής ρύθμισης, που δείχνει όχι απλά νομοθετική προχειρότητα και επιπολαιότητα αλλά δημιουργεί ερμηνευτικά προβλήματα που δεν θα έπρεπε. Η νομοθετική απόκλιση από την Οδηγία θα δικαιολογείτο εάν διεύρυνε την προστασία. Είναι όμως προφανές ότι είναι αντίθετη με την Οδηγία και συνεπώς τίθεται ζήτημα ισχύος της διάταξης. Άρα η πρόβλεψη δοκιμαστικής περιόδου είναι προβληματική, διότι η ρύθμιση του άρθρου 1Α N. 5052/2023 δεν τελεί σε συστηματική συνέπεια με το υφιστάμενο σύστημα. Η συνέχιση ή μη της σύμβασης με το πέρας της δοκιμαστικής περιόδου αποτελεί απόφαση που λαμβάνει ο εργοδότης ασκώντας δικαίωμα εξουσιαστικής αίρεσης, που δεν καθιστά τη σύμβαση ορισμένου χρόνου. Άρα, κατά συστηματική συνέπεια με το ισχύον σύστημα, θα έπρεπε για τη λήξη της σύμβασης να απαιτείται καταγγελία και όχι μια απλή ενημέρωση που δεν ισοδυναμεί με καταγγελία, σαφώς είναι κάτι λιγότερο. Η διατήρηση του 12μήνου αζήμιας καταγγελίας στις συμβάσεις αορίστου χρόνου είναι αντίθετη στην Οδηγία 2019/1151 την οποία όφειλε να ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο ο νομοθέτης. Στάθης Χαρίτος Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Τράπεζας EUROBANK (UNION)