Αρχική Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας - Στήριξη στον Εργαζόμενο - Προστασία στην Πράξη»ΜΕΡΟΣ Β΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (άρθρα 23-41)Σχόλιο του χρήστη Δρ Θεόδωρος Μπάζας, MD, PhD, FFOM(RCP, London)Επισκ. Καθηγητής IΣ ΔΠΘ | 19 Σεπτεμβρίου 2025, 01:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δρ Θεόδωρος Μπάζας, MD, PhD, FFOM(RCP, London)Επισκ. Καθηγητής IΣ ΔΠΘ' | 19 Σεπτεμβρίου 2025, 01:21

    Στο ΣΝ θα έπρεπε να έχουν ληφθεί υπόψη τα ακόλουθα: Α.. η ειδικότητα της ΙΕ, με Υπουργική Απόφαση του Υπουργείου Υγείας, που έχει χαρακτηριστεί (και παραμένει) «άγονη» https://search.et.gr/el/advanced-search/?advancedSearch=%25CE%25A7%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CF%258C%25CF%2582%2520%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD%2520%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD%2520%25CF%2589%25CF%2582%2520%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD.&selectYear=2022&selectIssue=2&documentNumber=2355&selectedEntities=JTVCJTVE (ΦΕΚ 2355/Β/5-52022), θα πρέπει να παύσει να είναι άγονη. Β. Οι ιατροί που δεν κατέχουν την ειδικότητα της ΙΕ θεωρούνται από πολλούς εργοδότες (και σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου), ότι μπορούν οι ίδιοι να ασκούν ΟΛΑ τα από το νόμο οριζόμενα καθήκοντα ιατρικής της εργασίας εξίσου επαρκώς όσο και οι ειδικοί ιατροί εργασίας, όχι μόνον σε επιχειρήσεις της Κατηγορίας (μικρής) Επικινδυνότητας Γ, αλλά και σε επιχειρήσεις των Κατηγοριών (μεγάλης) Επικινδυνότητας Α’, και (μεσαίας) Επικινδυνότητας Β’, αποδεχόμενοι (στον ιδιωτικό τομέα) ή πραγματοποιώντας προσφορά υπηρεσιών (στο δημόσιο τομέα) με μικρότερη αμοιβή από αυτήν που ζητούν οι ειδικοί ιατροί εργασίας (είτε ως ιατροί Εξωτερικής Υπηρεσίας ΕΞΥΠΠ - μη κατέχοντες όμως την ειδικότητα της ΙΕ), είτε γιατί ειδικοί ιατροί εργασίας δεν έδειξαν ενδιαφέρον για μια θέση λόγω της χαμηλής προσφερόμενης αμοιβής. Γ. Οι Τεχνικοί Ασφαλείας που έχουν τα προσόντα που απαιτούνται για να εκτελούν καθήκοντα Τεχνικού Ασφαλείας μόνο σε επιχειρήσεις Κατηγορίας Επικινδυνότητας Γ’, απαγορεύεται να τα εκτελούν σε επιχειρήσεις Επικινδυνότητας των Κατηγοριών Α’ και Β’ [ https://www.taxheaven.gr/attachment/13158 ] (όπου η κατάταξη βασίζεται σε παραμέτρους όπως ο κλάδος δραστηριότητας, ο αριθμός των εργαζομένων και η φύση της εργασίας). Δ. Οι ελάχιστες ώρες ετήσιας απασχόλησης του ιατρού εργασίας και του τεχνικού ασφαλείας σε μια επιχείρηση καθορίζονται από τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολούντα σε κάθε κατηγορία εργασίας σε μια επιχείρηση ανάλογα με την επικινδυνότητά της (Κατηγορίες επικινδυνότητας Α’, Β’, Γ’), σύμφωνα με το νόμο 3850/2010, άρθρο 21[ https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/54657/nomos-3850-2010 ]. Δηλαδή, αναγνωρίζεται μεν ότι για τους εργαζόμενους σε περισσότερο επικίνδυνες για την υγεία εργασίες, είναι απαραίτητη η μεγαλύτερη ειδική φροντίδα από ιατρό εργασίας. Όμως, αυτή, παραδόξως, θεωρείται από τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου, ότι μπορεί να παρέχεται όχι μόνο από ειδικούς ιατρούς εργασίας αλλά και με αύξηση των ωρών απασχόλησης «ιατρών εργασίας» άλλων ειδικοτήτων, δηλαδή με αύξηση της ποσότητας και όχι της ειδικότητας των υπηρεσιών. Ε. Οι ιατροί, γενικώς, α) κατά την ειδίκευσή τους υπό επίβλεψη ειδικών, σε μια κλινική ειδικότητα (π,χ, την παθολογία), και β) οι ιατροί, ειδικευμένοι[ σε μια κλινική ειδικότητα (π.χ. παθολογία), μπορούν μεν να διαγνώσουν και να διαχειρισθούν κατ’ αρχάς π.χ. απλά περιστατικά ασθενών με ελαφρά καρδιολογικά προβλήματα. Ωστόσο, όταν αντιλαμβάνονται ότι αδυνατούν να το πράξουν, λόγω της πολυπλοκότητας και της πιθανής μεγάλης βαρύτητάς μιας καρδιοπάθειας, παραπέμπουν αυτούς τους ασθενείς σε ειδικούς καρδιολόγους ΣΤ. Οι ειδικοί ιατροί της εργασίας [και του περιβαλλοντος] είναι εκπαιδευμένοι κσι μπορούν να εκτελέσουν επιτυχώς πολλές ειδικές επαγγελματικές πράξεις τις οποίες οι ιατροί άλλων ειδικοτήτων δεν μπορούν. Ο ειδικός ιατρός εργασίας, πληρέστερα από τους ιατρούς των άλλων ειδικοτήτων, εκτιμά την επικινδυνότητα της κάθε εργασίας (γιατί γνωρίζει καλύτερα την εργασία, τους κινδύνους της και την επίδρασή τους στην υγεία), διαγιγνώσκει τις επαγγελματικές νόσους και αναγνωρίζει την επιδείνωση άλλων νόσων εξαιτίας της εργασίας, και συμβουλεύει για την πρόληψη αυτών των ασθενειών, την προστασία της υγείας από τους εργασιακούς κινδύνους, και την ιατρική καταλληλότητα των εργαζομένων για την εργασία που θα κάνουν σε συγκεκριμένη θέση εργασίας, ανάλογα με τις σωματικές και τις ψυχολογικές τους ικανότητες, συμβάλλοντας στην αύξηση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων [ https://uems-occupationalmedicine.org/wp-content/uploads/2022/10/Annex-3-Minutes-Luxemburg_approved.pdf .σημείο 2, σελίδα 2 ] Γι’ αυτό χρειάζεται να αναθεωρηθούν σφαιρικά και να τροποποιοηθούν οι διαταξεις του νόμου που αφορούν α) τα κριτήρια δυνατότητας παροχής υπηρεσιών ιατρικής της εργασίας μόνο από ειδικούς ιατρούς εργασίας (συνυπολογίζοντας την επικινδυνότητα της επιχείρησης και το είδος των επαγγελμάτων των εργαζομένων, όπως αυτά ταξινομούνται, με βάση το είδος της εργασίας, και το βαθμό της απαιτούμενης ικανότητας και της εξειδίκευσης, στην ISCO-08 [Διεθνή Τυποποιημένη Ταξινόμηση Επαγγελμάτων του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας του 2008] , και β) τα κίνητρα για να αυξηθεί ο αριθμός τους Με βάση αυτά τα δεδομένα, προτείνω κατ’ αρχάς την ταυτόχρονη παραγματοποίση των ακολούθων τροποποιήσεων στο ΣΝ, ως κίνητρα για να παύσει να είναι άγονη η ειδικότητα της ιατρικής της εργασίας: 1. Απαλλαγή από την υποχρέωση Υπηρεσίας Υπαίθρου όσων ιατρών επιλέξουν να ειδικευτούν στην ΙΕ. 2. Ασφαλιστική κάλυψη αστικής ευθύνης για τους ειδικούς ιατρούς της εργασίας από τον εργδότη. 3. Ο εισαγωγικός βαθμός των ειδικών ιατρών της εργασίας στο ΕΣΥ και σε όλο το Δημόσιο Τομέα συμπεριλαμβανομένης της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» [η πρότασή μου αφορά. δηλαδή, και τροποποίηση στο ΑΡΘΡΟ 55 Α 1. στο Μέρος Δ του ΣΝ] να είναι ο βαθμός Α’ των ιατρών δημόσιας υγείας του ΕΣΥ, και όχι ο Β’, το δε Μισθολογικό Κλιμάκιο, (Μ.Κ.) κατά την πρόσληψη να μπορεί να είναι υψηλότερο από το πρώτο, ανάλογα με τα προσόντα του υποψηφίου, για την αξιολόγηση των οποίων να ορισθούν συγκεκριμένα , αντικειιμενικώς μετρήσιμα κριτήρια αξιολόγησης. 4. Οι ειδικοί εργασίας που θα απασχολούνται ως ιατροί εργασίας στο Δημόσιο Τομέα (συμπεριλαμβανομων του ΕΣΥ και της Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας» - [η πρότασή μου αφορά. δηλαδή, και τροποποίηση στο ΑΡΘΡΟ 55 Α 1. στο Μέρος Δ’ του ΣΝ]) να έχουν έχουν το δικαίωμα να ασκούν την ΙΕ και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, εκτός του ωραρίου εργασίας τους σε αυτόν. Οι απαραίτητες προϋποθέσεις που θα διασφαλίζουν το εμπορικό απόρρητο και την απουσία σύγκρουσης συμφερόντων αναφορικά με το είδος των επιχειρήσεων να καθορισθεί με βάση κριτήρια, τα οποία να ορίζονται στις διατάξεις του ΣΝ. Εξάλλου, κατ’ αναλογία, οι Πανεπιστημιακοί ιατροί πλήρους απασχόλησης οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε. Σ. Υ., επιτρέπεται να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο υπό προϋποθέσεις (Ν. 5102/2024, ΦΕΚ 55/Α/13-4-2024). Δρ Θεόδωρος Μπάζας, MSc (Λονδίνο), DIH (Engl), Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστήμίου Αθηνών, Ειδικός Ιατρός της Εργασίας, Ανώτερο Μέλος της Σχολής Ιατρικής της Εργασίας του Βασιλικού Κολλεγίου Ιατρών του Λονδίνου, Επισκέπτης Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Μέλος της Επιτροπής Υγείας και Πρόνοιας του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού (Αττικής), Μέλος (και πρώην Αντιπρόσωπός της για την Ελλάδα) της Διεθνούς Επιτροπής Ιατρικής, Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, Μέλος (και πρώην Αντιπρόεδρος) της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος, Τέως Εκπρόσωπος του ΠΙΣ στο Τμήμα Ιατρικής της Εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ειδικών Ιατρών