Αρχική Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας - Στήριξη στον Εργαζόμενο - Προστασία στην Πράξη»ΜΕΡΟΣ Α΄ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (άρθρα 1-22)Σχόλιο του χρήστη Ενωσις Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) | 19 Σεπτεμβρίου 2025, 11:30
Παρέμβαση της ΕΣΗΕΑ στην δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου με τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας – Στήριξη στον Εργαζόμενο – Προστασία στην Πράξη. Πάγια θέση της ΕΣΗΕΑ είναι η ρύθμιση των όρων αμοιβής και εργασίας να επιτυγχάνεται μέσω ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων. Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, πιστό στο πνεύμα προηγουμένων νομοθετικών ρυθμίσεων, αν και δεν αποκλείει την συλλογική διαπραγμάτευση, εξακολουθεί ωστόσο να επιτρέπει την διευθέτηση του χρόνου εργασίας μέσω ατομικής διαπραγμάτευσης. Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι εργαζόμενοι θα επωφεληθούν από την δυνατότητα τετραήμερης εργασίας, θεωρούμε τουλάχιστον παράδοξο σε μια εποχή όπου ο διακηρυγμένος στόχος της Πολιτείας είναι η ενίσχυση του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ένα τέτοιο μείζον ζήτημα να επαφίεται στο πεδίο της ατομικής διαπραγμάτευσης όπου αυτονόητα η ισχύς των μερών είναι ανισοβαρής. Επιπροσθέτως ενθαρρύνεται η γενικευμένη απροθυμία των εργοδοτών να προσέλθουν σε συλλογικές διαπραγματεύσεις. Είναι θετική η πρόβλεψη ακυρότητας της απόλυσης εργαζομένου ο οποίος αρνείται την παροχή υπερωριακής εργασίας, ωστόσο αν η άρνηση αυτή αντίκειται στην καλή πίστη η απόλυση νομιμοποιείται. Εν προκειμένω η εξάρτηση ενδεχόμενης άρνησης του εργαζομένου από την ad hoc ερμηνεία μιας αόριστης νομικής έννοιας όπως είναι η έννοια της καλής πίστης καθιστά την κατ’ αρχήν θετική πρόβλεψη του νομοσχεδίου ένα διαρκές διακύβευμα με αβέβαιη για τον εργαζόμενο κατάληξη και μάλιστα με απαίτηση χρόνου και κόστους που συνεπάγεται η προσφυγή στην Δικαιοσύνη. Η ατέλεια της συγκεκριμένης ρύθμισης επιτείνεται δε έτι περαιτέρω από την αύξηση των ωρών της νόμιμης υπερωρίας από τρεις σε τέσσερις η οποία οδηγεί σε εξαντλητικό ημερήσιο ωράριο εργασίας έως δεκατρείς ώρες σε έναν μόνο εργοδότη. Περαιτέρω η σχεδιαζόμενη δυνατότητα κατάτμησης του χρόνου αδείας, αν και προβλέπεται ότι θα γίνεται κατόπιν σχετικού αιτήματος του εργαζομένου και η συγκεκριμένη δυνατότητα θα ήταν βολική για κάποιους, θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε καταχρήσεις αν οι εργοδότες υποχρεώσουν του ς εργαζομένους τους να αιτηθούν την συγκεκριμένη κατάτμηση. Για τον λόγοι αυτό είναι κομβικός ο ρόλος της Επιθεώρησης Εργασίας ως θεσμοθετημένου προστάτη των εργαζομένων απέναντι σε κάθε μορφή εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Τέλος θα πρέπει να ενταθούν οι έλεγχοι τήρησης του ωραρίου από την Επιθεώρηση εργασίας αξιοποιώντας φυσικά τις νέες δυνατότητες του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ καθώς, ειδικά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το φαινόμενο της απλήρωτης υπερεργασίας και υπερωρίας είναι ευρέως διαδεδομένο.