Αρχική Αναβάθμιση της ασφάλειας των σιδηροδρόμων, οργανωτική ενίσχυση της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων, του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών...ΜΕΡΟΣ Α΄ ΣΚΟΠΟΣ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Μακροδημόπουλος Δημήτρης | 23 Ιουνίου 2025, 18:09
Αν θυμάμαι καλά και ο Ν. 3891/2010 είχε τεθεί σε διαβούλευση, όμως οδήγησε στη διάλυσή του σιδηροδρόμου σε σημείο μάλιστα ώστε ολόκληρες Περιφέρειες της χώρας που μέχρι το 2008, ακόμη και το 2010, εξυπηρετούνταν πολλαπλά από τον σιδηρόδρομο, έστω με τις τότε παθογένειές του, εδώ και χρόνια στερούνται παντελώς σιδηροδρομικών υπηρεσιών, γεγονός που αποτελεί πανευρωπαϊκή μοναδικότητα. Το χειρότερο που επέφεραν οι παρεμβάσεις του 2008 και του 2010, όσον αφορά την ασφάλεια, με την εκδίωξη χιλιάδων σιδηροδρομικών ή με την εσπευσμένη συνταξιοδότησή τους ήταν η απώλεια της εμπειρίας τους, ότι απέκοψαν τη συνέχεια, τη μεταβίβαση της εμπειρίας και της νοοτροπίας τους με την απαρέγκλιτη τήρηση των κανονισμών, στους νεότερους. Αυτό το κενό δύσκολα θα αναπληρωθεί. Ο σιδηροδρομικός, ο μάχιμος σιδηροδρομικός της πρώτης γραμμής, δεν είναι δημόσιος υπάλληλος. Το νομοσχέδιο τίθεται σε διαβούλευση ενώ το επιβατικό κοινό γνωρίζει μόνον τα στοιχεία του σιδηροδρόμου που αντιλαμβάνεται ως επιβάτης. Είναι χρήσιμα διότι ο σιδηρόδρομος είναι στην υπηρεσία του πολίτη αλλά οι απόψεις αυτές δεν μπορούν αν οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα, λαμβανομένου υπόψη ότι οι σιδηροδρομικοί τομείς που σχετίζονται με την ασφάλεια είναι τόσο πολλοί ώστε ένας σιδηροδρομικός της Α ειδικότητας να μη γνωρίζει καλά, αξιόπιστα, τις άλλες ειδικότητες. Για παράδειγμα σε τριμηνιαία έρευνα για τις παρεχόμενες σιδηροδρομικές υπηρεσίες που δημοσιοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2021 (Καθημερινή 7/1/2021) οι επιβάτες της ΤΡΑΙΝΟΣΕ εμφανίστηκαν ικανοποιημένοι. Πώς να αντιληφθούν τη διάλυση; Το νομοσχέδιο σαφέστατα είναι επηρεασμένο από την τραγωδία των Τεμπών, έρχεται να απαντήσει μόνον σε ερωτήματα που δημιούργησαν τα Τέμπη, αφήνοντας έτσι εκτός νομοσχεδίου σοβαρότατα θέματα ασφάλειας που εμπίπτουν στις αθέατες πλευρές της λειτουργίας του σιδηροδρόμου, τις οποίες αγνοεί ο επιβάτης και ο πολιτικός αλλά με στις οποίες απασχολούνταν η πλειοψηφία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Σήμερα υπολειτουργούν στα όρια της ανυπαρξίας. Η ασφάλεια του σιδηροδρόμου δεν περιορίζεται στα συστήματα ασφαλείας, όπως άφησαν να περάσει στην κοινωνία η σχετική αντίληψη, ότι δηλαδή αν θα λειτουργούν τα συστήματα ασφαλείας ο σιδηρόδρομος θα είναι ασφαλής. Αυτή είναι μόνον η μία παράμετρος, η εκπλήρωση της μιας προϋπόθεσης. Υπάρχουν πολλές άλλες εξ ίσου σοβαρές. Θα πρέπει να εκπληρούνται όλες οι προϋποθέσεις ταυτόχρονα ώστε η κυκλοφορία να είναι ασφαλής. Σκοπός λοιπόν πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη σε ολόκληρο το σιδηροδρομικό δίκτυο με αναβαθμισμένες υπηρεσίες που προϋποθέτουν έναν ασφαλή σιδηρόδρομο.