Αρχική Έποπτική Μονάδα Ασφάλειας Λιμένων και Πλοίων και άλλες διατάξειςΆρθρο 6 Αρμοδιότητες της Εποπτικής Μονάδας Ασφάλειας Λιμένων και Πλοίων – Αντικατάσταση άρθρου 128 ν. 4389/2016Σχόλιο του χρήστη ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ | 22 Νοεμβρίου 2025, 15:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ' | 22 Νοεμβρίου 2025, 15:54

    Α) Η οργανική υπαγωγή της Ε.Μ.Α.Λ.Π. απευθείας στον Υπουργό (Άρθρο 3) ενδέχεται να δημιουργήσει ζητήματα συμβατότητας κατά τον έλεγχο των φορέων που εποπτεύονται από το ίδιο Υπουργείο (Οργανισμοί Λιμένων ΑΕ, Λ., Δ.Λ.Τ.). Στην παρ. 2 του άρθρου 16 του Κανονισμού 2017/352 του Ε.Κ. αναφέρεται ότι: «Η διεκπεραίωση των καταγγελιών διενεργείται κατά τρόπον που αποφεύγει τις συγκρούσεις συμφερόντων και είναι λειτουργικά ανεξάρτητος από κάθε διαχειριστικό φορέα του λιμένα ή πάροχο λιμενικών υπηρεσιών. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τον ουσιαστικό λειτουργικό διαχωρισμό μεταξύ της διεκπεραίωσης των καταγγελιών, αφενός, και της κυριότητας και της διαχείρισης των λιμένων, της παροχής λιμενικών υπηρεσιών και της χρήσης των λιμένων, αφετέρου. Η διεκπεραίωση των καταγγελιών είναι αμερόληπτη και διαφανής και σέβεται δεόντως το δικαίωμα στην ελευθερία του επιχειρείν.» Ο Κανονισμός ζητά ουσιαστικό και λειτουργικό διαχωρισμό μεταξύ: • Της διεκπεραίωσης καταγγελιών (Ελεγκτής). • Της κυριότητας και διαχείρισης των λιμένων (Ελεγχόμενος). Στην περίπτωση των κρατικών λιμανιών (Οργανισμοί Λιμένων ΑΕ , Λ.Τ., Δ.Λ.Τ.), το Κράτος βρίσκεται και στις δύο πλευρές. Είναι και ιδιοκτήτης (μέσω του Υπουργείου Οικονομικών- Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής/ ΤΑΙΠΕΔ) και ελεγκτής (μέσω της Ε.Μ.Α.Λ.Π.). Δεν υπάρχει ουσιαστικός διαχωρισμός. Η προσφυγή κατά των διοικητικών πράξεων της Ε.Μ.Α.Λ.Π. στη ΡΑΛ δεν διασφαλίζει την «λειτουργική ανεξαρτησία» που απαιτεί ο Κανονισμός. Β) Η γενική διατύπωση της παρ. 1 των περ. (ε) του άρθρου 6, η οποία αναθέτει στην Ε.Μ.Α.Λ.Π. την «παρακολούθηση, την εποπτεία, τη λήψη μέτρων και την επιβολή κυρώσεων, σχετικά με την τήρηση των υποχρεώσεων των φορέων που προκύπτουν από τις συμβάσεις παραχώρησης, καθώς και την εισήγηση προς τους Υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής σχετικά με την άσκηση των δικαιωμάτων του Ελληνικού Δημοσίου που απορρέουν από τις εν λόγω συμβάσεις», καθώς επίσης και η περ. (ζ) με την οποία αναθέτει στην Ε.Μ.Α.Λ.Π «την εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) 2017/352 σε όλους του λιμένες» έρχεται σε ευθεία νομική σύγκρουση με τους Κυρωτικούς Νόμους των Συμβάσεων Παραχώρησης (ν. 4404/2016 ΟΛΠ, ν. 4522/2018 ΟΛΘ κ.α.), οι οποίοι αναθέτουν ρητά τις αρμοδιότητες αυτές στη Ρ.Α.Λ. Το Ελληνικό Δημόσιο έχει υπογράψει (και η Βουλή έχει κυρώσει π.χ. με τον ν.4522/2018) ότι ο «Ελεγκτής» της Σύμβασης θα είναι η Ρ.Α.Λ. Ο επενδυτής (ΟΛΘ Α.Ε.) υπέγραψε γνωρίζοντας ότι θα ελέγχεται από μια Ανεξάρτητη Αρχή. Αν το Δημόσιο έρθει τώρα με έναν νέο νόμο (για την Ε.Μ.Α.Λ.Π.) και πει «Άλλαξα γνώμη,τώρα θα σε ελέγχει το Υπουργείο», αυτό συνιστά μονομερή τροποποίηση ουσιώδους όρου της Σύμβασης. Μια τέτοια ενέργεια εκθέτει το Ελληνικό Δημόσιο σε άμεσο κίνδυνο προσφυγών στη Διεθνή Διαιτησία, ακυρότητας των διοικητικών πράξεων επιβολής κυρώσεων και παραβίασης της απαίτησης για ανεξάρτητη εποπτεία. Προτείνεται η ρητή εξαίρεση των Λιμένων που διαθέτουν Κυρωμένη Σύμβαση Παραχώρησης από την εφαρμογή της παρ. 1 των περ. (ε) και (ζ), ώστε να αρθεί η αντίφαση.