Αρχική Σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα»ΜΕΡΟΣ Β’ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ (άρθρα 21-64)Σχόλιο του χρήστη Χατζηελευθερίου Ηλίας | 21 Ιουλίου 2025, 22:35
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χατζηελευθερίου Ηλίας' | 21 Ιουλίου 2025, 22:49

    Σύνοδος Αποστολικής Εκκλησίας Πεντηκοστής Ελλάδας Παλιονελλήνης 4 Κατερίνη Ηλίας Χατζηελευθερίου, πρόεδρος - λειτουργός Προς: Την Αξιότιμη Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Τον Αξιότιμο Υφυπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Τη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων ΑΡΘΡΟ 24, §1 και §2. Χαιρετίζουμε την διάκριση των χώρων λατρείας σε ευκτήριους οίκους (έως 150τμ) και σε ναούς (άνω των 150τμ). Ωστόσο, η παράδοση στις δικές μας θρησκευτικές κοινότητες είναι διαφορετική από την πρακτική των Ορθοδόξων ναών. Πρώτον, στους χώρους λατρείας μας έχουμε συνήθως αρκετούς βοηθητικούς χώρους – για παράδειγμα: Γραφείο ποιμένα, τουαλέτες, αποθήκες αλλά και χώρο απασχόλησης νηπίων, δωμάτιο παιδικής συνάθροισης κλπ (με δεδομένο ότι στις συναθροίσεις μας συμμετέχουν οικογένειες με μικρά παιδιά). Αυτό περιορίζει τη διακριτή επιφάνεια του κύριου χώρου λατρείας. Με δεδομένο ότι για την αδειοδότηση ναού απαιτείται αίτηση τουλάχιστον 100 ατόμων (προφανώς ενηλίκων), αυτό σημαίνει ότι η θρησκευτική κοινότητα θα πρέπει να αριθμεί τουλάχιστον 150-200 άτομα μαζί με τα παιδιά. Είναι αδύνατον ένας τέτοιος αριθμός ατόμων να συναθροίζεται με ασφάλεια σε χώρο 150τ.μ. από τα οποία ποσοστό έως 1/3 αποτελείται από βοηθητικούς χώρους. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ή τον προσδιορισμό του χώρου λατρείας ως Ναό όταν είναι άνω των 200τμ (αντί για 150τμ) ή την αδειοδότηση ναού με αίτηση 60 ατόμων (αντί για 100). ΑΡΘΡΟ 24, §3. Η παράγραφος απαγορεύει την χρήση του χώρου λατρείας για φιλοξενία ατόμων, έστω και προσωρινά. Με δεδομένο ότι κάποιοι από τους υπάρχοντες χώρους λατρείας έχουν χρησιμοποιηθεί ως χώροι φιλοξενίας σε περιόδους κρίσεων ή για την προσωρινή φιλοξενία επισκεπτών ομιλητών, ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ την προσθήκη διευκρίνηση πως ο χώρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως χώρος προσωρινής φιλοξενίας σε περιόδους κρίσεων. Προτείνουμε επίσης να υπάρχουν διευκρινήσεις για τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες υπάρχοντες χώροι φιλοξενίας εντός των χώρων λατρείας μας θα μπορούσαν να λειτουργήσουν (εάν για παράδειγμα υπάρχει ξεχωριστή είσοδος και η δυνατότητα αποκλεισμού της πρόσβασης από τον χώρο φιλοξενίας στον κύριο χώρο λατρείας). ΑΡΘΡΟ 26, §8. Το σχέδιο νόμου προβλέπει ανάκληση της άδειας λατρείας λόγω μην γνωστοποίησης του ΑΦΜ του χώρου λατρείας. Ωστόσο, υπάρχοντες ευκτήριοι οίκοι της Συνόδου μας ταλαιπωρούνται επί σειρά ετών στις τοπικές ΔΟΥ καθώς οι υπάλληλοι αρνούνται να εκδώσουν ΑΦΜ σε ευκτήριους οίκους με το σκεπτικό ότι δεν υπάρχει αντίστοιχη καταχώρηση στο ηλεκτρονικό τους σύστημα. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ την μη αναστολή της άδειας λειτουργίας εφόσον ο εκπρόσωπος του χώρου λατρείας έχει αποδεδειγμένα αιτηθεί ΑΦΜ στην αρμόδια ΔΟΥ και δεν του έχει αποδοθεί με υπαιτιότητα της ΔΟΥ. (Οριστική λύση στο ζήτημα αυτό θα έδινε μια κατάλληλη εγκύκλιος προς τις ΔΟΥ κατόπιν συνεννόησης μεταξύ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και της ΑΑΔΕ, για την οποία παρακαλούμε θερμά). ΑΡΘΡΟ 27, §2. Συμφωνούμε απόλυτα πως θρησκευτικός λειτουργός ο οποίος έχει τελέσει οποιοδήποτε κακούργημα ή τα πλημμελήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 2 θα πρέπει να διαγραφεί από το μητρώο θρησκευτικών λειτουργών. Ωστόσο, προβληματιζόμαστε για την πρόβλεψη αναστολής της εγγραφής του θρησκευτικού λειτουργού στο μητρώο για περιπτώσεις πλημμελημάτων όπως της συκοφαντικής δυσφήμησης, απειλής διασπορά ψευδών ειδήσεων κλπ, διότι μπορεί να μην έχει πράγματι τελεστεί κάποιο αδίκημα, αλλά κάποιος κακόβουλος ή μνησίκακος πολίτης να έχει υποβάλλει μήνυση για κάποιο από αυτά κατά του θρησκευτικού λειτουργού. Μέχρι την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής αθωωτικής απόφασης, θα μεσολαβήσει ένα ικανό χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο θρησκευτικός λειτουργός δεν θα μπορεί να τελέσει το λειτούργημά του. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ την κατά περίπτωση αναστολή ή μη της εγγραφής του θρησκευτικοί λειτουργού στο μητρώο, κατά την κρίση του εισαγγελέα που συντάσσει την ποινική δίωξη. ΑΡΘΡΟ 27, §7. Διαμαρτυρόμαστε έντονα για την παράγραφο αυτή. Οι διατυπώσεις και κατευθύνσεις της είναι εντελώς εκτός του δηλωμένου σκοπού του νομοσχεδίου: «Σκοπός του Μέρους Β’ είναι α) η ακώλυτη άσκηση του δικαιώματος λατρείας όλων των θρησκευτικών κοινοτήτων και των μελών τους, μέσω της διαμόρφωσης ενός σύγχρονου, πλήρους και συνεκτικού νομοθετικού πλαισίου για τους χώρους λατρείας θρησκευτικών κοινοτήτων με ή χωρίς προσωπικότητα». Οι διατάξεις αυτής της παραγράφου επιβάλλουν όχι μόνο στις θρησκευτικές κοινότητες και στους θρησκευτικούς λειτουργούς αλλά και στα μέλη της κοινότητας να δηλώνουν με τρόπο ρητό και σαφή την θρησκευτική κοινότητα στην οποία ανήκουν ακόμα και για μια ανάρτησή τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην οποία αναφέρουν τον Θεό, την Αγία Γραφή ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «θρησκευτικού περιεχομένου». Επίσης, είναι ασαφές αν η ίδια πρόβλεψη περιλαμβάνει τα μέλη της Ορθόδοξης εκκλησίας (αναφέρεται ρητά στους θρησκευτικούς λειτουργούς της αλλά όχι στα μέλη). Οι περιπτώσεις μηνύσεων για προσηλυτισμό και ταλαιπωρίας των μελών μας (αλλά και διασυρμού της χώρας μας στην ΕΕ) είναι ακόμα νωπές στις μνήμες μας και φοβόμαστε ότι αυτή η παράγραφος μπορεί να πυροδοτήσει ένα νέο κύμα μισαλλοδοξίας κατά των ‘αιρετικών’. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ την απόσυρση ολόκληρης της παραγράφου καθώς δεν συνεισφέρει κάτι το ουσιαστικό στο νομοσχέδιο και ελλοχεύει απρόβλεπτους κινδύνους. Το ΔΣ της Συνόδου της Αποστολικής Εκκλησίας Πεντηκοστής Ελλάδας