• Σχόλιο του χρήστη 'HellasCert' | 12 Ιουνίου 2025, 01:02

    Άρθρο 13 - Εκθέσεις δοκιμών, πιστοποίηση και άλλα αποδεικτικά μέσα – Προσθήκη παρ. 1Α στο άρθρο 56 ν. 4412/2016 Αντιλαμβανόμαστε ότι η υπ’ αρ. 2325/2023 απόφαση του ΣτΕ φέρεται να δημιούργησε προβληματισμό αναφορικά με την συμμετοχή εταιρειών προέλευσης τρίτων χωρών σε δημόσιες συμβάσεις, καθώς ήγειρε εμπορευματικά εμπόδια. Παρόλα αυτά, η συγκεκριμένη πρόβλεψη στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο θα πρέπει οπωσδήποτε να επανεξεταστεί και να επαναδιατυπωθεί, καθώς δεν διασφαλίζεται ο υγιής ανταγωνισμός, αλλά ούτε η δημόσια ασφάλεια και υγεία. Αυτό συμβαίνει καθώς τα κριτήρια διαπίστευσης των φορέων τρίτων χωρών δεν λαμβάνουν επαρκώς (ή και καθόλου) υπόψιν τις όποιες εξιδεικευμένες απαιτήσεις της ελληνικής και κοινοτικής νομοθεσίας. Επιπλέον, δεν είναι μακρινή η εποχή όπου πληθώρα ελληνικών επιχειρήσεων, με έδρα και δραστηριότητα στην Ελλάδα, κατείχαν πιστοποιητικά που έφεραν διαπίστευση από φορέα τρίτης χώρας, γεννώντας το εύλογο ερώτημα για το πως γίνεται να είναι οικονομικότερη η πιστοποίηση μιας τοπικής εταιρείας από φορέα της αλλοδαπής. Εξ ου και είναι ιδιαιτέρως ανησυχητική η τελευταία φράση “ή της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αναγνώρισης του Διεθνούς Φόρουμ Διαπίστευσης (International Accreditation Forum Multirateral Recognition Agreement – IAF MRA)”, καθώς θα έχει ως αποτέλεσμα την συμμετοχή σε δημόσιες συμβάσεις εταιρειών οι οποίες δεν θα φέρουν αξιόπιστη ή/και επαρκώς αξιολογημένη και τεκμηριωμένη πιστοποίηση και διαπίστευση.