• Η ατομική αποτίμηση της ζημίας είναι εύκολη, όπως και, η πίστωση της όποιας επιστροφής χρημάτων. Αν ο τελικός πωλητής ενός προϊόντος (π.χ. Super Market) το εχει αγοράσει από έμπορο δεν μπορει να γνωρίζει και ούτε μπορει να μαθει σε ποιά τιμή το αγορασε απο άλλον έμπορο ή τον παραγωγό του. Προβλημα, επισης, υπάρχει και στην περίπτωση που ο πωλητής αναμειγνύει το αυτο προϊόν με ίδια που τα αγοραζει από άλλους εμπορους ή / και παραγωγούς. Σε κάθε περίπτωση επισημαίνουμε το εξής: η «πορεία διαμόρφωσης της τελικής τιμής προϊόντος σε νωπά προϊόντα» είναι μία θολή και αόριστη διατύπωση, που δεν θα οδηγήσει σε καμία ουσιαστική ενημέρωση του καταναλωτή. Και τούτο λόγω του ότι, συνήθως, η πώληση των προϊόντων από τον παραγωγό στον χονδρέμπορα/μεσάζοντα γίνεται με ανοιχτή τιμή, υπάρχει περίπτωση η πρώτη τιμολόγηση του προϊόντος να μην είναι αυτή της πώλησης του αρχικού παραγωγού στον χονδρέμπορα αλλά του τελευταίου προς τον λιανέμπορο η οποία θα είναι, προφανώς, αυξημένη. Για αυτό πρέπει ξεκάθαρα και χωρίς θολές διατυπώσεις, να είναι υποχρεωτική η αναγραφή της τιμής παραγωγού και όχι οποιαδήποτε άλλη τιμή ή η αόριστη έννοια της «πορείας διαμόρφωσης» προκειμένου να μπορεί ο καταναλωτής να συγκρίνει την τιμή του προϊόντος από την παραγωγή του μέχρι το ράφι. Μόνο έτσι θα μπορέσει να γίνει αντιληπτή η ύπαρξη ή μη αισχροκέρδειας και τα τυχόν αντικαταναλωτικά παιχνίδια ορισμένων επιτήδειων σε βάρος των καταναλωτών. Κατά τη γνώμη μας, η προτεινόμενη ρύθμιση είναι πρακτικά ανεφάρμοστη, χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρυσμα.