ΜΕΡΟΣ Γ’ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 47 Αναγραφή πορείας διαμόρφωσης της τελικής τιμής προϊόντος σε νωπά προϊόντα στις επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου

1. Στις επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου αναγράφονται, κατά τρόπο προσήκοντα και ευκρινή, τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει η πορεία διαμόρφωσης της τελικής τιμής προϊόντος σε νωπά προϊόντα, με σκοπό την προστασία του καταναλωτικού κοινού και τη διαφύλαξη του υγιούς ανταγωνισμού.
2. Αρμόδια αρχή ελέγχου για την εφαρμογή της παρ. 1 και την επιβολή των κυρώσεων, ορίζεται η Ανεξάρτητη Αρχή Εποπτείας της Αγοράς και Προστασίας του Καταναλωτή, του άρθρου 3.

  • 11 Νοεμβρίου 2025, 10:00 | ΕΚΠΟΙΖΩ

    Γενικό σχόλιο: Θεωρούμε ότι η εν λόγω διάταξη είναι αόριστη και δημιουργεί σύγχυση. Θα πρέπει να είναι υποχρεωτική η αναγραφή της τιμής παραγωγού προκειμένου να μπορεί ο καταναλωτής να συγκρίνει την τιμή του προϊόντος από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση. Η αισχροκέρδεια, όπου είναι το ζητούμενο, μόνο με τον συγκεκριμένο τρόπο δύναται να γίνεται αντιληπτή, προκειμένου οι αρμόδιες εποπτικές αρχές να ελέγξουν και να επιβάλουν κυρώσεις. Άλλως η ρύθμιση δεν θα έχει ουσιαστικό αντίκρισμα στον καταναλωτή.

  • Η ατομική αποτίμηση της ζημίας είναι εύκολη, όπως και, η πίστωση της όποιας επιστροφής χρημάτων. Αν ο τελικός πωλητής ενός προϊόντος (π.χ. Super Market) το εχει αγοράσει από έμπορο δεν μπορει να γνωρίζει και ούτε μπορει να μαθει σε ποιά τιμή το αγορασε απο άλλον έμπορο ή τον παραγωγό του.
    Προβλημα, επισης, υπάρχει και στην περίπτωση που ο πωλητής αναμειγνύει το αυτο προϊόν με ίδια που τα αγοραζει από άλλους εμπορους ή / και παραγωγούς. Σε κάθε περίπτωση επισημαίνουμε το εξής: η «πορεία διαμόρφωσης της τελικής τιμής προϊόντος σε νωπά προϊόντα» είναι μία θολή και αόριστη διατύπωση, που δεν θα οδηγήσει σε καμία ουσιαστική ενημέρωση του καταναλωτή. Και τούτο λόγω του ότι, συνήθως, η πώληση των προϊόντων από τον παραγωγό στον χονδρέμπορα/μεσάζοντα γίνεται με ανοιχτή τιμή, υπάρχει περίπτωση η πρώτη τιμολόγηση του προϊόντος να μην είναι αυτή της πώλησης του αρχικού παραγωγού στον χονδρέμπορα αλλά του τελευταίου προς τον λιανέμπορο η οποία θα είναι, προφανώς, αυξημένη. Για αυτό πρέπει ξεκάθαρα και χωρίς θολές διατυπώσεις, να είναι υποχρεωτική η αναγραφή της τιμής παραγωγού και όχι οποιαδήποτε άλλη τιμή ή η αόριστη έννοια της «πορείας διαμόρφωσης» προκειμένου να μπορεί ο καταναλωτής να συγκρίνει την τιμή του προϊόντος από την παραγωγή του μέχρι το ράφι. Μόνο έτσι θα μπορέσει να γίνει αντιληπτή η ύπαρξη ή μη αισχροκέρδειας και τα τυχόν αντικαταναλωτικά παιχνίδια ορισμένων επιτήδειων σε βάρος των καταναλωτών. Κατά τη γνώμη μας, η προτεινόμενη ρύθμιση είναι πρακτικά ανεφάρμοστη, χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρυσμα.

  • 6 Νοεμβρίου 2025, 15:24 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΠΩΛΗΤΩΝ ΛΑΙΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΘΡΑΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

    Η αφαιρετικότητα της διάταξης θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα κατά την ερμηνεία στην εφαρμογή της. Ταυτόχρονα δεν διευκρινίζεται ο τρόπος με τον οποίο ο τελικός πωλητής θα γνωρίζει την πρώτη τιμή πώλησης του προϊόντος. Και για να γίνει αντιληπτό: Έστω ότι ένας πωλητής λαϊκών αγορών προμηθεύεται προϊόντα από κάποιον εκ των προμηθευτών χονδρεμπόρων του σε μία Α τιμή. Η προσαύξηση επί αυτής της τιμής είναι προφανώς το κέρδος του. Πώς όμως θα γνωρίζει το υπουργείο και οι λοιποί αρμόδιοι ελεγκτικοί. μηχανισμοί ποιός είναι τελικά αυτός που έχει αισχροκερδίσει – κατά τη δική τους θεώρηση των πραγμάτων – όταν ουδείς εκ των καταναλωτών θα γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ αρχικής και τελικής τιμής, αλλά μόνο τη διαφορά μεταξύ τελευταίας και προτελευταίας τιμής?
    Πώς καταπολεμείται με αυτό τον τρόπο η αισχροκέρδεια? Και ακόμα περισσότερο, σήμερα που η διατίμηση επί των τιμών των πωλούμενων προϊόντων έχει καταργηθεί, ποιός είναι αυτός που θα επέμβει με τέτοιο τρόπο στην ελεύθερη αγορά?
    Το μέτρο είναι απλά προς εντυπωσιασμό, χωρίς να έχει να προσφέρει απολύτως τίποτε στον καταναλωτή από άποψη προστασίας του από τα φαινόμενα αισχροκέρδειας.

  • 4 Νοεμβρίου 2025, 23:20 | Κουκουρουτσας

    Θέμα: Διαμόρφωση τιμών στα νωπά προϊόντα – Εφαρμογή στον κλάδο κρέατος

    Ως αναφορά για το άρθρο αυτό, καταθέτω τις εξής παρατηρήσεις:

    Πρώτον:
    Η εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου θα δημιουργήσει σύγχυση σε όλη την αγορά. Η παρακολούθηση της διαμόρφωσης της τιμής, σε όλα τα στάδια παραγωγής και εμπορίας, δεν μπορεί να γίνει πρακτικά, ούτε να αποτυπωθεί με σαφήνεια στους πίνακες τιμών.

    Επιπλέον, ο ίδιος ο όρος «κατά τρόπο προσήκοντα», που χρησιμοποιείται στο κείμενο του νόμου, δημιουργεί από μόνος του ασάφεια.
    Δεν είναι καταρχήν ξεκάθαρο τι εννοεί ο συντάκτης: ποιος καθορίζει ποιος είναι ο «προσήκων» τρόπος και με ποια κριτήρια;
    Χρειάζονται τουλάχιστον δύο ή τρεις σαφείς διευκρινίσεις, ώστε να γνωρίζει κάθε επαγγελματίας ποια είναι τα πρακτικά του καθήκοντα και πώς ελέγχεται η ορθότητα της εφαρμογής.

    Δεύτερον:
    Ιστορικά, υπήρξε μια παλαιότερη αγορανομική διάταξη γνωστή ως ΜΙΤΑ η οποία λειτουργούσε κατά τρόπο παρόμοιο με το σημερινό προτεινόμενο σύστημα.
    Η διάταξη εκείνη επιχειρούσε να ρυθμίσει τα περιθώρια κέρδους και τον έλεγχο της τιμής του κρέατος, όμως στην πράξη δημιουργούσε προβλήματα και παρακάμπτονταν με διάφορα τεχνάσματα.

    Ειδικότερα, πολλοί επαγγελματίες της εποχής έκοβαν πλασματικά τιμολόγια ή επιστροφικά στο τέλος του μήνα, ώστε να μη φαίνεται υψηλό κέρδος στην επιχείρηση, παραμένοντας όμως κερδισμένοι στην πραγματικότητα.
    Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διαστρεβλώνεται η εικόνα της αγοράς και να μην υπάρχει καθαρή εικόνα για το πραγματικό κόστος και την τιμή του προϊόντος.

    Τρίτον:
    Το ίδιο φαινόμενο μπορεί να επαναληφθεί και σήμερα, καθώς η αγορά έχει γίνει ακόμα πιο πολύπλοκη.
    Οι μεγάλες επιχειρήσεις και αλυσίδες μπορούν εύκολα να εκδώσουν συνδυαστικά ή διορθωτικά ή πιστωτικά τιμολόγια, τα οποία θα κάνουν τον έλεγχο σχεδόν αδύνατο για τις αρχές.

    Τέταρτον:
    Ο καταναλωτής είναι σήμερα πλήρως ανενημέρωτος για το τι ακριβώς αγοράζει, από πού προέρχεται το προϊόν και πώς διαμορφώνεται η τιμή του.
    Δεν μπορεί να κατανοήσει τους όρους, τους αριθμούς ή τη νομοθεσία, και ως εκ τούτου είναι ο πιο ευάλωτος κρίκος της αλυσίδας.
    Η ενημέρωση του πολίτη πρέπει να είναι καθήκον της Πολιτείας και όχι να μετατίθεται στις επιχειρήσεις μέσω περίπλοκων ρυθμίσεων.

    Συμπέρασμα:
    Το μέτρο αυτό δεν θα επιτύχει τον σκοπό του. Θα προκαλέσει σύγχυση, γραφειοκρατία και στρεβλώσεις στην αγορά του κρέατος, χωρίς να διασφαλίσει διαφάνεια ή δικαιοσύνη για τον καταναλωτή.

  • 3 Νοεμβρίου 2025, 13:50 | |Σύνδεσμος Εμπόρων Κεντρικής Λαχαναγοράς Θεσσαλονίκης

    Ο χώρος της οργανωμένης εμπορίας νωπών προϊόντων αποτελεί, για τους γνωρίζοντες αυτόν και την λειτουργία της εφοδιαστικής «αλυσίδας», απόδειξη ουσιαστικής υλοποίησης του υγιούς ανταγωνισμού, καθώς ο προσδιορισμός των τιμών στηρίζεται στην βασική οικονομική αρχή της προσφοράς και της ζήτησης. Συνεπώς η συγκεκριμένη διάταξη δεν έχει λόγο θέσπισης εάν σκοπός της είναι η διαφύλαξη του υγιούς ανταγωνισμού καθώς αυτός ήδη λειτουργεί προς όφελος των καταναλωτών με την ουσιαστική εφαρμογή της προσφοράς και ζήτησης.
    Άλλωστε είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή νομοθεσία που διασφαλίζει τον υγιή ανταγωνισμό με την ελευθερία διαμόρφωσης των τιμών μέσω ακριβώς της αρχής της προσφοράς και ζήτησης, γεγονός που καθιστά άνευ αντικειμένου την συγκεκριμένη ρύθμιση.
    Περαιτέρω η διατύπωση «…πορεία διαμόρφωσης της τελικής τιμής…» σημαίνει ότι θα πρέπει να καταγράφεται το σύνολο των τιμών σε κάθε στάδιο από την παραγωγή έως και τον τελευταίο λιανοπωλητή, οι οποίες ενδεικτικά και μόνο συμπεριλαμβάνουν: το κόστος του παραγωγού και το κέρδος του, το κόστος διαλογής των προϊόντων σε ποιότητες , το κόστος μεταφοράς στο συσκευαστήριο, το κόστος συσκευασίας, το κόστος αποθήκευσης, το κέρδος του συσκευαστηρίου, το κόστος μεταφοράς από το συσκευαστήριο στους εμπόρους, το κόστος του εμπόρου (αποθήκευση, διαχείριση, απώλειες), το κέρδος του εμπόρου, το κόστος του λιανοπωλητή (αποθήκευση, διαχείριση, απώλειες), το κέρδος του λιανοπωλητή κλπ..
    Είναι προφανές λοιπόν ότι είναι παντελώς ανεφάρμοστη η ανωτέρω πρόβλεψη του νομοσχεδίου.
    Στα πλαίσια αυτά η ανωτέρω πρόβλεψη καθίσταται περαιτέρω προβληματική καθώς θα πρέπει να καθοριστεί , για να μπορεί να υλοποιηθεί κατά τρόπο ασφαλή, συγκεκριμένη διαδικασία με την οποία θα πιστοποιείται η ακρίβεια των στοιχείων (κόστους και τιμών) που από κάθε προηγούμενο στάδιο θα μεταφέρονται – γνωστοποιούνται σε κάθε επόμενο στάδιο της εφοδιαστικής αλυσίδας, με αποτέλεσμα την δραματική αύξηση της γραφειοκρατίας αλλά και ιδίως το κόστος του προϊόντος, ανατρέποντας τον σκοπό της ρύθμισης για την μείωση του κόστους για τον καταναλωτή.
    Εύλογα λοιπόν προκύπτει το ερώτημα εάν η συγκεκριμένη ρύθμιση εξυπηρετεί απλώς την δημιουργία εντυπώσεων και όχι τον ίδιο τον υγιή ανταγωνισμό , η εξυπηρέτηση του οποίου και η διασφάλιση της προστασίας του καταναλωτή με την μείωση των τιμών μπορεί άνετα να επιτευχθεί με την μείωση του υπερβολικού κόστους διαχείρισης και λειτουργίας της εφοδιαστικής αλυσίδας (από τον παραγωγό μέχρι τον τελικό λιανοπωλητή), της εξάλειψης των γραφειοκρατικών απαιτήσεων και εξόδων που έχουν επιβληθεί στους εμπλεκόμενους φορείς, καθώς και της εξαντλητικής σε βάρος τους φορολογίας.
    Με δεδομένα όλα τα ανωτέρω, η ύπαρξη της συγκεκριμένης διάταξης δικαιολογείται μόνον στην περίπτωση ρύθμισης μονοπωλιακών ή και ολιγοπωλιακών τμημάτων της οικονομίας μας (ενέργεια, τράπεζες, καύσιμα κλπ) και όχι βέβαια στον τομέα της εμπορίας νωπών προϊόντων με τον τεράστιο αριθμό παραγωγών, εμπόρων και πωλητών.

  • 2 Νοεμβρίου 2025, 15:09 | Σταύρος

    Αυτό δεν είναι κατάφωρη παραβίαση του GPDR και τελείως αντισυνταγματικό,καταστρατηγοντας όλους τους κανόνες του ελεύθερου εμπορίου;;

  • 30 Οκτωβρίου 2025, 18:42 | Νίκος

    Συγγνώμη, αλλά αυτό είναι τελείως παρανοϊκό! Από πού κι ως που, βάζετε τέτοιο βάρος στο τελικό σημείο πώλησης;; Πως θα μπορεί να συγκεντρώσει και να καταχωρήσει όλα αυτά τα στοιχεία που ζητάτε να αναγράφονται; Δεν έχετε καμία επαφή με την πραγματικότητα!

  • 30 Οκτωβρίου 2025, 13:33 | Μαριαέλενα

    Όταν λέτε «αναγράφονται, κατά τρόπο προσήκοντα και ευκρινή, τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει η πορεία διαμόρφωσης της τελικής τιμής προϊόντος σε νωπά προϊόντα» τι εννοείτε ακριβώς?
    θα πρέπει οι επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου να αναγράφουν ΟΛΕΣ τις τιμές που έχει λάβει το προϊόν από τον παραγωγό μέχρι το ράφι του? Δλδ από τον παραγωγό στο συσκευαστήριο, μετά στον χονδρέμπορο με τις αποθήκες, στη συνέχεια στον χονδρέμπορο διακινητή στο λιανοπωλητή και τέλος στον λιανοπωλητή?
    Από που θα το γνωρίζει αυτό ο λιανοπωλητής? και πόσο μεγάλο θα είναι αυτό το καρτελάκι τιμής?