• Σχόλιο του χρήστη 'Παυλίδου Ελένη' | 28 Μαρτίου 2025, 17:49

    Σχόλιο για το Άρθρο 26: Διαιτολογική – Διατροφολογική πράξη Το Άρθρο 26, που ορίζει τη διαιτολογική-διατροφολογική πράξη, αποτελεί θεμελιώδη λίθο για την κατοχύρωση του ρόλου των διαιτολόγων-διατροφολόγων στο σύστημα υγείας. Το σχόλιό μου εστιάζει στην ανάγκη για σαφήνεια, ακρίβεια και πληρότητα του άρθρου, ώστε να αποφευχθούν μελλοντικές αμφισβητήσεις και να διασφαλιστεί η προστασία του επαγγέλματος. Προτάσεις: 1. Ακριβής Ορισμός: Προτείνεται η σαφής και αναλυτική περιγραφή των δραστηριοτήτων που συνιστούν τη διαιτολογική-διατροφολογική πράξη. Είναι σημαντικό να συμπεριληφθούν όλες οι πτυχές του επαγγέλματος, όπως η διατροφική αξιολόγηση, η σχεδίαση εξατομικευμένων διαιτολογίων, η παροχή συμβουλών διατροφής, η εκπαίδευση, και η παρακολούθηση της διατροφικής κατάστασης. Η αναφορά σε ιατρικές πράξεις που αλληλεπιδρούν με τη διατροφή, αλλά δεν είναι αποκλειστικά ιατρικές. 2. Καθορισμός Πλαισίου: Είναι απαραίτητο να καθοριστεί το πλαίσιο εντός του οποίου ασκείται η διαιτολογική-διατροφολογική πράξη. Πρέπει να οριστούν οι χώροι και οι δομές όπου οι διαιτολόγοι-διατροφολόγοι μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, καθώς και οι συνεργασίες με άλλους επαγγελματίες υγείας. 3. Επιστημονική Τεκμηρίωση: Προτείνεται η προσθήκη αναφοράς στην επιστημονική τεκμηρίωση ως βάση για την άσκηση της διαιτολογικής-διατροφολογικής πράξης. Η αναφορά σε επιστημονικά πρωτόκολλα και κατευθυντήριες οδηγίες θα διασφαλίσει την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. 4. Συνεργασία με Ιατρούς: Είναι σημαντικό να οριστεί η συνεργασία του διαιτολόγου με τον ιατρό, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Να οριστεί η ιατρική γνωμάτευση, πότε πρέπει να προηγείται, της διαιτολογικής παρέμβασης. Να διαγραφεί η φράση «ακολουθώντας τις οδηγίες του υπεύθυνου ιατρού για κάθε ασθενή». Διότι αμιγώς τη διατροφική παρέμβαση θα πρέπει να την ορίζει ο διαιτολόγος και ο θεράπον ιατρός να ενημερώνει για το ιατρικό ιστορικό τον διαιτολόγο. Συνεπώς, θα πρέπει να γίνεται σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό και όχι ακολουθώντας τις οδηγίες του. 5. Αποκλειστικότητα Διαιτολογικής Πράξης: Προτείνεται η διαγραφή της παραγράφου που επιτρέπει σε κλινικούς ιατρούς να ασκούν κατ' εξαίρεση τη διαιτολογική πράξη. Η άσκηση διαιτολογικών πράξεων από μη ειδικούς για τη διατροφή είναι εσφαλμένη και θέτει σε κίνδυνο την υγεία των ασθενών. Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρξει ένα μέτρο πίεσης ώστε οι ασθενείς να λαμβάνουν τις σωστές διατροφικές υπηρεσίες που δικαιούνται από τον αρμόδιο επιστήμονα υγείας. 6. Ενοποίηση Διαιτολογικής και Διατροφολογικής Πράξης: Προτείνεται η αλλαγή της φράσης «η διατροφολογική πράξη» σε «η διαιτολογική ή διατροφολογική πράξη». Η διαιτολογική ή διατροφολογική πράξη παρέχεται σε κάθε πολίτη, υγιή ή ασθενή. 7. Συνταγογράφηση Σκευασμάτων Διατροφής: Η συνταγογράφηση των σκευασμάτων διατροφής θα πρέπει να γίνεται από τον αρμόδιο διαιτολόγο. Ο διαιτολόγος είναι ο μόνος επιστήμονας που έχει τις δεξιότητες και τον χρόνο να αξιολογήσει τις πρωτεϊνοενεργειακές απαιτήσεις του ασθενή, να κάνει τους προτεινόμενους εμπλουτισμούς και να ορίσει το κατάλληλο σκεύασμα βάσει ελλείμματος και συνοσηρότητας. 8. Φορολογική Αντιμετώπιση: Να γίνει αναφορά, ότι η διαιτολογική - διατροφολογική πράξη, είναι πράξη παροχής υπηρεσιών υγείας, και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπίζεται και φορολογικά. Συμπερασματικά: Η σαφής και ακριβής διατύπωση του Άρθρου 26 είναι κρίσιμη για την αναγνώριση και την προστασία του επαγγέλματος των διαιτολόγων-διατροφολόγων. Η ενσωμάτωση των παραπάνω προτάσεων θα συμβάλει στη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού νομικού πλαισίου.