Αρχική Σύσταση και οργάνωση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Σύλλογος Διαιτολόγων – Διατροφολόγων Ελλάδος...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΙΚΗ – ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΑΞΗ Άρθρο 26 Διαιτολογική – Διατροφολογική πράξηΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος Κατσάς | 5 Απριλίου 2025, 14:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Κατσάς' | 5 Απριλίου 2025, 14:00

    Η σύσταση ενός ενιαίου Συλλόγου Διαιτολόγων-Διατροφολόγων ως Ν.Π.Δ.Δ αποτελούσε επιτακτική ανάγκη και επιθυμία του συνόλου των διαιτολόγων. Το σχέδιο νόμου θεωρούμε ότι καταφέρνει να διασφαλίσει το σκοπό του, όπως αναφέρεται στο άρθρο 1 του κεφαλαίου Α. Ωστόσο, το άρθρο 26, του κεφαλαίου Γ (“Διαιτολογική – Διατροφολογική πράξη”) χρειάζεται τις παρακάτω αποσαφηνίσεις ή αλλαγές, καθώς τόσο αλλοιώνει το ίδιο το πνεύμα του νόμου όσο και υποβαθμίζει την επιστημονική υπόσταση των διαιτολόγων – διατροφολόγων που εργάζονται στις δημόσιες δομές (π.χ. Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας κ.α.). Πιο συγκεκριμένα: Στην παράγραφο 1, ορθώς αναφέρεται ότι μόνο οι υπεύθυνοι γιατροί μπορούν να συνταγογραφούν φαρμακευτικές ουσίες, όμως τα σκευάσματα και τα συμπληρώματα διατροφής βρίσκονται στο γνωστικό και επιστημονικό πεδίο των διαιτολόγων οι οποίοι γνωρίζουν πώς να εκτιμήσουν τις ενεργειακές και πρωτεϊνικές ανάγκες των ασθενών και να προτείνουν τα κατάλληλα σκευάσματα ή συμπληρώματα για τον καθένα. Με βάση την Υπουργική Απόφαση Α3α-οικ.6021-2016 (ΦΕΚ/Β/301/15.02.2016, “Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων λειτουργίας Τμημάτων Κλινικής Διατροφής και Συμβουλευτικών Γραφείων Διατροφής των Νοσοκομείων του ΕΣΥ”), η οποία αποτελεί την εφαρμοστική εγκύκλιο του Νόμου 4052/2012 (ΦΕΚ/Α/41/01.03.2012, Άρθρο 134. “Δημιουργία Τμήματος Κλινικής Διατροφής”): “...(Άρθρο 10. Χορήγηση Σκευασμάτων Εντερικής Διατροφής). Όπως ορίζεται από τον Ν. 4052/2012 είναι υποχρεωτική η γνωμοδότηση Διαιτολόγου για τη συνταγογράφηση (δόση και ρυθμός χορήγησης, διάρκεια λήψης κ.α.) των σκευασμάτων εντερικής διατροφής. Σε περίπτωση μη στελέχωσης του Νοσοκομείου από Διαιτολόγο η γνωμάτευση θα δίνεται από άλλο Νοσοκομειακό Διαιτολόγο της ίδιας Υ.ΠΕ.. Εάν δεν υπάρχει αντίστοιχή γνωμοδότηση από Διαιτολόγο Δημόσιου Νοσοκομείου οι ελεγκτές δεν θα πρέπει να προχωρούν σε έγκριση συνταγογραφήσεων. Είναι υποχρεωτική η εφαρμογή των πρωτοκόλλων του ΕΟΦ για την ασφαλιστική κάλυψη των σκευασμάτων εντερικής διατροφής και των τροφίμων για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς...”. Εκτιμούμε ότι σε αυτή τη διάταξη του νόμου που ορίζει το περιεχόμενο και τους εκτελεστές της διαιτολογικής – διατροφολογικής πράξης, η συγκεκριμένη παράγραφος θα πρέπει να εμπλουτιστεί με μία υπενθύμιση της παραπάνω κείμενης νομοθεσίας που ισχύει εδώ και περίπου μία δεκαετία, καθώς με την τρέχουσα μορφή της δεν επικεντρώνεται στο τι αποτελεί την διαιτολογική – διατροφολογική πράξη, αλλά στο τι δεν είναι αυτή. Στην παράγραφο 2, η οποία ορίζει ότι η διαιτολογική πράξη μπορεί να ασκείται (έστω και κατ’εξαίρεση) από μη διαιτολόγους, αφενός καταπατά πλήρως τα κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα των διαιτολόγων – διατροφολόγων, αφετέρου ακυρώνει την ίδια την προηγούμενη παράγραφο 1 που ορίζοντας το περιεχόμενο της διαιτολογικής – διατροφολογικής πράξης αναδεικνύει ότι αυτή είναι μία λεπτομερής και εξειδικευμένη επιστημονική διαδικασία, εκτελούμενη μόνο από εξειδικευμένους επιστήμονες διαιτολόγους-διατροφολόγους. Η παράγραφος 2 είναι εξίσου αδιανόητη και επιστημονικά ανεύθυνη, όσο και αν όριζε ότι απουσία Φυσιοθεραπευτή ο Ιατρός θα ασκεί πράξεις φυσιοθεραπείας. Η διασφάλιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας σε οργανισμούς υψηλής εξειδίκευσης προσωπικού όπως είναι τα Νοσοκομεία, επιτυγχάνεται με επαρκή στελέχωσή τους σε εξειδικευμένους επιστήμονες όπως είναι οι διαιτολόγοι – διατροφολόγοι, και σίγουρα όχι αντικαθιστώντας έναν επιστήμονα υγείας με έναν άλλο. Η παράγραφος 2 πρέπει να αφαιρεθεί εντελώς, καθώς ακυρώνει στο σύνολό του έναν νόμο προς τη σωστή κατεύθυνση για τη διασφάλιση της ποιότητας των παρεχόμενων διαιτολογικών – διατροφολογικών υπηρεσιών στους πολίτες της χώρας μας από τους διαιτολόγους – διατροφολόγους που ο Σύλλογος Διαιτολόγων Διατροφολόγων Ελλάδας ως Ν.Π.Δ.Δ. θα πιστοποιεί εφεξής. Στην παράγραφο 3, δεν είναι σαφές αν η «διατροφολογική πράξη» διαχωρίζεται από την «διαιτολογική» και παρέχεται μόνο στον υγιή πληθυσμό. Αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε από το πρόγραμμα σπουδών όλων των Τμημάτων Διαιτολογίας-Διατροφής των ελληνικών Πανεπιστημίων προκύπτει η αδιαμφισβήτητη ικανότητά τους να παρέχουν υπηρεσίες υγείας και σε ασθενείς. ΟΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΟΙ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΙ