• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΩΡΓΟΣ Φ. ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ' | 11 Νοεμβρίου 2016, 18:31

    Επί των έως τώρα παρατηρήσεων έχω να προσθέσω τα εξής: Οι δραστηριότητες και τα καθήκοντα του ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ έχουν την έννοια του νομοθετικά ρυθμιζόμενου επαγγέλματος. Δηλ. για την άσκηση τους χρειάζεται ή άδεια η οποία εκδίδεται από αρμόδιο προς αυτό φορέα. Εδώ γεννάται ένας προβληματισμός όταν αυτός ο φορέας δεν είναι νπδδ ή /και όταν αυτή η άδεια είναι συνδεδεμένη με κάποιο επίπεδο γνώσεων - δεξιοτήτων, όπου αυτές οι γνώσεις, ενδεχομένως, παρέχονται από φορείς νπιδ και μόνο επ' αμοιβή. Ακόμα χειρότερα αν αυτοί οι "φορείς εκπαίδευσης" απαιτούν προγενέστερη ιδιότητα του μέλους σε σωματείο! Δηλ. το δικαίωμα του Πολίτη να γράφεται ή όχι μέλος σωματείο μετατρέπεται σε υποχρέωση, προσκρούοντας βέβαια σε διάταξη του Σ. Ας δούμε το φαινόμενο. Ο χ Πολίτης βούλεται να ασκήσει το επάγγελμα (ως στοιχείο της προσωπικότητας του) του Οδηγού Βουνού. Η οικεία Ομοσπονδία ΕΟΟΑ για να του δώσει αυτή την αδειοδότηση βασισμένη σε Μεταξική διάταξη Αναγκ. Νόμου δηλ. περιόδο που δεν λειτουργούσε σ αυτόν τον τόπο το Κοινοβούλιο (ΑΝ 864/1937) του επιβάλει να γραφτεί ως μέλος σωματείου της προκειμένου να μπορέσει να παρακολουθήσει σειρά σχολών, με δίδακτρα, που προβλέπει ο Κανονισμός της. Οι σχολές της αυτές α)δεν πληρουν τις προϋποθέσεις ως σχολές επαγγελματικής κατάρτισης και β)ενώ είναι με δίδακτρα δεν είναι αδειοδοτημένες κατά το πδ219/06. Με αυτό τον τρόπο ασκεί η εν λογω Ομοσπονδια, καίτοι νπιδ, δημόσια εξουσία, εφόσον αυτή εκδίδει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Προνόμιο το οποίο κληρονόμησε από την εποχή 1936 που είχε ως Πρόεδρο της τον Διάδοχο του Στέμματος, και χωρίς έως σήμερα δημοκρατικές Κυβερνήσεις να έχουν καταργήσει την έν λόγω διάταξη του άρθ. 19