Αρχική Περί ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμούΆρθρο 39 – Παροχές σε διακρινόμενους αθλητέςΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ | 15 Νοεμβρίου 2016, 23:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ' | 15 Νοεμβρίου 2016, 23:15

    Καλησπέρα σας, 'Ολοι, και κυρίως οι ίδιοι οι αθλητές και οι γονείς τους, γνωρίζουμε την τεράστια προσπάθεια που απαιτείται και τους φυσικούς και οικονομικούς πόρους που αναλώνονται για πάρα πολλά χρόνια ώστε οι αθλητές/μαθητές να καταφέρουν να εξελιχθούν και να αγωνίζονται σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Είναι φυσικό λοιπόν να συζητείται μια διαφορετική μεταχείριση στο κρίσιμο σημείο της επιβράβευσης αυτών των προσπαθειών, είτε αυτό λέγεται μοριοδότηση, είτε εισαγωγή άνευ εξετάσεων σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Και ενώ για την μοριοδότηση οι ενστάσεις κυρίως επικεντρώνονται στην προσπάθεια διαχωρισμού του επιπέδου των επιτυχιών με την δημιουργία κάποιου είδους "τιμοκαταλόγου επιβραβεύσεων" ο πολύς "ντόρος" γίνεται για το "άνευ", ενώ ουδείς αναφέρεται στο θέμα των μετεγγραφών που είναι ιδιαίτερης κρισιμότητας. Προς χάριν της διαβούλευσης και με διάθεση συμβολής στην προσπάθεια βελτίωσης του προς κατάθεση και ψήφιση νομοσχεδίου έχω να καταθέσω, 1. Μοριοδότηση. Πράγματι είναι διαφορετικού ειδικού βάρους η όποια επιτυχία στους Ολυμπιακούς αγώνες από την όποια επιτυχία στο Πανελληνίο πρωτάθλημα αλλά εδώ πρέπει να αναλογιστεί κανείς την διαφορετικότητα των αθλημάτων πχ. άλλες ηλικιακές ομάδες στην γυμναστική, άλλες στα αθλήματα στίβου, άλλες στα ομαδικά, άλλες στον υγρό στίβο κοκ. Άρα εκεί που σε ένα άθλημα αγωνίζονται κορασίδες για Ολυμπιακά μετάλια σε άλλα αγωνίζονται γυναίκες. Αν θελήσουμε να έχουμε ανταγωνιστικό αθλητισμό και σε αυτά τα αθλήματα, πρέπει να ενθαρύνονται οι εν εξελίξει βρισκόμενοι αθλητές. Πως; Μα φυσικά με την επιβράβευσή τους όταν πετυχαίνουν διακρίσεις ανάλογου κόπου και προσπάθειας πχ Πανελλήνια Πρωταθλήματα σε αθλήματα υψηλής δημοτικότητας και συμμετοχής. Αθλήματα στα οποία δραστηριοποιούνται μεγάλος αριθμός συλλόγων και χιλιάδες αθλητές. Το πλήθος είναι αυτό που ορίζει την δυσκολία διάκρισης και εμπεριέχει την μαζικότητα του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Είναι τέτοια όμως η πολυπλοκότητα του θέματος που πράγματι η όποια προσπάθεια διαχωρισμού των επιβραβεύσεων θα δημουργούσε σωρεία επιχειρημάτων και αντεπιχειρημάτων. Ασχέτως κατάληξης των ποσοστών της μοριοδότησης η διατήρηση της εισαγωγής με το 90% των μορίων βάσης της σχολής επιλογής ας παραμείνει ως κοινός παρανομαστής για όλους. 2. Άνευ. Πράγματι εδώ πρέπει να εξακολουθήσει να ισχύει το ευεργέτημα για τις ύψιστες των διακρίσεων. Το σκεπτικό είναι απλό. Ακόμη κι αν ο ευεργετούμενος αθλητής εισαχθεί με μορφωτικό επίπεδο κατώτερο των υπολοίπων συμφοιτητών του, πρέπει να κριθεί ικανός για να αποφοιτήσει. Αν δεν τα καταφέρει πρόκειται για δώρο άδωρο. 3. Μετεγγραφές. Να ένα μέτρο που θα έπρεπε να επεκταθεί στο σύνολο των αθλητών που έχουν διακριθεί και μοριοδοτηθεί. Ως ελάχιστη οικονομική διευκόλυνση για τις οικονομικές θυσίες των οικογενειών όλα αυτά τα χρόνια που στηρίζουν την προσπάθεια των παιδιών τους και σε αντιστάθμισμα για την περαιτέρω οικονομική αιμορραγία σε περίπτωση εισαγωγής σε ΑΕΙ/ΤΕΙ μακριά του τόπου κατοικίας. Οι οικογένειες των αθλητών πραγματικά αδυνατούν να σηκώσουν το διπλό βάρος υποστήριξης αθλητισμού και σπουδών μακρία του τόπου διαμονής. Δεν υπάρχει δωρεάν αθλητισμός. Ας μην επιβαρύνουμε περαιτέρω τους γονείς των αθλητών. Ελπίζω να συνέβαλα στο έργο σας. Καλή επιτυχία. Είμαστε δίπλα σας στην προσπάθεια αναβάθμισης του αθλητισμού και ανάδειξης των αξιών που πρεσβεύει.